راهپیمایی بزرگ آزادی که برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و حل مسئله کوردستان از طریق راه‌های دموکراتیک آغاز شده است، هفتمین روز خود را پشت سر می‌گذارد. سیاستمداران و نمایندگان سازمان‌های دموکراتیک در شاخه وان، از منطقه سلوپی شرنخ به منطقه جزیر رفتند. ساکنان منطقه شعارهای «زنده باد مقاومت زندان‌ها» و «زنده باد مقاومت امرالی» سر دادند.

راهپیمایان آزادی با استقبال مادران صلح در ورودی پل یافس شهر جزیر روبرو شدند. در این استقبال، مادران به سرودخوانی پرداختند. سپس مادران صلح به جمع راهپیمایان پیوستند و با شعارهای «زنده باد مقاومت زندان‌ها »، «پیام آور صلح در امرالی است »، «زن، زندگی، آزادی» و «انزوا مرگ است، مقاومت آزادیست» راهپیمایی را آغاز کردند. کاسبانی که پلیس سعی در ممانعت از خروج آنها از مغازه‌ها داشت، به همراه مردم منطقه راهپیمایان آزادی را تشویق کردند.

راهپیمایان آزادی تا ساختمان حزب دم پارتی در شهر جزیر راهپیمایی کردند و با شعارهای  «زنده باد مقاومت زندان‌ها» و زنده باد رهبر آپو» مورد استقبال مردم قرار گرفتند. یکی از افراد حاضر در جمعیتی که در مقابل ساختمان حزب ایستاده بود، مادر مهمت تونچ، اسمر تونچ بود.

صالحه آیدنیز، نماینده پارلمان دم پارتی، در آنجا سخنرانی کرد و گفت: «در ۷ روز گذشته ما برای آزادی آقای عبدالله اوجالان و حل مسئله کوردها از طریق دموکراتیک راهپیمایی کرده‌ایم. می‌دانیم که این راهپیمایی موفق خواهد بود. هدف این راهپیمایی حقیقت، وحدت و صلح است. ما شهر به شهر، منطقه به منطقه راهپیمایی کردیم. برخورد مقامات و نیروهای امنیتی که امروز در شهر جزیر شاهد آن بودیم، نشانه ترس آنها از دموکراسی است. بگذارید حکومت، دولت عدالت و توسعه و نیروهای امنیتی بدانند که نمی‌توانند راهپیمایی را متوقف کنند. جزیر بوتان ده‌ها بار ویران شد، اما هر بار ایستادند و به مبارزه ادامه دادند. ما از جزیر بوتان درخواست می‌کنیم. مردم ما سیاست‌های شما را که اراده آنها را به رسمیت نمیشناسند نپذیرفتند و نخواهند پذیرفت. به دلیل سیاست‌های شما، ترکیه امروز در بحران و هرج و مرج است.»

گولر تونچ، کاندیدای رئیس مشترک شهرداری دم پارتی جزیر نیز ضمن خوشامدگویی به مردم گفت: «انزوا بر کل جامعه اثر می‌گذارد. اما برای زنان به شکل دیگری انجام می‌شود. زیرا پایه گذار پارادایم آزادی زنان آقای اوجالان است. آنها نمی‌خواهند زنان آزادانه جامعه را اداره کنند. به همین دلیل انزوا را بر آقای اوجالان تحمیل می‌کنند. اگر ما زنان آزادی می‌خواهیم، ​​پس باید خالق این ایده را آزاد کنیم و مبارزه خود را برای این امر افزایش دهیم.»

دیگر کاندیدای ریاست مشترکی شهرداری جزیر عبدالرحیم دورموش نیز به محاصره شهر جزیر اشاره کرد و گفت: «داریم می‌بینیم که این چه نوع انزوایی است. ما می‌خواهیم که این ابرهای سیاه بر فراز شهر و کشور برداشته شود. راهپیمایان آزادی هم آمدند تا این ابرهای سیاه را از بین ببرند.»

پس از پایان سخنرانی‌ها راهپیمایان آزادی وارد ساختمان حزب شدند. در این مکان، مادران شنبه، جوراب و دستکش‌ها و نامه‌های نوشتاری را به راهپیمایان تحویل دادند تا به امرالی بفرستند. دختری با روسری و کلاه نامه‌ای که نوشته بود و اسباب بازی خود را به راهپیمایان تحویل داد و خواست که برای عبدالله اوجالان بفرستند.

سپس مراسم یادبودی در ساختمان حزب برای جان باختگان دوره منع رفت و آمد در شهر جزیر برگزار شد.