زیلان وژین رئیس مشترک پژاک، اعلام کرد، پژاک منتظر ایجاد جنگ میان ایران و آمریکا نخواهد ماند، بلکه در هر حالتی پروژه‌ی مختص به خود را دارد و برای هر رخدادی آماده می‌باشد
زیلان وژین رئیس مشترک حزب حیات آزاد کردستان پژاک در مصاحبه‌ای با روژنیوز به تنشهای میان ایران و آمریکا، احتمال جنگ میان این دو کشور و آمادگی پژاک اشاره می‌کند.
"تصمیم به جنگ بزرگی با یکدیگر نگرفته‌اند"
- اختلافات میان ایران و آمریکا بسیار عمیق شده‌اند، آیا احتمال روی دادن جنگ نظامی میان این دو کشور وجود دارد؟
از سیاستهای هر دو طرف مشخص است که نه می‌خواهند با یکدیگر بجنگند و نه تمایل به مذاکره دارند. ایران و آمریکا ۴۰ سال است از این سیاست استفاده می‌کنند. این روش نه جنگ است و نه آشتی، به همین دلیل ادامه‌ی جنگ میان ایران و آمریکا از عرصه‌ی رسانه‌ای و اقتصادی مشخص می‌کند که آیا جنگی رخ خواهد داد یا صلح.
"آمریکا می‌خواهد ایران را تسلیم خود کند"
-اگر هدف آنها جنگی بزرگ و سرنوشت از نیست پس هدف از تعمیق اختلافات چیست؟
آمریکا می‌خواهد ایران از منطقه بویژه در یمن، عراق، سوریه و لبنان عقب نشینی کند و نیروهای ایرانی به کشور خود بازگردند و اینگونه دست ایران را از منطقه کوتاه کند و ایران را تسلیم خود کند. در مقابل ایران نیز نمی‌خواهد تسلیم آمریکا شود. اگر این اختلافات ادامه پیدا کنند، باید یک جنگ بزرگ و یا جنگی مقطعی را به دنبال بیاورد. اکنون اعراب نیز به گفتگو با هم پرداخته‌اند. مشخص است که آنها هم نمی‌خواهند با ایران بجنگند، آمریکا نیز نمی‌خواهد مستقیم با ایران بجنگد، بلکه می‌خواهد از یک نیرو برای جنگ با ایران استفاده کند. آمریکا خوب می‌داند که جنگی به این شیوه به نفعش نیست، به همین دلیل از چنین سیاستی استفاده می‌کند.
"جنگ به نفع خلقهای ایران نیست"
-به نظر شما این اختلافات می‌تواند از لحاظ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تغییری ایجاد کند؟ آیا جنگ به نفع خلقهای ایران است؟
زمانی که ما هر دو سو را تحت نظر قرار دهیم، می‌بینیم که جنگ به نفع خلقهای ایران نیست. به ویژه اختلافات دو طرف بر اساس حل مسائل خلقها- مثلا مسئله کرد، جوامع تحت ستم، حقوق بشر و زنان و جوانان نیست. زمانی که در مورد جنگ میان ایران و آمریکا سخن میگوییم، بدون شک به طور مستقیم سیاست هر دو کشور بر داخل ایران تاثیر خواهد گذاشت. دیدیم زمانی که سپاه وارد لیست ترور شد، فشارهای سپاه بر جامعه افزایش یافت. اکنون سپاه بیشتر از گذشته در جامعه در زمینه‌های سیاسی و نظامی خود را سازماندهی می‌کند، حتی آمدن حشد شعبی در همین چهارچوب است. ایران از فشارهایش بر جامعه نمی‌کاهد. اکنون بیشتر از همیشه جوامع در ایران و روژهلات کردستان با بیکاری و گرسنگی مواجه هستند. بدتر از همه، جامعه به دلیل سیاستهای رژیم ایران از اصول اخلافی خود دور شده و روزانه زنان به قتل می‌رسند.
"جوامع سیاستهای دولت‌گراها را نمی‌پذیرند"
-به نظر شما سیاست کدام طرف بیشتر بر جامعه موثر است؟ کدام طرف پیروز خواهد شد؟
رژیم ایران با سیاست نظامیگری، ایجاد رعب و وحشت در جامعه نشان می‌دهد که از سیاستهای نادرست خود دست نخواهد کشید. در مقابل آمریکا هم تلاش می‌کند تا از نیروی جامعه به نفع خود استفاده کند. در این مرحله هر کسی برای ایران پروژهای دارد، آمریکا پروژه دارد، روسیه پروژه دارد، ایران نیز در داخل دارای پروژه‌ی خود است، اما مطمئن‌اند که جامعه‌ی ایران جامعه‌ای سیاسی است، دارای تاریخی انقلابی است و هیچ کدام از این سیاستها را نخواهد پذیرفت.
