هلین امید، عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان (پکک)، در شبکه تلویزیونی مدیا هابر شرکت کرد و جنگ گریلایی علیه اشغالگری را ارزیابی کرد.
هلین امید در ابتدای سخنان خود با احترام به مقاومت در امرالی سلام کرد و گفت: «من از طرف همه رفقایم عشق و اشتیاق خود را به رهبر آپو ابراز میکنم. قطعاً مبارزه همه جانبهای علیه نظام نسلکشی امرالی وجود دارد. در مقابل انزوا، گریلاهای آزادی کوردستان برای نابودی نظام فعلی میجنگند.»
هلین امید با اشاره به اینکه جوانان کوردستان باید برای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان موضعگیری فعالتر و رادیکالتری داشته باشند، گفت: «قبل از هر چیز در باکور کوردستان، جوانان باکور کوردستان نباید وظیفهشان را به کناری بگذارند، بله، ما (اندیشههای) رهبر آپو را مطالعه کنیم. این خیلی مهم است. تا انسان چیزی را نفهمد، نمیتواند آن را انجام دهد. حتی تا زمانیکه از آن آگاه نباشد، نمیتواند آنرا نمایندگی کند. با این حال، تا آنجا که فهمید باید آن را اجرا کند، عملی کند و بر اساس آن موضع نشان دهد.»
هلین امید در ادامه به حمله دولت ترکیه در ۲۳ اوت در سلیمانیه که در نتیجه آن روزنامهنگاران گلستان تارا و هیرو بهاالدین به شهادت رسیدند، اشاره کرد و از آنها با احترام یاد کرد.
هلین امید گفت: «گلستان تارا و هیرو بهاالدین در حالی که به عنوان روزنامهنگار کار میکردند به قتل رسیدند. هیچ کس نمیتواند این واقعیت را با هیچ تهمت و باجخواهی پنهان کند. زیرا مطبوعات حزب دمکرات کوردستان (پدک) در این زمینه بسیار تلاش کردند. از همان ابتدا، شبکه تلویزیونی K24 که به وضوح همدست و شریک جنایت است، بلافاصله به محل حادثه رفتند و پخش کردند. بلافاصله گفت که چه کسی هستند. به شکلی پخش کردند که انگار آنها از اعضای پکک هستند. گفتند که مسلح هستند. از مدیران پکک هستند. با چنین افترا و سیاهنماییها نمیتوانند حقیقت را از میان بردارند.»
عضو کمیته مرکزی پکک با بیان اینکه سنت مطبوعات آزاد باید خود را قویتر سازماندهی کند، مؤثرتر و رشد کند، گفت: «اگر که گلستان تارا شهید شد، قطعاً ۱۰۰ زن جوان باید جایگزین او شوند. زنان جوان، همه جوانان و جامعه ما را فرامیخوانم.»
هلین امید در ادامه سخنان خود به ارزیابی جنگ گریلا علیه اشغالگری پرداخت و در ابتدا به مقاومت گریلاها از باکور تا زاپ، از آواشین تا آمدیه، خاکورک، خنیره سلام کرد و گفت: «یکی از باشکوهترین مقاومتهای تاریخی در دستور کار است. این یک مقاومت معمولی نیست، یک جنگ معمولی نیست. میتوان این گونه گفت، همانطور که جنگ اسرائیل و حماس یا جنگ در آنجا جنگ هژمونی است، یعنی اسرائیل تلاش میکند هژمونی خود را در منطقه مسلط گرداند، مقاومت گریلاهای آزادی کوردستان که علیه سلطهگرایی ترکیه، علیه نظام نسلکش ترکیه، برای آزادی خلقها میجنگند، برای موجودیت مردم میجنگند.
بنابراین، در خاورمیانه دو مبارزه علیه یکدیگر در جریان است. مقاومت گریلایی فقط علیه اشغالگری نیست. تعیین آینده منطقه، آینده جهان، آینده مردم بسیار مهم است. بنابراین این مقاومت قطعا ادامه خواهد داشت. ما در مورد مبارزه برای کنترل یک منطقه صحبت نمیکنیم. گریلا چنین نیرویی نیست، ما گریلاگری را میدانیم. گریلاگری در تاریخ همیشه روش مقاومت ستمدیدگان، روش مبارزه آنها بوده است. در برابر حاکمان و استبداد همیشه نحوهی مقاومت خلقها بوده است. این امر حتی امروز در گریلاهای کوردستان ادامه دارد. هیچ نیروی دیگری در دنیا وجود ندارد که اینگونه مقاومت کند. بنابراین، تمام اندوختههای انسانی در گریلا معنادارتر و مؤثرتر میشود.»
«تنها کاری که پدک با کوردها میکند خسارت است»
هلین امید در مورد همکاری و همدستی پدک با اشغالگران چنین ارزیابی کرد: «من در مورد پدک و خانواده بارزانی صحبت میکنم. زیرا قوی نیست، زیرا قدرت ایدئولوژیک ندارد، قدرت آنها مبنای فکری ندارد. اینها مبنای علمی ندارند، چون همه چیز را با پول و قدرت اداره میکنند، چه میکنند؟ معامله میکنند، زیرا هدفشان پول است. ارتباطی که با دولت ترکیه برقرار کردهاند نیز بر همین اساس است. مثلاً میگویند نچیروان بارزانی یکی از ثروتمندترین افراد جهان باشد.»
