مصطفی کاراسو، عضو شورای اجرایی کنفدارلیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) تاکید کرد که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با ارائه پارادایمی که توجیه وجودی عاملان توطئه بین‌المللی را از بین می‌برد، بزرگترین انتقام تاریخ را از آنها، گرفت.
کاراسو با تاکید بر اینکه پارادایم دموکراتیک، اکولوژیکی و آزادیخواهانه زن عبدالله اوجالان نقطه عطفی برای بشریت است، گفت: «او از سیستم دولتی ۵ هزار ساله تحت سلطه مردانه انتقام گرفت. او بشریت را از ذهنیت دولت‌گرایی و هژمونی دولتی نجات داد. این هژمونی دولت‌گرایی تحمیل‌شده بر انسان‌ها و هژمونی این ایدئولوژی دولت‌گرایانه را نابود و متزلزل کرد. اکنون طبقات حاکم و نظام دولت‌گرا آغاز پایان‌شان را تجربه می‌کنند. با پارادایم رهبر آپو، یک حرکت ایدئولوژیک، یک ظهور ایدئولوژیک که پایان این نظام دولت‌گرا را به همراه خواهد داشت، محقق شد. این بسیار مهم است. اهمیت تاریخی این موضوع در حال حاضر آشکار می‌شود، اما بیشتر درک خواهد شد.»
مصطفی کاراسو با درود گفتن به مقاومت‌ها و راهپیمایی‌های طولانی بر اساس کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل مسئله کورد» گفت: «به زودی در ۱۷ فوریه در اروپا تجمع بزرگی برای آزادی رهبر آپو و دستیابی خلق کورد به یک زندگی آزاد و دموکراتیک برگزار خواهد شد همه کوردها باید در راهپیمایی روز ۱۷ فوریه در کلن شرکت کنند. از انگلستان، سوئد، سراسر اروپا، کانادا و استرالیا و هر جا که کوردها هستند، باید به سمت کلن بروند. باید ایستار مردم کورد برای آزادی رهبر آپو نشان داده شود. آنها باید با نگرش و ایستار خود نشان دهند که رهبر آپو برای مردم کورد چه معنایی دارد. معتقدم این مقاومت‌ها نتایج مهمی به همراه خواهد داشت.»
مصطفی کاراسو، عضو شورای اجرایی ک‌ج‌ک موضوعاتی از جمله راهپیمایی‌های آزادی و مقاومت‌های زندان‌ها که در چارچوب کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل مسئله کورد»؛ توسعه پارادایم دموکراتیک، اکولوژیکی و آزادی زن عبدالله اوجالان؛ توطئه بین‌المللی که ۲۵- سال پشت‌سر گذاشته است؛ زلزله با محوریت مرعش که سال گذشته رخ داد؛ سیاست دموکراتیک و اتحادها در چارچوب انتخابات محلی ۳۱ مارس و همچنین مقاومت فداکارانه گریلاهای آزادی کوردستان برای تلویزیون مدیا هابَر ارزیابی کرد.
گفتگوی کامل با مصطفی کاراسو، عضو شورای اجرایی ک‌ج‌ک به شرح زیر است:
«در سالگرد توطئه، من با سپاس و احترام به رهبر آپو که ۲۰- ۲۵ سال در زندان امرالی مقاومت بزرگی از خود نشان داده و اراده خلق‌ها و اراده مردم کورد نمایندگی می‌کند، درود می‌فرستم. در بیست و پنجمین سالگرد توطئه (۱۵ فوریه) توطئه‌گران را محکوم می‌کنیم و یک بار دیگر قول می‌دهیم که توطئه‌گران را با خشم فراوان بازخواست کرده و هم رهبر آپو و هم مردم کورد را آزاد خواهیم کرد.
این ۲۵ سال واقعاً روزهای تاریخی برای یک رهبر مردمی بود. کم نیست؛ ۲۵ سال! ۲۵ سال در زندان بودن و ۲۵ سال نمایندگی کردن شرافتمندانه و شايسته اراده اين مردم در زندان بسيار مهم است، موضع بسيار مهمی است. رهبر آپو ۲۵ سال است که تحت یک جنگ ویژه، یک جنگ روانی قرار دارد. همه نوع فشار روانی بر رهبر آپو وارد می‌شود. فشار بر مردم کورد، فشار بر انسانیت و فشار بر زنان همه بخشی از جنگ روانی است که علیه رهبر آپو به راه افتاده است. رهبر آپو در برابر این فشارها حتی یک روز هم تسلیم نشد. نگفت فلان ظلم هست، فلان ستم هست، این هست، آن هست. او با این آگاهی عمل کرد که از حملات استعمار نسل‌کشی انتقام می‌گیرد. و این را هم گفت: 'در واقع شما در زندان هستید. 'او این را برای مردم کورد، برای خلق‌ها و جوامعی که زندگی آزاد و دموکراتیک نداشتند گفت. این را آشکار ساخت که با موضع و اندیشه‌اش آزاد است، حتی اگر در زندان باشد، هرگز از موضع آزادی دست نکشیده است و هرگز یک ثانیه خارج از موضع آزادی خود زندگی نکرده است.
مقاومت شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید تلاش بزرگی در شکست توطئه‌گران دارد
از این حیث مبارزه ۲۵ ساله رهبر آپو واقعا ارزش بررسی و پژوهش دارد. چه احساساتی را تجربه کرد؟ روزهایش را چگونه گذراند؟ او برای پیروزی مبارزه این مردم برای آزادی، برای موفقیت مبارزه آزادی بشریت و برای رهایی زنان از سیستم مردانه چه تمرکزی را تجربه کرد و چه کاری می‌خواست انجام دهد؟ اینها را باید واقعاً تحقیق و مستند کرد، نوشت و موضوع رمان، ادبیات، تحقیق و تحلیل قرار داد. زیرا شرایطی که رهبر آپو در آن زندگی می‌کند بسیار سخت است. او در یک سلول انفرادی در یک جزیره نگهداری می‌شود. بعدها رفقایی را نزد او آوردند. اما قبل از آن همیشه در یک سلول انفرادی در یک جزیره می‌ماند. چیزهایی وجود دارد که رهبر آپو در هنگام مبارزه گفت. وی گفت: 'من اینجا محکم می‌ایستم و مقاومت را برای تحقق آرمان‌های مقاومت‌های "شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید" و شهدا انجام می‌دهم. ' او گفت که از مقاومت "شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید" قدرت زیادی دریافت کرده است. به همین مناسبت یاد و خاطره همه شهدای‌مان را که با شعار "شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید" در اروپا، ترکیه و سراسر جهان در حالی که توطئه علیه رهبر آپو ادامه داشت، به دور رهبر یک حلقه ایجاد کردند (سپر بلا شدند)، گرامی می‌دارم. آنها همچنین مبارزه بزرگی انجام دادند. امروز اگر توطئه‌گران موفق نشدند و مبارزه بزرگی علیه توطئه صورت گرفت، بخاطر تلاش بزرگی است که آنها انجام دادند. لازم است همیشه آنها را به یاد داشته باشیم. باز هم با احترام و قدردانی از تمامی مبارزان مقاومت در زندان‌ها که در سال ۲۰۱۸-۲۰۱۹ در برابر فشارهای تحمیلی بر رهبر آپو، جان خود را در زندان‌ها فدا کردند، یاد می‌کنم.
امروز در زندان‌ها برای آزادی رهبر آپو مقاومت بزرگی وجود دارد. در اینجا با احترام و سپاس از رفیق ویان یاد می‌کنم که در برابر اسارت رهبر آپو موضع‌گیری کرد. او با صراحت گفت: «بدون رهبر آپو زندگی نمی‌شود. ایستار و چگونگی موضع‌گیری همه بشریت، مردم ما، کادرها و همه را در برابر اسارت تحمیل شده به رهبر آپو مشخص کرد.
باید در برابر اسارت رهبر آپو موضع قاطعانه‌ای اتخاذ کرد. رهبر آپو روز ۱۵ فوریه را "روز نسل‌کشی کوردها" تعریف کرد و امروز نیز مانند هر سال روزه گرفته می‌شود. من معتقدم همه مردم ما این سنت را ادامه خواهند داد و روز ۱۵ فوریه را روزه خواهند گرفت.
