زمانی که سید اوران در سال ۲۰۰۶ تصمیم گرفت سفر درونی خود را آغاز کند، چنان مسیر را در پیش گرفت که گویی آتشی در دل دارد. این آتش او را تشویق کرد تا در آغوش طبیعت گم شود و داستان‌های جدیدی را با شعله‌های جستجویی که فراتر از یک زندگی معمولی بود دنبال کند. عظمت کوه‌ها گام‌هایی برای یافتن معنای واقعی زندگی شد. او که هر روز صبح با یک ماجراجویی جدید از خواب بیدار می‌شد، بخشی از سرزمین‌هایی شد که در آن پا گذاشت و کوه‌هایی که عاشقشان شد. هر جزئیات ارائه شده توسط طبیعت روح گریلاهای مبارزه آزادی کوردستان را تغذیه می‌کرد و افکار او را شکل می‌داد. عزمی که در چشمان مردم در جستجوی آزادی می‌دید، در قلم او ریخت و بذر خاطره‌ها را کاشت.

سفر درونی سید اَوران

روزهایی که یک عمر در کوه‌های آزاد گذرانده بود، کوهنوردی‌ها، گفتگوهای شبانه کنار آتش، امیدهای مشترک، همه یک به یک در ذهنش شکل می‌گرفت. او با استفاده از قلم در دست به عنوان سلاح شروع به نوشتن واقعیت‌های وحشیانه جنگ و لحظات شیرین با هم بودن کرد. هر یک از خاطرات او فقط داستان خودش نیست. حماسه گریلا به عنوان مقاومت مردم و قدرت طبیعت از قلم او می‌ریخت. او هر لحظه‌ای را که تجربه می‌کرد با تلاش برای یافتن خود در ریتم نفس‌گیر جنگ و سکوت طبیعت منعکس می‌کرد.

او خاطرات گریلایی خود را به عنوان یک ناظر، یک داستان سرا می‌نوشت، اما با این احساس که در هر لحظه تجربه می‌کرد. با هر کلمه، هم چهره وحشیانه جنگ و هم اعماق روح گریلا را منعکس می‌کرد. خود را در خاطرات می‌دید، گاه همچو گل می‌شکفد، گاه پشت ابر ناپدید می‌شد و گاهی در برابر درد مقاومت می‌کرد.

سید اوران در کتاب «راز کوهستان» می‌گوید: «خبرنگاران بسیاری پیش از من از این کوه‌ها، از این کوره‌راهای کوهستانی و از اعماق این دره‌هایی که کوه‌ها بر آن سایه می‌اندازند گذر کرده‌اند. من فقط پیروی بودم که در جای پای آنها گام برمی‌داشتم. در این کوره‌راه‌های کوهستانی راه پدربزرگم را دنبال می‌کردم. آنها؛ در این کوره‌راه‌های کوهستانی با اسلحه بر دوش، کوله‌های پر از امید بر پشت، کتاب در دست و عشق و آزادی در دل راه می‌پیمودند. غربت‌اَللی اَرسوز، محمد شَنول، نالان آلیچی، انور پولات، بهزاد اَر ارسلان، اَرَن پولات، عادل دَنک، هاتیج دمیر، گلستان یالچین، خلیل داغ (اویسال)، مظلوم اَرَنجی و بسیاری دیگر، هر لحظه آماده‌ی ایثار جانشان بودند، کوچه به کوچه می‌گشتند، در می‌زدند. اینها یک به یک توزیع‌کنندگان آزادی بودند که روزنامه‌های اوزگور گوندَم، اوزگور اولکه و یِنی پولیتیکا را توزیع می‌کردند. برخی از آنها قبل از من این کوره‌راه‌ها را طی کرده بودند و با برخی از آنها بی‌وقفه راه می‌رفتیم. بنابراین کاری که من می‌خواستم انجام دهم در واقع آنقدرها هم جدید نبود. او می‌گوید: «کاری که من می‌خواهم انجام دهم این است که آنچه را که ناتمام گذاشته‌اند تکمیل کنم. او با این احساس و فکر به عنوان خبرنگار جنگ یکایک مکان‌های گریلاها را بازدید کرد و خاطرات گریلایی خود را در سال ۲۰۰۶ نوشت.

در حالی که برف مانند پتوی سفید از آسمان می‌بارد، رقص ظریف باد ملودی خنکی ایجاد می‌کند. سید اوران بدون توجه به سردی هوا با خودکار و دفترش پیش می‌رود. با ناپدید شدن پاهایش در اعماق سفیدی، خاطرات گریلاها در ذهنش زنده می‌شود. گرمای پناهگاه‌ها، لبخند رفقایش، اشتیاق یک جرعه چای... هر لحظه، هر خاطره‌ای باعث می‌شود داستان‌هایی که باید بنویسد مثل بهمن رشد کنند.

سفری به دنیای درونی گریلاها

کتاب «راز کوهستان» نوشته سید اوران اثری است که به طور عمیق به زندگی گریلایی و تجارب روزمره رفقای گریلا می‌پردازد. در بسیاری از جنبه‌های گریلا، از شیوه‌های اساسی زندگی گرفته تا روابط اجتماعی‌اش، نه تنها بر هویت یک مبارز تأکید می‌کند، بلکه بر اهمیت احساسات و همبستگی انسانی نیز تأکید می‌کند. علاوه بر نیازهای اولیه گریلاها مانند غذا، چای و خواب، رفاقت و همبستگی را از طریق پیاده‌روی و فعالیت‌های روزانه آنها آشکار می‌کند. سید اوران با زبانی عمیقا احساسی که در توصیف زندگی به کار می‌برد خواننده را به دنیای گریلاها نزدیک می‌کند. زبان و سبک روایی کتاب او قابل توجه است. اگرچه به زبان ساده نوشته شده است، اما به طور موثر وقایع و موقعیت‌ها را با لایه‌ای عمیق از معنا منتقل می‌کند. با گشودن دریچه‌ای به دنیای درونی گریلا‌ها، این حس را در خواننده ایجاد می‌کند که مبارزه تنها یک جنگ فیزیکی نیست، بلکه ابعاد اجتماعی نیز دارد.

