مراد کاراییلان، عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان (پکک)، با بیان اینکه مردم کوردستان بیش از هر زمان دیگری به وحدت ملی نیاز دارند، گفت: «در این دوره تاریخی، مردم کورد نیز باید استراتژی مشترک داشته باشند و وحدت ملی خود را محقق کنند. حتی اگر عدهای شرکت نکنند، کسانی که شرکت میکنند بیایند و وحدت خود را برقرار کنند. این بسیار مهم است. این نوروز میتواند آغاز آن باشد.» کاراییلان همچنین اعلام کرد که طی چند روز آینده با بیانیهای مکتوب خبرهای خوبی را اعلام خواهند کرد.
کاراییلان همچنین به انتخابات محلی آتی نیز اشاره نموده و گفت: «هیچکس نباید به دزدان، قاتلان و ظالمان رأی دهد. این درخواست من از مردم میهندوست، وظیفهشناس و باورمند در این زمینه است. آنها باید فکر کنند و بر اساس آن رای دهند. رای هر فردی اراده اوست. هیچ کس نباید اراده خود را بفروشد. نباید به خاطر قبیله، بزرگ خانواده یا خویشاوند، رفته و به آنها رأی داد؛ اینگونه قابل قبول نیست. مردم باید برای خلقش، برای ملتش و برای عدالت رای دهند. آنها باید به کسانی رای بدهند که واقعاً به آنها خدمت میکنند، نه به کسانی که خود، خانواده و بستگانشان را ثروتمند میکنند.»
اولین بخش از ارزیابیهای مراد کاراییلان عضو کمیته اجرایی پکک در رابطه با مباحث روز که برای خبرگزاری فرات (ANF) انجام دادند به شرح زیر میباشد:
«انزوا علیه رهبر آپو وارد بیست و ششمین سال خود شده است. سیستم امرالی نه تنها یک سیستم انزوا، بلکه یک سیستم شکنجه و تسلیمسازی است. این سیستم شکنجه ۲۶ سال است که ادامه دارد. در ۳ سال گذشته هیچکس اطلاعی از امرالی دریافت نکرده است. در عصر ما که رسانه و ارتباطات آنقدر پیشرفت کرده است، هیچکس از وضعیت رهبر آپو و سه رفیق ما در آنجا دریافت نکرده است. نه تماس تلفنی، نه تلگرافی و نه نامهای نیامده است. این یک چیز عادی نیست. دولت ترکیه با این اقدامات قوانین داخلی و بینالمللی را زیر پا میگذارد. در هیچ قانونی چنین چیزی وجود ندارد. این نگرش فقط نسبت به یک نفر نیست، بلکه نگرش به همه مردم کوردستان است. رهبر آپو نماینده مردم کوردستان است. او بر حقوق هویتی مردم کورد پافشاری و مصمم است. او بر حقوق آزادی و دموکراسی پافشاری میکند. به همین دلیل این شکنجه روانی انجام میشود. منظور این است که شما را وادار به عقبنشینی کند. بر این اساس این دولت ترکیه سیاست نابودگری و نسلکشی را در کوردستان دنبال میکند. محتوای سیاست نسلکشی هم اکنون در سیستم امرالی وجود دارد. بنابراین عادی نیست، ظلم است، حمله است، نگرشی بر علیه اراده مردم کوردستان است.
سیپیتی وظیفه عادیسازی شکنجه را بر عهده گرفت
بدون شک اکنون دولت ترکیه این کار را اجرا میکند، اما نیروهایی که توطئه بینالمللی را انجام دادند نیز در اینجا نقش دارند. نگرش سیپیتی که هر از چند گاهی به موضوع بحث تبدیل شده است نیز از همین جا سرچشمه میگیرد. آیا وظیفه سیپیتی جلوگیری از شکنجه نیست؟ در واقع شکنجه وجود دارد. در تمام قوانین بینالمللی حقوق بشر ثابت شده است که انزوا شکنجه است. خب در آنجا شکنجه وجود دارد، پس سیپیتی کجاست؟ آیا از شکنجه جلوگیری میکند؟ خیر برعکس، به نظر میرسد که سیپیتی وظیفه عادیسازی و نادیده گرفتن را بر عهده گرفته است. این نقشی است که سیپیتی ایفا میکند. به عبارت دیگر او (سیپیتی) در سیستم شکنجه نیز شریک است. بدون شک ایستار و مقاومت ۲۶ ساله رهبر آپو در برابر این امر بسیار معنادار است. هرچقدر به وصف آن بپردازیم نیز کم خواهد بود. مقاومت در برابر شکنجه روانی ۲۶ ساله با چنین ارادهای پولادین، صبر و حوصله زیاد و خلاقیت خارقالعاده، کار ساده و عادی نیست.
