کاراسو با اشاره به اینکه همکاری حزب دموکرات کوردستان با دولت ترکیه در هر نقطه از جهان می تواند خیانت تلقی شود، گفت: "موضع گیری کافی در برابر موضع پ‌دک وجود ندارد، این یک ضعف برای کوردها است. کوردها می‌توانند با موضع گیری علیه خیانت، آزاد شوند."
مصطفی کاراسو، عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک)، در برنامه ویژه مدیا هابر شرکت کرد و موضوعات در دستور کار را بررسی کرد. وی در ابتدای سخنان خود با توجه به زلزله مراکش و سیل در لیبی که در نتیجه آن هزاران نفر جان خود را از دست دادند، به مردم مراکش و لیبی تسلیت گفت. او همچنین یادآور شد که هنرمند کورد بیتوجان چند روز پیش درگذشت. وی گفت: "من نیز با احترام و تحسین از او یاد می کنم، بیتوجان نیز برای محافظت از فرهنگ خلق کورد و مبارزه با استثمار مبارزه و تلاش کرد. او از یاد مردم کوردستان نخواهد رفت و همیشه در فرهنگ و هنر کوردی به یادگار خواهد ماند. افرادی که در فرهنگ و هنر فعال هستند، واقعا برای کوردها ارزشمند هستند. بنابراین خلق کورد باید برای هنرمندان خود ارزش قائل شوند و از آنها حمایت کنند و زمینه های توسعه هنر را فراهم نمایند. برای مردم و ملتی که نسل کشی بر آنها تحمیل شده است، آثار فرهنگی و هنری یکی از مهمترین آثار است. بنابراین کار فرهنگی و هنری در برابر نسل کشی، به معنای مبارزه ای بزرگ است. اینگونه باید مسئله را فهمید."
مصطفی کاراسو به انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اشاره کرد و گفت: "مردم ما در برابر انزوا و زندانی شدن رهبر تلاش می‌کنند تا با انزوا مبارزه کرده و آزادی فیزیکی رهبر آپو را تضمین کنند. این واقعیت را باید دید، دولت ترکیه یک دولت نسل‌کش و ظالم است. بنابراین سیاست هایی که علیه رهبری انجام می شود، سیاست نسل‌کشی است. تا زمانی که این واقعیت مشخص نشود، نمی توان مبارزه ای واقعی علیه دولت ترکیه در کوردستان به راه انداخت. همه کوردها، روشنفکران کورد، سیاستمداران کورد این حقیقت را باید ببینند. این حکومت را بشناسید. مقایسه مبارزه با این دولت، یا سیاست این دولت علیه خلق کورد با مبارزه برای آزادی ملی در هر نقطه دیگری از جهان اشتباه است. من می‌خواهم به این نکته اشاره کنم.
بشریت می‌خواهد از شر مدرنیته سرمایه‌داری نجات یابد
خلق ما برای آزادی علیه این دولت مبارزه می کنند. مبارزه برای آزادی فیزیکی رهبری نیز بخش مهمی از این مبارزه است. این موضوع یک موضوع بحث برانگیز است. خلق کورد و دوستانشان هر روز بهتر این واقعیت را درک می کنند. به منظور تضمین آزادی فیزیکی رهبر آپو، مبارزه در حال انجام است، در عین حال، توسعه در درک مسئله نیز وجود دارد. مبارزه برای آزادی در خط درست، هر روز بیشتر و بیشتر می شود. نه تنها خلق کورد، بلکه مردم جهان، نیروهای دموکراسی، سوسیالیست ها و انقلابیون می بینند که نبود آزادی فیزیکی رهبر آپو برای بشریت به چه معنایی است. آنها هم سخت تلاش می کنند. ما این تلاش ها را بسیار ارزشمند می دانیم.