در هر کجای اروپا کوردها هستند، باید به سمت کلن بروند
در برابر اسارت ۲۵ ساله رهبر آپو، نه مردم ما بیکار ایستادند و نه رفقای ما در زندان سکوت کردند. آنها واقعاً برای آزادی رهبر آپو وارد یک مبارزه بزرگ شدند. به زودی یک راهپیمایی بزرگ در ۱۷ فوریه در اروپا برای آزادی رهبر آپو و دستیابی مردم کورد به یک زندگی آزاد و دموکراتیک برگزار می‌شود. نیز هم‌اکنون راهپیمایی بزرگی در باکور کوردستان برگزار می‌شود. کمپینی با شعار "آزادی برای رهبر آپو، موقعیت برای کوردستان" راه‌اندازی شد. امروز باکور کوردستان نیز در همین چارچوب راهپیمایی‌های بزرگی برگزار می‌کند. همه کوردها باید در راهپیمایی روز ۱۷ فوریه در کلن شرکت کنند. از انگلیس، سوئد، سراسر اروپا، کانادا و استرالیا، هر جا که کوردها هستند، باید به سمت کلن بروند. باید ایستار مردم کورد برای آزادی رهبر آپو نشان داده شود. آنها باید با نگرش و ایستار خود نشان دهند که رهبر آپو برای مردم کورد چه معنایی دارد. من معتقدم که این مقاومت‌ها نتایج مهمی دربر خواهد داشت. در اینجا من با احترام به همه مقاومت‌کنندگان درود می‌فرستم.
توطئه گران فکر می‌کردند که می‌توانند با جدا کردن سر از بدن آنرا از بین ببرند
توطئه علیه رهبر آپو بیانگر هدفی بود. توطئه‌گران تصور می‌کردند که اگر رهبر آپو را به اسارت ببرند، سر را از بدن جدا می‌کنند و به این ترتیب بدن را به مرور زمان از بین می‌برند. با چنین رویکردی عمل کردند. آنها اسارت رهبر آپو را به منزله انحلال آزادی خلق کورد و انحلال پ‌ک‌ک تلقی کردند. فکر می‌کردند با اسارت رهبر آپو اینها محقق می‌شود. آنها چنین رویکردی را در پیش گرفتند. چون در تاریخ قیام‌ها و مقاومت‌های کوردی وجود داشته است، رهبران آنها دستگیر و اعدام شدند و پس از آن، همه آن مقاومت‌ها و آثار آن مقاومت را در جامعه در هم شکستند و از بین بردند. آنها همچنین رهبران جنبش انقلابی را در دهه ۱۹۷۰ اعدام کردند و پس از آن جنبش‌ها را سرکوب کردند. دولت ترکیه فکر می‌کرد با اسارت رهبر آپو چنین نتیجه‌ای حاصل می‌شود. آنها این را باور کردند. در واقع با اسارت رهبر آپو، قدرت‌های بین‌المللی پیشاپیش می‌گفتند: «تا ۶ ماه دیگر پ‌ک‌ک باقی نمی‌ماند.» دولت ترکیه نیز با اسارت رهبر آپو پیشاپیش می‌گفت که "تمام کردیم". این را بارها گفته ایم.
ارطغرول اوزکوک بود. او سردبیر روزنامه حریت بود. او می‌گفت: «تبرهای جنگی مدفون در زیر زمین دیگر هرگز بیرون نمی‌آیند.» ژنرال‌های مهم‌شان می‌گفتند: «تاریخ خواهد گفت که بزرگترین سازمان جهان پ‌ک‌ک است، اما همچنین خواهد گفت که ارتش ترکیه و دولت ترکیه آن را سرکوب کردند.» چنین ارزیابی‌هایی در سال ۱۹۹۹ انجام شد.
۲۵ سال از آن زمان می‌گذرد. گستره‌ی رهبر آپو بزرگتر شده است، جنبش ما گسترش یافته است و مبارزه مردم ما رشد کرده است. مردم ما از آن زمان تا به امروز از رهبری بیشتر صیانت می‌کند. نقشه‌های توطئه‌گران بین‌المللی برای جدا کردن سازمان و مردم از رهبر آپو، آنطور که دولت ترکیه می‌پنداشت، محقق نشد. بله درست است. انحلالگری بلافاصله پس از توطئه ظهور کرد. انحلالگری در واقع وضعیتی بود که توسط توطئه بین‌المللی ایجاد شد. بخاطر اینکه یک توطئه بین‌المللی در جریان بود این انحلالگری صورت گرفت. بخشی از آن بود، تشکیلاتی بود که آنها ایجاد کرده بودند. اما در مدت کوتاهی منحل شدند. نام آنها در حال حاضر محو شده است. معلوم است که چگونه وارد تاریخ شدند.
اعتبار رهبر آپو و نفوذ قدرت ایدئولوژیک او افزایش یافته است
فشار بسیار شدیدی بر مردم ما وارد شد. اما مردم ما همیشه برای رهبر آپو در قیام هستند. از رهبر آپو صیانت می‌کند. (توطئه‌گران) در این زمینه شکست خوردند. این توطئه نتوانست به اهداف خود دست یابد. بله، رهبر آپو هنوز در اسارت است، ما هنوز رهبر آپو را آزاد نکرده‌ایم، اما اهداف توطئه‌گران را ناکام کرده‌ایم. توطئه‌گران بین‌المللی به اهداف خود نرسیدند. امروز جنبش ما به رهبر آپو وابسته است، مردم ما به رهبر آپو وابسته‌اند. دوستان رهبر آپو در عرصه بین‌المللی بیش از پیش افزایش یافته‌اند. شهرت رهبر آپو بیشتر شده است. وقتی اعتبار رهبر آپو در دوران توطئه را با اعتبار فعلی‌اش مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که تأثیر اعتبار رهبر آپو، تأثیر قدرت ایدئولوژیک ایشان بر خلق‌ها، سازمان و انسانیت بیشتر شده است. همه این را قبول دارند. از این حیث وضعیت آنطور که آنها فکر می‌کردند پیش نمی‌آمد.
با پارادایم خود بزرگترین انتقام تاریخ را گرفت
پارادایم رهبری واقعاً بسیار مهم است. محصول زندگی رهبر آپو در زندان است. او نشان می‌دهد که زندگی زندان چقدر ارزشمند است. در تاریخ چنین تنهایی، به انزوا رفتن و تمرکز فکری وجود دارد. در نتیجه آن تمرکز فکری، افکاری برای بشریت مطرح می‌شود، رهنمودهایی برای رهایی هست، فراخوان‌هایی وجود دارد. رهبر آپو نیز در زندان وارد چنین تمرکزی شد. رهبر آپو به محض افتادن در زندان گفت: «چگونه می‌توانم از این توطئه‌گران انتقام بگیرم؟» او گفت: «چگونه می‌توانم این توطئه‌گران را شکست دهم؟» او گفت: «چگونه می‌توانم این توطئه‌گران را مورد بازخواست قرار دهم.» شیوه پاسخگویی رهبر آپو، پارادایمی را ارائه کرد که مبانی ایدئولوژیک، مبانی تاریخی و توجیهات وجودی عاملان توطئه بین‌المللی را از بین می‌برد، و بدین ترتیب واقعا نیز بزرگترین انتقام تاریخ را از آنها، گرفت. او انتقام ۵۰۰۰ ساله‌ای از سیستم دولت‌گرایی تحت سلطه مردان را گرفت. این بسیار مهم است. او بشریت را از ذهنیت دولت‌گرایی و هژمونی دولتی نجات داد. این هژمونی دولت‌گرایی تحمیل شده بر خلق‌ها، هژمونی این ایدئولوژی دولت‌گرایانه را نابود و متزلزل کرد. اکنون طبقات حاکم و نظام دولت‌گرا آغاز پایان را تجربه می‌کنند. با پارادایم رهبر آپو، یک حرکت ایدئولوژیک، یک ظهور ایدئولوژیک که پایان این نظام دولت‌گرا را به همراه خواهد داشت، محقق شد. این بسیار مهم است. اهمیت تاریخی این موضوع در حال حاضر آشکار شده است، اما بیشتر درک خواهد شد. او همچنین ایدئولوژی را مطرح کرد که نظام سلطه مردسالار تحمیل‌شده بر زنان را نابود کرد. او موضع و پارادایمی را مطرح کرد که زنان را از سیستم مردسالار نجات می‌دهد. این بسیار مهم است.