همانطور که مشخص است، نیروهای توطئهگر نظام امرالی را ساختند تا رهبر آپو را زنده بکشند. رهبر آپو با ایدئولوژی، آگاهی و فلسفه خود وجود دارد. چنان نظامی درست کردند که رهبر آپو نتواند فعالیت ایدئولوژیاش را در آنجا انجام دهد و فلسفه خود را تعمیق بخشد. بنابراین، آنها میخواستند آن را بیمعنی کنند. نظام امرالی اساساً برای این ساخته شد. اما رهبر آپو در اینجا فقط یک مقاومت کلاسیک، معمولی و ارزشمند از خود نشان نداد. این هم هست، اما علاوه بر این، برخلاف آرزوی دشمن، آن را به مدرسه، مرکز تمرکز و پژوهش تبدیل نمود. در آنجا او پارادایمی بر پایهی خطمشی دموکراتیک، اکولوژیکی و آزادیخواهانه زن ایجاد کرد. خلقت رهبر آپو در امرالی به خودی خود یک موضوع تاریخی و مهم است. او آلترناتیو ملت دموکراتیک را نه تنها برای حل مسئله کورد، بلکه برای حل مشکلات خاورمیانه و کل جهان، برای اقشار و نیروهای مبارز علیه مدرنیته سرمایهداری ایجاد کرد. به عبارت دیگر، کاری که او در اینجا انجام میدهد بسیار پرمعنا و تاریخی است. این یک چیز معمولی نیست. ما فقط میتوانیم این را به توانایی و ویژگی رهبر آپو مبنی بر اینکه به تنهایی خود یک ارتش بودن، اراده بیامان و ویژگیهای او در مبارزه با صبر و شکیبایی پیوند دهیم. در مقابل این موضع رهبر آپو، مردم ما، رفقای ما، هرکسی که گوش به پارادایم رهبر آپو میسپارد، همه زنان کورد، و اکنون رفته رفته زنان جهان، همه جوانان کوردستان و خلقهای همسایه در منطقه هر روز بیشتر و بیشتر از رهبر آپو حمایت میکنند و برای آزادی رهبر آپو مبارزه میکنند.
رهبر آپو و مبارزه آزادی برای کوردستان باید قویتر باشد
همانطور که مشخص است، اعلام کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راهحل برای مسئله کورد» به طور همزمان در ۷۴ مرکز توسط دوستان بینالمللی ما در ۱۰ اکتبر بسیار پرمعنا بود. از آن دوره تاکنون مبارزه مهمی در این زمینه چه در سطح بینالمللی و چه در سطح ملی انجام شده است. گروههای آزادیخواه و دمکراتیک نیز نه تنها برای مردم خود، بلکه همانطور که برای آزادی ماندلا مبارزه کردند، رفته رفته برای آزادی رهبر آپو نیز دست به اقدام و مبارزه میزنند. همه اینها به چه معناست؟ نشان میدهد که دیوارهای ساخته شده امرالی، نظام امرالی بیمعنا شده است. توطئه بینالمللی با مواضع رهبر آپو، موضع رفقای ما و مبارزه مبارزان کوردستان و مردم ما خنثی شد. مبارزه رهبر آپو با توطئه بینالمللی او را به یک رهبر بینالمللی تبدیل کرد و او را بزرگتر نمود. صیانتمندی از سوی مردم صورت گرفت. از این نظر، بله، توطئه خنثی شد، اما امروز رهبری همچنان تحت انزوای جسمانی و در اسارت است. به همین دلیل باید سختتر مبارزه کنیم. ما باید به تدریج کمپینی را که در ۱۰ اکتبر آغاز شد، تقویت کنیم. از این طریق میتوانیم مبارزه را اجتماعی کنیم. بر این اساس راهپیمایی آزادی رهبر آپو و راهپیمایی آزادی کوردستان - که هر دو یک مجموعه جداییناپذیر هستند – را به موفقیت برسانیم. بنیانهایی که گذاشته شده و مبارزه انجام شده نشان میدهد که ما به این مرحله رسیدهایم. بر این اساس مبارزه برای آزادی رهبر آپو و آزادی کوردستان باید قویتر شود. قطعا به موفقیت خواهد رسید.
