محمد اربای که در سال ۲۰۰۹ در شهر وان به اتهام «عضویت در سازمان» دستگیر شده بود، به ۲۵ سال زندان محکوم شد و اکنون در زندان بوجای ازمیر بسر می‌برد، در تماس تلفنی با خواهر خود روژدا اربای از اعمالی که در زندان انجام می‌شود بحث نموده است.

شکنجه‌ی تبعید

روژدا اربای بیان داشت که خانواده‌ی رفیق هم اتاقی‌اش در شهر تکیرداغ در ارتباط با وضعیت برادر من محمد اربای اطلاعاتی در میان گذاشته و همچنین گفت که در تاریخ ۲۸ فوریه نیز خود او نیز در تماس تلفنی با ایشان صحبت نموده است. روژدا اربای مشخص نمود که برادرش از تکیرداغ تا بوجای ازمیر با خودرویی نامناسب و به مدت ۱۰ ساعت جابجا شده است که این امر برای یک زندانی بیمار شرایطی بسیار دشوار است.

همیشه بر علیه برادر من شکنجه اعمال می‌کنند

اربای اعلام کرد که در ارتباط با تبعید برادر من مدیریت زندان هیچ اطلاعات و توجیهی به آنها نداده و گفت: «به هیچ وجه از این تبعید مطلع نشدیم. به همین دلیل با ا‌ه‌د و و‌ه‌د در مرسین ملاقات کردیم. اعمالی که انجام می‌شود نه براساس حقوق، اخلاق و انسانیت است. برادر من ۶ ماه قبل از بوزجا به سمت تکیرداغ تبعید شده بود. در تکیرداغ همیشه فشار و شکنجه بر او اعمال می‌شود. میگفت که همیشه به روش‌های مختلف آنان را شکنجه می‌کنند.»

در سلول انفردای نگهداری می‌شود

اربای بیان داشت که در برابر این بی‌حقوقی آنان با مسئولان دیدار کرده‌اند، اما نتوانستند هیچ نتیجه‌ای بدست بیاورند و گفت: « او ۱۵ سال است که زندانی است. برادر من بیان داشته که به دلیل شرایط دشوار زندان مشکلات جسمانی بمانند معده، کلیه، کمر، پا برایش ایجاد شده و بدلیل شکنجه‌های جسمانی در هر زندان بدن وی آسیب دیده است. او اکنون در زندان امنیتی بوجا در سلولی انفرادی بسر می‌برد.»

انزوای دشوار تحمیل می‌شود

اربای ابراز داشت: «تنها دو ساعت اجازه هواخوری را به برادر من می‌دهند، اما نمیتواند با افراد دیگر هم صحبت کند. هرکار را به تنهایی انجام می‌دهد. تنها یک ساعت وقت دارد در کتابخانه بماند آنهم به تنهایی. زمانیکه به ملاقات هم می‌رود به تنهایی باید برود. در تماس تلفنی خود بیان داشت که انزوا بر او تحمیل می‌شود. به مثابه خانواده او ما برای مشکلات تندرستی او نگرانیم و این اعمال غیر انسانی را قبول نمی‌کنیم»