انتخابات استان‌های عراق و رفتن فواد حسین به ترکیه
پس از نسل‌کشی سال ۲۰۱۴، می‌توان گفت که برای اولین بار است که جامعه ایزدی دست به دست هم داد و با مردم عرب و دیگر گروه‌ها یک نامزد را به شورای استانی موصل فرستاد.
در ۱۸ دسامبر، انتخابات شوراهای استانی در ۱۸ استان عراق برگزار شد. این انتخابات بر اساس انتخاب نماینده مجلس نبود. می‌توان گفت گام و مبنای مهمی برای انتخابات مجلس بود. با این انتخابات، والی، فرماندار و سرپرست از سوی شورای استانی انتخاب خواهند شد. به همین دلیل لازم بود روی آن تمرکز کنیم.
در عراق حدود ۱۶ میلیون رای دهنده حق حضور در پای صندوق‌های رای و دادن رای خود را داشتند. این در حالی است که جوامع خاورمیانه به دلیل دروغگویی مسئولان چندان به نتایج انتخابات‌ها اعتماد ندارند. به همین دلیل ۶ میلیون نفر از ۱۶ میلیون نفر انتخابات را فرصت دیدند و به مسئولیت خود عمل کردند و رای دادند. این رقم معادل ۴۱ درصد از رای دهندگان است. این خودش جای نگرانی دارد. در قرن بیست و یکم، یکی از کشورهایی که دارای ناهمگونترین جوامع است، عراق است. با این حال، نرفتن پای صندوق رای با چنین درصد بالایی موضوعی است که برای همه نیروهای عراقی قابل تامل است. حدود ۲۰ سال پیش، آنها می‌خواستند خود را با گفتن «دموکراسی و آزادی در عراق» توجیه کنند. اما پس از ۲۰ سال، چیزهایی که بر سر عراق آوردند تا چه حد عراق را به دموکراسی و آزادی رساند، اینجا محل بحث است.
حزب دمکرات کوردستان در عراق و همچنین در شنگال سقوط کرد
یکی از نکات مهم در این انتخابات شکست حزب دمکرات کوردستان و برخی از نیروهای اطراف آن بود. حزب دمکرات کوردستان تلاش می‌کند خود را به عنوان اولین در عراق نشان دهد و نتایج را به عنوان یک پیروزی معرفی می‌کند، اما حقیقت آنطور که حزب دمکرات کوردستان می‌گوید نیست. تعداد گروه‌های حزب دمکرات کوردستان در کل عراق و به ویژه در شنگال افزایش یافت. حزب دمکرات کوردستان «برادر بزرگ» خود، یعنی دولت اشغالگر ترکیه را در حیله‌ها و نیرنگهای خود نمونه می‌بیند. خرید رای، سوگند یاد کردن، توزیع وسایل فنی و غیره. همچنین عده‌ای به شنگال فرستاده شدند تا جوانان ایزدی را با کارهای کثیف سردرگم کنند. کسانی که این اقدامات غیراخلاقی را انجام می‌دادند به شدت مورد اعتراض مردم قرار گرفتند و دستگیر شدند. حزب دمکرات کوردستان علیرغم همه تلاش‌ها نتوانست نقشه‌های کثیف خود را بر روی جامعه ایزدی چه در اردوگاه‌های باشور کوردستان و چه در شنگال اجرا کند. حزب دمکرات کوردستان در کل عراق به آنچه انتظار داشت نرسید، امیدهایش شکست خورد و در این انتخابات ضربه‌های بزرگی خورد.
اتحاد مردم نینوا پیروز شد
فهرست «اتحاد مردم نینوا» به رهبری جوامع باستانی دشت نینوا، به ویژه در شنگال و در اکثر شهرهای عراق، پیروزی مهمی به دست آورد. بدون شک موفقیت پاده در این ترکیب مشهود بود. به ویژه پیروزی نامزد اداره خودمدیریتی شنگال، قاسم کشکو، شور و نشاط زیادی را در میان جامعه ایزدی و همه اجزای شنگال ایجاد کرد. این پیروزی باعث شادی و جشن در سراسر شنگال شد. مهم این است که نگوییم با پیروزی یک نامزد از ۲۹ کرسی موصل چه کاری می‌توانیم انجام دهیم و به چه چیزی می‌توانیم برسیم. این دیدگاه در موقعیتی نیست که خطرات بزرگی را در آینده به همراه داشته باشد. بر اساس حقایق، پیروزی یک نامزد نمی‌تواند تغییری در ۲۹ کرسی ایجاد کند. با این حال، ما به خوبی آموخته‌ایم که حقیقت را نمی‌توان به هیچ وجه از بین برد. در حقیقت جماعت ایزیدی، مانند حقیقت آپویی، لاینفک و تجزیه ناپذیر است.
قاسم کشکو با اتحاد خلق‌ها انتخاب شد
آخرین نسل‌کشی سال ۲۰۱۴ به جامعه ایزدی ما تحمیل شد. پس از این نسل‌کشی چندین انتخابات برگزار شد اما پیروزی قابل توجهی حاصل نشد. پس از نسل‌کشی سال ۲۰۱۴، می‌توان گفت که برای اولین بار است که جامعه ایزدی دست به دست هم داد و با مردم عرب و دیگر گروه‌ها یک نامزد را به شورای استانی موصل فرستاد. قاسم کشکو در شنگال آرای قابل توجهی به دست آورد و انتخاب شد. این رای و تعداد و مشارکت قطعا کافی نیست. آماده‌سازی برای انتخابات بعدی باید از هم اکنون آغاز شود. پاده باید نهادهای خود را گسترده‌تر و غنی‌تر کند. چه در داخل و چه در خارج؛ پاده، مجلس خودمدیریتی دموکراتیک شنگال و سایر نیروها باید اتحادهای خود را بزرگتر و عمیق‌تر کنند.
بدون شک پیروزی قاسم کشکو پیروزی جوامع شنگال بود. بنابراین، این پیروزی ایده‌ها و فلسفه رهبر عبدالله اوجالان است که جوامع شنگال را از حاکمیت نجات داد. این پیروزی، پیروزی دوازده سوار معاصر است. پيروزي درويش و عدوله های معاصر است.
رفتن فواد حسین به ترکیه خوب نیست
با وجود این وضعیت، بسیار جالب است که هنوز نتایج انتخابات به طور کامل اعلام نشده، فواد حسین وزیر امور خارجه عراق از حزب دمکرات کوردستان و هیئتی با عجله به ترکیه رفتند. همه می‌دانند که حزب دمکرات کوردستان و دولت اشغالگر ترکیه به عنوان دشمنان مردم فقط بحث آب را مطرح نکردند. توافقات نسل‌کشی و توافقات خارج از ساختارها مورد بحث قرار گرفت و تصمیمات آنها بدون احتساب اراده مردم اتخاذ می‌شود. این رویکرد به خودی خود حاوی خطرات و اشتباهات بزرگی است. قبل از هر چیز لازم است دولت عراق و دولت ترکیه و همه احزاب و سازمان‌های عراقی به ویژه علاقمندان به شنگال بدانند که هیچ طرح و توافقی بدون مشارکت مردم اجرا نمی‌شود. شنگال، عراق و نینوا متعلق به مردمی هستند که برای سرزمین و مردم خود می‌جنگند. این سرزمین متعلق به همه مردم و باورهاست.