ما خون شهدای هلبجه، قامشلو و غازی را روی زمین نمیگذاریم
همانطور که همه میدانند ماه مارس، ماه نوروز است. معلوم است که معنای نوروز چیست. ماه خبرهای خوب، ماه جشن است. علاوه بر این، این ماهی است که دشمنان کورد حملات مستمری را علیه کوردستان انجام میدهند. بنابراین، ماه قتلعام و حملات است. در ۱۲ مارس ۲۰۰۴ یک اقدام تحریکآمیز در قامشلو رخ داد. به مردم ما حمله شد و قتلعام صورت گرفت. در مقابل این قتلعام، مردم ما از قامشلو تا دِریک و کوبانی و عفرین قیام کردند. شهادتهای زیادی رخ داد. همزمان در ۱۲ مارس ۱۹۹۵ قتلعامی توسط دولت فاشیست ترکیه علیه مردم کورد و جامعه علوی در منطقه غازی استانبول صورت گرفت. اینجا هم مردم منطقه غازی مقاومت کردند. موجی از مقاومت به راه افتاد و شهادتهایی صورت گرفت. همچنین در ۱۶ مارس (۱۹۸۸) یک نسلکشی بزرگ در کوردستان انجام شد. قتلعام هلبجه رخ داد. هزاران نفر از مردم ما در اینجا توسط رژیم فاشیست صدام با استفاده از سلاحهای شیمیایی قتلعام و به شهادت رسیدند. من یاد و خاطره شهدای هر سه قتلعام را با احترام گرامی میدارم و این قتلعام را به شدت محکوم میکنم.
قیامی که در ۱۲ مارس در روژاوای کوردستان آغاز شد بیش از یک هفته به طول انجامید. میتوان گفت که پایههای انقلاب روژاوا در واقع حتی در آن زمان گذاشته شد. سپس انقلاب بر اساس آن مقاومت صورت گرفت. شهدا چنین نقشی داشتند.
مردم کورد و علوی ما در منطقهی غازی به یاد شهدا همواره در برابر حملات فاشیستی مقاومت کردهاند. آنها امروز به مقاومت خود ادامه میدهند.
سلاحهای شیمیایی که صدام در هلبجه استفاده کرد، یک بار دیگر توسط دولت ترکیه علیه گریلاهای آزادی کوردستان در باشور استفاده میشود. تفاوت این بود؛ در هلبجه یک نسلکشی علیه مردم غیرنظامی انجام شد، اما دولت ترکیه از همین سلاح علیه گریلاها استفاده میکند. همچنین هر از چند گاهی به غیرنظامیان آسیب میرساند، اما اساساً از همان ذهنیت و همان سلاحها در کوردستان استفاده میشود. دولت ترکیه نه تنها از سلاحهای شیمیایی به عنوان ادامه هلبجه استفاده میکند، بلکه هر از چند گاهی به عنوان یک کشور راهزن و تروریست علیه مردم باکور کوردستان، باشور، روژاوا و حتی روژهلات دست به ترور و حملات تروریستی میزند. دولت ترکیه امروز با همان ذهنیت فاشیستی و نژادپرستانه به حملات خود علیه مردم کورد ادامه میدهد. اما به یاد قتلعامها و همه شهدا، ما نیز در برابر نژادپرستی و نسلکشی دولت ترکیه مقاومت میکنیم، به مبارزه ادامه میدهیم و خون آنها را بر زمین نمیگذاریم. با بالا بردن سطح مبارزات آزادی کوردستان یاد آنها را زنده نگه خواهیم داشت.
ببینید، دو تن از میهندوستان ما به نامهای سعید مبارک و آراس فرج در ۸ مارس در حمله دشمن در منطقه گاره به شهادت رسیدند. من از هر دوی آنها با احترام یاد میکنم. این ضایعه را به خانواده ایشان، قبیله زِباری و مردم باشور کوردستان تسلیت میگویم. برای مجروحان آرزوی سلامتی دارم. خون این انسانهای میهندوست بر زمین نخواهد ماند. آنها در نتیجه نسلکشی و فاشیسم دولتی ترکیه قتلعام شدند. آنها شهدای راه آزادی هستند. گریلای آزادی کوردستان به وظیفه خود عمل خواهد کرد و خون این دو شهید را بر زمین نخواهد گذاشت.