جنایاتی علیه طبیعت وجود دارد. انسانیت با طبیعت وجود دارد، جامعه با طبیعت وجود دارد، اما نظام دولت‌گرایی، به ویژه نیروهای مدرنیته سرمایه‌داری، پیوند جامعه و طبیعت را گسسته است. یک ضدیت کامل با طبیعت پدید آمده است. این ضدیت با طبیعت در واقع ضد انسانی و ضد اجتماعی است. رهبر آپو یک موضع ایدئولوژیک بسیار قوی علیه این موضوع مطرح کرد. در حالی که همه اینها انزوا را به رهبر آپو تحمیل می‌کردند، در حالی که سعی می‌کردند او را از انسانیت، جامعه و همه منزوی کنند، رهبر آپو با این تمرکز، نگرش و ایستار مهمی در برابر این نظام دولت‌گرایی مردسالار از خود نشان داد. توسعه قابل توجهی ایجاد کرد. نتایج این امر بسیار بزرگ خواهد بود.
پارادایم رهبر آپو میلادی برای بشریت است. این حرکت رهبر آپو واقعاً آن سیستم استثمارگر هژمون‌گرا را با خاک یکسان خواهد کرد. نظام دولت‌گرایی را نابود خواهد کرد. بی‌تردید مارکس، انگلس، سوسیالیست‌های کلاسیک و رهبران سوسیالیست نیز ارزیابی‌های بسیار مهمی داشتند. آنها نگرش مهمی علیه سرمایه‌داری و نظام استثماری نشان داده‌اند. با این حال، آنها نتوانستند بر دولت‌گرایی غلبه کنند. زیرا دولت‌گرایی، دولت، نظامی است که استثمار ایجاد می‌کند و تداوم آن استثمار، آن نظام استثماری را تضمین می‌کند. رهبر آپو در واقع با این پارادایم گام بزرگی برای سوسیالیست‌ها برداشت. مرحله‌ی بزرگی را ایجاد می‌کند. او هم سوسیالیست‌ها و هم افکار اجتماعی را از ذهنیت دولت‌گرا نجات داد. کمک بزرگی به آنها نیز کرد.
همه اینها البته ارزش پیدا می‌کنند، ارزش بیشتری پیدا می‌کنند و به همه بشریت اشاعه می‌یابند. این فکر اکنون گسترش یافته، در حال گسترش است، مطالعه می‌شود و آموخته می‌شود. به خصوص زنان هیجان زیادی را احساس می‌کنند. درک ملت دموکراتیک قدرت راه‌حل بزرگی را در برابر درگیری‌های ملی‌گرایانه و دین‌گرایانه نشان می‌دهد. این یک ایدئولوژی بزرگ رهایی برای کوردها است. کوردها تنها با این پارادایم و با درک یک ملت دموکراتیک می‌توانند به آزادی خود دست یابند. رویکردهای ملی‌گرایانه تنگ‌نظرانه، کوردها را با نسل‌کشی مواجه می‌کند، چه رسد به اینکه آنها را به سوی آزادی سوق دهد. درک رهبر آپو از یک ملت دموکراتیک، درک او از راه‌حل مبتنی بر خواهری-برادری خلق‌ها و نگرش او به این درک دولت‌گرایانه، قطعاً با نجات مبارزات آزادیخواهانه از بن‌بست، مردم کورد را به یک زندگی آزاد و دموکراتیک سوق خواهد داد. از این حیث، مردم کورد ارزش زیادی برای این ایده رهبر آپو قائل شده، از آن صیانت کرده و می‌کند. بشریت نیز از آن صیانت می‌کند. با فراگیر شدن این پارادایم، چهره جهان تغییر خواهد کرد. با گسترش ایده‌های رهبر آپو، افق‌های بشریت گسترش خواهد یافت. ناامیدی امروز از بین خواهد رفت. بشریت امید بزرگی خواهد داشت و در پی این امید، با مبارزه و پیروی از پارادایم ایجاد کننده این امید، خود را به سوی زندگی آزاد و دموکراتیک سوق خواهند داد.
مبارزه برای "آزادی رهبر آپو" باید بی‌وقفه ادامه یابد
با شروع توطئه علیه رهبر آپو، شهدایی که حلقه‌ای از آتش دور رهبر آپو ساختند و با شعار "شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید" مقاومت بزرگی را آغاز کردند، نشان دادند که مبارزه برای آزادی رهبر آپو چگونه باید باشد، نشان دادند که خط و معیار آن چگونه باید باشد. از این حیث بر پایه بسیار محکمی استوار است. آنها قبلاً با فدا کردن جان خود نشان داده‌اند که برای تحقق آزادی رهبر آپو چه باید کرد. مقاومت و موضع‌گیری آنها به نوعی برای همه ما، برای همه مردم ما دستورالعمل و امر بود. از آن زمان تاکنون فداکاری‌های بزرگی انجام شده و عملیات‌های فدائیانه انجام می‌شوند. ما جوانان، زنان، مردان و سالمندانی داریم که خود را فدای رهبر آپو کردند. ما چنین تاریخ مبارزه‌ای را پشت سر می‌گذاریم.
امروز، این مبارزه ۲۵ ساله حتی به ابعاد جدیدی رسیده است. در ۱۰ اکتبر کمپین "آزادی برای رهبر آپو، موقعیت برای کوردستان" توسعه یافت. روزهای کتابخوانی رهبر آپو برگزار شد. در حال حاضر راهپیمایی قابل توجهی در شهرهای باکور کوردستان در جریان است. همه اینها نشان می‌دهد که مبارزه برای آزادی رهبر آپو به مرحله مهمی رسیده است. ما می‌توانیم این را بگوییم. در حال حاضر مبارزه برای آزادی رهبر آپو دیگر یک مبارزه معمولی نیست. این به یک مبارزه اساسی برای مردم کورد تبدیل شده است و در عرصه بین‌المللی، انسانیت و نیروهای دموکراتیک مبارزه بزرگی را برای آزادی رهبر آپو انجام می‌دهند. اکنون این در دستور کار مردم ما، در دستور کار بشریت و در دستور کار نیروهای دموکراسی قرار دارد. کم کم این مبارزات و مبارزه برای آزادی رهبر آپو به سطحی می‌رسد که در تاریخ بی‌سابقه است، بله، برای ماندلا هم مبارزات آزادی بزرگی انجام شد. این کمپینی بود که بیشتر توسط برخی از دولت‌ها حمایت می‌شد. اکنون کمپین آزادی رهبر آپو به کمپینی گسترده‌تر تبدیل شده است و اقشار وسیع‌تری از جامعه را در بر می‌گیرد. به ویژه با مشارکت زنان، جوانان، سوسیالیست‌ها و همه دمکرات‌هایی که می‌خواستند از شر سیستم دولتی خلاص شوند، سطح مهمی به دست آورد. به همین مناسبت به همه دوستانی که در این کمپین شرکت کردند با احترام سلام می‌کنم و به همه مردم ما درود می‌فرستم.
این مبارزه باید بدون وقفه ادامه یابد. زیرا آزادی رهبر آپو آزادی خلق کورد است. این همه فشار و ظلم به رهبر آپو برای نسل‌کشی مردم کورد است. بین آزادی خلق کورد و آزادی رهبر آپو ارتباط مستقیم وجود دارد. علاوه بر این، اگر مردمی برای رهبری خود قیام نکنند، نمی‌توانند آزادی خود را به دست آورند. مردمی که از رهبران خود حمایت نکنند چگونه آزادی را به دست خواهند آورد؟ مردمی که از رهبر خود حمایت نکنند، شایسته آزادی نیستند. در این راستا، دوستان ما باید از این رهبری برای انسانیت، زندگی آزاد و دموکراتیک حمایت کنند، بدون حمایت از این رهبری نمی‌توان زندگی آزاد و دموکراتیک را قویاً در جهان توسعه داد، آزادی خلق کورد نیز بدون حمایت از این رهبری محقق نمی‌شود. به همین مناسبت بار دیگر به همه کسانی که از این کمپین حمایت کردند درود می‌فرستم. آنها واقعاً کار بزرگی انجام می‌دهند. آنها دوستان واقعی مردم ما هستند. آنها دوستان واقعی بشریت هستند. از آنها به عنوان افتخار بشریت در آینده یاد خواهد شد. روشنفکران، دمکرات‌ها، سوسیالیست‌ها و فیلسوفانی که امروز برای آزادی رهبری مبارزه می‌کنند، به‌عنوان ارزشمندترین شخصیت‌های بشریت و کسانی که ارزشمندترین نگرش‌ها را از خود نشان می‌دهند، جای خود را در تاریخ خواهند گرفت.
