جمیل بایک، رئیس مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) در آخرین مقاله خود برای خبرگزاری فرات (ANF)، انتخابات محلی باکور کوردستان و ترکیه، وضعیت باشور، عملیات مورد انتظار دولت ترکیه علیه باشور و روابط بین حزب دمکرات کوردستان (پ‌دک) و حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) را ارزیابی کرد.

بایک با بیان اینکه رژیم فاشیست آک‌پ برای اولین بار در ۲۲ سال گذشته شکست بزرگی را متحمل شد، گفت: «اگرچه همه نیروهای ضد فاشیست و دموکراسی ترکیه در این امر سهم داشتند، اما مقاومت مردم کورد نقش تعیین‌کننده‌ای در این شکست آک‌پ داشت.» بایک با جلب توجه به مقاومت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بیان کرد: «مقاومت امرالی، کمپین بین‌المللی علیه انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، توسعه جنگ گریلایی علیه ارتش ترکیه و شرکت مردم در نوروز از دلایل اصلی این موفقیت مردم کورد در انتخابات محلی ترکیه و شمال کوردستان است.»

بایک با بیان اینکه نتایج انتخابات در باکور سرآغاز شکست «طرح فروپاشی» است که با تصمیم شورای امنیت ملی (ترکیه) در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴ تهیه شده بود، گفت: «حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ هرگز از طرح نسل‌کشی علیه کوردها دست برنداشته است.»

بایک با جلب توجهات به تشدید حملات دولت ترکیه در دوره آتی، به عملیات مورد انتظار ترکیه علیه باشور و توافقنامه امنیتی ترکیه و عراق اشاره کرد و افزود: «دولت نسل‌کشی ترکیه با امضای عراق این توافقنامه را انجام می‌دهد و بدین ترتیب می‌خواهد عراق را وارد جنگ با پ‌ک‌ک کند. عراق نباید به دام این نقشه بیفتد و وارد چنین بازی کثیفی نشود وگرنه حملات اشغالگرانه دولت ترکیه مشروعیت می‌یابد و عزت و حیثیت عراق خدشه‌دار خواهد شد. پ‌ک‌ک هرگز به منافع عراق ضرری نرسانده است. بلکه همواره سیاستی بر پایه دوستی و در راستای منافع متقابله با عراق مبنا قرار داده است، اما به نظر می‌رسد که برخی از جلساتی که دولت نسل‌کشی ترکیه با عراق برگزار می‌کند مستقیما در رابطه با پ‌ک‌ک هستند. به خصوص اگر تصمیمی که از سوی امنیت ملی عراق گرفته شده است، صحت داشته باشد، این تصمیم تا چه اندازه به پ‌ک‌ک آسیب می‌رساند، به همان اندازه منافع عراق را نیز متضرر خواهد کرد.

همه کوردها می‌دانند که پ‌دک راه بسیار بدی را در پیش گرفته است

جمیل بایک با اشاره به اینکه عراق نباید ابزاری برای نقشه‌های دولت ترکیه باشد، به نقش پ‌دک در روابط عراق و ترکیه نیز اشاره کرد و ادامه داد: «دیگر تمام خلق کورد می‌دانند که پ‌دک که شریک دولت اشغالگر و نسل‌کش ترکیه چگونه مسیر بسیار چندش‌آور و نفرت‌انگیزی را در پیش گرفته است. پ‌دک باید هر چه زودتر از این مسیر برگردد و پشیمان شود. پ‌دک نباید از نهادها و ادارات دولت عراق علیه پ‌ک‌ک استفاده کند و نباید به نمایندگی از دولت عراق تلاش کند که علیه پ‌ک‌ک تصمیم بگیرد. اما پ‌دک چنان عمل می‌کند که شما فکر می‌کنید در این زمینه وظیفه و مسئولیت خاصی را بر عهده گرفته است. هنوز هم به دولت ترکیه پیشنهادات و ایده‌هایی می‌دهد که چگونه عراق را مجبور به قبول خواسته‌های خود کند و چگونه با پ‌ک‌ک بجنگد.

