منان علو ابراهیم که در میان خلق به ابوعلی زردشتی شناخته می‌شد صبح امروز در شهر دیرک روژاوای کردستان وفات کرد. ابوعلی زردشتی سال ١٩٣۵ در عفرین چشم به جهان گشوده بود.

   ابوعلی از شیفتگان زادگاهش عفرین بود که ٧٠ از زندگی خویش را صرف خدمت به خلق آن کرد. وی همچون ادیب با مشاهیری همچون جگرخوین، عثمان صبری و حمید حاجی درویش فعالیت نموده است.

   ویژگی دیگر ابوعلی همانا آشنایی زودهنگام وی با جنبش آزادیخواهی کردستان بود. وی پس از ملاقات با رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان در جنبش آزادیخواهی جای گرفته و فعالانه مبارزه کرد.

   ابوعلی در انقلاب روژاوا به وظایف خویش عمل کرد و رنج بسیاری را متحمل شد.

   در ٨۴ سال زندگی مصائب و مشکلات فراوانی را تجربه کرد اما به گفته‌ی وی آنچه که بیش از همه وی را آزار داد اشغال عفرین از سوی رژیم اشغالگر و فاشیست ترک بود.

   پس از اشغال عفرین بارها گفته بود؛ "اگر بنا باشد بمیرم بهتر آن است که در عفرین باشم نه در جای دیگری که وادار به اسکان در آن گشته‌ایم. بارها دستگیر و شکنجه شده‌ام. چندین بار خانه‌ام را در دمشق و سوریه به آتش کشیدند، اما هیچکدام این مصائب به اندازه ترک عفرین پس از حمله اشغالگران طاقت‌فرسا نبود."

   دژوار زردشتی یکی از پسران ابوعلی سال ١٩٩٧ زمانی که گریلای جنبش آزادیخواهی کردستان بود در نبرد با استعمارگران و مزدوران در جنوب کردستان به شهادت رسید.