۱۲ مارس آغاز تحولات دیگری نیز بود. به عنوان مثال، جنبش انقلابی متحد خلق (هبده) در ۱۲ مارس اعلام شد. به همین مناسبت یاد و خاطره دو قهرمانمان رفقا دلال آمد و اولاش آدالی را که در سکوی اعلامیه هبده شرکت کردند و سخنرانی کردند و بعداً در این مبارزه شهید شدند را گرامی میدارم و بار دیگر تعهدی را که به شهدای قهرمانمان داده بودیم تکرار میکنم.
باز هم مقاومت خودمختاری دموکراتیک که در باکور کوردستان در سال ۲۰۱۵ آغاز شد، جایگاه مهمی در مبارزات ما دارد. مقاومتی که در بسیاری از شهرهای کوردستان، از سور، جزیر، نصیبین، فارقین، گَوَر، شرنخ، سلوپی، هزخ، کَربوران و وارتو شروع شد، جایگاه بسیار مهمی در تاریخ ما دارد. یکی از برجستهترین این مقاومتها، رفیق چیاگر، فرمانده مقاومت سور بود که در آن یک جنگ فداکارانه ۱۰۵ روزه در پایتخت آمد انجام شد. ۱۲ مارس ۲۰۱۶ به شهادت رسید. یاد و خاطره فرمانده فدایی و ارزشمند چیاگر را با احترام و قدردانی گرامی میدارم و یک بار دیگر تعهدی را که به ایشان داده بودیم تکرار میکنم.
رهبر آپو مقاومت مدیا که به پیروزی رسید را مبنا قرار داد
رهبر آپو راهپیمایی تاریخی خود را ۵۱ سال پیش در روز نوروز آغاز کرد. بر این اساس آتش نوروز روز به روز شعلهورتر و پرمعناتر شد.
ابتدا به نمایندگی از همه رفقایمان، گریلاهای آزادی کوردستان نوروز را به رهبر آپو تبریک میگوییم و درود میفرستیم. همچنین جشن نوروز را به همه مردم کوردستان، مادران شهیدمان، خلقهای منطقه، همه معتقدان به سنت نوروز، همه رفقا و زحمتکشان انقلاب تبریک میگویم. برای همه در مبارزات سال جدید آرزوی موفقیت دارم. در این روز مقدس، در شخص کاوه معاصر، رفیق مظلوم دوغان یاد همه شهدای نوروز را با احترام گرامی میدارم. ما دوباره تعهد و قول خود را به آنها تکرار میکنیم. پرچمی که برافراشتند، آتشی را که شعلهورتر کردند؛ آتش پیروزی، آتش آزادی و آتش زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا خواهد بود. ما تمام تلاش خود را برای تحقق این وعده انجام خواهیم داد.
نوروز در تاریخ بسیاری از خلقهای خاورمیانه و مردم کوردستان جایگاه معناداری دارد. در تاریخ مبارزات جنبش ما معنای بیشتری دارد. همانطور که گفتم، در حالی که رهبر آپو برای یک تحول تاریخی آماده میشد، به دنبال میراث سنتی بود. بهترین چیزی که یافت و معین دانست نوروز بود. او مقاومت نوروز را بر پایه مقاومت مدیا (مادها) قرار داد که سالها ادامه یافت و در برابر امپراتوری آشور به پیروزی رسید. او این را یک روح دانست و گفت: 'باید روحیه مدیایی تجدید شود، آتش نوروز دوباره قویتر شود'. وی گفت: 'امروز روز مقاومت، روز وحدت، روز افزایش مقاومت است'. برای توسعه اینچنینی نوروز، اولین گام را در روز نوروز برداشت. و جشن نوروز روز به روز متفاوت شروع شد. رفیق مظلوم دوغان با زندگی خود به عنوان کاوه (آهنگر) معاصر در زندان آمد جشن نوروز را جشن گرفت و آتش مقاومت را تقویت کرد. نیز دختران کورد با جان و دل آتش نوروز را تجربه میکردند. آنها بدن خود را به آتش تبدیل کردند و جشن نوروز را برگزار کردند. زکیه آلکان، رَهشان دمیرل و بعدها روناهی و بِریوان در آلمان در دهه ۱۹۹۴ این کار را انجام دادند. جشن نوروز با شهادت و مقاومت در قیامها در تمام شهرهای کوردستان به ویژه جزیر بوتان و نصیبین برگزار شد. این گونه بود که نوروز معنای خود را به دست آورد. مبارزهای که میلیونها نفر در آن شرکت کردند به روز مقاومت تبدیل شد. در غیر این صورت فراموش شده بود و حتی بسیاری از آن بیخبر بودند. اما این در نتیجه تلاشهای رهبر آپو، تاکیدات او و مقاومتی که در ایام نوروز به وجود آمد تغییر کرد. همچنین در نوروز تظاهرات زیادی صورت گرفت. به عنوان مثال، اعلامیه جبهه رهاییبخش ملت کورد (ERNK) و کنفدرالیسم جوامع کوردستان (کجک) در روز نوروز اعلام شد. باز هم در نتیجه سازماندهی نوروز به عنوان آغاز سال جدید و آغازهای جدید، مردم ما به مردم نوروزی، خلق آریایی مبدل شد. نوروز در تاریخ ما چنین نقش و رسالتی دارد.
