عضو کمیته‌ی مرکزی پ.ک.ک، جمال شریک، در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF)، در رابطه با ماه مقاومت (ژوئن) و انزوای حاکم بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ارزیابی ارائه داد.

ابتدا به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برای مقاومتی که در امرالی انجام می‌دهد، درود فرستاد و گفت: “ما در ماه ژوئن قرار داریم، ماه ژوئن در تاریخ حزب و خلق ما، ماه فداکاری و مقاومت است، در ماه ژوئن چندین شهادت بزرگ وجود داشته است، به اندازەی بزرگی شهدا، مقاومت بزرگ بوده است. از این منظر، هر اقدام فداکارانه‌ای حقیقت مبارزه و مقاومت را بازگو می‌کند، به این دلیل، نباید این ماه در یادکردن شهدا در تاریخ شهادتشان خلاصه گردد، بلکه در عین حال باید معیار بزرگی برای همه‌ی ما و پیروزی برای قهرمانی بزرگ آن‌ها باشد.

در ۳۰ ژوئن ۱۹۹۶، رفیق زیلان (زینب کیناجی) به شهادت رسید، رفیق سرهلدان (سما یوجه) در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۸ به شهادت رسید، رفیق گُلان‌ (فیلیز یرلیکایا) در ۷ ژوئن ۲۰۰۲ به شهادت رسید”.

شریک اعلام کرد، زیلان، سما، گُلان نماینده‌ی راه فداکاری پ.ک.ک هستند، به همین سبب به شهادت رسیدند، گفت: “به این دلیل ماه ژوئن در تاریخ خلق ما و مبارزه به عنوان ماه مقاومت جایگاه ویژه‌ای دارد. دومین یورش بزرگ گریلا، یورش ۱ ژوئن ۲۰۰۴ بود‌، در تاریخ خلق‌ما و مبارزه از آن به عنوان “یورش ۱۵ اوت دوم” نام برده می‌شود، در ماه ژوئن آغاز شد و این بیشتر ارزش ماه ژوئن را به نمایش گذاشت، از این رو در کنار حالت‌های شهادت، ماه ژوئن ماه مقاومت بزرگ است”.

“می‌خواهند اجازه ندهند رهبر آپو تفسیر انجام دهد و راه درست را نشان بدهد”

عضو کمیته‌ی مرکزی پ.ک.ک، جمال شریک، با اشاره به این‌که انزوای حاکم بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان تنها به جزیره‌ی امرالی خلاصه نمی‌شود و گفت: “می‌خواهند از طریق انزوا بر رهبر آپو و امرالی بر خلق کوردستان و ترکیه انزوا تحمیل کنند، زیرا سیستم جنگ ویژه از امرالی به کوردستان و ترکیه منتقل می‌شود. از این رو ممکن نیست انزوای حاکم بر رهبر آپو و حملات جنگ ویژه در کوردستان و ترکیه و جنگ ویژه‌ی کنونی را از هم جدا کرد. قطعا، نتیجه‌ای که از این بدست می‌آید، این است که، همان‌گونه که رهبر آپو مقاومتی تاریخی در امرالی علیه سیاست جنگ ویژه انجام می‌دهد و هنوز هم ادامه دارد، باید در راستای مقاومت رهبر آپو مقاومتی نظیر آن در کوردستان و ترکیه نیز صورت بگیرد.

قطعا این مهم‌ترین مسئولیت و وظیفه‌ی ماست، همراه با آن، باید دلیل انزوای رهبر آپو را ارزیابی کرده و آن را درک کنیم.

از سیاست امروزه‌ی دولت ترکیه دلیل پشت پرده‌ی تحمیل انزوا بر رهبر آپو مشخص می‌شود، دور نگهداشتن وی از خلق کورد است، این تنها حمله به پ.ک.ک نیست که مقاومت خلق کوردستان را اداره می‌کند، بلکه به خاورمیانه و ترکیه و عرصه‌های جهانی نیز مربوط است. با تمامی این دلایل، رهبر آپو دستگیر شد، هدف از انزوای حاکم بر رهبر آپو دستیابی به اهداف دولت ترکیه و نیروهای بین‌المللی است، از اساس، این دلیل پشت توطئه‌ی بین‌المللی علیه رهبر آپو است، خواستند از طریق دستگیری رهبر آپو سر را از تن جدا کنند، سپس توطئه‌ی خود را اجرا کنند، از سایه سر دستگیری، با همان روش انزوای رهبر آپو سخت‌تر می‌شود. دلیل این نیز قدرت تفکر رهبر آپوست که راه سیاست و آن تفاسیر آینده را مشخص می‌کنند”.

جمال شریک با اشاره به این‌که، اگر تفاسیر و تفکرات رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به جامعه و خلق‌ها و بشریت در جهان می‌رسید‌، فرصت راه‌حل ایجاد می‌شد، به گونه‌ای انقلابی به آن بها می‌دادند، گفت: “زیرا از این وحشت دارند، انزوا را بر رهبر آپو تشدید می‌بخشند”.

