جلال ملکشا سال ١٣٣٠ (١٩۵١) در روستای ملکشا از توابع شهرستان سنه در خانواده‌ای میهن‌دوست چشم به جهان گشود. جلال تحصیلات ابتدایی را در روستای زادگاهش به پایان برد و سپس مقطع راهنمایی و متوسطه را در سنه به پایان رساند.

جلال با سرودن شعر و نثر فارسی وارد عرصه ادبیات شد و توانایی وی در ادبیات به حدی بود که قبل از آنکه کتابی منتشر کند به عضویت "کانون نویسندگان ایران" درآمد. ملکشا در سالهای قبل از انقلاب عضو سازمان چریک‌های فدایی خلق در کوردستان بود و سپس به عضویت حزب کمونیست ایران شاخه کومله درآمد. وی قبل از انقلاب به دلیل فعالیت سیاسی مدتی را در زندان بسر برد و پس از انقلاب نیز به دلیل آثارش زندانی شد.

انقلاب ١٣۵٧ (١٩٧٩) خلق‌های ساکن در ایران همزمان انقلابی در زبان و هنر جلال ملکشا بود. وی زبان فارسی را به کناری نهاد و پس از آن وارد عرصه ادبیات کوردی شد. پیشرفت جلال ملکشا در ادبیات کوردی وی را به شورای سردبیری مجله سروه در اورمیه رساند و ١۵ سال تمام خدمات شایانی به ادبیات کوردی کرد.

آثار جلال ملکشا زبان گویای خلقی استعمارزده است که مشتاق سپیده دم آزادی است و با پلیدی و سیاهی به مبارزه برخواسته است.

این شاعر متعهد به آزادی بارها از سوی نهادهای امنیتی رژیم اشغالگر ایران احضار و تهدید به بازداشت شد. در اوایل آذر ١٣٩٣ اداره اطلاعات شهر سنه جلال ملکشا را به دلیل سرودن شعری با مضمون «مقاومت کوبانی» احضار کرده و وی را تهدید کردند که نباید در مورد کوبانی و مقاومت کوردها شعر بسراید، اما جلال ملکشا در پاسخ گفته بود که از آرمان‌هایش کوتاه نخواهد آمد.

ملکشا در گفتگویی اعلام کرده است که بیش از ده مجموعه شعر و داستان آماده چاپ دارد اما به دلیل فقر مالی و عدم حمایت نهادها و منع نشر نمی‌تواند آنها را منتشر کند. از آثار منتشر شده جلال ملکشا مجموعه شعر «زرە‌ی زنجیری وشه دیله‌کان» (صدای زنجیر واژه‌های اسیر) و کتاب داستان «کاره‌سات» (فاجعه) را می‌توان نام برد.

جلال ملکشا، شاعر انقلابی کوردستان روز ١٠ آبان ١٣٩٩ در سن ۶٩ سالگی در شهر سنه بر اثر عارضه قلبی چشم از جهان فروبست و برای ابد در آسمان ادبیات انقلابی کوردستان جاودان شد.