حمایت صرفا خانواده‌ها از مقاومت زندان‌ها کافی نیست
از گذشته تا بحال یک صیانت‌مداری برای مقاومت زندان‌ها وجود داشته است. حتی در دهه ۱۹۸۰، زمانی که ما در زندان بودیم، خانواده‌های ما واقعا حمایت می‌کردند. استقبال خانواده‌ها از این مقاومت در حال حاضر مبتنی بر صیانت‌مداری‌های خانواده‌ها در دهه ۱۹۸۰ است. ادامه‌دهندگان آن سنت هستند. در آن زمان خانواده‌های ما در جلوی زندان تحت ظلم، شکنجه، بازداشت، ضرب و شتم و توهین قرار می‌گرفتند. اما آنها از حمایت از مقاومت زندان و فرزندانشان دست برنداشتند. در واقع، این مقاومتی است که تاریخ آن نوشته خواهد شد. مقاومت خانواده‌ها و صیانت‌مندی آنها از فرزندانشان، هم صیانت از آزادی خلق کورد، هم صیانت از موجودیت مردم کورد و صیانت از کوردها بود. این مقاومت بزرگ از آن زمان تاکنون ادامه دارد. در این راستا همه مردم ما باید این خانواده‌ها را در تنها نگذارند. اینها افراد شریف مردم ما هستند. با وجود همه فشارها دست از تلاش برنداشتند. آنها از حمایت از فرزندان خود کوتاه نیامدند. دولت نسل‌کش ترکیه فرزندان آنها را به دورترین نقاط تبعید و شکنجه می‌کرد، اما آنها همچنان از فرزندانشان حمایت کردند. در واقع در سال ۱۹-۲۰۱۸ دیدیم. چگونه پلیس به مادران سالخورده ما مشت می‌زد، هل می‌داد و در جاده‌ها بر زمین می‌کشید. در برابر همه اینها دست از مقاومت برنداشتند. امروز هم از آنها صیانت می‌کنند. مهم است. خانواده‌ها صیانت می‌کنند، اما حمایت صرفا خانواده‌ها کافی نیست. همه مردم باید از آنها صیانت کنند. زیرا رفقای ما در این زندان‌ها از رهبر این خلق صیانت می‌کنند. آنها از رهبر این خلق حمایت می‌کنند و برای آزادی مردم مبارزه می‌کنند.
این دوستان، این رفقا، این افراد ما برای آزادی خلق کورد به زندان افتادند. برای مردم کورد در زندان شکنجه می‌شوند. آنها ۲۰ سال، ۳۰ سال برای زندگی آزاد و دموکراتیک خلق کورد خدمت می‌کنند. موضع خود را در زندان در سخت‌ترین شرایط نشان می‌دهند، بدون اینکه بگویند چرا ۱۰ سال در زندان ماندیم، چرا ۲۰ سال در زندان ماندیم، چرا ۳۰ سال در زندان ماندیم؟ آنها پس از ۳۰ سال از زندان آزاد می‌شوند. آنها همچنان همان موضع (اولیه‌شان) را نشان می‌دهند. حکم مجازات کسانی را که ۳۰ سال در زندان بوده‌اند را باطل می‌کنند، آنها را آزاد نمی‌کنند. می‌گویند که باید ابراز پشیمانی کنی. ولی اظهار پشیمانی نمی‌کنند. آنها نماینده اراده این مردم در آن زندان هستند. در این راستا، همه مردم ما، دموکرات‌ها، باید از این خانواده‌های زندانیان حمایت کنند و آنها را تنها نگذارند. آنها افتخار مردم هستند. آنها مایه افتخار مردم هستند. مادران صلح‌طلب و مادران زندانیان ستون‌های انقلاب ما هستند. ارزش روحیه‌ای-اخلاقی هستند. منبع روحیه هستند. در این زمینه، سطحی از حمایت وجود دارد، اما باید بیشتر مورد حمایت قرار گیرد.
در رابطه با زلزله حسابخواهی نشده است
ابتدا یاد کسانی را که در زلزله باکور کوردستان، غرب فرات و همچنین در هاتای و سوریه جان خود را از دست دادند، گرامی می‌دارم. برای همه خانواده‌هایشان آرزوی صبوری دارم.
واقعاً زلزله بسیار شدیدی بود. به ویژه کوردهای غرب فرات بسیار متاثر شدند. باز هم عرب‌های علوی در هاتای نیز تحت تأثیر قرار گرفتند. البته خلق ترک هم متاثر شدند. زلزله بسیار شدیدی بود. می‌توانم بگویم که؛ اگر در جای دیگر چنین زلزله‌ای رخ می‌داد و مردم ۴-۵ روز بی‌خانمان می‌ماندند، دیگر هیچ اداره و دولتی در آنجا باقی نمی‌ماند. مردم آن دولت را نابود می‌کردند. واقعا زلزله شدیدی بود. اگر استان‌های غرب فرات و سوریه را نیز به آن اضافه کنیم، ۲۰ میلیون نفر تحت تاثیر این موضوع قرار گرفتند. تراومای بزرگی به بار آمد، درد و رنج کشیده شد. دولت ترکیه مثل همیشه با اعداد بازی کرد. در روند کرونا با اعداد بازی کرد، در زلزله با اعداد بازی کرد، در جنگ با اعداد بازی کرد. این اساسا یک بی‌احترامی است. گویا اگر در مورد اعداد و ارقام زیاد صحبت کند، روحیه مردم تضعیف می‌شود وگرنه برای خود دولت تصویری منفی ایجاد می‌شود.
هر چه حقایق بیشتر آشکار شود، تدابیر و صیانت‌مداری به همان اندازه بیشتر خواهد بود. اگر واقعیت‌ها آشکار نشود، البته نه صیانت‌مداری و نه ارزیابی در آن سطح نخواهد بود. اکنون گفته می‌شود که حدود ۲۰۰ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند. چند روز پیش مراد کوروم از دهانش پرید، گفت ۱۵۰ هزار. بعدها ظاهراً سعی کرد آن را ترجمه کند، اما یک بار از دهانش بیرون آمد. خودشان گفتند؛ گفتند: «زلزله قرن».
وزیر آن زمان بیشترین مسئولیت زلزله را بر عهده داشت. اردوغان در تلویزیون از او تعریف و تمجید می‌کرد. او می‌گفت: «ما در مرعش عفو منطقه‌بندی کردیم، در مَلَتی عفو منطقه‌بندی کردیم، در آدیامان عفو منطقه‌بندی کردیم، در هاتای عفو منطقه‌بندی کردیم.» به هر کسی قبر خودش را فروخت. قبرش را در ازای پول به مردم فروخت.
شما باعث مرگ ۱۵۰ هزار نفر، ۲۰۰ هزار نفر شدید و حتی یک هفته از آنها مراقبت نکردید. آیا حمایت اینگونه است. در بعضی جاها صیانت وجود دارد. صیانت‌مداری از همه وجود ندارد. از ۱۰ درصد آن صیانت کرده است. ۸۰ درصد، ۹۰ درصد آن بی‌سرپناه مانده‌اند. چنین زلزله‌ای واقعا دردناک است.
وقتی رفتار ترکیه در قبال این زلزله سنگین را می‌بینیم، واقعاً احساس خشم می‌کنیم. آیا می‌توان با دیدن درد آن افراد عصبانی نشد؟ ۲۰ میلیون نفر در ترکیه آسیب دیده‌اند. بسیاری از دولت‌های جهان چهار میلیون تا پنج میلیون هستند. به اندازه جمعیت یونان ناپدید شده‌اند. این یک وضعیت واقعاً جدی است.