علاوه بر این، پ‌دک به دولت ترکیه پیشنهاد فشار بر ی‌ن‌ک را می‌دهد و می‌گوید که در صورت عدم مشارکت ی‌ن‌ک، هیچ نتیجه مشخصی در جنگ علیه پ‌ک‌ک به دست نمی‌آید. از سوی دیگر با هدایت ارتش اشغالگر ترکیه انواع امکانات اطلاعاتی و لجستیکی را فراهم می‌کند. برای تسهیل امور (اشغالگری) برای دولت ترکیه، در حال ساخت جاده‌ها و پایگاه‌هایی برای ارتش اشغالگر ترکیه علیه گریلاهای آزادی کوردستان است. او هر جا که فکر می‌کند گریلا ممکن است رفت و آمد داشته باشد کمین می‌کند و از این طریق موانعی ایجاد می‌کند تا گریلا نتواند نیازهای لجستیکی، سلاح و مهمات خود را تامین کند. در عین حال برای حفاظت از پایگاه‌های نظامی دولت ترکیه در مواقع لزوم سربازان اشغالگر ترکیه لباس پیشمرگه و در مواقع لزوم سربازان پیشمرگه لباس ارتش اشغالگر را به تن می‌کنند. به عبارت دیگر پ‌دک به طور مستقیم یا غیرمستقیم در این جنگ شرکت کرد. نیرویی که پ‌دک با آن مبارزه می‌کند کسی نیست جز گریلاهای آزادی کوردستان، ه‌پ‌گ-یژا استار.

این وضعیت بدی که پ‌دک به آن افتاد، عمیقا آن را تحت تأثیر قرار داد. دلیل اصلی این امر مشکلاتی است که مردم ما در باشور کوردستان تجربه می‌کنند. خانواده بارزانی همچنان در رفاه زندگی می‌کنند و به اندازه‌ای که برای تامین مایحتاج فرزندان این خلق کافی باشد پول می‌دزدند. مردم ما در باشور در بدبختی و فقر به زندگی خود ادامه می‌دهند. هر روز صدها نفر جان خود را به خطر می‌اندازند و باشور کوردستان را ترک می‌کنند، از مرزها عبور می‌کنند و به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند. پ‌دک همچنین از تمام امکانات حکومت برای منافع خانوادگی‌اش استفاده می‌کند و به یک حکومت پلیسی و نظامی تبدیل می‌شود. کنش‌های دموکراتیک و تظاهرات دموکراتیک را ممنوع کرد. در شرایطی که خودکشی زنان رو به افزایش است، پ‌دک هیچ گام عملی در زمینه آزادی زنان و حقوق زنان برنمی‌دارد، برعکس، رژیم دیکتاتوری را با ذهنیت مردسالارانه بر مردم تحمیل می‌کند. او حکومتی ستمگر برقرار کرده و با کشتار بر کشور حکومت می‌کند.

یکی از بزرگترین مشکلات در باشور این است که کارمندان حقوق نمی‌گیرند

ظلم، نابرابری و بی‌عدالتی همه مرزها را درنوردیده است. در روزگاری که ثروت و سرمایه خاندان بارزانی بانک‌های جهانی را پر کرده است، حتی حقوق کارمندان و معلمان (در باشور کوردستان) نیز قطع می‌شود و پرداخت نمی‌شود. پ‌دک آماده است به خاطر سلطنت خاندان بارزانی، کل موقعیت سیاسی باشور کوردستان را به خطر بیندازد. اگر باشور کوردستان، که از سال ۲۰۰۵ دارای وضعیت فدرال است، از یک سیاست دموکراتیک پیروی می‌کرد، هیچ چیزی وجود نداشت که ما کوردها نتوانیم به آن دست پیدا کنیم. در زمانی که برقراری بیشترین حقوق، آزادی و دموکراسی در اقلیم کوردستان ضروری است، جامعه تحت حاکمیت پ‌دک با فشار مواجه است و صدای آنها در حال خاموش شدن است. بنابراین مردم برای نفس کشیدن ناچارا به دیاسپورا می‌روند.

