بهار اورین، عضو آکادمی ژنولوژی جنبشی که حول شعار "ژن، ژیان، آزادی" شکل گرفته و هر لحظه به انقلاب نزدیک می‌شود را صحنه­‌های تاریخی یادآور سخن رهبر آپو می‌داند که گفته بود سدەی بیست و یکم، سدەی انقلاب زنان است.
 او به تلنگری که مرگ ژینا بر روح خسته و رنجور جامعه ایران نواختە است می پردازد:

 ژینا همانند نام خود نمادی از زندگی، نو بودن و بیداری است. مرگ تراژیکی که با خود زیبایی­های بسیاری آفرید. زنان را حول شعار معنامند ژن، ژیان، آزادی گرد هم آورد، زنان و مردان ایران را سوای دین، مذهب، قومیت و اعتقادات نزد یکدیگر قرار داد تا دوش به دوش هم در برابر ستم و تبعیض شعار آزادی سر دهند.
بهار اورین با ذکر اینکه این بار زنان با تمام جسارت و توان خود به این نظام نە گفتند و به جای مرگ و نیستی، زندگی و آزادی را فریاد زدند، به تداوم یک ماهه اعتراضات اشارە کرده و می‌نویسد: مرگ ژینا، زندگی دوباره‌‌ای خواهد آفرید که در آن نوع‌‌دوستی، احترام، آزادی، صلح و برابری جایگزین تفرقه‌‌افکنی، تحقیر، اسارت، ستیزه‌‌جویی و تبعیض خواهد شد.

عضو آکادمی ژنولوژی در ادامه یادآوری می‌‌کند: همه به این واقعیت آگاهیم که آزادی جامعه با آزادی زنان تحقق خواهد یافت و هر چه بیشتر به سوی یکدیگر آییم، زبان ما مشترک شده و به دنبال آن یک حس مشترک نیز ایجاد خواهد شد که  فرمول آن ژن، ژیان و آزادی است.

وی در بخش دیگری از یادداشت خود در رابطە با نگاە حکومت مستبد ایران بە زنان می نویسد: ماهیت رژیم استبدادی ایران، زن‌­ستیز است و دشمنی خاصی با خلق­ها دارد. زور و سرکوب مهم­ترین ابزار اعمال قدرت حکومت ولایت‌­فقیه است. حکومتی استبدادی، مطلقه و خودمحور که تمرکز شدید قدرت در ساختار آن موجب اختناق و فشار اجتماعی گشته و سیطره بر تمامی حیات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه را حقی خدایی می­داند. این حاکمیت در طول سالهای حکمرانی خود هرگز به مطالبات و حقوق خلق­ها پاسخگو نبوده و تلاش نموده هر گونه مطالبه­‌ی برحقی را با دادن عناوین ابداعی خود همچون “تجزیه‌­طلب” و “تروریست” و غیره  تحریف و با این بهانه خون مردم بیگناه را ریخته است. جنبش اخیر، سران حاکمیت را هم دچار سردرگمی کرده و اینبار با توسل به فریب و تبلیغات رسانه­ای خود که بخشی از ساختار نظام سیاسی است، در تلاشند بار دیگر مردم معترض را به عنوان اغتشاشگر معرفی کنند. اما دیگر این حنا رنگی ندارد و چهره‌­ی کریه­ اقتدار ایران مدت­هاست که آشکار شده و اقدامات ضدانسانی آن نه تنها خشم مردم ایران را برانگیخته بلکه موجب واکنش افکار عمومی در جهان نیز گشته است. بنابراین به کارگیری خشونت و سرکوب مردم، تنها به ضرر نظام خواهد بود و اینبار زنان و به طور کلی جامعه‌­ی ایران از مواضع خود عقب­نشینی نخواهند کرد. تداوم یک ماهه اعتراضات، روند مبارزات را وارد مرحله­‌ی جدیدی نموده است.

او به اضافه شدن این شعار به ادبیات جنبش‌های زنان دنیا و تبدیل آن بە پلی برای ارتباط میان زنان، می‌نویسد: "به گفته­‌ رهبر آپو شناخت فرمول سحرآمیز  ژن، ژیان و آزادی تحقیق در مورد زندگی و آزادی زنان در این محور، شناخت ساختار و ریشه‌‌شناسی این واژه­‌ها، واکاوی معرفت‌‌شناسی زنان و بررسی شکل‌‌گیری هستی‌‌شناسی آنان بر عهده­‌ی ژنولوژی است.

اورین در خاتمە می نویسد:  جنبش رادیکال “ژن، ژیان، آزادی” تحولات بسیاری در ایران و شرق کوردستان ایجاد نموده و شور خاصی در میان آزادی­خواهان برانگیخته و این بار زنان عزم خود را جزم کرده­‌اند تا بار دیگر انقلابی بزرگ که به انسانیت خدمت کند بیافریند، انقلابی که حول زنان و توسط آنان صورت بگیرد، جامعه‌­ی بشری را به سوی سعادت سوق خواهد داد. نوع اعتراضات زنان در این جنبش، نشانی از آگاهی و بلوغ فکری زنان است. زیرا سنت مبارزه در این سرزمین عمیق است و اندوخته­‌ها و تجارب بسیاری کسب شده که هر یک از آنان خود می­تواند بستری عظیم برای یک انقلاب زنانه باشد. بنابراین هر روز صدای پای انقلاب زنان در ایران و کوردستان بلندتر و رساتر می­شود و پیش‌­شرط رسیدن این جنبش متفاوت به آستانه‌­ی انقلاب تداوم آن، سازماندهی مردمی و همبستگی گسترده میان اقشار متفاوت جامعه است.