در آن زمان مردم از زلزله‌زدگان حمایت کردند و تا حدودی جوامع مدنی از آنها حمایت کردند. جوانان واقعاً حمایت کردند. در کوردستان همه رفتند، از شرق فرات رفتند و از کوردهای علوی در غرب فرات حمایت کردند، از اعراب هم حمایت کردند. چون کوردها واقعا تحت تاثیر این زلزله در غرب فرات قرار گرفتند. از این نظر نباید این موضوع زلزله را فراموش کرد. اما این دولت کاری می‌کند که آن را به دست فراموشی بسپاریم. (دولت) می‌گوید که خانه می‌سازد و بدین شکل این درد را به تمسخر می‌گیرد. این افراد مورد تمسخر قرار می‌گیرند. نکته مهم جلوگیری از مرگ آنهاست. آیا در دنیا پیشگیری نمی‌شود؟ در واقع پیشگیری می‌شود، زلزله اتفاق می‌افتد، ضایعه جانی کمی به بار می‌آید. زلزله‌ای در ترکیه در سال ۱۹۹۹ رخ داد. مالیات زلزله می‌گرفتند اما هیچ کدام را در موضوع پیشگیری از خسارات زلزله سرمایه‌گذاری نکردند. فقط به این دلیل، بایستی این دولت فروپاشیده شود، قدرت در این منطقه زلزله‌زده می‌بایست سقوط می‌کرد. واقعاً هیچ حسابخواهی صورت نگرفت. این یک وضعیت بسیار جدی است.
اپوزیسیون می‌بایست دنیا را بر سر دولت ویران می‌کرد
دولت آک‌پ مسئول خسارات این زلزله است. زلزله یک اتفاق طبیعی است، اما در برابر حوادث طبیعی امکان اخذ تدابیر وجود دارد، در برابر سیل، آتش‌سوزی و زلزله امکان اتخاذ تدابیر وجود دارد. امروزه اقدامات تدابیری در برابر زلزله در دنیا بسیار پیشرفته شده است. در دوران گذشته در شیلی زلزله آمد، اما اکنون نقشه شهری و سیستمی را ایجاد کرده‌اند که در برابر انواع زلزله مقاوم است. در ژاپن هم همینطور است. آنها در مکان‌هایی که شدیدترین زلزله‌ها رخ داده‌اند، اقدامات احتیاطی انجام دادند. ترکیه هم در منطقه زلزله‌زده (خط فای) قرار دارد، اما دولت آک‌پ همانطور که اشاره کردم حتی مالیات زلزله را نیز به سود تبدیل کرده است. او آن را بین هواداران خود توزیع کرد. آنها را ثروتمند کرد. به پیمانکاران محول کرد. می‌گوید این جاده را ساختیم، آن جاده را ساختیم. شما ابتدا اقداماتی را برای نجات جان مردم انجام خواهید داد. در این زمینه و البته این دولت واقعاً مقصر است که اردوغان در صدر آنها قرار دارد. پس از آن، کاندیدای رئیس شهرداری استانبول مراد کوروم است. آنها مقصر هستند. اما اپوزیسیون نیز به شیوه‌ای واقعاً عادی و معمولی به آن نزدیک شد. آنها می‌بایست دنیا را بر سر دولت خراب می‌کردند. آنها باید با صدایی بلندتر، واضح‌تر و شفاف‌تر نشان می‌دادند که این دولت مسئول این مرگ‌ها است. آنها باید نشان می‌دادند که مردم باید از آنها پاسخگو باشند. آنها نتوانستند. اپوزیسیون درون نظام وقتی کمی مورد تهدید قرار گرفت، انتقادات خود را ملایم کرد. در این راستا به یاد و خاطره جان‌باختگان این زلزله پایبندی صورت نگرفت. به عنوان یک الزام وفاداری به حافظه آنها، باید مسئولیت‌پذیر بود. ده‌ها هزار نفر از آنها در زیر سنگ، آوار و بتون ناله‌کنان جان خود را از دست دادند. در آنجا با آگاهی از اینکه می‌دانست که یک ساعت، شش ساعت دیگر خواهد مرد، رنج می‌کشید و منتظر مرگش بود. و هیچ کس به کمک آنها نشتافت. چون هیچ سازمانی مطابق آن (وضعیت) وجود نداشت. گفتند سازمان پيشگيری و مديريت بحران در حوادث طبيعی و سوانح غيرمترقبه ترکیه (AFAD) آفاد هست؛ آفادی در کار نبود. اما در این مورد حسابخواهی نشد. هنوز یک رویکرد بسیار سست و نرم وجود دارد. این نباید از دستور کار خارج شود. نباید به سادگی از کنار این موضوع گذشت. باید به آن پرداخت. حتی در انتخابات ماه مه نیز به خوبی افشا نشد. در انتخابات ماه مه، این موضوعی بود که بیش از هر چیزی دولت آک‌پ را افشا می‌کرد، اما صورت نگرفت. اکنون باید انجام شود.
در این زمین‌لرزه با طرح اصلاحات شرق آخرین ضربه را وارد کردند
اکنون انتخابات محلی برگزار می‌شود. با مردم محلی چه کردید؟ شما همه آنها را به مرکز وصل کردید. شما مدیریت محلی را نگذاشته‌اید. وقتی به سوی انتخابات محلی می‌رویم، همه باید به این فکر کنند: درک آنها از مدیریت محلی چیست؟ آیا به مردم اراده می‌دهند؟ آیا شهرها اراده دارند؟ آیا شهرداری اراده دارد؟ آیا جامعه در آنجا سازمان‌یافته است؟ او از آنکارا خواهد آمد و کسانی را که در مرعش و هاتای هستند نجات خواهد داد. چنین نظامی است. این هم باید زیر سوال می‌رفت. یکی از دلایل این همه مرگ و میر، همین سیستم متمرکز حاکم بر دولت در ترکیه است. این در گذشته در ترکیه وجود داشت. این دولت آک‌پ-م‌ه‌پ حتی متمرکزتر شده است. تقریباً همه کارمندان دولت مطابق خواست اردوغان عمل می‌کنند. مخالفان نیز در این زلزله از مردم حمایت نکردند. انسان تعجب می‌کند.
مردم کورد واقعاً بسیار رنج کشید، ویرانی تجربه کرد. به نوعی در این زمین‌لرزه با طرح اصلاحات شرق آخرین ضربه زده شد. هدف طرح اصلاحات شرق، بیرون راندن کامل کوردها از غرب فرات، بیرون راندن آنها از کوردستان، و کوردزدایی کامل غرب فرات بود. با سیاستی که از گذشته در پیش گرفته بود، پس از کشتار مرعش، غرب فرات را به کلان‌شهرها، انگلستان و اروپا مهاجرت واداشت. راه را باز کرد. او دست‌اندرکاران قاچاق انسان را آزاد کرد. سازمان استخباراتی ترکیه (میت) قاچاقچیان انسان را سازماندهی کرد و آنها را رها کرد. همه را از غرب فرات بیرون کردند و به اروپا بردند. چندان مشکل اقتصادی نیز موضوع بحث نیست. این درست نیست. اگر مشکل اقتصادی است باید دوباره بررسی شود.
بسیاری از روستاهای کوردنشین غرب فرات زیباتر و حاصلخیزتر از روستاهای ترک هستند. اما در هیچ یک از روستاهای ترکیه کاهش جمعیت مشاهده نمی‌شود. اما روستاهای کوردنشین خالی از سکنه شدند. پس این ربطی به آن ندارد. ربطی به (مشکل) اقتصاد ندارد، این کاملاً یک سیاست دولتی است، یک سیاست کوردزدایی. این روشن است.