شریک با اشاره به انتخابات اخیر ترکیه و گفت: “در این زمان، اجازه ندادند کلمه‌ای از رهبر آپو به بیرون درز پیدا کند، آیا انزوای حاکم بر رهبر آپو از آن لحظه آغاز شد؟ خیر، قبل از اجرای “توطئه‌ی ویران کردن” در سال ۲۰۱۵ بود، اولین حمله به رهبر آغاز شد. از آن زمان، از دیدار ملاقات خانواده و وکلا و هیئت ه.د.پ جلوگیری شد، تمامی راه‌های ایجاد ارتباط با خارج بسته شدند، با بهانه‌های مختلف ارسال و دریافت نامه را قدغن کردند، اجازه رسیدن کتاب و روزنامه‌ها به او صلب کردند، اجازه‌ی این‌که چند رفیق دستگیر شده‌اش نیز با او ارتباط برقرار کنند.

چند سال قبل، در سال ۲۰۰۹، انزوا بر رهبر آپو تحمیل شد، از طریقی مشخص انجام گرفت. در تمامی مدت‌های ناهموار، زمانی که ‌روند سیاسی به مرحله‌ی مهمی رسید، رهبر آپو‌ هدف اصلی بوده است، تحمیل انزوا بر رهبر آپو در این چارچوب اولین گام بوده است. قبل از انتخابات نیز به همان شکل بود، انزوا بر رهبر آپو تشدید یافت، دستور کارها و برنامه‌های مختلفی روی رهبر اجرا می‌شد، می‌خواستند ارزیابی‌ها یا دستور عمل‌های متفاوتی ارائه شود. حملات بر ه.د.پ افزایش یافت، توقیف مقرهایشان مورد بحث قرار گرفت، راه‌کار اداری علیه آنان پیاده شد. با این کارها خواستند ه.د.پ در انتخابات شرکت نکند. دولت سرکوب‌گر و کولونیالیستی ترکیه با این حملات نشان داد، ه.د.پ تنها مانع برای نقشه‌هایش در انتخابات ۱۴ می است و خواست آنان را بی‌تاثیر کند، می‌دانست اگر موفق شود،. به اهدافش خواهد رسید.

با این حال، موضوع دیگری وجود دارد که باید آن را درک کنیم، دولت ترکیه می‌خواهد از طریق جنگ ویژه با انزوای رهبر آپو به اهدافش دست یابد. به روند انتخابات بنگرید، تمامی ائتلاف‌های درون سیستم، ائتلاف ملت، ائتلاف جمهور، ضدیت با پ.ک.ک و رهبر آپو را مبنای پروگاندای خود قرار دادند، پروپاگاندای نژادپرستانه‌ و مذهبی وجود داشت و از دین سواستفاده شد. در این پروپاگانداها، دشمنی با کورد و علوی‌ها و پناهندگان و پ.ک.ک و رهبر آپو شدت گرفت. با این هدف خواستند “اجماع ملی” را به عنوان اصول اصلی برای جنگ پلید همه‌گیر بنیان نهند، ائتلاف ملت و ائتلاف جمهور و شاخه‌هایشان‌ نقش بزرگی را ضدیت با رهبر آپو و پ.ک.ک و خلق کورد، ایفا کردند، مقابل یکدیگر ایستادند و حال و هوایی انتخاباتی را ایجاد کردند، گویی که برای از بین بردن خلق کورد و علوی‌ها آماده کاری انجام می‌دهند، بر این اساس، ائتلاف جمهور نقش اصلی را ایفا نمود، چرندیات‌ زیادی را درباره‌‌ی ‌پ.ک.ک و رهبر آپو منتشر کرد و خواست که ائتلاف ملت نیز با آنان همراه شود، ائتلاف ملت نیز در همین راستا حرکت کرد.

شریک گفت: “باید این را ببینیم، زمانی که انزوا بر رهبر آپو شدت گرفت، آن زمان اپراسیون جدیدی تدارک دیده شد، دولت ترکیه‌ی سرکوب‌گر و اشغال‌گر برای آغاز این اپراسیون در حال تدارک برای آغاز این اپراسیون بود، به موانع سد راه این اپراسیون حمله‌ی ویران‌گرانه انجام داد، می‌خواهد از این حمله به هدف اصلی خود دست یابد، این در انتخابات و پس از انتخابات مشخص شد”.

همچنین جمال شریک اعلام کرد، وقتی که تحلیل رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان درباره‌ی‌ دولت ترکیه و سیستم جنگ ویژه و ارتباط آن با آ.ک.پ و اردوغان را درک ‌کنیم، آن زمان است که دشمنشان را می‌شناسیم، گفت: “زمانی نتیجه‌ی واقعی از این بدست بیاوریم، فرصت بیشتری برای از بین بردن فاشیزم و سرکوب و کلونیالیزم داریم”.