۱

پس از ۶ سال تعریب منظم، ۶ سال کشمکش غلط مابین احزاب کوردی، ۶ سال از تخریب و ضایع‌کردن کوردها به‌دست کوردها و پس از سه ماه از اقدام به ترساندن کوردها و شهیدکردن ۴ جوان کورد در شهر کرکوک و نیز پس از تصرف زمین‌های کشاورزی و حمله به کشاورزان و روستائیان کورد؛ در یک جشن پرخروش و علیرغم رویکرد خصمانه احزاب کوردی نسبت به هم، مردم به این مرحله وارد شده و حدود ۲۵۰ هزار نفر از کوردهای ساکن کرکوک در این انتخابات شرکت کردند و این یک پیروزی بزرگ برای کورد است و نیز برای احزابی که درست برخورد کرده و از رویکرد مقابله به‌مثل و رقابت حزبی ناسالم خودداری نمودند.

۲

این پروسه بدون نقص نبود، مردم ناراضی بودند، در بعضی جاها مانع رای‌دادن کوردها شدند، چندین نفر از دوستان و آشنایانم به‌دلیل اثر انگشت و تاییدنشدن اثر انگشت از رای‌دادن محروم شدند. اگر اسم این افراد را نوشته و از راه کمیسیون پیگیری شود، خواهیم دید چه ستمی انجام شده است. یک دوست پزشکم، یک دوست مهندسم، یک خانم از بستگانم، یکی از آشنایان دیگرمان که اسامی کامل آنان را دارم، اسامی آنا در لیست رای‌گیری نبود و یا اثر انگشتشان تایید نشده و رای ندادند. دوست پزشکم از سلیمانیه به کرکوک برگشته بود تا رای بدهد و نتوانست رای بدهد. مشکلات زیادی وجود داشت.

۳

کورد پیروز شده زیرا کوردها در میان آن گفتمان شووینستی به پای صندوق‌ها رفتند که تعدادی از اعراب همه ساکنان کورد کرکوک را به اخراج از این استان تهدید می‌کردند، تعدادی از کوردها نیز درصدد تخریب برادران کورد خود بودند. پیروز است چون عقده‌ی اعراب شووینیست به جایی رسید که به یک جوان کورد حمله کردند. هرچند معتقدم که سکوت مقامات کورد درباره این تهدیدات و فشارها و این خشونت فیزیکی؛ نهایت عقب‌نشینی و ضعف است، اما کورد برنده است نه بازنده. بازنده خواندن کوردها در کرکوک؛ علاوه بر خصومت با حزب اول کوردها، نهایت بی‌مسئولیتی در برابر مشارکت کوردها در این پروسه است.

۴

یکصد سال است درصدد حذف خلق کوردند، از سال ۱۹۷۷ به‌بعد به‌طور پیوسته و منظم تلاش شده تا کوردها را از کرکوک بیرون کرده و در مقابل افراد وابسته به حزب بعث و اعراب را جایگزین آنان کنند. این مهم از راه تعریب، فراری‌دادن، استخدام نکردن در ادارات دولتی، بازپس‌گیری شناسنامه صادره از کرکوک، ویران‌سازی روستاهای کوردنشین گرفته تا پروسه انقطاع نواحی و مناطق مختلف آن و ضمیمه کردن آنها به استان‌های دیگر عراق و نهایتا تا انفال خلق کورد در این استان پیش رفته است. از سال ۱۹۵۷ به‌بعد تلاشی منظم و فشرده صورت گرفت تا درصد جمعیت کوردها در کرکوک کاهش یابد. در سال ۱۹۷۷ درصد کوردهای مقیم کرکوک به ۳۷.۵۲ ساکنین این استان تقلیل یافت و شمار کوردها به ۱۸۴هزار و ۸۷۵ نفر رسید. پس از ۲۰ سال در سال ۱۹۹۷ این میزان به ۲۰.۷۱ درصد رسید و تعداد آنان به ۱۵۵ هزار و ۸۶۶ نفر رسید. در این آمار تعداد اعراب همواره در حال افزایش بوده است. ۱۰ سال پس از آن احزاب کوردی با بازگشت به کرکوک این موج تعریب و فراری‌دادن اکراد را متوقف کردند و در این شرایط بی‌ثبات حالا کوردها در جنگ هؤیت خود هستند و این یک پیروزی است.

۵

فراموش نکنیم که کرکوک در معرض خطر جدی است، احزاب کورد دلسوز و حامی مردم این دیار نباید اجازه دهند این استان نیز به سرنوشت استان نینوا دچار شود. این نیز نیازمند چاره‌اندیشی و برنامه‌ریزی و آینده‌نگری است. باید خود را برای آینده آماده کنند. احزاب کوردی بایستی موضع تخریب و ضایع‌کردن همدیگر را کنار بگذارند. کوردهای کرکوک پیروز شدند اما باید از آنان حمایت کنند. با وجود آن همه ناامیدکردن مردم از مشارکت در انتخابات، با وجود تمام خصومت احزاب کوردی نسبت به همدیگر، بازهم کوردها وجود خود را اثبات کردند. ولی باید این برد را ادامه دهیم.