باید از سیاست کوردزدایی و عرب‌زدایی دولت جلوگیری کرد
اکنون با این زلزله، کوردهای علوی بیشتر شروع به مهاجرت به کلانشهرهای و اروپا کرده‌اند. دولت از این فرصت استفاده کرد. حتی از اینجا هم می‌توانند ببینند که این دولت چیست. (به مهاجرت کردن) تشویق کرده است. البته باید مورد صیانت واقع گردد. کوردهای علوی در غرب فرات باید محافظت شوند. عرب‌های علوی در هاتای باید محافظت شوند. باید جلوی سیاست کوردزدایی و عرب‌زدایی دولت که با فرصت گرفتن از زلزله انجام می‌دهد گرفته شود. این بخشی از مبارزات مردم کورد برای آزادی است. زیرا این بخشی از نسل‌کشی کوردها است. تغییر جمعیت، کوردزدایی، اخراج کوردها از سرزمین خود به سراسر جهان، سیاست‌های دولت است.
در این راستا، من معتقدم که همه کوردها، چه در اروپا و چه در سراسر جهان، باید به همه کوردها و روستاهای کوردنشین آسیب دیده از زلزله غرب فرات کمک کنند تا آن روستاها را احیا کنند و کوردها را در آنجا سکونت دهند. این وظیفه همه است، وظیفه وجدانی آنها، وظیفه اخلاقی آنها، وظیفه میهن‌دوستی آنهاست. به همین مناسبت فکر می‌کنم کسانی که روستاهای خود را بر اثر این زلزله ترک کردند باید به روستاهای خود بازگردند.
چند روز پیش شنیدم که تاجیم بابا در آنکارا درگذشته است. او پس از زلزله به آنکارا رفت و در آنجا درگذشت. این واقعیت زلزله است. من از خدا برایش طلب آمرزش دارم. چون واقعاً ترانه‌های کوردی زیبا می‌خواند. او با خواندن ترانه‌های کوردی در برابر مسئله کورد و نسل‌کشی کوردها موضع‌گیری می‌کرد. در اینجا پس از زلزله از روستای خود جدا شد. او که تا ۸۰ سالگی‌اش در روستای خود زندگی کرده بود، زلزله او را از روستایش برید و در آنکارا درگذشت.
وقوع زلزله و بحران فرهنگی در ترکیه
زلزله‌های زیادی در ترکیه رخ می‌دهد. علت این زلزله‌ها چیست؟ بله، زلزله وجود دارد، اما چرا این زلزله‌ها اتفاق می‌افتد؟ اینها باید معلوم شوند. چرا زلزله اجتماعی رخ می‌دهد؟ این اتفاق به این دلیل رخ می‌دهد: بافت جامعه برای سرکوب آزادی خلق کورد، سرکوب مبارزات آزادیخواهانه خلق کورد و برای مواجه کردن کوردها با نسل‌کشی دستکاری می‌شود. جامعه را به دشمن کوردها، دشمن انسانیت تبدیل می‌کنند. هیچ ارزش اجتماعی یا ارزش اخلاقی در جامعه باقی نمی‌ماند. آنها کل جامعه را به توده‌ای تبدیل می‌کنند که نسل‌کشی کوردها را انجام خواهد داد. دلیل وقوع زلزله، بحران و نابسامانی اجتماعی همین است.
به آن می‌گویند زلزله فرهنگی. این دلیل آنست. در حالی که فرهنگیان باید انسان‌دوست، دموکراتیک و مخالف بی‌عدالتی و ظلم باشند، بر همه هنرمندان فشار وارد می‌شود تا کوردها نتوانند نفس بکشند. آنها از مخالفت با ظلم، ستم و بی‌عدالتی باز می‌مانند. هنرمندان ساکت شده‌اند. هنرمند یعنی انسان با وجدان. با ظلم مخالفت می‌کند، با سرکوب مخالفت می‌کند، با بی‌عدالتی مخالفت می‌کند، با ستم و زورگویی مخالفت می‌کند، در کنار کسانی می‌ایستد که با آنها ناعادلانه رفتار می‌شود. اکنون هنرمندان مخالف بی‌عدالتی را سرکوب و ساکت می‌کنند. در حال حاضر واقعاً یک زلزله هنرمندی در ترکیه وجود دارد. زلزله و بحران فرهنگی است. هیچ هنر و هنرمند واقعی وجود ندارد. هنر و هنرمند یعنی سخن گفتن علیه حاکمان، اعتراض کردن، عصیان کردن، آشکار ساختن وجدان مردم. اکنون هنر و هنرمند به شیپور حکومت مبدل شده‌اند. این وضعیت از اینجا سرچشمه می‌گیرد.
علت زلزله اقتصادی مشخص است. جنگ است، جنگ علیه کوردها. زلزله قضایی هم همینطور. دلیل آن سرکوب مبارزات مردم کورد برای آزادی است. آنها حتی کوچکترین خرده دموکراسی را بر جای نمی‌گذارند. چون اینکه کوردها می‌توانند از آن سود ببرند، این کار را می‌کنند. مشکل جان آتالای نیست، اگر مبارزات آزادی کوردها در این سطح نبود یا اگر دولت چنین رویکرد ضد دموکراتیکی برای سرکوب مبارزات آزادی خلق کورد نداشت، چنین رویکردی در قبال جان آتالای صورت نمی‌گرفت. یک زلزله دولتی است، قانون اساسی را قبول نمی‌کند. دلیل آن اینست؛ اینها انجام می‌شود تا اگر کوچکترین حق دموکراتیک یا نفسی وجود داشته باشد، کوردها از آن سود نبرند. این باید درک شود. همه روشنفکران، دموکرات‌ها و سیاستمداران در ترکیه باید این حقیقت را ببینند. بدون مشاهده این واقعیت نمی‌توان سیاست درستی انجام داد. نمی‌توان سیاست درستی تولید کرد. هیچ حرف درستی نمی‌توان زد. از حقیقت اجتناب می‌شود. اگر قرار است اگر از حقیقت اجتناب نمی‌شود، اگر حقیقت گفته شود، باید آشکار شود که منشأ همه این زلزله‌ها، همه مشکلات و بحران‌ها، حل نشدن مسئله کورد است و این بحران‌ها برای سرکوب و از بین بردن کوردها به وجود آمده است.
بحران قضایی وجود دارد، در حال حاضر قوه قضاییه‌ای وجود ندارد. می‌توانم بگویم که؛ واقعاً چیزی وجود دارد که در دادگاه‌های فاشیستی و کودتاگر ۱۲ سپتامبر وجود نداشت. حتی آنها به برخی معیارها توجه داشتند. الان اینطور نیست. حالا طبق دستورالعمل انجام می‌شود. نه دادگاهی وجود دارد، نه قانون اساسی. یک قصر وجود دارد، یک مرکز جنگ ویژه در قصر وجود دارد، یک محفل وجود دارد. آن طور که آنها می‌گویند اتفاق می‌افتد. اینکه دادگاه تصمیم می‌گیرد، دادگاه ارزیابی می‌کند، چنین چیزی وجود ندارد. شاید برخی جرایم و دزدی در جامعه‌ای عادی وجود داشته باشد. شاید دادگاه هم روی آنها کار کند. اما در مورد مسائل بسیار مهم، مطلقاً هیچ قوه قضاییه یا دادگاهی در ترکیه باقی نمانده است.
سیاست دموکراتیک کورد نمونه‌ای برای ترکیه است
انتخابات محلی مهم است. دموکراسی از سطح محلی شروع می‌شود. اگر اراده محلی وجود داشته باشد، دموکراسی وجود دارد. اگر مدیریت دموکراتیک، رفتار دموکراتیک و فرهنگ دموکراتیک در محلات وجود داشته باشد، می‌توان از دموکراسی صحبت کرد. در این راستا، انتخابات محلی باید جدی گرفته شود. مدیریت‌هایی که منشأ دموکراسی یا اساس دموکراسی باشند انتخاب خواهند شد. بدون شک قوانین دولت‌های محلی در ترکیه بسیار محدود است. اختیارات بسیار کمی می‌دهد، اما هنوز برای مدیریت‌های محلی مهم است که اراده مردم را بیان کنند. زیرا در گذشته مدیران محلی و شهردارانی که در کوردستان انتخاب می‌شدند وظایف مهمی را انجام می‌دادند. آنها فرهنگ دموکراتیک را آشکار کردند، آنها نگرش دموکراتیک را آشکار کردند. آنها دنبال سود نبودند، به صدای مردم گوش دادند. البته، اگرچه نه به اندازه دلخواه، اما یک تجربه بسیار مهم از مدیریت محلی پدیدار شد. از این نظر مهم است.