پیش از این در مدت کوتاهی کنسرت‌های متعددی در ایتالیا برگزار شد. در کنسرتها دیدیم که رهبر آپو چگونه و تا چه حد بر مردم تأثیر گذاشته است. زیرا تمام بشریت می‌خواهد از مدرنیته سرمایه‌داری رهایی یابد. رهبر آپو نیز این را به عنوان یک راه حل نشان می دهد. قبل از هر چیز، آزادی زنان را به عنوان راه گریز از نظام سرمایه داری نشان می دهد. بدون شک با پیشاهنگی زنان، جوانان و اکولوژیست ها، دوران جدیدی را در مبارزه با مدرنیته سرمایه داری آغاز می کند و افق های جدیدی را ترسیم می نماید. این حتی بیشتر ادامه خواهد داشت. هیچ کس نمی تواند جلوی آن را بگیرد. هیچکس نمی تواند افکار رهبر آپو را منزوی کند. آنها سعی می کنند با اسیر نمودن رهبری، جلوی نفوذ او بر خلق کورد و بشریت را بگیرند، اما این دیگر فایده ای ندارد. اندیشه و ایده های رهبر آپو در سراسر جهان گسترش یافته است.
بنابراین مبارزه برای آزادی رهبر آپو قوی تر می شود. چندی پیش در نشست بزرگ اتحادیه های کارگری جهان، اتحادیه های کارگری جهان خواستار آزادی رهبر آپو شدند. آنها اعلام کردند که برای آزادی فیزیکی رهبر آپو تلاش خواهند کرد. اینها بسیار ارزشمند هستند، ما به آنها احترام می گذاریم. اکنون برای همه درک شده است که خلق کورد ارزش بسیاری برای بشریت دارند. اکنون اسیر و منزوی نگه داشتن رهبری برای مدتی طولانی دشوار خواهد بود. نیروهای دموکراتیک و مردم جهان قطعاً با مردم کورد به آزادی رهبر آپو دست خواهند یافت."
مصطفی کاراسو در رابطه با اولین سالگرد عملیات گریلاهای یژا استار، سارا تولهلدان ( دلارا اوپر)، روکن زلال (امل فرمز حسین) در مرسین ارزیابی زیر را انجام داد:
"من با افتخار از سارا و روکن یاد می کنم. آنها یک عملیات تاریخی انجام دادند. معنای این عملیات بسیار بزرگ است. تعدادی از پلیس ها در این عملیات کشته شدند، اما به ندرت اتفاق می افتد که عملیاتی فقط به این شکل ارزیابی شود. در آنجا در شخص سارا و روکن حقیقت زن کورد، حقیقت جامعه کورد، مبارزه با ظلم و نسل کشی، عزم برای آزادی و فداکاری برای زندگی آزاد مشخص شد. موضع گیری سارا و روکن، موضع گیری خلق کورد و گریلا است. البته موضع گیری سارا و روکن، موضع گیری شخصی نیست، آنها جزو گریلا هایی هستند که در زاپ، متینا و آواشین می جنگند. با همین روحیه، مبارزه با استثمار در مناطق حفاظت شده مدیا در حال انجام است.
می بینیم که حتی در مناطق حفاظتی مدیا نیز احتمال حمله فدایی به دشمن بیشتر است، اما عملیات رفقا سارا و روکن در جایی انجام می شد که دشمن کاملاً مسلط بود. زمانی که این عملیات را انجام دادند، جان خود را فدا کردند. رفقا وقتی به آنجا رفتند، برای آزادی خلق کورد، جان خود را فدا کردند. این بسیار معنادار و ارزشمند است. زنان و جوانان کورد باید از این موضع گیری و روحیه صیانت کنند. در مبارزه با دولت ستمگر، همه باید مراقب خود باشند. در شخص این دوستان شهید، راه و روش شکست ظلم را باید جست".
