جشن اول ماه می در شهر وان: اکنون زمان ساختن میهنی دموکراتیک است -تکمیل شد-

هزاران نفر در جشن اول ماه می که در شهر وان برگزار شد شرکت کردند. چیدم کلیچگون اوچار، رئیس مشترک دب‌پ که در این تجمع سخنرانی می‌کرد، گفت: «اکنون زمان متحد کردن صدایمان و مبارزه‌مان و ساختن میهنی دموکراتیک است.»

جشن اول ماه می در شهر وان

جشن روز کارگر در وان به پیشگامی کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگران دولتی (KESK)، اتحادیه کارگران عمومی وابسته به کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگران انقلابی (DİSK)، اتاق پزشکان وان-جولمرگ، شعبه وان اتاق دندانپزشکان و هیئت هماهنگی استانی (İKK) شهر وان اتحادیه اتاق معماران و مهندسان ترک (TMMOB) برگزار شد. هزاران کارگر با شعار «ما پیروز خواهیم شد»، صبح زود در مقابل مرکز خرید گون‌پاش تجمع کردند. کارگران با سر دادن شعارهای «زنده باد اول ماه می»، «کار از آنِ ماست، حرف از آنِ ماست» و «تصمیمات حکومتی خواهند رفت، ما خواهیم ماند» سپس به سوی پارک موسی آنتَر، محل برگزاری تجمع حرکت کردند.

در جلوی کاروانی که با شرکت اتحادیه‌ها، احزاب سیاسی و سازمان‌های جامعه مدنی تشکیل شده بود، اعضای انجمن روزنامه‌نگاران دجله فرات (دف‌گ) و انجمن روزنامه‌نگاران زن مزوپوتامیا (م‌ک‌گ) قرار داشتند. روزنامه‌نگاران با باز کردن بنری با عنوان «مطبوعات آزاد، جامعه دموکراتیک» شعارهای «مطبوعات آزاد خاموش نمی‌شود» و «مطبوعات آزاد از ناظم تا جیهان اینجاست» سر دادند. با رسیدن هزاران نفر به پارک موسی آنتَر، تجمع آغاز شد.

عبدالله زیدان، شهردار مشترک شهرداری کلانشهر وان، در سخنرانی خود در این تجمع گفت: «با 'فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک' آقای اوجالان، امیدی تازه در میهن متولد شده است. امید به صلح در میهن افزایش یافته است. این روند، روندی است که برای همه سودمند خواهد بود. همانطور که جنگ برای همه زیان‌بار است، این فراخوان نیز برای همه سودمند خواهد بود. ما تا آخر از این فراخوان حمایت می‌کنیم و همه باید از آن حمایت کنند. حق امید، زندانیان بیمار و بازگشت اخراج‌شدگان به کارشان و پایان دادن به اقدامات قیم باید محقق شود. سال گذشته در همین ایام، مردم وان با رقم زدن تاریخ و پیروزی در تمام ۱۴ شهرداری، پاسخ لازم را به قدرت دادند. اگر آنها نیز به دلیل عدم به رسمیت شناختن اراده مردم به زباله‌دان تاریخ رفتند، اینها نیز خواهند رفت. ما به مبارزه علیه استثمار کار، غصب اراده و قیم‌ها ادامه خواهیم داد.»

