◼️ در آستانه چهل و دومین سالگرد تاسیس رسمی حزب کارگران کوردستان، نیروی پیشاهنگ مبارزه آزادیخواهانه خلق کوردستان قرار داریم، در ۲۷ نوامبر این حزب وارد ۴۳ سال  تاسیس و مبارزه خود می‌شود. می‌دانیم که عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد با تاسیس این حزب، آن را در سطح جهانی معرفی و گسترش داد. اگر بتوان شهادت حقی کارر در ۱۸ مه ۱۹۷۷ را ارزیابی کرد،  می‌توان گفت که این مبارزه در طول ۴۳ سال از حرکت خود ۵۰ هزار شهید داده است و تعدا زندانیان این حرکت چنان شمار بالایی است که نمی‌توان به درستی آن را تعیین کرد.

خلق کوردستان ده‌ها سال است که در میادین حضور داشته و با شعار «پ.ک.ک خلق است، خلق اینجاست» حضور خود را فریاد می‌زند. هویت آزادیخواهانه خود را به حزب کارگران کوردستان گره زده است. رهبر آپو نیز با این گفته که «با جوانی آغاز کردیم و با جوانی نیز به پیروزی می‌رسیم»، نشان می‌دهد که پ.ک.ک حزبی جوان است و همچنان طراوت و جوانی خود را حفظ خواهد کرد. زنان کوردی که در مسیر آزادی رهبر آپو سازماندهی شدند، نیز همیشه اظهار می‌دارند که آنها از طریق رهبری پ.ک.ک=پاژک بوده است که دستاوردهای خود را کسب کرده‌اند.

در ۱۳ ژوئیه سال ۱۹۷۹، از زمان انتشار اعلامیه رسمی تاسیس حزب کارگران کوردستان، این حزب توانسته است بیشترین تاثیر را بر سیاست‌های کوردستان و ترکیه داشته باشد.  پ.ک.ک که اکنون ۴۲ سالگرد تاسیس رسمی خود را پشت سر می‌گذارد، نه فقط در کوردستان، بلکه در ترکیه و تمامی خاورمیانه و سطح جهان به حزبی تبدیل شده است که بیشترین بحث‌ها و گفتگوها در رابطه با آن در جریان است. سیستم مدرنیته سرمایه‌داری، حاکمیت استعمارگر ترک و نابودگر و سیستم مزدوری ترک نیز همیشه تلاش می‌کنند که تا پ.ک.ک را از هر چهار بخش کوردستان اخراج نمایند، اما به رغم تلاش‌های آنان، پ.ک.ک در منطقه و سطح جهانی بیش از پیش جایگاه خود را تثبیت کرده و جهان و جهانبینی خود را آفریده و از این طریق همچنان پا برجا می‌ماند.

همه بر این مسئله واقف هستند که نخستین توطئه برای نابودی پ.ک.ک در ماه مه سال ۱۹۷۷ صورت گرفت. در ماه مه سال ۱۹۷۸ نیز در جریان حمله حیلوان، و در مه ۱۹۷۹ نیز در جریان تصرف خارپت، این توطئه تکرار شد. بدون گمان شدیدترین حملات روی داده، در جریان کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ روی داد. این حملات به منظور نابودی پ.ک.ک در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی صورت گرفت. بعد از آغاز مرحله ۱۵ اگوست سال ۱۹۸۴ دولت ترک این مسئله را در سال ۱۹۸۵ وارد دستور کار ناتو نمود. ناتو که خود نیروی مخفی و پشت کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر بود، از آن زمان تا کنون تلاش نموده است تا حزب کارگران کوردستان را نابود کند.

اما تاکنون برای نابودی و از میان برداشتن پ.ک.ک، ناتو دست به چه اقداماتی زده است و چه طرح‌هایی را به کار برده است؟ بدون گمان دشوار است که شمار این طرح‌ها و اقدامات ناتو را مشخص کرد. اما موضوع مهمی است که باید مورد پژوهش قرار گیرد. زیرا کاملا آشکار است که هر سال ناتو طرح جدیدی را در قامتی دیگر مورد استفاده قرار داده و دست به حمله نظامی می‌زند. در میان عملیات و طراحی برنامه‌های ناتو،  اعمال شرایط اضطراری سالهای ۱۹۸۷-۸۸، پرونده دوسلدروف ۱۹۸۸-۱۹۹۴،  حمله به رهبری در دمشق در جریان سال ۱۹۹۶ و سرانجام توطئه بین‌المللی ۹ اکتبر ۱۹۹۸ از جمله این سیاست‌ها و برنامه هستند.