سید اوران در اثر خود با عنوان «راز کوه‌هستان»، کوه‌ها را به نقاشی‌هایی تبدیل می‌کند که حاوی تاریخ زخمی هستند، مانند رنگ‌هایی که از قلم موی نقاش روی بوم منعکس می‌شوند. در کتاب، کوه‌ها نه تنها به‌عنوان اشکال جغرافیایی، بلکه به‌عنوان مکان‌هایی برای رویاها و کشمکش‌ها توصیف شده‌اند که آثار عمیق گذشته را در خود دارند. کوه‌ها به مکان‌هایی تبدیل می‌شوند که نبردها طنین‌انداز می‌شوند و نمادها ساخته می‌شوند.

صداهایی که در بالای هر کوه و در اعماق جنگل طنین‌انداز می‌شوند، ردپای گذشته را زمزمه می‌کنند. اوران که با کلماتش به عنوان صدای گریلا کوه‌ها را احاطه کرده است، نشان می‌دهد که این کوه‌ها که با آتش جنگ‌ها شکل گرفته‌اند، ابتدایی‌ترین احساسات بشریت را در خود دارند: عشق، درد، مقاومت و امید.

این فقط خواننده را با زیبایی‌های طبیعی تنها نمی‌گذارد. همچنین داستان‌های مقاومت پشت این زیبایی‌ها را فاش می‌کند و شما را به فکر عمیق وا می‌دارد. او به عنوان صدای گریلا، زبان‌ها و روایت‌های گم شده در تونل‌های تاریک گذشته را دنبال می‌کند. او ضمن آشکار ساختن روح کوه‌ها با سخنان خود، به خواننده اجازه می‌دهد تا به سفری درونی برود.

«راز کوهستان» خواننده را با پرسشی عمیق مواجه می‌کند. راز کوهستان چیست؟ روح انسان چگونه می‌تواند در سایه جنگ، شادی، غم، درد، مقاومت و مبارزه زنده بماند؟

اثر سید اوران، «راز کوهستان» روایتی تأثیرگذار از مبارزات آزادی کوردها با بافت عمیق و چشمگیر ادبیات ارائه می‌دهد. این کتاب به طرز چشمگیری نقش زنان را در بازتعریف جایگاه خود در جامعه از طریق داستان زندگی شهید چیچک کیچی، دختر کوچک کوچر (کوچ‌کننده‌ها) کوهستان، آشکار می‌کند.

در حالی که داستان زندگی شهید چیچک کیچی نشان‌دهنده شجاعت و فداکاری این زن مبارز است، خواننده به این زندگی کشیده می‌شود. عمق مشابهی در خاطرات او با عنوان «از کودکی کوه تا فرماندهی جودی» دیده می‌شود. گفتگوهایی که در اینجا با شهید عادل بیلیکه برقرار می‌شود نشان می‌دهد که مبارزه برای زندگی چقدر سخت است و همچنین باعث می‌شود که فرد احساس کند مبارزه او به عنوان یک فرمانده در مبارزات آزادی کورد چقدر تعیین‌کننده بوده است. قلم سید اوران در حالی که با تحسین به مقاومت گریلاها در مبارزات آزادی کورد نزدیک می‌شود، به سرچشمه عمیق این مقاومت نیز می‌رود. این اثر فقط یک داستان جنگی نیست، مبارزه وجودی انسان با زندگی را نیز به نمایش می‌گذارد.

میراث سید اَوران

با وجود اینکه یک سال از درگذشت او می‌گذرد، صدای سید اوران هنوز در گوشمان می‌پیچد. عزم و اراده او در قلب ما طنین‌انداز است. اوران که در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳ بر اثر سکته قلبی از جمع ما رفت، با میراثی که از خود به جا گذاشت، عزمش برای مبارزه و «راز کوهستان» که از خاطراتش گردآوری شده است، همچنان به یادگار خواهد ماند. قلم او پر از داستان‌های شجاعانه بود که در اعماق خاطرات گریلایی‌اش طنین‌انداز می‌شد. این اثر رگه‌هایی از سختی‌ها و قهرمانی‌هایی را دارد که او در این سال‌ها تجربه کرده است. بیش از یک کتاب، بازتابی از یک باور، یک مبارزه و یک روح بود. او در حین نوشتن این داستان‌ها که عمیقاً به آنها وابسته بود، آرزو داشت حماسه‌ای بیافریند که رازهای کوهستان، عشق به آزادی و جوهر مقاومت را منعکس کند. با این حال او قبل از اینکه بتواند این رویا را کامل کند از دنیا رفت. رفقایش با انتشار کتاب «راز کوهستان» سید اوران، میراث او را زنده نگه داشتند. هر صفحه فریاد می‌زند که روح سید اوران هنوز با ماست و آرمان‌ها و رویاهای او توسط رفقایش در مبارزه زنده نگه داشته می‌شود.