از ابتدای ماه آوریل حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک در زینی ورتی واقع در منطقهی کاروخ به بهانهی کنترل ویروس کرونا تنشهایی ایجاد کرده است. از طرف دیگر تحت عنوان استقرار نیروهایش میخواهد هژمون خود را تحمیل کند و بدین ترتیب قصد دارد با یک تیر دو نشان را بزند.
در حال حاضر با استفاده از شیوع ویروس کرونا میخواهد به تحرکات مشروعیت ببخشد و نیروهایش را در هر جایی که خواست مستقر کند و برای این کار نیز از ماسک وزارت پیشمرگه و حکومت اقلیم استفاده میکند.
مشخص است که در باشور کوردستان تعداد زیادی به ویروس کرونا مبتلا نشدهاند، همچنین در منطقهی ورتی هم تعداد مبتلایان بسیار اندک بوده است و این سبب خشنودی همه است. حکومت اقلیم در روزهایی که به شدت منع رفت و آمد اعلام کرده بود، هیچ ایست و بازرسی در زین ورتی برقرار نکرده بود و همه چیز عادی بود و تعداد مبتلایان به ویروس کرونا نیز افزایش نیافته و هیچ اتفاق غیر عادیای نیز رخ نداد اما چرا اکنون دوباره کرونا به زینی ورتی رفته است! اهمیت زینی ورتی در چیست که حزب دمکرات کوردستان تا این حد بر آن تاکید میکند؟
همه به خوبی میدانند منافع دولت اشغالگر ترکیه نزد پ.د.ک، از منافع خلق کوردستان مهمتر است، در همان حال دولت ترکیه هر نقشه و توطئهای که در پیش روی پ.د.ک قرار دهد، فورا آنرا اجرایی میکنند. اگر حکومت اقلیم قصد مقابله با کرونا را دارد میتواند با قرار دادن یک مقر نیروهای آسایش یا پلیس در زینی ورتی این کار را بکند اما چرا اکنون لشکر پیشمرگه را به تحرک وا داشته است؟ یا نیروهای زیروانی و نیروهای ۷۰ و ۸۰؟
بهتر است پ.د.ک به شیوهای واضح و علنی هدف خود را روشن کند و دست از فریب خلق کورد بردارد. پ.د.ک ادعا میكند که پ.ک.ک اجازه نمیدهد حکومت باشور از اختیارات خود استفاده کند. در واقع پ.د.ک باید به واقعیت اعتراف کرده و بگوید که در چهارچوب پروژهی دولت ترکیه و آمریکا برای ازبین بردن پ.ک.ک و نیروهای گریلای کوردستان، نیروهایمان را جابه جا کردهایم. اینچنین کوردستانیها هم تکلیف خود را میدانند و لااقل از جنگافروزیهای پ.د.ک جلوگیری خواهند کرد.
مردم کوردستان در مجموع با حساسیت رفتار میکنند که مبادا میان نیروهای کوردستانی یک بار دیگر جنگی رخ دهد، به همین دلیل به صورت بیطرفانه واکنش نشان میدهند، اما پ.د.ک همیشه خود را در لباس گوسفند پنهان میکند. نمونههای گذشته بسیارند اما ما هم نمیتوانیم مانند پ.د.ک همیشه حرف از گذشته بزنیم، فقط با یادآوری نمونهی روستای برمیزه در بهار ۲۰۱۸ و پهن کردن سفر ی رنگین برای سربازان و فرماندهان ترکیه توسط عضو پارلمان آنها، حقایق را به خوبی نشان میدهیم.
از سال ۲۰۱۵ ، آمریکا و ترکیه با همکاری پ.د.ک تصمیم به نابودی سیاسی و نظامی ارتش مبارزان خلق کوردستان به پیشاهنگی پ.ک.ک گرفتهاند. حملات به روژاوا و مناطق حفاظت شدهی مدیا و گشتزنی هواپیماهای جاسوسی ترکیه در همین راستا هستند. آنهایی که فکر میکردند در مدت کوتاهی میتوانند پ.ک.ک را بیتاثیر کنند و آنها را متفرق نمایند، اکنون پس از گذشت ۵ سال از جنگ، پ.ک.ک همچنان مقاومت میکند. درست است قربانی بسیاری داده شده و در آینده نیز داده خواهد شد، نمونهی آن شهید هلمت و جمیل و عگید و سینان و چندین تن دیگر از رفقا است، اما با ارادهای قوی مبارزات ادامه دارد، به ویژه در این ماه عملیاتهای گریلا در ایالتهای سرحد، آمد و مردین و ضربات مرگبار بر دشمن در مناطق حفاظت شدهی مدیا در خاکورک و هفتانین، دولت اشغالگر ترکیه را در شرایط بدی قرار داده است. بدون شک بر اساس تغییر فصل و فرارسیدن تابستان و پاییز ، عملیاتهای گریلا نیز افزایش مییابند.
همچنین استعفای وزیر کشور ترکیه "دایرهی جنگ ویژه" سلیمان سویلو نشان داد که دولت ترکیه در چه وضعیتی قرار دارد. سال ۲۰۱۷ سلیمان سویلو گفته بود، پ.ک.ک تا بهار کاملا از بین میرود!، اما در نهایت سلیمان سویلو خود برکنار شد.
