کمیته اجرایی(ک.ژ.ک) به مناسبت اول ماه می روز جهانی کارگر بیانیهای صادر کرد.
در بیانیهی ک.ژ.ک آمده است:
اول ماه می روزی است که رهبران کارگری توسط کارفرمایان و دولت در شیکاگو در سال ۱۸۸۶ قتل عام شدند. فداکاری های زیادی برای آن روز انجام شد. در سال ۱۹۷۷، ۳۴ کارگر در ترکیه در همان روز در میدان تقسیم قتل عام شدند. ابتدا ما یاد و خاطره همهی شهدای اول ماه می را گرامی میداریم که با نثار جان خود مبارزه کارگری را بالا بردند.
دنیای عادلانه و آزاد
اول ماه مه روز جهانی کارگر که همهی زحمتکشان جهان را دور هم جمع میکند، قبل از هرکسی به رهبر آپو که برای یک زندگی آزاد زحمات زیادی کشیده است، به مادران زحمتکشی که با این نظام پوسیده مبارزه میکنند تبریک میگوییم. امیدواریم اول ماه می، روز جهانی کارگر، به جهانی برابر، عادلانه و آزاد منجر شود.
نظام سرمایه داری که در آن زندگی میکنیم، از اقتصاد، یکی از دموکراتیکترین فعالیتهای جامعه، برای آموزش جامعه علیه جامعه استفاده کرده است. زمانی که رهبر آپو گفت ‘کار آزادی است’، نظام سرمایه داری هم کار را به فعالیت و عملی برای بردهداری تبدیل کرد و به مبارزان و کارگران به چشم بردگان مینگرد. انسان در شرایط غیرانسانی کار میکنند تا زنده بمانند و امرار معاش کنند. ارتش بیکاران، عمدا ایجاد شده است تا همیشه یادآوری شود و از آنها خواسته میشود که شرایط بردهداری را بپذیرند. از سوی دیگر، گروه کوچکی در کاخها زندگی میکنند، کار را از کارگران، زنان و جامعه محروم میکنند.
کار زنان نادیدە گرفتە میشود
در نظام سرمایه داری، کار زنان بیش از هر چیز نادیده گرفته میشود. زنان در اینجا ارزانترین بردههای سیستم میشوند. سختترین کار مقدس مادری را با فریب “مادر کار نمیکند” سرکوب میشود و این کار نامرئی است. مادر زیر سنگینی بار وجدان میرود که نمیتواند از فرزندش صیانت کند و سرکوب میشود. این سیستم که کار و اقتصاد را فقط پول و سود میداند با وجود اینکه بی وقفه زجر میکشند اما کار مادران دیده نمیشود و به حساب نمیآید.
زنان به عنوان کارگران فصلی به شهرهای بزرگ میروند و در پشت کامیونها مورد آزار و اذیت، تجاوز و تجاوز قرار میگیرند. اگرچه زن و مرد کار یکسانی را انجام میدهند و اغلب در سختترین شرایط شاغل هستند، اما دستمزدی برابر با مردان دریافت نمیکنند. در دوران حکومت فاشیستی حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی، بسیاری از زنان با تصمیمات وضعیت اضطراری از مشاغل خود اخراج شدند.
از کارگران به عنوان برده کار کشیده میشود
در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، کارگران، روستاییان و همه کارگران، به ویژه زنان و کودکان، با مشکلات فراوانی مواجه بودند. از کارگران مانند برده کار کشیده میشود و به طور تصادفی و ناعادلانه اخراج میشوند، با بیکاری مواجه میشوند و در معرض جرایم محل کار قرار میگیرند. همانطور که در سوما و آماسارا اتفاق افتاد، مورد قتل عام در محل کار قرار گرفتند. روستاییان از بیزمینی، بیبذری و خشکسالی رنج میبرند و زمینهای حاصلخیز و پربرکت و کار مقدس روستاییان ویران شده است. کار زنان، کارگران، روستاییان، بازرگانان و دهقانان به طرز وحشیانهای ۲۱ سال است در خدمت منافع رژیم فاشیستی آ.ک.پ بوده است.
سختترین و بیرحمانهترین نبرد
بهای جنگ سخت و پلید کوردستان و همچنین برای تامین هزینههای آن را بر دوش خلق کورد، خلق ترکیه و کارگران گذاشته است و آن را به سوی خودکشی، فقر و گرسنگی سوق داده اند. مسائل اجتماعی، طبقاتی و زنان بیش از هر زمان دیگری در تاریخ ترکیه ظهور کرده است.
زمان آن فرا رسیده که رژیم فاشیستی از بین برده شود
زمان آن فرا رسیده که در مقابل این اقتدارگرایی فاشیستی، ریاکارانه، خونخوار و ستمگر بایستیم و آن را نابود کنیم. مبارزه ۱ می مبارزه زنان و در عین حال مبارزه کار و آزادی است و از آن استقبال میکنیم. این انتخابات از طرفی بین رژیم فاشیست آ.ک.پ -م.ه.پ که به طرز وحشیانهای کار را غارت میکند و از طرف دیگر بین خلق و زنانی که با صیانت از کار میخواهند آزاد شوند، برگزار میشود.
در اول می به میدانهای مبارزه میرویم
ما از زنان و خلقهای خود که حامی کار، آزادی و عدالت هستند میخواهیم در اول ماه می امسال به میدانهای مبارزه بروند. رژیم فاسد و متکبر و فاشیست آ.ک.پ -م.ه.پ دیگر نیازی به پنهان کردن خصومت خود نسبت به کار، زندگی و زنان نمیبیند و این کار را آشکارا انجام میدهد.
برای ایجاد یک جهان آزاد درخواست صادر میکنیم
تمامی کارگران اللخصوص زنان باید از کار و حقوق خود صیانت کنند و در ۱۴ می به شیوهای درست از حقوق خود استفاده کنند و با روحیه ۱ می پاسخی تاریخی به دشمنان کار بدهند.
به مناسبت اول ماه می، روز جهانی کارگر، بار دیگر از زنان، مادران، روستائیان و کارگران میخواهیم که حول پارادایم دموکراتیک، زیستمحیطی و مدافع آزادی زنان به دور هم جمع شوند و با مبارزه، جهانی آزاد بسازند”.