مصطفی کاراسو: روزه مرگ همانند ١۴ ژوئیه تاریخی است- بخش اول
کاراسو: در ارتباط با دیدار با رهبر آپو حدس و گمانه‌‌‌هایی زده می‌شود. این حدس و گمانها را در مراکز جنگ ویژه که تحت کنترل آ.ک.پ هستند ساخته و پرداخته کرده‌اند
مصطفی کاراسو عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان-ک.ج.ک با شرکت در برنامه اولکدن در تلویزیون مدیا خبر، به پرسشهای قادر اردوغان پاسخ داد.
در این مصاحبه کاراسو خاطرنشان ساخت که در آنچه که در امرالی وجود دارد سیستم شکنجه است؛ از زمان دستگیری رهبر آپو به بعد این سیستم شکنجه در آنجا تحمیل شده است. در برهه‌هایی تشدید شده است، و در برهه‌هایی نیز بنابه دلایل سیاسی تضعیف شده است. همزمان با آن، این شکنجه سیستم گسترده کشتاری است که بر خلق کرد نیز اعمال می‌شود. فشار بر خلق، در بعد سیاسی بر نیروهای دمکراتیک و دمکراسیخواه اعمال می‌شود. این امر نیز همزمان و در امتداد با انزوا با رهبر آپو انجام می‌شود.
در این گفتوگو کاراسو اظهار داشت با تشدید انزوا از ۵ آوریل حملات مرگبار در سرتاسر کردستان آغاز شدند. لیلا گوون در مقابله با چنین حملاتی، با احساسات میهن دوستانه خود، با ذهنیت دمکراتیک و درک عمیق از دمکراسی، با خواست خود مبنی بر آزادی، در یافت که انزوای تحمیلی بر رهبر آپو به معنای قتل عام خلق کرد بوده، و فشاری است بر نیروهای دمکراسی، از همین رو این گام را برداشته و به منظور پایان دادن به انزوای رهبر آپو، به اعتصاب غذای بدون بازگشت و نامحدود دست زد.
"آ.ک.پ به منظور تجدید نفس در حاکمیت سیاسی بحرانی خود، وکلا را به امرالی فرستاند"
کاراسو در ادامه اظهار داشت: مشارکت هزاران زندانی، کردستانیان اروپایی و جوانان در هر چهار بخش از کردستان در این اعتصاب غذا جامعه کرد را به تحرک واداشته و حاکمیت آ.ک.پ را به رسوایی کشاند. کاراسو در بخش دیگری از این گفتوگو اظهار داشت: مقاومت مادران با روسریهای سفید و شروع روزه مرگ، تمامی حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ را دچار تنگنا نموده و در نتیجه به منظور کاستن از فشار افکار عمومی در خارج و داخل، به منظور کاستن از اعتراضات و نارضایتیهای خلق کرد، به منظور تجدید نفس، وکلای رهبر آپو را به امرالی فرستادند. درخواست ملاقات در مراحل اولیه رد شد، اما یک روز قبل از انجام این دیدار، از طریق تلفن به وکلا گفتند که می‌توانید موکل خودتان را ملاقات نمایید. وکلا در این چارچوب به دیدار وی می‌روند. وکلا نیز نتایج ملاقات را با افکار عمومی درمیان گذاشتند.
"وکلا در شرایط انزوا و حصر به ملاقات دست زدند"
کاراسو در این گفتوگو اظهار داشت: این ملاقات در نتیجه فشار افکار عمومی و مقاومت خلق انجام شد، اما انزوا تا کنون پایان نیافته است، زیرا سیاستهای جنگی آ.ک.پ تغییری نکرده است. در سیاستهای مبتنی بر کشتار کردها تغییری ایجاد نشده و این سیاستها همچنان تداوم دارند. مبنای این سیاست انزوای تحمیلی بر رهبر آپو است. به همین دلیل بعد از دیدار زندانیان طی بیانیه‌ای اعلام کرده‌اند که انزوا خاتمه نیافته است. از سوی دیگر اعلام کردند که گروه دوم نیز روزه مرگ را آغاز کرده است. افکار عمومی کردها دریافتند که انزوا خاتمه نیافته است. آ.ک.پ با باطل اعلام کردن نتایج انتخابات استانبول و به منظور بهبود تصویر خود و در نتیجه ارتقای آرای خود، به چنین اقدامی دست زد. ما نیز اعلام کردیم که این ملاقات بنابه این دلایل صورت گرفته است. اعلام نمودیم که ما به خواست زندانیان و تداوم اعتصاب احترام می‌گذاریم. این امر حق آنان است. از سوی دیگر دیدار با رهبر آپو مطالبه‌ای عمومی و آشکار برای خاتمه دادن به حصر رهبری به شمار می‌رود. اما رهبر آپو در این دیدار درخواستی عمومی مبنی بر پایان دادن به اعتصابات نکرده است. همانطور که صحیح نیست از رهبر آپو انتظار داشته باشیم که خواستار دست زدن به اعتصاب باشیم.