نوروز گسترش راهپیمایی برای رهبر آپو و آزادی کوردستان است
به خصوص نوروز امسال، نوروز ۲۰۲۴ پرمعناتر است. امسال اعلامیههایی از سوی نهادهای مردمی ما و حامیان دموکراسی ترکیه منتشر شد. نوروز ۲۰۲۴ به عنوان تشدید مبارزات آزادی برای رهبر آپو اعلام شد. کمپین آزادی برای رهبر آپو و راهحل برای مسئله کورد با آتش نوروز بیش از پیش رشد خواهد کرد. به خصوص نوروز در همه جا برای آزادی رهبر آپو جشن گرفته میشود. این بسیار مهم و بسیار معنادار است. مردم ما باید پرشورتر و گستردهتر در این نوروز شرکت کنند. در واقع باید در کوردستان و خارج از کشور با مشارکتی ملیونی برگزار شود. همه باید خواستار آزادی رهبر آپو و کوردستان باشند. همه باید بشنوند. نوروز در کوردستان باید بر پایه ترویج آزادی و آزادی رهبر آپو باشد. این حرکت که در واقع در ۱۰ اکتبر آغاز شده بود، تأثیر بینالمللی داشت. افراد بسیاری در عرصه بینالمللی، بسیاری از سیاستمداران، اتحادیهها، سازمانهای مردم نهاد، آکادمیسینها و دانشمندان درباره آزادی رهبر آپو اظهاراتی داشتهاند، از آن دفاع کردهاند و برای آن مبارزه میکنند. بگذار همه هم مبارزهای که امروز در سراسر جهان جریان دارد و هم فریاد فزاینده مردم ما در نوروز را بشنوند. بویژه نیروهای بیوجدان، بیاخلاق و توطئهگر که به خاطر منافع خود آینده مردم را سیاه میکنند باید بشنوند. بگذارید بشنوند که این خلق چه میخواهد و چرا فراخوان میدهد. به همین دلیل شرکت در این نوروز بسیار مهم است. من از همه مردم، همه میهندوستان، حامیان دموکراسی و دوستان خلق کورد میخواهم که به طور دستهجمعی در نوروز شرکت کنند. زیرا این نوروز، نوروز آزادی است، نوروز اعتلا و گسترش راهپیمایی آزادی رهبر آپو و کوردستان است. در این زمینه بسیار معنادار است.
در روزهای آینده مژدهی خوبی را به مردم خود خواهیم داد
نوروز به معنای روز اتحاد، مبارزه و مقاومت است. به همین مناسبت من از تمامی نیروهای کوردستان؛ احزاب، سازمانها و شخصیتهای میهندوست میخواهم که برای وحدت ملی اقدام و تلاش کنند. امروز مردم ما بیش از هر زمان دیگری مانند آب و هوا به وحدت ملی نیاز دارند. مردم کورد در این دوره تاریخی باید استراتژی مشترک داشته باشند و وحدت ملی خود را تحقق بخشند. حتی اگر عدهای شرکت نکنند، کسانی که شرکت میکنند بیایند و وحدت خود را برقرار کنند. این بسیار مهم است. این نوروز شاید آغاز آن باشد.
ما به عنوان مدیریت جنبش خود در این نوروز در چند روز آینده به مردم خود مژده خواهیم داد. مژدهمان را با بیانیهای مکتوب اعلام خواهیم کرد. این مژده ابزار مهمی در افزایش مبارزه ما خواهد بود. در روزهای آینده این مژده را اعلام خواهیم کرد. در این زمینه من یک بار دیگر از صمیم قلب نوروز را به همه مردم و خلقهای منطقه تبریک میگویم و میگویم زندهباد نوروز.