اجازه دهید قبل از هر چیز این را در جریان این روند انتخابات محلی بیان کنم. برگزاری انتخابات مقدماتی در کوردستان بسیار مهم بود. این برای توسعه درک و فرهنگ دموکراسی محلی نیز مهم بود. مهم این بود که مردم از سیاست استقبال کنند. سیاست این است که مردم از امور خود صیانت بعمل آورند و به فکر امور خود باشند. در غیر این صورت، سیاست این نیست که فردی را که نمی‌شناسید به عنوان نماینده مجلس یا رئیس‌جمهور انتخاب کنید. سیاست دموکراتیک این است که مردم به خاطر امورات خودشان از این کار صیانت کنند و خود در میان آن نقش داشته باشد. سیاست دموکراتیک را اینگونه باید فهمید. از این نظر، مقدماتی مهم بود. مردم از آن حمایت کردند، هیجان ایجاد کرد، شور و نشاط ایجاد کرد. البته کاستی‌هایی هم داشت. به نظر می‌رسد تا حدودی آمادگی وجود دارد. اما دیدیم که مردم کورد فرهنگ دموکراتیک دارند، از چنین تجربه دموکراتیکی صیانت کرده و هیجان زده هستند و با اشتیاق در انتخابات مقدماتی شرکت کردند. این یک دستاورد مهم برای مردم کورد، برای مبارزات آزادی خلق کورد و برای زندگی دموکراتیک خلق کورد است. از این لحاظ در این راستا تلاش کردند، ما به آنها تبریک می‌گوییم. این یک تجربه خوب بود. واقعاً مهم بود، نمونه بود. برای ترکیه هم نمونه بود.
سیاست کوردها و سیاست دموکراتیک کوردها در حال حاضر نمونه‌ای برای ترکیه هستند. پارادایم رهبری نمونه‌ای برای ترکیه و جهان است. بله سیستم ریاست مشترکی عملی شد، اینجا نیمی از نمایندگان زن هستند. اینها نمونه‌ای برای ترکیه شد. بر سیاست ترکیه فشار آورد. در حالی که کوردها که آنها را فرودست می‌دانند، بسیار دموکراتیزه شده‌اند، به سیستم ریاست مشترک روی آورده‌اند و نیمی از نمایندگان را زنان تشکیل می‌دهند، واضح است که هنوز یک سیاست مردسالار در ترکیه وجود دارد. چند وقت پیش به اوزگور اوزل گوش می‌دادم. او گفت؛ ما تعداد زیادی شهردار زن را در ازمیر منصوب کردیم. قبلاً نبود، ما این همه جوان و زن را در مدیریت استخدام می‌کنیم. اینها همه آثار مبارزه ماست. این تأثیر سیاست دموکراتیک کوردها است. از این نظر تلاش مهمی بود. اهمیت سیاست برای کوردها این است؛ در انتخابات پارلمانی، انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات محلی نیز معیار همین است. آیا دموکراتیزاسیون توسعه خواهد یافت یا خیر؟ آیا دموکراسی را تقویت خواهد کرد؟ آیا مبارزه‌ای علیه فاشیسم استعمارگر نسل‌کشی صورت خواهد گرفت یا خیر؟ آیا آنها را به عقب‌نشینی وامی‌دارد یا خیر؟ می‌گویند که قیومان را از میان خواهند برداشت. این یک نگرش برای توسعه دموکراسی است. این مبارزه با سیاست نسل‌کشی فاشیسم استعماری نسل‌کش علیه کوردها است. این معیار سیاست برای کوردها است. این معیاری است که باید در نظر گرفته شود.
درک‌ها و رویکردهایی که ائتلاف‌ها را بی‌ارزش می‌کنند، کورددوست نیستند
نگرش صحیح؛ ارزیابی این است که چقدر دموکراسی‌سازی را بهبود می‌بخشد و چقدر دموکراسی را بهبود می‌بخشد. زیرا برای کوردها دموکراسی به اندازه نان و آب ضروری است. راه‌حل مسئله کورد با دموکراسی‌سازی توسعه می‌یابد. هر روز می‌گویند راه‌حل دموکراتیک. آنها می‌گویند ما سیاست دموکراتیک، راه‌حل‌های دموکراتیک می‌خواهیم. راه‌حل دموکراتیک چگونه به دست خواهد آمد؟ با دموکراسی‌سازی به وجود خواهد آمد. با توسعه دموکراسی خواهد آمد. در غیر این صورت، کسی ناگهان به فکر راه‌حلی برای مسئله کورد نخواهد بود. اگر دموکراسی‌سازی صورت گیرد، گام‌هایی در این راستا توسعه خواهد یافت. باید اینگونه مشاهده کر، البته این انتخابات نیز بخشی از مبارزه برای دموکراسی خواهد بود.
ائتلاف مردم کوردستان با مردم ترکیه و نیروهای دموکراتیک ترکیه و همراهی با آنها بسیار مهم است. باید دانست که راه‌حل مسئله کورد از اینجا می‌گذرد. در این راستا، کوردها از دیرباز با نیروهای دموکراتیک، نیروهای سوسیالیست و گروه‌های اجتماعی در همه جا که به دموکراسی علاقه دارند، به ویژه در چارچوب رویکردها و دیدگاه‌های رهبر آپو، ائتلاف تشکیل داده‌اند. اخیراً اتحاد کار و آزادی تشکیل شده است. اینها مهم هستند. ما باید از اینها محافظت کنیم. این ورود سیاست دموکراتیک، ورود دموکراتیزه شدن خواهد بود. با ایجاد ائتلاف با نیروهای دموکراتیک و سوسیالیست‌ها، مبارزه برای دموکراسی با نگرش، مبارزه و ائتلاف دو پویاترین نیروی دموکراتیک ترکیه، کوردها و علویان، توسعه می‌یابد. باید در این انتخابات به اینها توجه کرد. بیش از هر کسی، کوردها باید به این مهم توجه کنند. همه باید در مورد ائتلاف و مشارکت حساس باشند. البته بیشتر از همه باید مردم کورد حساس باشند. چون نیاز کوردهاست. کوردها بیش از همه به دموکراسی و توسعه دموکراسی نیاز دارند. برای این کار هزینه بالایی می‌پردازند. ۵۰ سال است که هزینه زیادی پرداخت شده است. در این راستا، البته لازم است این مبارزه با پیوستن به دموکراسی در ترکیه و کوردستان، تقویت ائتلاف‌های آنها، صیانت کردن از ائتلاف‌های موجود و ارزش نهادن به آنها انجام شود. برخی محافل ممکن است ائتلاف‌ها را مسدود کنند و بگویند ائتلاف‌ها اینچنین و آنچنان هست. مردم کورد نباید به اینها گوش کنند. مفاهیمی که ائتلاف‌ها را تضعیف می‌کند و ائتلاف‌ها را تحقیر می‌کند، کورددوست نیستند. کسانی نیستند که خواهان خوبی کوردها باشند. آنها کسانی نیستند که خواهان دموکراتیک شدن ترکیه باشند. آنها هستند که می‌گویند کوردها را باید تنها گذاشت. کوردها هرگز از رویکردهای ناسیونالیستی که نه دموکراتیک، نه طرفدار دموکراسی، نه دارای درک دموکراتیک و نه خواهری-برادری خلق‌هاست، سودی نبرده‌اند. در این راستا، کوردها باید رویکرد اصلی خود را توسعه دهند و در این روند انتخابات، در راستای توسعه دموکراسی و دموکراتیزاسیون، موضع خود را در سیاست دموکراتیک اتخاذ کنند.
شیرازه‌ی آنها تخریب شده است، به دنبال همه چیز در خارج هستند
عملیات‌های بزرگی در ژانویه برگزار شد. در واقع، برای درک انسجام دولت آک‌پ-م‌ه‌پ در این دولت پس از این عملیات‌ها، باید کانال‌های حزبی و طرفدار آنها را تماشا کرد. کسانی که در این کانال‌ها هستند نمی‌دانند بعد از عملیات‌ها چه بگویند. تعادل‌شان تا به این حد مختل شده بود! آنها بحث می‌کردند که چه کسی به آنها اطلاعات داده است، چه کسی از آنها حمایت کرده است، این و آن. واقعا با این حرف‌های مزخرف وضعیت‌شان را فاش می‌کردند. بعد متوجه شدیم که بسیار شوکه شده‌اند. ویران شده و ضربه بزرگی خوردند.
