در کنفرانسی که در روز ۲۶ ژوئن از سوی ‌«کمپین سندیکایی آزادی برای اوجالان» و ‌«Centre for Kurdish Progress» برگزار شد، جستجوهای صلح و رهیافت به ویژه برای کوردها و ترکیه و در خاورمیانه ارزیابی شد.

در این کنفرانس که طی سه نشست انجام شد، نمایندگان پارلمانی، آکادمیسین‌ها، روزنامه‌نگاران و نمایندگان جامعه مدنی، مشارکت کردند. بارونس فوستَر و بارونس وَرما از حزب محافظه‌کار میزبان این کنفرانس بودند.

نشست اول‌: جستجوی صلح در خاورمیانه

نشست اول که با عنوان ‌«راه صلح‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌: کورد، ترکیه و خاورمیانه، آرامش منطقه‌ای» برگزار شد را نماینده سابق ه‌د‌پ و شهردار مشترک سابق شهر آمد، عثمان بایدمیر مدیریت کرد. تونجر باکرهان ریاست مشترک کل دم پارتی، اَزگی باشاران روزنامه‌نگار و آکادمیسین از دانشگاه آکسفورد، فرهان حَمی روزنامه‌نگار از روژاوای کوردستان و عباس ولی تئوریسین سیاست نیز در این نشست سخنرانی کردند.

تونجر باکرهان از اهمیت مذاکره و دیالوگ‌ها برای صلح در میان خلق‌ها بحث کرد. ازگی باشاران نیز بیان داشت که حملات اسرائیل علیه غزه کاری کرد تا ترکیه در سیاست‌های خارجی‌اش، حالتی جدید به خود بگیرد و اعلام کرد که این وضعیت می‌تواند صلحی داخلی را از نو به موضوع بحث مبدل کند. فرهاد حمی نیز توجه‌ها را به تاثیرات تفکرات رهبر آپو در رابطه با مدل خودمدیریتی در روژاوای کوردستان و موبیلیزاسیون اجتماعی در انقلاب کوبانی معطوف اشت. پروفسور عباس ولی نیز از تاریخ جنبش کورد گفت و اشاره داشت که صلح بدون دمکراسی، ممکن نمی‌باشد.

نشست دوم‌: تجربیات بین‌المللی صلح

کلارا بِیکِر از شخصیت‌های مهم جنبش سندیکایی در انگلیس نشست دوم را مدیریت کرد که با عنوان ‌«روندهای توافق و صلح بین‌المللی» برگزار شد. در این نشست نیز، ماریلا کوهن از مدیران Trajed Union Congress (TUC) که برای روند صلح کلمبیا مشاوره داه است و سَن بِیرس نماینده Trademark، سخنرانی کردند.

در این نشست، تجربیات تاریخی روند و برهه‌های صلح و توافق و بنیادهای اجتماعی مورد گفتگو قرار گرفتند. در رابطه با مثال‌های کلمبیا، ایرلند و آفریقای شمالی اهمیت دیالوگ در روند صلح، ارزیابی شد.

در دومین پانل نیز موریس گلاسمن از حزب کارگر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌(Labour) و از کامرای لوردان ‌(از فراکسیون‌های پارلمان انگلیس) حضور داشت. گلاسمن بیان کرد که حزب وی برای ماندگار کردن تلاش‌های صلح میان کوردها و ترکیه باید به وظایف خود عمل کند.

در این نشست، پیام حزب شین فین قرائت شد. در این پیام اعلام شده است که فراخوان صلح رهبر آپو، لحظه‌ای تعیین‌کننده می‌باشد و گفته شد‌: ‌«باید اوجالان آزاد شود‌؛ آزادی وی برای ایجاد پروژه‌ای وسیع، امری اساسی است.‌»

نشست سوم‌: نقش انگلیس و آزادی رهبر آپو

نشست سوم و پایانی با عنوان ‌«تشویق به صلح‌‌: نقش انگلیس» برگزار شد و از سوی سیمون دوبنس سخنگوی کمپین آزادی برای رهبر آپو، برای آن پیشاهنگی صورت گرفت. بارونس وَرما از حزب محافظه‌کار، سخنرانی آغازین را انجام داد و اعلام کرد که صلح تلاشی شایسته و مهم است. بارونس فوستر نیز میزبان این نشست بود.

استفان کنگت دکترای حقوق و وکیل از دانشگاه آکسفورد و مرال چیچک از جنبش زنان کورد سخنرانی کردند. کنگت بیان کرد که ممنوعیت فعالیت پ‌ک‌ک در انگلیس، سختی و دشواری‌هایی را به روند صلح وارد می‌کند. مرال چیچیک نیز توجه‌ها را به دیالکتیک میان آزادی اجتماعی و آزادی زنان معطوف داشت و اشاره کرد که صلح و دمکراسی بدون زنان عملی نخواهد بود.

