"۱۵ آگوست درهای روند ملی شدن را گشود"
رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اعلام نمود که اصرار بر گام ۱۵ آگوست از نابودی کوردها جلوگیری کرد و بر اساس آزادی، درها را به روی ملی شدن باز کرد.
رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۹۴ در این رابطه صحبت نموده بود که گام ۱۵ آگوست، گام آزادی ملی و ملی شدن پیشرفته‌ی تاریخ هزاران ساله است.
عبدالله اوجالان به‌مناسبت سالگرد کارزار ۱۵ آگوست با روزنامه ازگلور اولکه [میهن آزاد] صحبت نموده بود. برخی از بخش‌های این مصاحبه به‌شرح زیر می‌باشد :
ما به این مرحله که تحت عنوان گام ۱۵ آگوست شانس اول و آخر خلق کوردستان در سطح جنگی است بسیار اهمیت می‌دهیم. جایگاه این عملیات در تاریخ آن است که می‌توان این گام را به‌عنوان گام آزادی ملی و ملی شدن درحال پیشروی هزاران ساله تاریخ ارزیابی نمود.
خلق کورد که در طول تاریخ هر کاری کرد نتوانست خود را از تکه‌تکه شدن و متفرق شدن عشایری و ایلی و اختلافات نجات دهد، در قرن بیستم که ملی شدن به‌سرعت پیش می‌رود از راه این گام مانع آن شد تا از مسئله ملی دور شود. مبارزات پ.ک.ک به‌ویژه گام ۱۵ آگوست هم مانع از بین رفتن کورد شد و هم براساس آزادی تا پایان، درها را بروی ملی شدن بازنمود. می‌توان گفت که کوردها توسط این مرحله با قدرت به سمت پیروزی رفته و به این مسئله ایمان آورد که می‌تواند آزاد شود. ناامیدی اساسی صدها ساله را از بین برد. ما هنوز هم در آزار این زیرورو شدن هستیم. امید بسیار زیاد است، اعتقاد به پیروزی در میان همه به‌وجود آمده است. می‌توان گفت غیر از پیروزی خلقمان هیچ انتظار دیگری وجود ندارد. اعتقاد به پیروزی وجود دارد و برای پیروزی نیز این مسئله بسیار حائز اهمیت است.
زمانیکه قیام‌های گذشته ارزیابی شوند، برای آنکه همان سرنوشت و شکست‌ها رخ ندهند این عملیات و این گام با حساسیت و با هوشیاری بسیاری برداشته شد. یعنی علل شکست‌های قیام‌های گذشته ارزیابی شده و تلاش شد بدون آنکه وارد ضعف‌های اساسی قیام‌های گذشته شود، گامی این چنینی برداشته شود. ما سرکوب قیام‌های کورد را به دست دولت ترکیه ارزیابی کردیم. همچنین چپگرایی وجود داشت که در سال ۱۹۷۰ آغاز شد. توجه این چپگرایی به مسئله کورد بود. ما آن را نیز ارزیابی کردیم و می‌دانستیم که از راه این چپگرایی حتی گامی کوچک نیز نمی‌توان برداشت. گام برداشتن از یک طرف، ما در تاریخ پ.ک.ک به‌خوبی می‌دانیم که با شوونیسم و نژادپرستی خواستند مانع آزادی ملی حقیقی کورد شوند. همچنین تجربه پ.د.ک که دارای تبلیغات ملی‌گرایانه بود وجود داشت. این جنبش که همراه با ملی‌گرایی کهنه‌پرست به راه افتاد و ارزیابی‌های نتایج قیام‌ها در یک طرف، به‌عنوان جنبشی تجاری بسیار ارزان کارکرد و طی ۴۰ سال اخیر، حتی از قیام‌های ملی‌گرایانه پیشین نیز کمتر بود. در چهارچوب همه این ارزیابی‌ها مبارزات پ.ک.ک و جنگ ده‌ساله آغاز شد. علاوه بر جنگ تلاش شد تا از نو خلقمان زنده شود و راه و روش‌های ملی و سیستم ملی نیز ایجاد شود.
در مرحله جنگ کنونی به‌خوبی درک می‌شود که آن‌ها همه بی‌دلیل نبوده‌اند. پ.ک.ک به ارزش‌های خلق کورد تغییر یافت و به نیرویی مادی و بزرگ تبدیل شد و از لحاظ ایدئولوژی، سیاسی و فرهنگی دست بالا را دارد، از لحاظ نظامی نیز به مبارزات خود ادامه می‌دهد. علی‌رغم موانع، اما همواره پیش می‌رود. در سطح منطقه‌ای و ملی نیز بسیار تاثیر گذار است و هویت کوردها برای اولین‌بار در سطح بین‌المللی پذیرفته شده است. ما به این سطح رسیده‌ایم که جهان نیز اکنون می‌گوید "باید راه‌حلی پیدا شود". این‌ها در تاریخ کوردها اولین‌بار است که رخ می‌دهند.
علاوه‌بر این‌ها ما بسیار تلاش می‌کنیم چارچوب و شیوه‌ی پی‌ریزی و تشکیل ساختار ملی باید را تعیین کنیم. با ارزیابی حقیقی خلقی که این‌همه متحمل زیان و آسیب شده است، ما تلاش می‌کنیم نه‌فقط ملی بودن، همچنین ملی بودن آزاد را به وجود بیاوریم. با درس گرفتن از سقوط رئال سوسیالیسم ما تلاش می‌کنیم تا در شرایطی آزاد و برابر هویت خلقی، ملتی که به رنج و مبارزات تکیه دارد را ایجاد نماییم. این‌چنین جنبه بین‌المللی نیز دارد. ما می‌توانیم از لحاظ نظامی و سیاسی نیز گام ۱۵ آگوست را ارزیابی کنیم. ارتش ترکیه که جهان از آن‌ها پشتیبانی می‌کند و دشوارترین جنگ ویژه را انجام می‌دهد، به سمت پایان خود نزدیک می‌شود. این نیز باهنر نظامی ممکن است. همچنین همه روش‌های سیاسی و دیپلماسی تحمیل شده‌اند. علیه آن‌ها نیز به شیوه‌ای موفق مقاومت شد. ۱۵ آگوست دارای مفاهیمی معنادار از این دست می‌باشد."
