تحلیل و متن نامه روژگر هِلین (علی اورَک)، یکی از اعضای گردان جاودانگان که در آنکارا علیه TUSAŞ عملیات فدایی انجام داد، به شرح زیر است:

به گردان جاودانگان شهید زیلان: گزارش عملیات فدایی من

من علی اورَک هستم. من در سال ۲۰۰۲ در هَزَخ به دنیا آمدم و در خانواده‌ای میهن‌دوست بزرگ شدم. خانواده من به همان اندازه که تحت تاثیر ساختار فئودالی و فضایی با تأثیرات مذهبی بود، دارای احساسات عمیق میهن‌دوستانه بود. من ۸ سال درس خواندم. در مراحل اولیه، پس از دور شدن از تحصیل، شروع به کار همچون بقیه جوانان کردم. از آنجایی که در کودکی با حزب آشنا شدم، شناخت رفقا برایم سخت نبود. در جریان تصمیم گیری برای عضویت، گزارش عملیات فدایی ه. زیلان را خواندم. این تاثیر زیادی روی من گذاشت و تصمیمم را برای پیوستن قاطع کرد. در همین زمان، روند تاریخی کوبانی نیز آغاز شده بود. هم نامه ه. زیلان و هم مقاومت باشکوه مردم روژاوا و همرزمانشان بار دیگر به من نشان داد که باید بزرگ زندگی کنم و بزرگ بجنگم. روزهایی که تصمیم به عضویت گرفتم، فکر می‌کردم قبل از رفتن به کوهستان، حتی اگر کوچک باشد، باید کاری انجام دهم و از این طریق عضو شوم. به این ترتیب با سه نفر از رفقایم عملیاتی را انجام دادیم. در حین عملیات پیری روشن ضمیر ما را دید. به او نزدیک شدم و از او پرسیدم: آیا آپوچی است یا نه. او به سؤال من اینگونه پاسخ داد: نه تو آپوچی هستی، نه من. اگر می‌خواهید آپوچی‌ها را ببینید، به کوهستان بروید. پاسخ او مرا عمیقاً تحت تأثیر قرار داد. بعدها فهمیدم که پدر شهید است. همانطور که گفت به سمت کوه‌های آزاد روانه شدم. در سال ۲۰۱۴ در گابار به صفوف آزادی پیوستم. از آنجایی که سنم کم بود، بعد از اینکه عهد کردم به کادر حزب بپیوندم، یک بار دیگر به تلاش و کار در شهر گمارده شدم. به غیر از من در سال ۲۰۱۵ یکی از برادرانم به صفوف آزادی پیوست. در سال ۲۰۱۶ جای خود را در مقاومت خودمدیریتی در هزخ یافتم. از آنجایی که این روند برای من تجربه خوبی بود، تأثیر عمیقی بر شخصیت من نیز داشت. رفقایی که در مقاومت ی‌پ‌س قهرمانانه جنگیدند و به شهادت رسیدند، اتفاقاتی که در آن جریان دیدم باعث شد که من خشم و نفرت بیشتری نسبت به دشمن داشته باشم. توضیح آن فرآیند برای من بسیار دشوار است. اما مهمتر از همه، من در کنار شهید روژگر، شهید چَکو چاتاک، شهید رنچبر، شهید ویان، شهید نودا، شهید هِلین، شهید رِزان، شهید نورحق و بسیاری از رفقای دیگر ماندم و تحت فرمان آنها جنگیدم. این برای من یک دنیا ارزش داشت. من تجسم روح فداکاری را در واقعیت آنها تشخیص دادم. دوازده رفیق از خود گذشتند تا هفت رفیق مجروح را با من از میدان خارج کنند. تأثیری که این واقعه روی من گذاشت را نمی‌توان در هیچ کلمه‌ای از هیچ زبانی یافت. من می‌توانم با عملیاتم پاسخی در خور این رفقای زیبا نشان دهم. بنابراین عملیاتی که انجام خواهم داد، انتقام گرفتن این رفقا از دشمنان خواهد بود.