"کردها حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ را تضعیف و از میان برداشتند"
کاراسو با خاطرنشان ساختن انتخابات محلی در ٣١ مارس گفت: کردها موضع بسیار حساسی را اتخاذ کردند؛ حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ را تضعیف کرده و از میان برداشتند. نه فقط در استانبول، در آنکارا، آنتالیا، چوکوروا، آدانا، مرسین نیز اقتدار این حزب را از میان برداشتند. حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ را در این مناطق از میان برداشتند و این حاکمیت در سرتاسر ترکیه تضعیف شد؛ چنین امری در نتیجه نقش کردها و حزب دمکراتیک خلق‌ها در این انتخابات بود. بدون تردید در میان حزب دمکراتیک خلق‌ها، کردها و نیروهای دمکراتیک حضور دارند. آنها سیاست صحیح و اصولی را در پیش گرفته و به نتیجه نیز دست یافتند. کاراسو به حدس و گمانهای مرتبط با رهبر خلق کرد، عبدالله اوجالان اشاره کرده و اظهار داشت: این حدسها در مراکز جنگ ویژه ساخته و پرداخته شده‌اند که تحت کنترل حزب عدالت و توسعه می‌باشند. فاشیسم آ.ک.پ/ م.ه.پ اکنون علیه کردها سیاست کشتار و قتل را به پیش می‌برد. آیا چنین سیاستی تغییر کرده است؟ در مقابل کردها سیاست تغییری کرده است؟ بالعکس؛ این دو با اتخاذ سیاستهای شونیستی و مبتنی بر خصومت علیه کردها، انتخابات را برگزار کردند. آ.ک.پ/ م.ه.پ به اتفاق سیاستهای دشمنی علیه کردها، دشمنی با نیروهای دمکراتیک را به پیش می‌برند. به رغم این واقعیت، اما آیا می‌توان موضع نیروهای دمکراسی را تغییر داد؟ می‌توان از کردها خواست که موضعشان را تغییر دهند؟ در ترکیه کردها بنیادی‌ترین نیروی دمکراتیک محسوب می‌شوند. واقعی‌ترین و اصیل‌ترین نیروهای دمکرات هستند. مبنای مبارزه دمکراسیخواهی هستند. آیا می‌توان متوقع بود که بنیادی‌ترین نیروی دمکراتیک ترکیه موضعی متفاوت از خود نشان دهد؟
"تا تغییر سیاست مبتنی بر کشتار، برخورد کردها در مقابله با آ.ک.پ/م.ه.پ تغییر نمی‌یابد"
کردها بیشتر از تمامی ساکنان ترکیه نیازمند دمکراسی هستند. کدام جامعه بیش از کردها نیازمند دمکراسی است؟ کدام جامعه بیش از کردها حامی دمکراسی بوده است؟ کدام جامعه بیش از کردها از حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ متضرر شده است؟ اکنون آ.ک.پ/م.ه.پ بیشترین تعدی و ظلم خود را بر چه کسی اعمال می‌کند؟ مسلم است که بر کردها. اما چگونه می‌توان متوقع بود که به دلیل اجازه دیدار با رهبر آپو، که در اصل به منظور بهبود چهره خود قبل از انتخابات انجام داده است از کردها خواست که موضعشان را تغییر بدهند؟ تا زمانیکه سیاست علیه کردها، سیاستهای مبتنی بر کشتار علیه کردها تغییر ننماید، سیاست کردها نیز در مقابل حاکمیت آ.ک.پ/ م.ه.پ دستخوش تغییری نخواهد شد. با ذهنیت آ.ک.پ/ م.ه.پ مسائل حل نخواهند شد. از همین رو باید حاکمیت آ.ک.پ/ م.ه.پ از میان برداشته شود. تا زمانیکه حاکمیت این دو از میان برداشته نشود، آیا کردها و نیروهای دمکراتیک می‌توانند از ظلم و ستم رهایی یابند؟ از همین رو نباید متوقع بود که کردها در انتخابات استانبول موضع خود را تغییر دهند.