پ‌دک در حال حاضر در حال جنگ با دادگاه فدرال عراق است. پ‌دک ۱۱ کرسی را که برای سهمیه اقلیت‌ها در نظر گرفته شده بود به دست آورد و از آنها بهره برد. دلیل این واکنش پ‌دک تا حدودی به تغییر این قانون توسط بغداد بازمی‌گردد. همانطور که مشخص است، انتخابات اقلیم کوردستان بر اساس سیاست تک حزبی برگزار شد. از آنجایی که پ‌دک از این سیستم سوء استفاده کرد، اکنون (دادگاه فدرال عراق) این سیستم را به چهار شاخه تقسیم کرده‌اند تا آن را دموکراتیک‌تر کنند. علاوه بر این، دادگاه فدرال عراق کمیسیون انتخابات اقلیم کوردستان را باطل کرد. زیرا پ‌دک این کمیسیون را در انحصار خود درآورد. به عبارت دیگر پ‌دک و خانواده بارزانی فقط به فکر منافع خود هستند و بس. دلیل اصلی این تصمیمات همین نگرش پ‌دک است. به ویژه در سال‌های اخیر، واکنش مردم به پ‌دک افزایش یافته است. نفوذ پ‌دک بر مردم رو به کاهش است و از نظر سیاسی و اقتصادی با مشکلات جدی مواجه است. بنابراین، او تهدید به تحریم انتخابات کرد، او جرات شرکت در انتخابات را ندارد.

یکی دیگر از بزرگترین مشکلات باشور کوردستان کسر و عدم پرداخت حقوق مردم است. مردم ما در باشور کوردستان باید این واقعیت را به خوبی بدانند.

خانواده بارزانی نیرویی به نام پیشمرگه روژ ایجاد کردند که هدف آن خدمت صرف به این خانواده بود، آن را برای خدمت به خود تأسیس کردند. هیچ یک از به اصطلاح پیشمرگه‌های روژ اهل باشور کوردستان نیستند، همه آنها اهل روژاوا هستند. تعداد آنها بین ۱۰ تا ۲۰ هزار نفر تخمین زده می‌شود. این نیروی دائمی برای مبارزه با پ‌ک‌ک ایجاد شد، حقوقی که به آنها داده می‌شود حقوق معلمان و کارمندان است. ممکن است مشکلاتی بین پ‌دک و پ‌ک‌ک وجود داشته باشد، همچنین ممکن است بین بسیاری از نهادها و احزاب مشکلاتی وجود داشته باشد، این یک امر عادی است. اما حل این مشکلات از طریق گفتگو و مذاکره یک چیز دیگر است.

پ‌ک‌ک هرگز از دولتی علیه ارزش‌های مردم کورد، علیه هیچ حزب سیاسی کوردی حمایت نکرده است و هرگز با هیچ حزبی وارد چنین جنگ و خصومتی نشده است. همه اعضای مدیریت به ویژه رهبر آپو با فلسفه «یک لقمه، یک لباس» (کنایه از یک زندگی ساده دارد) به دور از زندگی مادی و ذهنیت قدرت زندگی می‌کنند. تمام زندگی خود را وقف خدمت به مردم می‌کنند و بغیر از این هیچ تمایل و تلاشی برای زندگی شخصی خودشان ندارند. پ‌د‌ک قربانی منافع اقتصادی، رانت، رشوه، غارت و فساد شده است. بنابراین با پ‌ک‌ک دشمنی می کند و با همکاری و حمایت از دولت ترکیه به پ‌ک‌ک حمله می‌کند.

مقاومت خلق کورد و گریلاها نتایج بزرگی داشت

قبل از هر چیز می‌خواهم بگویم که پس از یک روند بسیار دشوار اما موفق، مصمم هستیم که مبارزه و مقاومت خود را در همه جا توسعه دهیم. همانطور که معلوم است، دولت استعمارگر، اشغالگر و نسل‌کشی ترکیه بیش از هشت سال است که در چارچوب «طرح فروپاشی»، جنگی چند جانبه علیه جنبش ما و مردم ما به راه انداخته است. دولت فاشیست ترکیه در این جنگ هیچ معیار حقوقی و اخلاقی را رعایت نمی‌کند. مبارزه و مقاومت مردم ما و گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان در برابر این حملات دولت ترکیه، نتایج بزرگی به همراه داشته است. مردم ما و گریلاهای ما در طول این هشت سال، هیچگاه تسلیم حملات دولت اشغالگر ترک نشدند و اراده‌اش را تسلیم این رژیم فاشیستی نکرد. برعکس، همیشه به پا خاسته و از هر فرصتی برای بالا بردن سطح مبارزه استفاده کرده است. در این زمینه، گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان با روحیه‌ای فداکارانه موفق به ضربه زدن به ارتش ترکیه شد.