آیا از ۹ اکتبر ۱۹۹۸ تا کنون، به مدت ۲۳ سال می‌توان تعداد حملات و برنامه‌های آنان را با دقت برشمرد؟ هر چند احتمال دارد که پرسش از این حملات و یافتن پاسخی کاملا مناسب برای آنها درست نباشد، زیرا از آن زمان تا کنون نیروهای کودتاچی همچنان زمام امور را در دست داشته و در میان واقعیات دولت فاشیست و نابودگر ترک، چرخشی سیاسی روی نداده است. در مرکز این سیاست‌ها نیز همیشه نابودی حزب کارگران کوردستان هدف اصلی بوده است. حملات برنامه‌ریزی شده اصلی مرحله بین سال‌های ۲۰۰۲-۲۰۰۴؛ تصمیم نبرد نهایی ۲۳ اگوست ۲۰۰۵، دیدار بوش-اردوغان در ۵ نوامبر ۲۰۰۷، عملیات نابودی سیاسی ۱۴ آوریل ۲۰۰۹، اقدامات تحریک کننده فارقین در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۱، طرح از میان برداشتن ۳۰ اکتبر سال ۲۰۱۴ که سرانجام در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵ به مرحله اجرا گذاشته شد از جمله این اقدامات هستند. و تا کنون هیچ کس نیز نتوانسته است واقعیتی را که از ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵ به منظور نابودی و امحای حزب کارگران کوردستان آغاز شده است را انکار کند. حملات مذکور که بر مبنای دیکتاتوری فاشیست آ.ک.پ/م.ه.پ صورت گرفته‌اند، کاملا اشکار است که از سوی آمریکا و در منطقه نیز از سوی پارت دمکرات کوردستان مورد حمایت قرار می‌گیرند. طرح حملات اخیر نیز که از بهار سال ۲۰۲۰ با اقدامات تحریک برانگیز در زینی ورته آغاز شده‌اند، با شکست دشمن در منطقه هفتانین بدون نتیجه باقی ماندند. به همین علت بوده است که برای پنهان کردن شکست خود، توافق شنگال و محاصره منطقه گاره را آغاز کردند. اما این تحرکات نیز در همان گام نخست با شکست روبرو شد، خصوصا بعد از آنکه ترامپ با شکست در انتخابات ریاست جمهوری امریکا می‌رود که صحنه را خالی کند.

در حملات سال‌های اخیر که به منظور نابودی حزب کارگران صورت گرفته‌اند، شاهد همکاری‌های تنگاتنگ امریکا-دولت ترک بوده‌ایم و این وضعیت از جهاتی مایه توجه است رئیس فاشیست‌ها، اردوغان چند سال است که مداوما تکرار می‌کند که در ترکیه کوردی وجود ندارد. هر کس که خود را کورد می‌داند اینجا را ترک کند. هر کس که خود را کورد می‌داند ترکیه را ترک کرده و به هولیر برود. سخنگوی ترامپ نیز همواره تکرار می‌کند پ.ک.ک باید از شمال-شرق سوریه خارج شود و این دو از این طریق تلاش می‌کنند با اقدامات و گفته‌های خود بر حزب کارگران کوردستان فشار وارد کنند. آخرین بار نیز رئیس پارت دمکرات کوردستان، مسعود بارزانی گفته است که باید پ.ک.ک جنوب کوردستان را ترک کند؛ و به این شیوه او نیز به جمع این دو پیوسته است. در این رابطه لازم به گفتن نیست که به گفته‌ها و تلاش‌های رهبران ایرانی نیز توجه شود. در اصل تمامی تلاش‌های رهبر و مسئولان ایرانی اینست که پ.ک.ک از روژهلات کوردستان خارج شود.