گریلاهای ما ۵۰ سال در این مبارزه هستند. ۵۰ سال تجربه دارد. کدام جنبش گریلایی در جهان ۵۰ سال تجربه دارد؟ آیا ارتش گریلایی وجود دارد که مبارزه‌ای تا این حد بزرگ انجام دهد؟ گریلایی وجود دارد که ۵۰ سال است علیه دولت ترکیه، ارتش دوم ناتو می‌جنگد. گریلاهای با تجربه وجود دارد. البته ظرفیت عمل وجود خواهد داشت. و فدائیان.
ما هم این را به آنها یادآوری می‌کنیم. رهبری گفتند: «بزرگترین تکنیک، انسان است.» آنها چقدر تکنیک داشته باشند. از سوی دیگر، گریلا به منابع محدودی مجهز است. از اینجا و آنجا می‌گیرد. شما همه چیز را از سراسر جهان دریافت می‌کنید. همه چیز را می‌گیرد، ولی نمی‌تواند از خودش محافظت کند. چه می‌گویی؟ نیروی گریلایی و فدائی با ۵۰ سال تجربه‌ای که دارد البته وارد عمل خواهد شد.
می‌گویند که آمریکا اطلاعات داده است. مثل این است که گریلا برای بار اول در حال انجام یک عملیات است. مشخص است که تاکنون به چند پاسگاه شبیخون زده و کمین‌گذاری کرده است. این را به این دلیل می‌گویم. شیرازه‌هایشان تخریب شده است. بنابراین آنها نمی‌دانند در مورد چه چیزی صحبت می‌کنند. آنها خود را مقصر نمی‌دانند. آنها به دنبال همه چیز در خارج هستند. اگر اتفاقی می‌افتد، ریشه آن بیرون است. البته آنها با این ذهنیت راه به جایی نمی‌برند.
چرا این جنگ ادامه دارد، چرا فداکاری می‌کنند، چرا این عملیات‌ها را انجام می‌دهند؟ زیرا مبارزه ۵۰ ساله ما مبارزه مردمی است که تحت حاکمیت استعمار هستند. وضعیت روحی این گریلاهای جوان که به جنگ می‌روند مشخص است. چه کسی می‌تواند جلوی آنها بایستد؟ ولی سربازان در آنجا از ترس می‌گویند؛ گریلا کِی می‌آید؟ بیا پایان‌خدمت، بیا. و یا می‌گوید: پنجاه روز مانده به پایان خدمت، چهل روز دیگر مانده است. او چگونه خواهد جنگید؟ یا فقیر است و به خاطر پول به آنجا آمده است. ولی دیگران (گریلاها) فدائی هستند.
چه کسی می‌تواند اشتیاق این مردم برای آزادی را از بین ببرد؟
این عملیات‌ها واقعاً دولت ترکیه را تکان داد و مات و مبهوت کرد. از آن لحظه به بعد تنها در حال داد و بیداد زدن هستند. بعد از هر عملیاتی می‌گویند این کار را می‌کنیم، آنقدر انجام می دهیم تا یک تروریست باقی نماند. این چیزی است که آنها می‌گویند. ما ۵۰ سال است که می‌گوییم. چه کسی می‌تواند شور و شوق آزادی این مردم را از بین ببرد؟ شور و شوق مردم کورد برای آزادی و آزادیخواهی آشکار است. اشتیاق این مردم به آزادی این را بوجود می‌آورد. اکنون آیا می‌توانی این اشتیاق رو از بین ببری؟ نتیجه ۵۰ سال مبارزه است. همه مردم کورد در میان این جنگ بزرگ شدند، این جنگ را دیدند، فداکاری را دیدند، مبارزه فرزندانشان علیه استعمار را دیدند. بگذار هر چقدر می‌خواهند داد و بیداد کنند و فریاد بزنند. جوانان کورد مقاومت خواهند کرد. شاید بتوانند مانع‌سازی و محدود کنند، اما بر اینها غلبه خواهد شد. گریلا یعنی گذار مداوم از تدابیر و موانع. جنگجو یعنی مبارزه با وسایل کمتر با یک قدرت بزرگ، با قدرتی که از خودش مجهزتر است. همانطور که می‌گویند جنگ نامتقارن، گریلا یعنی همین. به همین دلیل است که تاریخ وجود دارد.
قلب ۹۰ درصد مردم کورد برای پ‌ک‌ک می‌تپد
بزرگترین تکنیک انسان است. به عبارت دیگر، انسان‌ها می‌توانند با تلاش و کوشش آن تکنیک‌ها را بیهوده سازند و همینگونه نیز عمل می‌کنند. گریلا ضربه مهمی زده است و به آن ادامه خواهد داد. این نیروی گریلایی نیرویی نیست که در برابر فریادها و نداهای ارتش ترکیه تسلیم شود. گریلا یک نیروی فدائی است، ۵۰ سال تجربه و حمایت مردمی دارد. قلب ۹۰ درصد مردم کورد برای پ‌ک‌ک می‌تپد. کوردها در مناطق تحت سیطره پ‌دک نیز از پ‌ک‌ک حمایت می‌کنند. پ‌دک نباید فشار بیاورد، به آنجا برود و ببینیم که چه استقبالی از او خواهد شد. این حقیقت است. البته این مقاومت در برابر چنین واقعیتی به وجود خواهد آمد.
یک مبارزه بزرگ در سال ۲۰۲۳ ادامه یافت. این مبارزه در سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد داشت. البته دولت ترکیه از هر وسیله و روشی برای سرکوب این مبارزه استفاده می‌کند. این دولت همچنین در گذشته به طور گسترده از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرده است. او از بمب‌های هسته‌ای تاکتیکی استفاده کرد. در نهایت او دوباره از سلاح شیمیایی استفاده کرد. ۵ تن از رفقای ما شهید شدند. یاد و خاطره رفقایمان را که در حمله شیمیایی به شهادت رسیدند و نیز همه رفقایمان را که در عملیات‌ها به شهادت رسیدند، گرامی می‌دارم. روحیه فداکاری آنها این مبارزه را به موفقیت می‌رساند. آنها هم اکنون با عمل و روحیه فدائیانه و مقاومت خود ضامن این موفقیت هستند. آنها شکست‌ناپذیری این مبارزه را آشکار می‌کنند. از این نظر، سال ۲۰۲۳ سال افزایش نیروهای فدائی بود. این روند در سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد یافت. می‌توانیم به این شکل بیان کنیم.
حملات بسیار زیادی به ویژه به درخواست پ‌دک در حال وقوع است
البته همکاری پ‌دک ادامه دارد. بار دیگر برای اشغال مناطق گریلا تلاش می‌کند. آنها در تلاشند تا جاده‌هایی را که غذا و مهمات را در اختیار گریلاها قرار می‌دهد، قطع کنند. اما او در تمام زمینه‌ها به دولت و ارتش ترکیه کمک می‌کند. او به جمع‌آوری مجروحانش کمک می‌کند. ما در میان چنین واقعیتی هستیم. پ‌دک با همکاری دولت ترکیه برای اینکه گویا این جنگ با شکست گریلاها به نتیجه رسیده است، کار می کند. نه تنها به این کفایت نکرده، بلکه پ‌دک و دولت ترکیه اکنون در تلاش هستند که حزب اتحادیه میهنی کوردستان را به این موضوع بکشانند. همه این حملات در واقع به درخواست پ‌دک انجام می‌شود. آنها در حال کار بر روی این هستند که آیا ما می‌توانیم اتحادیه میهنی کوردستان را به درون این سیستم بکشانیم. در این راستا همانطور که مبارزه گریلایی به همه فشارها و حملات این دو پاسخ داد، در سال ۲۰۲۴ نیز با همین موضع و ایستار به مبارزه ادامه خواهند داد.