مصطفی کاراسو عضو شورای رهبری ک ج ک در جریان سخنان خود جنگ گریلایی علیه اشغالگری دولت ترکیه و همچنین تحرکات حزب دموکرات کوردستان در مناطق گریلا و حمایت آنها از اشغالگران را ارزیابی کرد. وی بیان داشت:" قطعاً مقاومت در زاپ، متینا و آوشین مقاومت در برابر نسل کشی است، این را باید به عنوان یک واقعیت مبارزه درک کرد و باید آن را بخشی از مبارزه عمومی خلق کورد در برابر نیروی نسل کشی دانست. این یک فداکاری بزرگ را نشان می دهد. این موضع خلق کورد است. این موضع گیری همچنان موثر بوده و ادامه خواهد داشت. بنابراین امکان گرفتن نتیجه برای دشمن وجود ندارد. برعکس، مبارزان و فداکاری مقاومت، قدرت مقاومت خلق کورد در حال رشد است. حقیقت خلق کورد به مرحله جدیدی می رسد. ما همچنین موضع گیری حزب دموکرات کوردستان را ارزیابی کردیم. اقداماتی که آنها به عنوان یک حزب کوردی انجام می دهند، در هر نقطه از جهان خیانت محسوب می شود. این معنای دیگری ندارد. نمی توان به این موضوع ساده نزدیک شد و برای آن بهانه تراشی کرد. موضع گیری در برابر این مسئله باید روشن باشد. هیچ موضع‌گیری رضایت بخشی علیه موضع پ د ک وجود ندارد. این نیز برای کوردها نقطه ضعف است.
کوردها باید در برابر خیانت موضع بگیرند تا آزاد شوند. بدون ایستادگی در برابر آن، بدون روشن شدن معیارهای خلق کورد، مبارزه نمی تواند پیروز شود. نشان ندادن موضع‌گیری مناسب نسبت به حزب دموکرات کوردستان یک نقطه ضعف برای مردم کورد است. هنوز برخی رویکردها وجود دارد که وضعیت پ د ک را عادی نشان می دهند. اکثر خلق کورد این خیانت را می بینند، اما هنوز بخشی از آنها به دلیل استفاده از فرصت های حزب دموکرات کوردستان سکوت اختیار می کنند. مسئله دفاع از مواضع به دست آمده نیست، برعکس کوردها سالها با یک مبارزه طولانی مدت واقعیت کوردی را خلق کرده اند. در جهان و در خاورمیانه کوردها واقعیتی را خلق کرده اند، اما حزب دموکرات کوردستان به آن حمله می کند و سعی می کند آن را نابود کند. این دستاورد را می توان در این واقعیت کوردی محافظت کرد. اگر حقیقت ۱۰۰ ساله و ۵۰ ساله کوردی محافظت نشود، ترویج نشود، در برابر نوکران و خیانت محافظت نشود، هیچ کس هرگز نمی تواند از آن محافظت کند.
آنچه دستاوردهای کوردها را خلق کرده است، مبارزه چندین دهه است. اگر مبارزه ما نبود، واقعیت باشور کوردستان نمی توانست ایجاد شود. همه این را خواهند دید. من نمی گویم مردم ما در باشور کوردستان هرگز مبارزه نکردند، قطعاً مبارزه کردند، اما آن مبارزه در فضای مبارزات ما این نوع دستاوردها، این نوع موقعیت ها را به دست آورد. سپس حقیقت پ ک ک و رهبری باید به درستی درک و محافظت شود. به این ترتیب می توان از دستاوردها محافظت کرد.
در سلوپی، خلق کورد در برابر خیانت حزب دموکرات کوردستان موضع گرفتند، اما دولت ترکیه به آنها حمله کرد و مانع آنها شد. زیرا دولت ترکیه می داند که اگر خیانت و همکاری حزب دموکرات کوردستان نباشد، نمی تواند در کوردستان موفق شود. در باکور کوردستان ، اگر دولت ترکیه همچنان پابرجاست، دلیل آن حزب دموکرات کوردستان ، حضور حزب دموکرات کوردستان و همکاری آنها است. آنچه باعث می شود دولت ترکیه تا این حد حمله کند، پ د ک است. دولت ترکیه می گوید من مخالف کوردها نیستم، ببینید من با پ د ک رابطه دارم. هم جامعه کورد و هم دنیا را اینگونه فریب می دهد. اگر بتواند پ ک ک را تصفیه کند، پس از آن چیزی به نام پ د ک یا دیگران نیز باقی نمی ماند. بنابراین اقدامات پ د ک علنی است، باید در مقابل آن موضع گیری کرد.