پس از مجروح شدن در جریان عملیات ی‌پ‌س در سال ۲۰۱۶ به گابار رفتم و از آنجا برای مداوا به باشور کوردستان رفتم. پس از درمان در منطقه هَفتانین دوره نقاهت را سپری کردم. من در میانه جنگ بودم، اما بعد از ورودم هیچ آموزشی نداشتم. به همین دلیل پس از مدتی به گاره، محل آموزش مبارزان جدید اعزام شدم. بعد از آموزش، سه سال در منطقه گاره ماندم. در سال ۲۰۱۹، من یک بار دیگر به عملیات‌های ی‌پ‌س پیوستم.

بعد از اینکه به کوهستان آمدم با هدف آشنایی با درونیات واقعی خودم در شخصیت رهبری و تربیت خودم و همچنین رسیدن به اهداف رفقای شهید و پاسخگویی به نگرش فدایی آنان، من پیشنهاد دادم که به نیروهای ویژه بپیوندم. پیشنهاد من در سال ۲۰۲۳ پذیرفته شد. به محض ورود به سازمان، سعی کردم تخصص حرفه‌ای و کاربردی لازم را کسب کنم تا بتوانم عملیات فدایی را انجام دهم. روندی که ما طی می‌کنیم، حملات بی پروا و ناجوانمردانه دشمن و وضعیت کنونی انقلاب، وجدانم را به انجام عملیات فدایی فرمان داد. مصمم هستم که مبارزی قوی و عضوی قوی از گردان جاودانگان شهید زیلان باشم. می‌دانم که عملیات فدایی با سخت کوشی انجام می‌شود، فراتر از صبر است و اراده‌ای بزرگ می‌خواهد. به معنای واقعی، عزم می‌خواهد و باید در خط رهبری قدم گذاشت. با این آگاهی معتقدم مسئولیتِ وظیفه‌ای را که بر عهده می‌گیرم با تمام اخلاص انجام خواهم داد. برای این کار بیش از هر زمان دیگری احساس آمادگی می‌کنم.

به رهبری، خورشید زندگی‌ام:

رهبر عزیزم، بیش از هر چیز شرایط دشواری که شما در آن زندگی می‌کنید، ما را بسیار آزار می‌دهد و غمگین می‌کند. حتی اگر جانمان را در راه تلاش بی پایان شما بدهیم، کافی نیست. تو با صرف زندگیت خیلی چیزها را بازسازی کردی. ما رهروان شما هستیم؛ در مقابل فداکاری بزرگ شما، هر کاری کنیم نمی‌توانیم بدهی خود را بپردازیم. حزب ما در نتیجه تلاش زیاد، سخت‌کوشی و هزینه‌های سنگین به این درجه رسید. برای ایجاد هر ارزشی نیاز به پرداخت هزینه است. ما در شخصیت شما ساخته شدیم، با شما هستیم و راهپیمایی آزادی خود را با شما ادامه خواهیم داد. در مقایسه با زحمات و تلاش‌های شما، حتی اگر ناچیز باشد و برای اینکه شایسته رهروی شما باشم، سعی می‌کنم با این راهپیمایی که شروع کرده‌ام و با این عملیاتی که تصمیم به انجام آن دارم، دین خود را به شما ادا کنم. ما با شما هستیم. همانطور که وقتی خورشید طلوع نمی‌کند جهان روشن نمی‌شود، بدون تو زندگی آزاد وجود ندارد. بزرگترین آرزوی من ملاقات با تو بود. من همیشه آرزو داشتم که زمانی رهبرمان را در طول زندگی خود ملاقات کنم. اگرچه از نظر جسمی فرصت دیدن تو را نخواهم داشت، اما معتقدم با اعمالم به تو خواهم رسید. تا بتوانم لایق شما، شهدایمان، همرزمان و مردمم باشم‌. بالاخره روزی که منتظرش بودم فرا رسید. با قدم‌های مطمئن به سمت هدفم می‌روم و کوچک‌ترین فرصت‌ها را برای ضربه بزرگ به دشمن مغتنم می‌شمارم.