دونه گَوهَر کویون، عضو هیئت اجرایی مجلس کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگران دولتی (KESK)، نیز گفت: «امروز مردم علیه فلاکت مبارزه می‌کنند. حقوق مردم ما یکی پس از دیگری غصب می‌شود. خاورمیانه بار دیگر به عرصه تقسیم تبدیل می‌شود. باز هم اراده مردم ما مورد غصب قرار می‌گیرد. حق انتخاب کردن و انتخاب شدن ما غصب می‌شود. آنها سعی می‌کنند تمام عرصه‌های زندگی را تحت کنترل خود درآورند. این دیگر ادامه نخواهد یافت. امروز در تمام میادین جهان 'دیگر بس است' گفته می‌شود. کسانی که دسترنج ما را می‌دزدند، کسانی که ما را به گرسنگی محکوم می‌کنند، کسانی که مبارزه زنان برای برابری و آزادی را هدف قرار می‌دهند، بدانند که ما به مقاومت ادامه خواهیم داد. در این میادین نه صدای جنگ‌طلبان، بلکه صدای صلح بلند خواهد شد. ما به مبارزه علیه این نظام فاسد ادامه خواهیم داد. زمان درهم شکستن تاریکی فرا رسیده است. ما به مبارزه برای کار، دموکراسی و صلح ادامه خواهیم داد. باید قوانینی برای صلح و دموکراسی تصویب شود و به این روند جنگ پایان داده شود.»

چیدم کلیچگون اوچار، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (دب‌پ) نیز در سخنرانی خود به این نکات توجه کرد: «مردم در این کشور گرسنگی بزرگی را تجربه می‌کنند. در کشوری که خط گرسنگی ۲۴ هزار لیر و خط فقر ۷۸ هزار لیر است، مردم مجبور به گذران زندگی با ۲۲ هزار لیر می‌شوند. زیرا اقتصاد این کشور به سمت جنگ و امنیت سوق داده می‌شود. دلیل این همه بحران در سرزمین، سیاست‌های جنگی است. سیاست‌های جنگی و امنیتی بر تمام زندگی ما تاثیر می‌گذارد. تولیدکنندگان در این میهن نمی‌توانند محصولات خود را بفروشند. اقتصاد این سرزمین حول صنایع دفاعی می‌چرخد. این صنعت شکم چند نفر نزدیک به حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) را سیر می‌کند. تاریخ بشریت، تاریخ کار است. این کاری که زنان و جوانان بافته‌اند، باید در همه جا حرفی برای گفتن داشته باشد. ما هرگز آنچه را که نظام سرمایه‌داری برای مردم ستمدیده روا می‌دارد، نپذیرفته‌ایم. هزاران نفر برای این موضوع جان خود را فدا کردند. زندگی انسانی، زندگی مسالمت‌آمیز مردم در کنار هم امکان‌پذیر است. کسانی که می‌گویند امکان‌پذیر نیست، همین قدرت و کسانی هستند که از جنگ تغذیه می‌کنند. هر روز ۴ کارگر در ترکیه و کوردستان جان خود را از دست می‌دهند. برای جلوگیری از این امر، باید مبارزه برای صلح و دموکراسی را به هم پیوند داد.

فراخوان آقای اوجالان برای مردم، کارگران، زنان و جوانان است. ما به خوبی می‌دانیم که این جنگ متوقف و پایان‌پذیر است. لحظاتی پیش که کاروان وارد میدان می‌شد، به جوانان اجازه ندادند بنری را که عکس آقای اوجالان روی آن بود، وارد کنند. اگر نمی‌توانید عکس آقای اوجالان را تحمل کنید، چگونه صحبت و صلح خواهیم کرد؟ حتی اگر بنر را به داخل نیاورید، مبارزه آقای اوجالان همیشه در قلب مردم بوده و خواهد بود. وقتی مبارزه مشترک مردم کورد با مبارزه کارگران متحد شود، هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی ما را بگیرد. اجازه ندهیم به کسانی که می‌خواهند حق زندگی و آینده‌سازی را از ما بگیرند. رهایی کارگران و زحمتکشان با رهایی مردم کورد مرتبط است. بدون کارگران و زحمتکشان، جامعه دموکراتیک ساخته نمی‌شود. اکنون زمان متحد کردن صدایمان و مبارزه‌مان و ساختن میهنی دموکراتیک است. من اول ماه می آقای اوجالان و رفقای‌شان را که بیشترین تلاش را برای صلح کرده‌اند، تبریک می‌گویم.»

پس از سخنرانی، تجمع با کنسرت هنرمند آرهات به پایان رسید.