هلین امید گفت: «پدک کورد نیست، کوردبودن را نمایندگی نمیکند، چیزی برای دادن به کوردها ندارد، آنها جز ضرر چیزی به کوردها نمیدهند.» و در ادامه افزود: «پدک نخبهترین جوانان کورد را به قتل میرساند. میتوانم این را بگویم؛ اگر کوردها چهره روشنی دارند، آن نیز پکک است. پکک همیشه چهرهای پاک، درخشان، زیبا، خوب و آزاد بوده است. پدک روی سیاه کوردستان است. روی سیاه، خطرناک، کثیف و عقبمانده است. میتوان دیالکتیکی از این دست ایجاد کرد.»
هلین امید توضیح داد که سربازان ترکیه ۱۵۰ پایگاه ساختهاند، دهها هزار سرباز در منطقه مستقر کردهاند و گفت: «این تعداد از سوی خود آنها گزارش شده است. اگر این اشغال یا الحاق نیست، پس چیست؟ این چه ربطی به امنیت دارد؟ اسرائیل چنین کاری نکرد. جرات نکرد. بله، میزند و تخریب میکند. آنچه در آنجا اتفاق میافتد قتلعام است. منظورم این است که این را نمیگویم که آن را کم رنگ کنم. منظورم از روش است. سیاستهای اسرائیل و ترکیه بسیار شبیه به هم است. اما خود اسرائیل به اندازه ترکیه نمیکشد، به اشغالگری متوسل نمیشود. با این حال، دولت عراق موضعی بیاراده (منفعل) نشان داد. به نظر من، این شرمساری و رو سیاهی برای دولت سودانی و کسانی است که در آن دولت جای گرفتهاند. من معتقدم در روزهای آینده نارضایتی در جامعه عراق، در باشور کوردستان، بیشتر خواهد شد. به عنوان مثال، چند روز پیش یک خودروی غیرنظامی در آمدیه مورد حمله قرار گرفت. آنها یک خودروی غیرنظامی که افرادی از جامعه عرب در آن بودند مورد هدف قرار دادند. سودانی نخستوزیر چنین کشوری است.
به عنوان مثال عراق در آخرین قرارداد ما را جزو سازمانهای ممنوعه قرار داد. در صورتی که هیچ ضرر و آسیبی برای عراق نداشتهایم. ما به عراق نفع رساندهایم، اما به آن آسیبی نرساندهایم. تا زمانیکه فریب سخنان پدک را بخورند، فریب تبلیغات پدک را بخورند، به وضعیت یک باتلاق گرفتار میشوند. چون پدک میگوید که پکک به کوردها آسیب میرساند، من نمیدانم پکک به کجا آسیب میرساند. میگوید «پکک وجود دارد، به همین دلیل به آن حمله میشود». این چه ربطی به آن دارد؟ پکک هست پس کورد هست. بدون پکک هیچکس نمیتواند بگوید من کورد هستم. هیچ جا نمیتوان درباره پکک یا کوردستان بحث کرد. اگر خودشان میتوانند در هولیر زندگی کنند، به لطف پکک است. به لطف مخالفت با پکک، آنها در آنجا بسر میبرند.»
«پدک یک حزب کوردی نیست»
هلین امید گفت: «قبل از هر چیز باید این موضوع را روشن کرد. پدک یک حزب کوردی نیست. این حزب از مدتها پیش این ویژگیاش را از دست داده است. این موضوع باید حتما بیان شود و باید کنشهای فعالی علیه پدک انجام شود.»
هلین امید اعلام کرد که باید ایستار مبارزاتی لازم نشان داده شود، برنامههای (رسانههای) آنها تماشا نشود، در همه جا علیه پدک موضع اتخاذ شود، در جلسات آنها شرکت نشود و مبارزه انجام شود.
هلین امید در پایان سخنان خود به اهمیت مبارزه مردم علیه اشغالگران اشاره کرد و گفت: «مردم ما به رهبر خود پایبند هستند. آنها به گریلاها پایبند هستند. در ترکیه یک سنت انقلابی و دموکراتیک بسیار مهم وجود دارد. جوانان نسل جدید تسلیم نمیشوند. ما باید به جوانان اعتماد کنیم و راه برای آنها هموار کنیم.
به این ترتیب، اگر فاشیسم آکپ-مهپ را شکست دهیم، آیندهای خواهیم ساخت. ابتدا راه بر پارادایم مدرنیته دموکراتیک و آزادیها گشوده میشود. وقتی این شکسته شود، گامی به سوی عصر جدیدی در ترکیه، کوردستان و خاورمیانه برداشته خواهد شد.
ما در چنین روندی هستیم. همه باید جدی، مصمم و مسئولانه عمل کنند. بنابراین نمیتوان مسئولیت را فقط به گریلاها واگذار کرد.
از گریلاها نمیتوان همه چیز را انتظار داشت. گفتیم جنگ مردمی انقلابی. ما در مورد جنگ مردمی صحبت میکنیم. اگر مردم با هم جبهه ضد فاشیستی ایجاد کنند میتوانند جنگ را متوقف کنند. بدین طریق پیام اول سپتامبر را نیز دادیم.»