دو سال از جانباختن فلیز آسلان معروف به لیلا آگری از اعضای شورای اجرایی کنفدرالیسم زنان کوردستان در ژوئن ٢٠٢٠ می‌گذرد. او یک فرمانده و یک پیشگام جنبش زنان انقلابی بود که در حمله هوایی ترکیه به مناطق حفاظتی میدیا شهید شد. لیلا آگری که بود و چه ویژگی‌های برجسته‌ای داشت که نام و یادش را نمی‌توان فراموش کرد؟

لیلا آگری یک قهرمان طول تاریخ مبارزات کوردستان بود که طی ٢٧ سال زندگی انقلابی خود برای رهائی زنان و مردم تحت ستمش کوشید.

فلیز آسلان متولد سال ١٩٧٣ در یک منطقه استان وان در شمال کوردستان بود که سال ١٩٩٣ پس از اتمام تحصیلاتش به گریلاهای حزب کارگران کوردستان پیوست.

او نام لیلا بر خود نهاد که برگرفته از نام لیلا قاسم، زن مبارزی کوردی بود که توسط رژیم بعث عراق اعدام شد.

لیلا آگری یک پیکارگر نمونه و یک زن عاشق آزادی بود که صدها و شاید هزاران زن دیگر را برای پیکار آزادی آموزش داد و از آنها رزمندگان و فرماندهان ارتش رهائی‌بخش زنان ساخت.

او یک دانش‌آموختەی مکتب فلسفەی رهبر اوجالان بود که عزم و اراده انسان را معنی دوباره بخشید و تعریفی دوباره از زن بودن ارائه داد. لیلا آگری نگاهی منتقدانه به زندگی اطراف خود داشت و در عمل سعی در تغییر آن به نفع حقیقت می‌کرد. او انسانیت درونش را برای ادامه راهی که برگزیده بود تقویت می‌کرد و به جاذبەهای ساختگی جهان سرمایه‌داری اهمیتی نمی‌داد. او یک جستجوگر حقیقت بود و در عین حال یک محقق و صاحب‌نظر در زمینه فرهنگ و هنر .

او سالیان طولانی در صفوف حزب آزادی زنان کوردستان، "پاژک"، یگان‌های زنان آزاد، "یژاستار" و کنفدرالیسم زنان کوردستان "ک.‌ژ‌.ک" در سطوح فرماندهی تلاش کرد و به عنوان شخصیتی جدی که می‌توانست هستی واقعی زن را نمایندگی کند شناخته می‌شد.

محدوده مبارزات او، چهار بخش کوردستان بود. دسترنج او در باکور، باشور، روژهلات و روژاوا مشهود است. یک میهندوست عصیان‌گر سربلند کوردستان که در عین حال قلبش برای تمامیت بشریت مترقی و مردمان تحت ستم جهان می‌تپید.

او ٢٧ سال برای بیرون راندن نیروهای اشغالگر از وطنش بی‌امان مبارزه کرد بدون آنکه شب و روز بشناسد. پایداری و مقاومت لیلا آگری در صفحات بزرگان کوردستان، با خطوط زرین ثبت شده است.

لیلا آگری فرمانده جنبشی بود از دل آن هزاران زن قهرمان همچون نمادهایی چون ویان سوران، سما، زیلان، آرین میرکان، شیرین علم هولی و زینب جلالیان بیرون آمده‌اند.