رهبر من، در مقابل وظایفی که در زمان خود نتوانستیم انجام دهیم، با مسئولیت برخورد می‌کنم و قول می‌دهم با ممارست، از کاستی‌های انجام شده در مأموریت و کمبودها اجتناب کنم. سطح مبارزه من با دشمن، میزان عشق من به شما را نشان خواهد داد.

خورشید تاریک نشده است، تاریک نمی‌شود و هرگز تاریک نخواهد شد.

به مبارزان حقیقت:

ما به عنوان یک جامعه با مبارزه سخت و پر برکت گرد هم آمدیم. ما به عنوان رهروان آپو باید با آگاهی از مسئولیت تاریخی خود زندگی و مبارزه کنیم. نباید فراموش کرد که دلیل ادامه انزوای رهبری در این سال‌ها این است که هنوز نتوانسته‌ایم پرچم مبارزه را به اوج برسانیم و پیروز شویم. تا زمانی که این کار را نکنیم، گردن ما در برابر حقیقت رهبر خم خواهد بود. اول از همه، همه ما باید در تلاش باشیم که دِینمان را بپردازیم، در مقابل این واقعیتی که ما را به وجود می‌آورد. از این نظر، وقت آن رسیده است که به مشکلات شخصیتی خود که سیستم در درون ما تعبیه کرده است، غلبه کنیم. فرهنگ پنجاه ساله پ‌ک‌ک برای ساختن یک فرد جدید کافی است. مبارزان پ‌ک‌ک پاک‌ترین مردم این دنیا هستند. فلسفه رهبری، یک فرد اخلاقی ایجاد کرد. اولین مسئولیت اخلاق، آزادی است. به همین دلیل آزادی زیباست. شهدا راه رفتن در مسیر حقیقت را به ما نشان دادند. ما به عنوان پیروان آنها نباید به چیزی جز برافراشتن پرچم مبارزه فکر کنیم. به همین دلیل باید پیروزی را بدست آوریم و با افزایش توان خود، بیش از پیش جنگ را ادامه دهیم. با علم به اینکه هر کاری در هر میدان مبارزه در خدمت انقلاب است، نباید حتی لحظه‌ای رهبری را فراموش کنیم و به وظایف خود بپردازیم. پس از این ساعت و پس از آن، ما اجازه غفلت در گسترش انقلاب را نداریم و نمی‌توانیم داشته باشیم.

رفقای من، باور کنید زندگی با شما و جنگیدن در کنار شما، بهترین حس این دنیاست. قدرت و روحیه‌ای که از شما گرفتم مرا به انجام این عملیات سوق داد. لذا در عملیاتی که انجام خواهم داد همه در کنار من خواهید بود. ما با هم پیروز خواهیم شد. آخرین چیزی که می‌خواهم بگویم این است که حتی اگر هزار بار دیگر به دنیا بیایم، دوست دارم دوباره رفیق و همرزم شما باشم، دوست دارم دوباره یک مبارز پ‌ک‌ک باشم.

به رفقای زن، نمادهای زندگی و آزادی:

وقتی به حزب پیوستم هنوز کودک بودم. شکل‌گیری شخصیتم با شما بود. بنابراین در تمام زندگی مبارزاتی‌ام، یک نکته مهم که به آن پرداختم و به یک مسئله اساسی در زندگیم تبدیل شد، مبارزه و همنشینی با زنان بود. تا زمانی که یک جنگ واقعی به راه نیفتد، نشان دادن شجاعت یک زن دشوار خواهد بود. من روز به روز می‌بینم که زن‌ها واقعا زندگی هستند.

رهبر، زن آزاد را آفرید؛ زن آزادی که خلق شد، اکنون مرد آزاد را خلق می‌کند. دنیا با دستان شما دوباره متولد می‌شود. اما شما نباید فراموش کنید که نه تنها در برابر دشمن، بلکه در حال مبارزه با یک نظام جهانی هستید. موانعی که بر سر راه آزادی کامل شما قرار دارند همچنان یک تهدید هستند. من به چشم خود شاهد اراده شما بودم. اما لطفا خوددفاعی ذاتی را حتی برای یک لحظه از دست ندهید. رهبری حزب ما به شما اعتماد کرد. بنابراین، می‌خواهم بدانید که ما بیش از هر زمان دیگری به رهبری شما در هر زمینه‌ای نیاز داریم. هر چقدر هم که تعریف و تمجید انجام داده‌ام، اگر نسبت به شما کاستی داشته باشم، رویکرد عقب مانده‌ای دارم، من خود را نقد می‌کنم. این عملیاتی که قرار است انجام دهم پاسخ به همرزمی صحیح با شما خواهد بود.

