ابراهیم بیلمز وکیل اوجالان: باید سی‌پی‌تی اقدام کند
وکیل ابراهیم بیلمز نارضایتی خود از حصر عبدالله اوجالان را اعلام کرد و از سی‌پی‌تی و سازمانهای اروپایی خواست که هرچه سریعتر به امرالی رفته و دست به کار شوند
در کردستان و ترکیه و سراسر خاورمیانه جنگ و بحرانهای سنگین وجود دارد. در چنین شرایطی همه توجه‌ها به امرالی و اوجالان است تا برای رهایی از این وضعیت کاری بکند. اما دولت و آ.ک.پ اجازه‌ی دیدار با اوجالان را نمی‌دهند و حصر شدیدی را بر وی اعمال کرده‌اند.
ابراهیم بیلمز وکیل اوجالان به شرایط زندان امرالی و موضع کمیته منع شکنجه اتحادیه اروپا- سی‌پی‌تی و حکم دادگاه حقوق بشر اروپا اشاره کرد و اعلام کرد، در امرالی رفتار و اعمال غیر‌قانونی انجام می‌شود و دولت ترکیه حتی قوانین خود را نیز رعایت نمی‌کند.
بیلمز گفت: سیستم حصر امرالی از سال ۱۹۹۹ تا کنون به شیوه‌ای برنامه‌ریزی شده انجام می‌شود. این انزوای تحمیل شده تنها بر امرالی تاثیر نمی‌گذارد بلکه کل خاورمیانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دیگر ترکیه دولتی قانونی و حقوقی نیست و روز به روز از قانون دورتر می‌شود. حصر آقای اوجالان بر خلق کرد و همه‌ی خلقهای ترکیه تاثیر خواهد گذاشت.
وی همچنین گفت: هدف حصر اوجالان در چهارچوب نقشه‌ی سیاسی، فشرده‌تر می‌شود. می‌توان این انزوا را به مرحله‌ای از توطئه‌ی بین‌الدولی قلمداد کرد. بدون شک این انزوا ادامه‌ی همان توطئه است. هدف اساسی توطئه‌ی بین‌الدولی این بود تا در شخصیت اوجالان، تلاش و مبارزات آزادی خلقها را در هم بشکند. اوجالان در دفاعیه‌هایش این مسئله را با جزئیات تشریح کرده است. اوجالان چ
ون بر علیه منافع نیروهای قدرت‌طلب و در مقابل سیاست خود تحمیل کردنشان بر خلقها، سیاست آلترناتیو را ایجاد کرد به همین دلیل نیروهای هژمونگرا خواهان حذف اوجالان شدند. خروج اوجالان از سوریه و عدم اجازه‌ی ورود به اروپا بخشی از آن سیاست بود. اما آن نیروهایی که قصد حذف اوجالان را داشتند در مقابل فکر و فلسفه‌ی وی شکست خوردند.
باید سی‌پی‌تی دست به کار شود
بیلمز در ادامه گفت: در زمان کنونی تنها سازمانی که می‌تواند به امرالی برود کمیته منع شکنجه اروپا- سی‌پی‌تی است. ترکیه با شیوه‌ای غیر قانونی اجازه‌ی دیدار با اوجالان را به خانواده و نزدیکان و وکلای او به بهانه‌های غیرواقعی نمی‌دهد. در امرالی انزوایی سنگین تحمیل شده و تمامی راههای قانونی بسته شده است. باید سی‌پی‌تی به امرالی برود و تحقیقاتش را آغاز کند. ما هیچ اطلاعی از موکل خود در امرالی نداریم. چون هیچ اطلاعی از اوجالان و سه موکل دیگر خود در امرالی نداریم بسیار نگرانیم. مدت زیادیست سی‌پی‌تی به امرالی نرفته است. پس از کودتای ماه ژوئیه سال ٢٠١٧، نمایندگان سازمان سی‌پی‌تی چندین بار به ترکیه رفته‌اند، اما متاسفانه لازم ندانستند تا به امرالی بروند. زمانی که این شرایط و حکم دادگاه حقوق بشر اروپا را کنار هم قرار می‌دهیم متوجه می‌شویم که اروپا در مورد امرالی رفتاری متفاوت دارد. این رفتار بسیار اشتباه است و این اقدامات نه خدمت به دمکراسی در ترکیه است و نه مسئله‌ی کرد را حل می‌کند. باید سی‌پی‌تی و سایر سازمانهای اروپایی دست به کار شوند.