"زندگی در حصر امکان‌پذیر نیست"
مصطفی کاراسو عضو شورای رهبری ک.ج.ک مجددا با احترام به اعتصابات غذا و روزه مرگ اشاره کرده و اظهار داشت: به رفقایی که به روزه مرگ پیوسته‌اند درود می‌فرستم، آنها معنای صحیح انزوا را درک کرده‌اند. دریافته‌اند که مبارزه علیه انزوا مبارزه علیه فاشیسم است. مبارزه برای آزادی بوده و موضع خود را نشان داده‌اند. همانگونه که در مقاومت ١۴ ژوئیه، مسئولیت خود را نشان دادند، با اقدام خود علیه فاشیسم موضع گرفتند و مسیر تاریخ را عوض کردند؛ این فعالان نیز همانند مقاومت ١۴ ژوئیه مسئولیت خود را تاریخی یافته، به این اقدام دست زده و این اعتصاب غذا را تداوم می‌بخشند. ما براین باوریم؛ ما نمی‌خواهیم در حصر زندگی کنیم، خلقمان نمی‌خواهد در حصر زندگی نماید. رفقایمان در زندان نمی‌خواهند در حصر زندگی کنند. ما دیگر نمی‌خواهیم در حصر باشیم. به همین دلیل تا پایان دادن به حصر مبارزه ادامه خواهد یافت. لیلا اینگونه تصمیم گرفته است، رفقایمان در زندان و خارج از زندان اینگونه تصمیم گرفته اند.
به همین دلیل لازم است که خلقمان این اراده و این عزم نستوه را دریابد. نباید بیش از این در انزوا و حصر زندگی نماید. قبول حیات در تجرید و انزوا بردگی است. پذیرش این سیاست است. پذیرش سیاست کشتار است. اما مقاومت وارد مرحله جدیدی شده است. ما اطمینان داریم که به منظور درهم شکستن فاشیسم آ.ک.پ/ م.ه.پ و پایان دادن به حصر این مقاومت برهه کنونی نقشی بسیار مهم را ایفا می نماید.
"مادران روسری سپید وجدانهای آگاه خلق کرد هستند"
کاراسو با اشاره به اقدامات مادران آشتی گفت: مادران کرد، مادران روسری سپید وجدانهای اگاه خلق کرد هستند. عزم نستوه خلق کرد هستند. نمادهای مبارزه آزادیخواهی خلق کرد هستند. همه باید بر این مبنا اقدامات مادران کرد را درک کنند. با احترام بر دستان این مادران بوسه می‌زنیم. این مادران مسئولیت تاریخی را به جای می‌آورند. نشان می‌دهند که وجدان آگاه خلق کرد هستند. وجدان آگاه کردها به معنای اراده نستوه خلق کرد است. زیرا سنگین‌ترین آلام و مصائب تحمیلی، سنگین‌ترین آلام و مصائب ناشی از کشتار را متحمل می شوند. آنچه که دچار کشتار و قتل می‌شود ارزشهای مادرانه است. این مادران، معلمان زبان مادری هستند. سیستم قاتل و کشتارگر نیز درصدد از میان برداشتن آنها برآمده است. این مادران کسانی هستند که تا کنون موجودیت کردها را حفظ کرده‌اند. اما این مادران دریافته‌اند که رهبر آپو برای کردها چه ارمغانی را همراه داشته است. به همین دلیل است که در صفوف مقدم این مبارزه، مقاومت می‌کنند. کاراسو در پایان سخنان خود به حملات سبعانه علیه مادران کرد اشاره کرده و اظهار داشت: باید جوانان در مسیر موضع مادرانشان قرار گیرند. هر روز دستانی بر روی مادران بلند می‌شود. در این رابطه سازماندهی‌ای لازم نیست. در مقابله با چنین امری در هر مکانی، در هر کوچه و محله‌ای جوانان می‌توانند گردهم آمده و به فعالیت دست بزنند. مادران کرد برای فرزندانشان، برای دفاع و حفاظت از ارزشهای کردایتی به مقاومت دست زده و لازم است برای دفاع و حمایت از مادرانشان وارد عمل شوند.
کاراسو در بخش دوم این گفتوگو به احزاب حاکم بر جنوب کردستان پیشنهاد کرد به مزدوریگری برای دولت ترک و ریختن خون کردهای انقلابی دیگر بخش‌های کردستان پایان دهند. بخش دوم فردا منتشر می‌گردد.