"بر اساس منافع خلق نیستند"
- نظر شما در مورد این پروژه ها چیست؟
مورد حائز اهمیت برای ما این است که پروژه‌ها به شیوه‌ای دمکراتیک باشند. باید پروژهای بر اساس ویژگیهای جوامع در ایران تدوین شود که در آنها حقوق همه‌ی خلقها و اتنیکهای متفاوت رعایت شود. اگر اینگونه نباشد جایگاه خود را بدست نخواهد آورد و راه حل مسائل نخواهد بود. آنچه ما می‌بینم در میان پروژه‌های خارجی و پروژه‌های داخلی ایران، پروژهای که بر اساس منافع خلقهای ساکن در ایران باشد وجود ندارد. این پروژه‌ها بر اساس حقیقت تاریخی جامعه‌ی ایران نیستند. به همین دلیل این پروژه‌ها نمی‌توانند پاسخ و حل مسائل جامعه باشند.
"دارای پروژه و سیاست خود هستیم"
-آیا شما پروژهای دارید؟
سال گذشته ما به عنوان پژاک و کودار و در چهارچوب جوامع ساکن در ایران و جامعه‌ی روژهلات و کردستان پروژهای را برای حل بحرانهای جامعه پیشنهاد کردیم. همچنین توسط کژار در چهارچوب مسائل زنان پروژهای ویژه برای حل مسائل زنان تدوین نمودیم. بر اساس ویژگیها و مسائل و مشکلات جامعه تلاش کردیم که چند راه حل ارائه دهیم. اگر میان ایران و آمریکا جنگی رخ دهد، ما بیکار نخواهیم نشست، بدون شک ما هم سیاست سازماندهی جامعه را اجرا خواهیم کرد. ما که دارای خط سوم هستیم، در هر شرایطی دارای پروژه و سیاست خود هستیم.
"این پروژه عملیست"
-فکر می‌کنید پروژه‌ی شما موفق خواهد شد؟
پروژهای که ما بر آن اصرار داریم، نمونه‌ی مشخصش در روژاوای کردستان است. در شمال کردستان نیز در چهارچوب سیاست دمکراتیک خود را نشان می‌دهد. به همین دلیل این پروژه عملی است، درست است پروژهای طولانی مدت است، اما پروژهای دائمی است که جامعه را سازماندهی می‌کند و آنرا دمکراتیزه خواهد کرد. در چهارچوب پارادایم ما در پارلمان اروپا پلاتفرم دمکراتیک خلقهای ایران درست شد، اکنون خلقهای ایران دارای یک مدل نو سازماندهی خود هستند. همزمان برای نیروهای کرد هم مهم است. زمانی که ما با کودار پروژهای مشترک ارائه دادیم، برای روژهلات کردستان به ویژه مانند یک حزب سیاسی می‌توانیم یک طیف دمکراتیک ایجاد کنیم. می‌توانیم به صورت مشترک سیاست و دیپلماسی و مبارزات رسانه‌ای و محافظت از جامعه را اجرا کنیم. هنوز احزاب سیاسی بر اساس سیاستهای خارجی عمل می‌کنند، در حال حاضر تعدادی از احزاب تکلیف خود را مشخص کرده‌اند که در کدام جبهه باشند و از چه کسی حمایت کنند، اما از دیدگاه ما هر دو نیرو هم ایران و هم آمریکا برای منافع خود می‌جنگند.
"ما منتظر جنگ میان ایران و آمریکا نخواهیم ماند"
-آیا شما برای هر احتمالی آماده هستید؟
همان طور که پیشتر نیز گفتم، ما دارای خط سوم هستیم و بر پروژه‌ی خود اصرار داریم. ما منتظر این نیستیم که آیا جنگی میان ایران و آمریکا رخ خواهد داد یا نه، ما خط سوم را اساس قرار خواهیم داد و با دیدگاه خدمت به جوامع ساکن در جغرافیای ایران و جامعه روژهلات کردستان مبارزات سیاسی، نظامی و دمکراتیک خود را انجام خواهیم داد.
