شکنجه و ظلم دولت ترکیه به زندانیان سیاسی پایانی ندارد. عبدالحلیم کایا ۸۶ ساله که به شدت بیمار بود و در زندان دسته M در باتمان نگهداری می‌شد به زندان نوع R در الازیغ تبعید شد. آزار و شکنجه کایا توسط دولت ترکیه پس از محکومیت وی به ۵ سال زندان به دلیل شرکت در یک بیانیه مطبوعاتی در سال ۲۰۰۸ آغاز شد. او در اکتبر ۲۰۲۱ به دلیل بیماری پروستات در بورسا تحت عمل جراحی قرار گرفت. با وجود اینکه بهبود نیافته بود اما در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۱ بازداشت و روانه زندان نوع H بورسا شد.

علیرغم اینکه او به شدت بیمار بود، ۶۰ روز در سلول انفرادی نگهداشته شد. سپس در ۴ اکتبر به مدت ۶ ماه تعلیق شد. در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲ بیمارستان آموزشی و پژوهشی سِرت گزارش ۹۳ درصدی از کارافتادگی کایا را تائید کرد؛ اما با این وجود، او دوباره در ۳۱ مارس ۲۰۲۳ بازداشت و به زندان تیپ M باتمان فرستاده شد. کایا که ۸۶ سال سن دارد و ۹۳ درصد از کار افتاده است، مبتلا به زوال عقل، بیماری قلبی و بسیاری از بیماری‌های جدی دیگر است. او همچنین با یک کلیه به زندگی خود ادامه می‌دهد.

اگرچه روی زمین دراز کشیده و توان ایستادن نداشت، اما در ۲۰ مارس از باتمان با دستبند و چشم بسته به سازمان پزشکی قانونی استانبول منتقل شد. سازمان پزشکی قانونی استانبول گزارشی مبنی بر اینکه کایا «می‌تواند در زندان نگه داشته شود» منتشر کرد.

دولت ترکیه به پدرم ظلم می‌کند

اسماعیل کایا پسر عبدالحلیم کایا گفت که دولت ترکیه به پدرش ظلم می‌کند. کایا با بیان اینکه پدرش ۸۶ سال سن دارد و به بیماری سختی مبتلا است اما با این وجود تبعید شده است گفت: «پدرم ۱۵ ماه است که در زندان است، ۵ زندان را با وجود معلولیت و بیماری تغییر داده است. این است عدالتِ حزب عدالت و توسعه. پدر بیمار من را در حالی که روی زمین افتاده بود، تبعید کردند. یک ماه پیش او را به اداره پزشکی قانونی استانبول منتقل کردند. او را با دستبند به استانبول بردند. این در حالی است که پدرم ۹۳ درصد معلولیت دارد و روی صندلی به زندگی خود ادامه می‌دهد. با وجود این دولت آ‌ک‌پ راضی نمی‌شود. آنها هر روز پدرم را شکنجه می‌دهند. ما به عنوان خانواده کایا نگران جان پدرمان هستیم. هر وقت تلفنمان زنگ می‌خورد با ترس به آن جواب می‌دهیم. نگران هستیم. ما از اینجا اعلام می‌کنیم؛ همه زندانیان بیمار باید آزاد شوند.»