آیا رای دادن به این قاتلان و ظالمان گناه نیست؟
وارد سال مهمی، بهار مهمی شدهایم. ما به عنوان مردم کورد مرحله بسیار مهمی را پشت سر میگذاریم. در چنین مرحلهای، انتخابات محلی نیز نقش مهمی ایفا میکند.
همانطور که مشخص است، 9 سال است که آکپ-مهپ و رژیم اَرگَنَکون حملات بیپروایی علیه مردم و جنبش ما انجام میدهند. مقامات آن هر روز به قتل زنان و مردان جوان کورد میبالند. میگویند ما امروز این همه افراد را کشتیم. به کجا حمله میکنند؟ آنها به روژاوا حمله میکنند، به باکور، باشور حمله میکنند. همه مردم ما آن را میبینند. آنها به منابع زندگی در روژاوا حمله میکنند. آنها به بیمارستانها، منابع آب، نیروگاههای برق، کارگاههای نان و کارخانههای آرد حمله میکنند. آنها به تمام منابع حیاتی حمله میکنند. امروز میلیونها نفر از مردم ما در روژاوا بدون برق هستند، بخاریهایشان را با گازوئیل روشن میکنند، بخاری وجود ندارد. وضعیتی پریشان در میان است. چه کسی این ظلم را انجام میدهد؟ این کاری است که رژیم انجام میدهد، آکپ آن را انجام میدهد. امروز آکپ برای مردم کورد مانند یک زبانی، یک ظالم است. همینکه میبیند که مردم ما در حسکه زندگی را برساختهاند، بلافاصله به آنجا حمله میکند. با اینکه شنگال فاصله زیادی با مرز ترکیه دارد، مردم ایزدی ما به محض اینکه از آزادی صحبت میکنند به آنجا حمله میکنند. پس او یک ظالم است. در چنین روندی انتخابات برگزار خواهد شد. مردم میهندوست و متدین و وظیفهشناس ما بایستی به این ظالمان رای ندهند. اینها دشمن مردم کورد هستند. آنها در مورد تروریسم صحبت میکنند. شما در حال انجام و اعمال تروریسم هستید. شما هر روز ترور میکنید، هر روز قتل میکنید، غیرنظامیان، کودکان و جوانان در مدارس و همه را هدف قرار میدهید. چرا؟ چون کورد هستند. چرا؟ چون حقاش را مطالبه میکند. چنین وضعیتی در میان است. با این وجود اگر یک کورد با دین و ایمان برود و به آنها رای بدهد چه میشود؟
در حال حاضر در ماه مبارک رمضان هستیم. آیا اگر در این ماه کسی برخاسته و به این قاتلان و ظالمان رای بدهد، گناه نیست؟ گناه است. به خصوص برخی از آنها از دین استفاده میکنند. خب تو قاتل هستی. افراد زیادی را به قتل رساند، اما از دین نیز استفاده میکند. میخواهد از این دین مقدس برای منافع خود استفاده کند و آن را در خدمت خود قرار دهد. مردم ما دیگر نباید به اینها اجازه بدهند. در گذشته شاید عدهای ناآگاه بودند، نمیتوانستند تشخیص دهند این چیزها چیست و دنبالشان میکردند، اما الان این همه اینترنت، رسانه، رسانههای دیجیتال وجود دارد. امروز همه آگاه هستند. بنابراین، دیگر نباید چنین ناهشیاری رخ دهد. به دزدها نباید رای داد. اینها دزد هستند. هیچ کس نباید به دزد، قاتلان و ظالمان رای دهد. در این زمینه این درخواست من از مردم میهندوست، وظیفهشناس و مؤمن است. آنها باید فکر کنند و بر اساس آن رای دهند. رای هر فردی اراده اوست. هیچ کس نباید اراده خود را بفروشد. اینکه برای مصلحت قبیله، بزرگ خانواده یا خویشاوند، رفته و به آن رأی بده، این غیرقابل قبول است. مردم باید برای مردمش، برای ملتش، برای عدالت رای دهند. آنها باید به کسانی رأی دهند که واقعاً به آنها خدمت کنند، نه به کسانی که خود، خانواده و بستگانشان را ثروتمند میکنند. کسی که در واقع پولدار است، خانه بزرگ دارد و دزد است، به او که رای میدهید تا بیشتر دزدی کند. بویژه کسانی که به ظالمان تکیه میکنند... دیگر کسی نباید این کار را بکند.
