کودار در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان این روز مبارزاتی را مبارزه کل جامعه برای آزادی دانست و اعلام کرد: مبارزات زنان فراتر از منع خشونت، دارای ارزش انقلابی و جنبشی فراگیر است.
جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار) به مناسبت روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» بیانیه‌ای کتبی صادر کرد که به شرح زیر است:
«در روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» کارزارها و مبارزات جهانی در راستای آزادی زن به مرحله نوینی پا گذاشته. زنان خود نیز وارد مرحله‌ی تازه‌ای در برابری با مردان و حتی در جاهایی پیشی گرفتن از آنان گشته‌اند. پیشاهنگی زنان کُرد در پیشبرد مبارزات زنان در کردستان، ایران و خاورمیانه مهر خود را بر برهه کنونی منطقه زده است. زنان گریلا با مبدل‌شدن به ارتش آزادی، زمینه آزادی خلق تحت ستم کُرد را فراهم آورده‌اند که سرآغاز یک دوره تاریخی نوین با ابعاد جهانی است.
امروز، همانطور که نظام‌های مردسالار و دولت‌محور مرکزگرا در منطقه بصورت هیولاهای جنگ و اشغالگری درآمده‌اند، به همان میزان نیز زنان را با خفقان، سرکوب و ستم مضاعف روبروساخته‌اند و زنان را به سمبل ستمدیدگی و نابرابری جنسیتی جامعه‌ی انسانی مبدل کرده‌اند، به همین دلیل تا وقتی که زنان آزاد نشوند، جوامع آزاد نخواهند شد و خاورمیانه‌ای آزاد و دمکراتیک بخاطر وجود نظام‌های مستبد از قبیل ایران، شکل نخواهند گرفت. امروز جنبش آپویی در هر چهاربخش کردستان پیشاهنگی مبارزات گسترده علیه نظام‌های مردسالار و زن‌ستیز را به اوج رسانده که اثبات‌گر آن، اوج‌گیری جنبش انقلابی «ژن، ژیان، آزادی» در سراسر ایران است. این جنبش، جنبش اجتماعی – انقلابی خلق‌ها و زنان در برابر نظام زن‌ستیز جمهوری ولایی است. در ایران امروز، از مسئله‌کُرد گرفته تا آزادی خلق‌ها و آزادی زنان، همه پیروزی‌ها به این جنبش بستگی دارد که پیشاهنگ آن زنان هستند.
آنچه هم‌اکنون در ایران رخ می‌دهد، کوشش بی‌محابای رژیم مستبد برای تصویب قوانینی پرجزئیات و بی‌رحمانه جهت سرکوب مبارزات زنان و انقیاد جامعه از طریق آن است. سطحی از آگاهی و بیداری که جامعه بدان رسیده، منجر به یک جنبش آزادی با محوریت زنان مبارز شده و بدنه این جنبش را زنان در بطن خود جامعه تشکیل می‌دهند. این بزرگترین جنبش آزادیخواهی و مهم‌ترین شانس برای زنان ایران است. قدرمسلم ظهور جنبش انقلابی «ژن، ژیان، آزادی» بعنوان واکنش مبارزه‌جویانه زنان علیه استراتژی و برنامه جنگ نظام جمهوری ولایی زن‌ستیز، شکل گرفته است. جامعه و خلق‌ها فرصت این را ندارند که این عظیم‌ترین شانس را از دست بدهند. این مبارزه فراتر از رویه منع خشونت علیه زنان، پله‌های مترقیانه‌تری را طی نموده و خواهان آزادی کامل زنان است. این جنبش انقلابی عزم کرده که یک «فرهنگ آزادیخواهانه» و یک «تمدن دمکراتیک» را به منصه ظهور برساند. به همین دلیل در ایران و شرق کردستان، سیر مبارزات، محدود به زنان و مبارزه جنسیتی نشده و بخاطر اینکه به‌موجب ستم علیه زنان، کل جامعه به مخاطره افتاده، مبارزات نیز همه‌جانبه و تمام‌عیار است.
