محمد توپدمیر سال ١٩٨۶ در میان خانواده‌ای وطن‌دوست در شهر آمد شمال کردستان چشم به جهان گشود. باهوز در کودکی وحشیگری دولت غاصب ترک در کردستان را با چشم خویش دید و به این دست از تحصیل در مدارس اشغالگران کشید. از اوان جوانی در فعالیت‌های میهن‌دوستانه شرکت کرد. بارها از سوی عناصر رژیم تروریست ترک در کوچه‌های آمد مورد شکنجه قرار گرفت. باهوز سپس به فعالیت جوانان میهن‌دوست پیوست و در سال ٢٠٠٢ به صفوف نیروهای جنبش آزادیخواهی کردستان پیوست.

   یکی از رفقای باهوز در مورد وی می‌گوید:"رفیق باهوز فردی فداکار، جسور و سخاوتمند بود. منبع روحیه و هیجان رفقا بود. هیچگاه به استعمارگران تمکین نکرد و به همین دلیل همیشه سربلند بود. در حمله به دشمن مردد نبود. رفاقت برای رفیق جایگاه والا و مقدسی داشت. در حمله به دشمن تمام نیروی خود را به کار می‌گرفت و پیشاهنگ حمله بود. تحت هیچ شرایطی عرصه را به دشمن نمی‌سپرد، از این رو در دل رفقا جا گرفته بود و همه او را دوست داشتند."

   این رفیق در ادامه می‌گوید:"رفیق باهوز وظایف سازمانی را به شیوه‌ای پیروزمندانه انجام می‌داد. زبان از بیان ویژگی‌های مبارزات رفیق باهوز ناتوان است. رفیق باهوز را نمی‌توان فراموش کرد بلکه او مدرسه‌ای برای ماست. به همین دلیل رفیق باهوز قهرمان راه رهبر آپو بود. او سبمل مبارزه ماست و در جودی همیشه زنده می‌ماند. انتقام خون رفیق باهوز را می‌ستانیم. با تداوم راه وی مبارزه رفیق باهوز را پی می‌گیریم. او به میهن‌ روشنی می‌بخشد. روشنایی رفیق باهوز همیشه جاودان خواهد بود و راه را به ما نشان می‌دهد. مبارزه و آزادی با فداکاری و جانفشانی شهیدان میسر شده است."