ضربات سنگینی که گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان از ماه‌های پایانی سال ۲۰۲۳ به ارتش اشغالگر ترکیه وارد کرده‌اند واقعاً مایه مباهات و افتخار است. گریلا با عملیات انقلابی خود توانست بسیاری از پایگاه‌ها و مواضع ارتش اشغالگر ترکیه را منهدم کند. شکست ارتش اشغالگر در برابر گریلاها، خسارات وارده و اجساد به جا مانده‌شان با عکس و فیلم با مردم به اشتراک گذاشته شد. سطح مهارت و ابدائی گریلاها در فنون جنگی، به ویژه رسیدن گریلاها به قدرت ضربه زدن به پهپادها، روحیه و قدرت زیادی به مردم ما داد. با این حال، روند جنگ نیز بسیار تغییر کرد. ابتکار جنگ اکنون با گریلاهاست. بدین ترتیب گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان، مردم کورد و فرزندان کورد بار دیگر ثابت کردند که چقدر شجاع و دلیر هستند.

جشن‌های نوروزی که میلیون‌ها نفر در آن شرکت کردند، تأثیر خود را بر این روند گذاشت

سال گذشته ما یک کمپین بین‌المللی مهم برای آزادی جسمانی رهبر آپو آغاز کردیم و هنوز هم ادامه دارد. در ۱۵ فوریه که روز سیاهی برای همه کوردها است، مردم کورد به همراه دوستان خود، کنش‌های زیادی را علیه توطئه بین‌المللی ترتیب دادند. همچنین کنش‌ها و راهپیمایی‌های ۸ مارس به رهبری زنان با شعار «ژن، ژیان، آزادی» قوت و شتابی تازه به این جریان بخشید، بی شک اوج همه اینها جشن نوروز در ۴ بخش کوردستان بود. در باشور فرصت این بود که نوروز را با شور و شوق بیشتری و با روحیه نوروز جشن بگیریم. جشن‌های نوروز در خاورمیانه از همه سال‌های قبل پر شکوه‌تر بود. بدون شک، این نشان‌دهنده روح مقاومت و احساس آزادی مردم ماست. همانطور که معلوم است مردم ما در روژآوا با سایر مردم شمال شرق سوریه به طور مداوم در برابر اشغالگران مبارزه می‌کنند. نوروز در سراسر جهان و به ویژه در اروپا با افتخار و شور و شوق بزرگ جشن گرفته شد.

جشن‌های نوروز در باکور با حضور میلیون‌ها نفر نیز اثر خود را بر این روند به جا گذاشت. به اختصار می‌توانم بگویم که مردم ما در جشن نوروز با یک دل و یک صدا نشان دادند که چقدر در مبارزه برای حفظ هستی و آزادی خود مصمم و وفادار هستند. چه در کوردستان و چه در خارج از کشور، هرجا که نوروز برگزار می‌شود، ده‌ها میلیون نفر از مردم و دوستان ما برای آزادی جسمانی رهبر آپو پیام دادند. اکنون همه می‌دانند که تا رهبر آپو آزاد نشود، از دستاوردهای مردم کورد محافظت نخواهد شد و مسئله کورد حل نخواهد شد. به همین دلیل است که ده‌ها میلیون نفر با صدای بلند خواستار آزادی جسمانی رهبر آپو شدند. بی شک همه این تحولات باعث تقویت باور مردم ما به مقاومت و موفقیت شده است.

مردم کوردستان و نیروهای دموکراسی به پیروزی بزرگی در انتخابات دست یافتند

بارزترین نمونه این تقویت در باکور و انتخابات ترکیه دیده شد. نتایج بدست آمده توسط مردم ما و نیروهای دموکراسی از اهمیت تاریخی برخوردار است. با وجود همه فشارها، تهدیدها و ترفندهای دولت اشغالگر ترکیه، مردم کورد و نیروهای دموکراتیک به پیروزی بزرگی دست یافتند. این اولین بار در طول ۲۲ سال گذشته است که رژیم فاشیست آک‌پ با چنین شکست بزرگی مواجه می‌شود. اگرچه همه نیروهای ضد فاشیست و دموکراسی ترکیه در این امر سهم داشتند، اما مقاومت مردم کورد نقش تعیین‌کننده‌ای در این شکست آک‌پ داشت. این امر به ویژه در قیام مردم وان به چشم می‌خورد. همه این تحولات به ما نشان می‌دهد که «طرح فروپاشی» آک‌پ-م‌ه‌پ که فاقد وجدان و اخلاق بوده و از سال ۲۰۱۵ حملات وحشیانه‌ای را علیه مردم و جنبش ما انجام می‌دهد، با ضربات سنگین عملیات‌های گریلاها و قیام‌های مردم ما خنثی شده است و این رژیم را به زانو درآورده‌اند.