انزوای علیه رهبر آپو چه باشد، قیومها هم همان هستند
مثلاً قیومها. برای شهرداریهای کوردستان قیوم تعیین میکنند. قیوم چیست؟ این نقض اراده مردم کورد است. یعنی به رسمیت نشناختن کوردها. همانطور که انزوا و شکنجه روانی تحمیل شده بر رهبر آپو فقط متوجه یک نفر نیست، بلکه علیه یک خلق یعنی مردم کورد است، قیومها نیز چنین هستند. مثلاً آیا سلجوق مِزراکلی مرتکب جرم شده است؟ خیر پس چرا الان در زندان است؟ به خاطر اینکه آمد را نمایندگی کرد. یا صلاحالدین دمیرتاش و فیگن یوکسَکداغ آیا مرتکب جنایت شدند؟ خیر آنها به خاطر دفاع از برخی حقوق، برای دفاع از حقوق مردم کورد، برای دفاع از دموکراسی در زندان هستند. مردم ما، کسانی که از دموکراسی حمایت میکنند، همه کسانی که از عدالت و آزادی حمایت میکنند، اکنون باید این را در نظر بگیرند. هیچ کس نباید معمولی و سطحی برخورد کند. از یک طرف ذهنیت نژادپرستانه، فاشیست، سرکوبگر وجود دارد و از سوی دیگر کسانی هستند که با آن مبارزه میکنند، مقاومت میکنند، آزادی و دموکراسی میخواهند، کسانی که خواهان زندگی مبتنی بر تقسیم عادلانه هستند. کسانی که خواهان عدالت هستند آیا چیزی بهتر از این وجود دارد؟ باید این را مبنا قرار داد. من معتقدم که مردم ما و همه حامیان دموکراسی این حقایق را در نظر خواهند گرفت، بر این اساس در انتخابات شرکت خواهند کرد، پای صندوقهای رای خواهند رفت و بر اساس آن بر مبنای درست رای خواهند داد. مردم ما میگویند ما به خودمان رای میدهیم. این کار درستی است. واقعاً به خودتان، فرزندانتان، منتخبان مردم رأی دهید.
نیازی نیست کسی به یک میهندوست بگوید که برای انتخابات کار کند
هنوز دو هفته به انتخابات مانده است، مهمتر از همه، همه کارکنان نباید تنها به تجمعات و بازدیدهای مشترک متکی باشند. خیر. خانه به خانه، روستا به روستا، در به در بروید، از همه رای بخواهید، آنها را به وجدان دعوت کنید، صحبت کنید، گفتگو برقرار کنید. خلاصه باید یک فعالیت و مطالعه خوبی انجام شود. این لازم است. ثانیاً هرکسی که خود را میهندوست و دموکرات مینامد باید خود را یک موظف بیابد. نیازی نیست که کسی به او بگوید برو، حرکت کن، برای انتخابات کار کن، بلکه خودش باید کار کند. یا هر کس باید روی خانه، اقوام، رفقا، دوستان و خانواده خود تمرکز کند. هر میهندوستی باید این گونه عمل کند و در قبال اینکه همه در مسیر درست عمل کنند و از رای خود بر اساس درست استفاده کنند، مسئولیتپذیر عمل نماید.
ما چنین روندی را طی میکنیم. دولت ترکیه میخواهد در بهار امسال دوباره حملاتی انجام دهد، گویی «کشتیگیر شکست خورده از کشتی سیر نمیشود». بر این اساس یک مقاومت تاریخی شکل خواهد گرفت. کسانی که خواهان خونریزی و کشتار نیستند نباید به این افراد رای دهند. باید آرای میهندوستان و انقلابیون را تقویت کنند. به همین دلیل است که همه باید پای صندوقهای رای بروند و رای دهند. من معتقدم که در جریان انتخابات مردم ما آگاهانه عمل خواهند کرد و پاسخ لازم به این ذهنیت نژادپرستانه، فاشیستی و قاتلی که از هر نظر علیه مردم ما ظلم میکنند را داده، موضع خود را نشان خواهند داد. بر این اساس به همه مردم میهندوستمان درود میفرستم، امیدوارم نتیجه خوبی بگیرند.»