دولت ترکیه به بهانهی ویروس کرونا به عملیاتهای اشغالگرانه دست زده است، ابتدا با تصاحب ۸ شهرداری ه.د.پ دست به کار شد، پس از آن نیز دست به زندانی نمودن سیاستمداران باکور زد و سپس تحت عنوان کاهش مجازات زندانیان، با پروژهای ویژه بیشتر از ۹۰ هزار زندانی از طرفداران خود و مافیا و موادفروشها و قاتلین زنان و انسانهای فاسد و بیمار را آزاد کرد، زندانیان سیاسی و روزنامهنگاران و افراد دارای نظر و فکر متفاوت را هم در زندانها نگه داشتند.
در سایهی ویروس کرونا، دولت ترکیه توسط پ.د.ک میخواهد عملیات خود علیه قندیل را آغاز کند، به مردم میگویند که "در خانههایتان بمانید" ، اما خود عملیاتهایشان را اجرایی میکنند.
پ.د.ک اگر میگوید اینطور نیست و به پروژی دولت اشغالگر ترکیه ربطی ندارد، همین حالا نیروهایش را از زینی ورتی خارج کند.
شهادت سه گریلا در قبال چارهیابی و اتحاد ملی
نیروهای گریلا همچون نیروی مبارزه آزادیخواهی خلق کوردستان همیشه خود را در قبال زندگی آزادانه خلق کوردستان در این آب و خاک مسئول دانسته است، برای این هدف نیز هر کاری که از دستشان برآمده است انجام دادهاند، به ویژه برای آنکه مانع جنگ طلبیهای پ.د.ک شوند، بهار سال ۲۰۱۷ دیدیم که چگونه خود را به سنگر علیه هجوم مزدوران پ.د.ک در شنگال تبدیل کردند. به همان شیوه دیدیم که یک بار دیگر سه گریلا برای آنکه نیروهای پ.د.ک را آگاه کنند در زینی ورتی به وظیفهی خود عمل کردند، اما آن طور که مشخص است با رصد پارتی هدف جنگندههای ترکیه قرار گرفته و شهید شدند. بدون شک پ.د.ک مسئول شهادت سه گریلا در ورتی است. اگر پ.د.ک این اقدامات را انجام نمیدادند، آنگاه لازم نبود در روز روشن در مقابل هواپیماهای جاسوسی خود را نشان دهند.
باید مسئولین پ.د.ک به اشتباه خود پی ببرند، آیا استقرار در زین ورتی با ارزشتر از خون سه جوان انقلابی کورد است که قربانی اعمال غیرمسئولانهی پ.د.ک شدند؟
هیچ کس در زینی ورتی فریب بهانهی ویروس کرونا را نمیخورد و بیانیههای پ.د.ک را باور نمیکند. در صدر همه، شریک حکومت آنها یعنی اتحادیهی میهنی نیز این وضعیت را نپذیرفته است، همچنین مردم منطقه نیز این را نمیپذیرند، چون هر کس فقط برای یک روز پ.د.ک را شناخته باشد، به خوبی میداند که هدف آنها در زینی ورتی کنترل کرونا نیست، بلکه بوسیلهی زینی ورتی کوهستان کاروخ را برای جنگندهها و هواپیماهای جاسوسی ترکیه و آمریکا زیر نظر میگیرد تا بتوانند قندیل را اشغال کنند. به همین دلیل پ.د.ک میخواهد در سایهی کرونا به دو هدف نائل آید، اول آنکه میخواهد خود را وارد منطقهای که در دست اتحادیه میهنی است، وارد کند و آنرا به کنترل در آورد و دیگری انجام وظیفه در مقابل ترکیه است تا دلسوزی خود را به ترکیه در ضربه زدن به پ.ک.ک نشان دهد.
در حال حاضر نویسندگان، روشنفکران و مردم میهندوست وظیفه دارند تا تلاشهای جنگ طلبانهی پ.د.ک را متوقف کنند تا زینی ورتی را به محل استقرار ارتش ترکیه تبدیل نکنند. نیروهای گریلا در مکانهای خود مستقر هستند و در زینی ورتی نیز پس از سال ۱۹۹۴ یک مقر کوچک نیروهای ی.ن.ک نیز وجود داشته است و برای هیچ کس نیز مشکلی درست نکرده است. به همین دلیل آن کسی که مشکل ساز شده نیروهای پ.د.ک هستند به همین دلیل باید فشارها به پ.د.ک افزایش یابند چون تحت عنوان حکومت و اقلیم کوردستان و وزارت پیشمرگه، پ.د.ک میخواهد افکار عمومی کوردستان را فریب دهد. باید افکار عمومی کوردستان و خیابانها مانع اقدامات اخلالگرانهی پ.د.ک شوند. هر چند سه گریلا شهید شدند، اما هنوز زمان باقی مانده و میتوان خون این سه شهید را مبنای چارهیابی، اتحاد و همبستگی ملی و درک یکدیگر تبدیل کرد.