در ارتباط با مسئله کُرد، نسل‌کشی علیه خلق کُرد روی می‌دهد، به موجب ستم علیه خلق کُرد، ستم علیه زنان هم چند برابر گشته و حتی امروز روند خشونت علیه زنان بدست نظام مردسالار ایران غیر از جوانب اعتقادی، اشکال سیاسی خطرناک بخود گرفته. بنابراین امروز آنچه در ایران از سوی نظام فاشیست علیه زنان و جامعه روی می‌دهد، فراتر از خشونت، دارای کیفیت یک جنگ و بحران نابودگر است. این میزان از خشونت و سرکوب و جنگ و بحران، موجودیت نه‌تنها زنان، بلکه کل جامعه را به خطر انداخته لذا تمامی واکنش جامعه بصورت جنبش انقلابی، بجا و برحق است.
با وجود چنین وضعیتی در ایران، گسترش مبارزات زنان کُرد خصوصا نیروی پیشاهنگ زنان گریلا، یک موتور محرکه برای آزادیخواهان، فعالان و روشنفکران و جنبش اجتماعی آن است. این موقعیت زنان گریلا و زنان کُرد، وظایف آنها را در مبارزه نظام زن‌ستیز سنگین‌تر ساخته است. از آزادی جامعه گرفته تا نجات محیط‌زیست و آزادی زنان، وظایف تاریخی زنان کُرد را خطیرتر شده. در این راستا، شهدای زن جنبش آپویی امروز میراث عظیمی از مبارزه‌گری برای کسب آزادی «زن، جامعه و محیط‌زیست» برجای گذاشته‌اند.
«جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کردستان(کودار)» مبارزه برای آزادی زنان را که بخشی از آن، «مبارزه با خشونت علیه زنان» است، مبارزه کل جامعه برای آزادی می‌داند. بی‌شک تحقق جامعه آزاد و خلق آزاد از مسیر آزادی زنان می‌گذرد. امروز زنان در ایران و شرق کردستان با سطح آگاهی و بیداری موجود لیاقت هرنوع فداکاری و فدایی‌گری را دارند. مبارزات زنان در بطن جامعه امروز ایران و شرق کردستان از سطح کارزارهای محدود فراتر رفته و به حالت یک جنبش اجتماعی درآمده است. لذا بایستی با حضور در میادین، از ارزشهای آزادیخواهانه و دمکراتیک این جنبش دفاع نمود. در کنار این امر، وقت آن رسیده که تک‌تک مردان نیز در راستای برابری جنسیتی خودسازی نموده، در این موضوع به خودانتقادی دست زده، مسئله آزادی را تنها مسئله زنان ندیده و به خودسازی در جهت آزادی دست زنند. این تنها یک مسئله سیاسی و دولت نیست. هرکدام از مردان بایستی دولت-مرد درون خویش را از میان برداشته و در چارچوب برخوردی انسانی و آزاد رفتارهای اجتماعی-سیاسی خویش را تعیین نمایند. لذا بایستی از «مبارزه با خشونت علیه زنان» نیز عبور کرده و به سطحی از آزادی و یکسانی اندیشید که لایق انسانیت می‌باشد. بدین‌وسیله ضمن اعلام حمایت کامل از مبارزات برحق زنان در تمامی عرصه‌ها بویژه در زندان‌ها، تمامی آزادیخواهان، فعالان و روشنفکران و توده‌ها را به در‍پیش‌گرفتن رفتار و برخورد آزاد از نظر جنسیتی و س‍پس حضور در میادین و صحنه‌های پرشکوه مبارزاتی فرامی‌خوانیم. چه‌بسا مبارزات زنان فراتر از کارزار منع خشونت، دارای ارزش انقلابی و جنبشی فراگیر است که بیداری اجتماع را درپی داشته. از ارزشهای آزادی و دمکراسیخواهی زنان و تمامی خلق‌ها دفاع کنیم و آزادی را متحقق گردانیم.»
