عمر محمد: فقط گریلا میتواند از تحولات خاورمیانه سود ببرد
عمر محمد کارشناس مسائل سیاسی اعلام کرد دولت اشغالگر ترکیه علاوه بر اشغال نظامی، میخواهد ذهنیت ما را نیز اشغال کند و گفت: «باید برای مقابله با اشغالگری طرح و برنامه داشته باشیم.»
عمر محمد کارشناس مسائل سیاسی اعلام کرد دولت اشغالگر ترکیه علاوه بر اشغال نظامی، میخواهد ذهنیت ما را نیز اشغال کند و گفت: «باید برای مقابله با اشغالگری طرح و برنامه داشته باشیم.»
دولت اشغالگر ترکیه به حملات خود به خاک باشور کوردستان ادامه میدهد. این یک تهدید برای ساختار و موجودیت باشور کوردستان است؛ اما دولت اقلیم کوردستان و دولت عراق همچنان ساکت هستند. عمر محمد ناظر سیاسی در این مورد با خبرگزاری فرات (ANF) گفتگو کرد.
«پدک در حال خیانت و نوکری دولت ترکیه است»
عمر محمد تاکید کرد دولت اشغالگر ترکیه رویای احیای میثاق ملی را دارد و گفت: «اردوغان به عنوان بخشی از عثمانی جدید، به استان موصل چشم دوخته است و میخواهد بار دیگر تحت سلطه ترکیه از آن برای یک هدف استراتژیک بلندمدت استفاده کند. زیرا ترکیه در داخل دچار شکست اقتصادی شده است. هدف دیگر ترکیه ضربه زدن به پروژه جاده ابریشم است و در عین حال میخواهد از طریق آمریکا در مناسبات منطقهای و جهانی مشارکت داشته باشد. به همین دلیل بر خاورمیانه و بهویژه باشور و روژاوای کوردستان تمرکز دارد؛ اما هرگز موفق نخواهد شد چراکه خلق کورد حامی و پشتیبان گریلا و پیشمرگه هستند.
اگرچه بخشی از حکومت اقلیم کوردستان و حزبی مانند پدک، نوکر و همکار ترکیه هستند اما ترکیه از آینده و تغییرات خاورمیانه مبتنی بر ظهور یک سیستم فدرال میترسد. ترکیه همچنین میخواهد کوردستان را به یک بازار اقتصادی تبدیل کند و اجناس و کالاهای خود را بفروشد. اکنون دو بخش از چهار بخش کوردستان مستقل هستند، بنابراین ترکیه به باشور توجه ویژه دارد.»
«راهحل دموکراتیک بهترین راه برای همزیستی مسالمتآمیز خلقهاست»
عمر محمد همچنین گفت که همزیستی مسالمتآمیز خلقها در خاورمیانه تنها راه حل برای حیات و بقای آنهاست و ادامه داد: «در آینده راه حل دموکراتیک خلقها بهترین راه حل برای همزیستی خلقها خواهد بود، زیرا ما سیستم دولت-ملت را تجربه کردهایم و ۱۰۰ سال است که میبینیم این سیستم در خاورمیانه جز دیکتاتوری و سلطه نیروهای ملیگرای مسلط و سرکوب ملتهای دیگر ارمغان دیگری برایمان نداشته است.
حقیقت این است که هدف اصلی ترکیه اقتدارگرایی است. به فرض اگر او بگوید که پکک را هدف قرار میدهد، پکک در سودان و سومالی نیست، جاهایی که ترکیه در آنها مداخله میکند. ترکیه اقتدارگرا است؛ هدف اصلی ترکیه، به ویژه حزب عدالت و توسعه، تسلط بر بازارهای اقتصادی و اعتبار سیاسی خود است.»
«تنها گریلا میتواند از تحولات خاورمیانه سود ببرد»
عمر محمد گفت جهان در آستانه تولد یک نظام جدید است و بیان داشت: «نظام تک قطبی تا اینجای کار پیش آمده است، اما دیگر امکان ادامه نخواهد داشت و جهان به سمت نظام چند قطبی پیش میرود. این نظام کنونی که نئولیبرالیسم نام دارد، فردگرایی را تحمیل میکند و جامعه پذیری انسان را نادیده میگیرد و همه چیز را در سود اقتصادی میداند.
تحولات جدیدی در خاورمیانه در راه است و نقشه خاورمیانه در حال تغییر است. تنها نیرویی که آمادگی استفاده از این تغییرات را دارد گریلا است.»
وی همچنین تاکید کرد دولت اقلیم کوردستان تاکنون نتوانسته است به شیوه مناسبی رهبری کند و گفت: «ترکیه قبلا به سرزمین ما آمده و جدید نیست، اما اکنون پایگاهها و مقرهای خود را افزایش داده است. منتظر تحولات عراق و منطقه است تا در صورت هرگونه تغییر ناگهانی، از غنایم کسب شده محروم نشود. اما من فکر نمیکنم او موفق شود و بتواند کار زیادی انجام دهد.
ترکیه در درون مشکلی دارد و به همین دلیل است که آمدنش به کوردستان با هدف سنگ اندازی در مسیر توسعه جاده ابریشم است؛ او فشار میآورد تا گاز و سوخت از مسیر عفرین عبور نکند و به جای آن از ترکیه برود.»
وی در ادامه گفت: «ترکیه سالانه میلیاردها دلار از طریق کالاهای خود در اقلیم کوردستان سود میبرد؛ اما اکنون میخواهد علاوه بر آن، از طریق فیلمهایشان، ذهنیت جوانان را هم اشغال کنند. قبلاً اشغالگری فقط با نیروی نظامی انجام میشد، اما اکنون از طریق اقتصاد و فناوری انجام میشود که البته این بسیار خطرناکتر است. ما باید برای مواجهه با اشغالگری ذهنی طرح و برنامه داشته باشیم. خوشبختانه بخش زیادی از مردم اجناس و سینمای ترکیه را تحریم کردهاند.
عمر محمد در پایان سخنانش تاکید کرد دولت اشغالگر ترکیه دیدی شوونیستی نسبت به کوردها دارد و گفت: «در طول تاریخ مزوپوتامیا، کوهها تنها پناه کوردها بودهاند. آنها معتقدند که بدون این کوهها، گریلاها نمیتوانند از خود دفاع کنند؛ بنابراین، سعی در نابودی کوه و محیط زیست کوردستان دارند. اگر مردم ما حقوق خود را مطالبه کنند، جنگلها گناهی ندارند که سوزانده میشوند.
احزاب سیاسی باید آنچه را که میتوانند انجام دهند، مانند برگزاری تجمعات و اعتراضات. لازم است صدای اعتراض خود را به سازمان ملل، دولت عراق و سازمانهای بین المللی برسانند.»