در عین حال، ما باید بدانیم که دولت فاشیست آک‌پ-م‌ه‌پ هرگز از کشتار مردم کورد دست بر نمی‌دارد. این رژیم برای مردم کورد و همه مردم منطقه دردسر ایجاد کرده است. او می‌خواهد نقشه خود را برای نابودی مردم کورد محقق کند. همچنین تهدیدی دائمی برای سایر مردم منطقه است. هدف این رژیم نئو عثمانی‌گرایی است، زیاده‌خواه است. هنوز هم می‌خواهد عراق، سوریه و اکثر کشورهای عربی را استان‌های خود در نظر بگیرد. رهبر فاشیست اردوغان خود را خلیفه عثمانی می‌داند. اقتصاد آنها سقوط کرده است، سیاست آنها به هرج و مرج کشیده شده است، آنها هیچ احترام و افتخاری در سطح بین‌المللی ندارند. آنها به خوبی می‌دانند که نمی‌توانند چنین مشکلات جدی اقتصادی و سیاسی را به این راحتی حل کنند. بنابراین آنها تنها راه‌حل را در راه‌اندازی جنگ حمله و نسل‌کشی علیه کوردها در شخص پ‌ک‌ک می‌بینند.

عراق نباید گرفتار نقشه‌های دولت ترکیه شود

دولت ترکیه یک دولت اشغالگر و زیاده‌خواه است. چنین میراث و شخصیتی در تاریخ خود دارد. از مکان‌هایی که اشغال کرده است به آسانی عقب‌نشینی نمی‌کند. امروز هم همین سیاست دنبال می‌شود. آنها نیم قرن است که قبرس را اشغال کرده‌اند و هنوز از آنجا عقب‌نشینی نکرده‌اند. آنها همچنین مکان‌های زیادی در سوریه و روژاوا را اشغال کردند. این ویژگی دولت اشغالگر و نسل‌کش ترکیه در مورد کوردها بیشتر آشکار می‌شود. به همین دلیل می‌خواهند با حمله همه‌روزه به روژاوا مردم روژاوا را به زانو درآورند. در مقابل این، مردم شمال شرق سوریه با یک دل و یک باور پیوسته مقاومت می‌کنند.

بغداد به خوبی این ویژگی اشغالگری و زیاده‌خواهانه دولت ترکیه را می‌داند. بنابراین باید سکوت نکرد بلکه باید در برابر حملات علیه عراق و باشور کوردستان واکنش نشان داد و موضع گرفت. اینها نگرش‌هایی است که یک کشور مستقل و حاکم باید اتخاذ کند. دولت نسل‌کش ترکیه می‌خواهد با امضای قراردادهای فراوان، دولت عراق را در جنگ علیه پ‌ک‌ک شریک کند. عراق نباید گرفتار این نقشه شود و نباید درگیر چنین بازی کثیفی شود. در غیر این صورت، حملات اشغالگرانه دولت ترکیه مشروعیت یافته و عزت و حیثیت عراق ضربه بزرگی خواهد خورد. پ‌ک‌ک هرگز به منافع عراق لطمه نزده است.

یک سیاست دوستانه و متقابل به نفع همیشه دنبال شده است، اما به نظر می‌رسد برخی از مذاکرات دولت ترکیه با عراق مستقیماً با پ‌ک‌ک مرتبط است. به خصوص اگر تصمیم شورای امنیت ملی عراق در مورد پ‌ک‌ک درست باشد، این تصمیم به همان اندازه که به پ‌ک‌ک آسیب می‌رساند به منافع عراق نیز آسیب می‌رساند. امید و آرزوی ما این است که دولت عراق و شورای امنیت ملی عراق تصمیمی نگیرند که به نفع هر دو طرف نباشد. همچنین امیدواریم که دولت عراق به ابزاری برای نقشه‌های دولت اشغالگر و زیاده‌خواه ترکیه تبدیل و تسلیم دولت ترکیه نشود.

همه مردم ما، رهبران سیاست دموکراتیک، آکادمیسین‌ها، روشنفکران، به ویژه زنان و جوانان، باید در این روند تاریخی علیه همه دشمنان کورد مسئولیت‌پذیر عمل کنند و در برابر کسانی که با دشمنان کوردها همکاری می‌کنند به ویژه پ‌دک واکنش نشان دهند.