مطالبات بنیادین در نتیجه‌ کنفرانس‌: آزادی برای رهبر آپو

در پایان این کنفرانس، نتایج از سوی سیمون دوبنس به اشتراک گذاشته شد. مطالبات مشترک مشارکت‌کنندگان به شرح زیر است‌:

‌‌‌«ما برای حفاظت از صلح، عدالت و حقوق بنیادین خلق کورد در ترکیه و خلق‌های خاورمیانه، مسئولیت خود را یکبار دیگر اعلام می‌کنیم.

-ما قویا از فراخوان صلح عبدالله اوجالان که در روز ۲۷ فوریه آن را بیان کرد، حمایت و پشتیبانی می‌کنیم. این فراخوان برای دیالوگ و از نو اعتمادسازی کردن، فرصتی حیاتی است.

باید گام‌هایی سریع و مشخص برداشته شوند

-ما از گام‌های سازنده که نمایندگان کورد برای صلح بر‌می‌دارند حمایت می‌کنیم‌؛ ما می‌بینیم که این تلاش برای به پایان رساندن خشونت، برای رهیافت سیاسی طولانی مدت و دیالوگ می‌باشد.

-ما دولت ترکیه را فرامی‌خوانیم که برای برهه جدید صلح، گام‌هایی سریع و مشخص بردارد. قبل از هر چیز باید کمسیون‌ نمایندگان پارلمانی فراتر از احزاب ایجاد شود تا از این روند پشتیبانی کند. سیاست وسیع، شفاف و حسابدهی اساس است. انتظار ایجاد این کمسیون در ماه جولای، فراخوان ما را فوری‌تر هم می‌کند.

-ما می‌دانیم که صلحی دائمی، برهه‌ای طولانی‌مدت است. اما این امری اجتناب‌ناپذیر است که گام‌های بنیادین از هم‌اکنون برداشته شوند.

زندانیان سیاسی باید آزاد شوند

-ما می‌خواهیم احکام دادگاه حقوق‌بشر اروپا هر چه زودتر عملی شوند، به‌ویژه عبدالله ‌اوجالان، صلاح‌الدین دمیرتاش، فیگن یوکسکداغ، عثمان کاوالا و دیگر زندانیان سیاسی آزاد شوند. زندانی‌ نگه‌داشتن سیاسی، هم معیارهای حقوقی و هم احتمال صلح را نقض می‌کند. باید ترکیه به مسئولیت‌های بین‌المللی خود عمل کند.

حکومت انگلیس باید به نقش خود برای صلح عمل کند

-ما حکومت انگلیس را فرامی‌خوانیم که از تلاش‌های صلح در ترکیه و برای حفاظت از حقوق‌ کوردها در سوریه، نقشی مثبت و دیپلماتیک را ایفا کند.

-ما از انگلیس می‌خواهیم که از چشم‌انداز سوریه‌ای کثرت‌گرا با خودمدیریتی دمکراتیک شمال و شرق سرویه، پشتیبانی کند.

باید به سیاست‌های جرم‌انگاری پایان داده شود

-ما از انگلیس درخواست داریم که از سیاست‌های جرم‌انگارانه در رابطه با فعالان و جامعه کورد در انگلیس دست‌بردارد.

-ما می‌خواهیم که ممنوعیت فعالیت پ‌ک‌ک از نو ارزیابی شود، همانگونه که قبلا در مورد روند‌های صلح در ایرلند شمالی، کلمبیا و آفریقای جنوبی انجام شد، آن را به رسمیت بشناسد تا دیالوگ سیاسی عملی باشد.

-ما بر این باور هستیم که جامعه مدنی، سندیکا، سازمان‌های اجتماعی، نهادهای فکری، آکادمیسین و نهادها در انگلیس برای روند صلحی دائمی در ترکیه، با همکاری با حکومت و بازیگران سیاسی‌ و حمایت دیپلماتیک، می‌تواند اقداماتی انجام دهد.

باید انزوای تحمیل به پایان برسد

-ما به‌مثابه درخواست بنیادین،‌ دوباره بیان می‌کنیم که باید سیاست‌های انزوای تحمیلی علیه اوجالان به پایان برسد. مطابق با معیارهای دادگاه حقوق‌بشر اروپا و تعریف ‌«حق امید»، ما می‌خواهیم که اوجالان به فرصت و امکانات آزاد کار و حیات دست یابد. نقش اوجالان در مذاکرات و دیدارهای صلح، قبلا هم بسیار بحرانی بود و بدون اینکه بتواند روابط مشاوره‌ای حقوقی داشته باشد، امکانپذیر نمی‌باشد که پیشرفت حاصل شود.

حملات هوایی باید متوقف شوند

-به‌ویژه لازم است که حملات هوایی علیه مناطق کوردستان در عراق و تمامی حملات نظامی هرچه زودتر متوقف شوند. در زمانیکه در روژاوا مذاکرات و آتش‌بس موقتی ادامه دارد، خشونت در شمال عراق در برابر صلح، یک مانع بزرگ می‌باشد.

-ما بر این باور هستیم که دیالوگ و احترام به حقوق بشر برای صلحی ماندگار و برابرانه در ترکیه و منطقه، یگانه راه ممکن می‌باشد.‌»