درباره "قیام زن، زندگی، آزادی" که در روژهلات کوردستان و ایران آغاز شد و به تمام جهان رسید؛ مصطفی قره‌سو اینگونه ارزیابی نمود:
ابتدا می‌خواهم بگویم که ارزشمندترین مبارزه جهان و تاریخ بشریت؛ مبارزه زنان است. خیلی ارزشمند است، مبارزه‌ای بامعنی است. به این مناسبت یاد ژینا امینی و همه شهدای زن را با احترام و قدردانی گرامی می‌دارم. پس از قتل ژینا امینی، زنان قیام کردند. زیرا آنان خواهان آزادیند. چرا این مهم در ایران روی داد؟ در حقیقت این واقعه به تاریخ ایران مرتبط است. قیام زنان کورد نیز به تاریخ کوردها مرتبط است. کوردستان جغرافیای جامعه نوسنگی است، ایران نیز بخشی از آن است. جغرافیایی اصیل که در تاریخ بشریت زنان در آن نقش اصلی را داشته‌اند؛ کوردستان و ایران است. لذا در جامعه ایران زنان بیشتر از سایر زنان خاورمیانه خواهان آزادی‌اند. دارای تاریخی با زندگی آزاد هستند.
کوردها و خلق‌های ایران دارای خصیصه‌ای این چنینی‌اند. این ویژگی بسیار برازنده‌ی تاریخ و جامعه ایران است. کسانی که در ایران سیاسی هستند، خودشان را با جامعه‌شناسی مشغول می‌کنند، آنها بخشی از حقیقت جامعه ایرانند. آنهایی که ایران را دوست دارند، دلسوز تاریخ ایرانند؛ باید با احترام از قیام زنان استقبال کنند و به آن اهمیت بدهند. ایستادن در برابر مبارزات زنان، ایستادن در برابر تاریخ ایران و در برابر حقیقت ایران و نبرد با حقیقت خودشان است. جمهوری اسلامی ایران با حقیقت خودش در جنگ است. برخورد منفی با سیستم آزادی زن، باید مانند برخورد منفی با تاریخ خود دیده شود.
باید اینگونه آن را ارزیابی نمود. قیام زنان در کوردستان و ایران متکی بر حفاظت از جامعه است. مانند اروپا نیست که به فردگرایی و رویکرد آزادی خرده‌بورژوایی متکی است. خط آزادی زن خطی است که بر جامعه متکی است؛ جامعه را حفاظت می‌کند؛ در برابر فردگرایی، در برابر ماده‌پرستی، در برابر ارزش‌های مدرنیته سرمایه‌داری از ارزش‌های اجتماعی و جمعی‌گرا حمایت می‌کند، یعنی دفاع از ارزش‌هایی مدرنیته سرمایه‌داری آنها را ازبین برده است. لذا بسیار مهم است. صورت زیبا و تابنده‌ی خاورمیانه است. لذا باید همه خلق‌های خاورمیانه به آن افتخار کنند. دولت ایران نیز باید به‌طور متفاوت با مسئله زنان برخورد کند. کسی نمی‌تواند با سرکوب زنان به‌پاخواسته در ایران را متوقف کند. ایران تغییر می‌کند و غیر از تغییر راهی درپیش ندارد. از راه خط آزادی زنان، تغییر در ایران روی می‌دهد. اشتباه است که دولت ایران این قیام را به نیروهای خارجی نسبت می‌دهد. با برخورد و رویکرد درست باید وضعیت زنان را ارزیابی نمود و سیاست و راه حل درست را خلق کرد.