با این عملیات می‌خواهم مبارزی باشم که به فرماندهی زیلان راه می‌رود.

به خلق مبارز کورد:

من هنوز کودک بودم که روحیه مقاوم این مردم را کشف کردم. وقتی در خانه‌ای فقط با چند فشنگ تنها بودم، در محاصره دشمن، شما با ندایی که از مسجد کردید، از جای خود بلند شدید و محاصره دشمن را شکستید. وقتی مادرانی را دیدم که مرا در آغوش گرفتند و جلوی من سپر شدند، گفتم این حقیقت مردمی است که رهبر آپو ساخته است. این تولد دوباره من بود. از آن روز به بعد من به عنوان فرزند شما وارد جست و جو و راهپیمایی حقیقت شدم تا شایسته این خلق باشم. اما می‌دانم که هر کاری کنم نمی‌توانم بدهی‌ام را بپردازم.

چه نوع دشمنی می‌تواند در مقابل این همه مردم بایستد؟ چه کسی می‌تواند با سیاست‌های تخریب و انکار بر این مردم ظلم کند؟ چه قدرتی می‌تواند آنها را از رهبری خود منقطع کند؟ زمان آن فرا رسیده است که به سکوتی که مدتها در آن بوده‌اید پایان دهید. مردم باید تلنگری بخورند و روح انقلاب را دوباره در آغوش بگیرند. چیز زیادی برای از دست دادن وجود ندارد. دغدغه‌های شخصی و خانوادگی را باید کنار گذاشت، ما به عنوان یک مردم و جنبش باید به سان حلقه آتش گرداگرد رهبری درآییم. ما کسانی هستیم که مدتهاست از کلمه مرگ عبور کرده‌ایم. انقلابی در انتظار ماست که با هم خواهیم کرد؛ و کسانی که روحشان در آتش انقلاب می‌سوزد به این رقص دعوت می‌شوند! با این باور که جنگ خلق انقلابی قطعا پیروزی را به ارمغان می‌آورد...

درود بر رهبر آپو

زندگی بدون رهبری میسر نیست

جنگ خلق انقلابی را زندگی کنید

به خانواده دوست داشتنی من:

قبل از هر چیز می‌خواهم بدانید که من خیلی خوش شانس هستم که در خانواده‌ای میهن‌دوست مانند شما به دنیا آمدم. آگاهی میهن‌دوستی که به من دادید، فلسفه زندگی من شد. برای اینکه بتوانم فرزندی شایسته برای شما باشم به جنبش آزادی پیوستم. شما باید به این عملیاتی که قرار است انجام دهم افتخار کنید. در برابر سیاست‌های دشمن سر فرود نیاورید. من باور دارم که شما در برابر کسانی که سعی در معکوس کردن اثر عملیات دارند مقاومت شدیدی نشان خواهید داد. من معتقدم که شما احساس غم و سوگواری نخواهید داشت. حالت پر غرور خود را حفظ کنید. تنها خواهش من این است که مراقب خواهرانم باشید. من همه شما را خیلی دوست دارم. دست مادر و پدرم را می‌بوسم و به همه برادران و خواهرانم درود می‌فرستم.

«زندگی آزاد برای یک ساعت، بیشتر از هزار سال بردگی ارزش دارد.»

زنده باد رهبر آپو!

زنده باد فداکاری عظیم رهبر آپو!

زنده باد مبارزه آزادی پ‌ک‌ک ما!

مرگ بر خیانت!

مرگ بر حقیقت فاشیستی جمهوری ترکیه!

سلام و درود انقلابی

روژگر هِلین

۱۵ اوت ۲۰۲۴