پ.ک.ک که ۴۲ سال از زمان تاسیس رسمی خود را پشت سر گذاشته است، در هر چهار بخش کوردستان، از حمایت عظیم خلق برخوردار است. در رابطه با حزبی که از این حمایت عظیم خلق برخوردار است، نیروهای منطقه‌ای، محلی و جهانی حاکم بر کوردستان تلاش می‌کنند که پ.ک.ک را از کوردستان اخراج کنند. علنا اظهار می‌دارند که کوردستان جای پ.ک.ک نیست. و این در اصل همان واقعیتی است که از ان به عنوان مسئله کورد حرف می‌زنند. این گفته که از کوردستان خارج شوید، یا این سخن که پ.ک.ک در کوردستان جایی ندارد به معنای نابودی تمامی کوردها است. تمامی نیروهای سیاسی جهان و منطقه در کوردستان هستند، اما فقط باید یک حزب کوردی، پ.ک.ک از کوردستان خارج شود. از گریلاهای کوردستان می‌خواهند که از یکی بخش‌های کوردستان خارج شوند. پ.ک.ک و نیروهای گریلا به کجا می‌توانند بروند؟ معلوم است که انها به جایی نمی‌روند. پس این گفته عینا به این معنا است که باید نابود شوند.

جهانی که از سوی سیستم دولتی و حاکمیت پنج هزار ساله ایجاد شده است، صدها سال است که اجازه حضور کهنترین خلق تاریخ، یعنی کورد را در تاریخ نداده است. تمدن هژمونیک جهانیِ سیستم مدرنیته سرمایه‌داری پانصد سال است که بر اساس نابودی کورد و کوردستان ایجاد شده است. در مقابل این وضعیت، پ.ک.ک و جنبش آزادیبخش و هویتی کورد، چه پاسخی داده است؟ باید چه پاسخی بدهد؟ بدون تردید پاسخ به این پرسش مهم است و زمانی است که داده‌ها و جزئیات را در کنار پاسخ‌های پ.ک.ک بگذارد، می‌تواند به نتیجه‌ای دست پیدا کند. نخست؛ مقاومت و حرکت در مسیر فدایی، دوم؛ خلق جهان خود.

همه بر این نکته واقف هستند که پ.ک.ک به دور از تمامی منافع شخصی، در مسیری فدایی وار، جنبشی گریلایی و عملی را خلق کرده است. در طول تاریخ، جنبشی فدایی در چنین سطحی، و با چنین زمان فراوانی، و با چنین تاثیر گسترده‌ای تا کنون خلق نشده است. خلق کورد، در مقابله با نابودی روزانه‌ای که بر وی تحمیل می‌شود، از طریق مقاومت و ایستادگی و حرکت در مسیر فدایی، همچنان حضور خود را ادامه داده و صرف بر این اساس است که می‌تواند موجودیت خود را حفظ و خود را آزاد نماید.

دومین چاره برای ممانعت از نابودی و کسب آزادی، حایز اهمیت بوده و بسیار قابل توجه است. اگر حاکمان و جهان دولت-ملت اجازه حضور پ.ک.ک را نداده و اجازه نمی‌دهند که که در راه آزادی کورد گام بردارد، این پ.ک.ک است که نه با حرکتی واکنشی، بلکه به عنوان نخستین جنبش کنش‌گر کوردی، خود جهانی نوین را برای خود آفریده و از این طریق مسیر خود را ادامه می‌دهد. واقعیتی که پ.ک.ک خلق کرده است، بسیار مهم است و برای نسل بشر حایز اهمیت است. با کمی توجه به این موضوع می‌توان مشاهده کرد که سیستم نابودی کورد هر اندازه که تلاش می‌کند رهبری را به ورطه نابودی بکشاند، او نیز به همان اندازه از مرزهای ملی کوردی فراتر رفته و در سطح جهانی به عنوان یک رهبر مورد پذیرش قرار می‌گیرد. به همان اندازه که سیستم نابودگر تلاش می‌کند تا گریلاهی آزادی کورد را در کوردستان محاصره و در تنگنا قرار دهد، به همان اندازه تاثیرگذاری گریلا در سطح منطقه‌ای افزایش می‌یابد. نیروهای نابودگر به همان اندازه که می‌خواهند پ.ک.ک را در کوردستان نابود کنند و از میان بردارند، پ.ک.ک نیز به همان اندازه در جهان گسترش پیدا می‌کند. تفکر مدرنیته دمکراتیک رهبری و استقرار و نهادینه شدن آن، جهانی آزاد، بدون خشونت و یغماگری، جهانی دمکراتیک و مشترک را رقم می‌زند. و زمانی این جهان آلترتاتیف و آزاد پ.ک.ک بهتر شناخته می‌شود که خود به این جهان بپیوندیم.

جشن ۲۷ نوامبر بر رهبر آپو، خلق کورد پیروز باد، در این جشن با گرامیداشت یاد و خاطره شهدایمان، در سال جدید مبارزه، برایتان آرزومند پیروزی هستیم.◻️

منبع: ozgurpolitika