سیامند معینی ریاست مشترک حزب حیات آزاد کردستان در مصاحبه‌ای با روزنامه "ژیان"، حزب دمکرات کردستان عراق و خانواده بارزانی را مسئول به انحراف کشیدن مبارزات آزادی‌خواهانه کردستانی‌ها در هفتاد سال گذشته می‌داند

 

سیامند معینی در گفت‌وگو با این روزنامه اقلیم کردستان وضعیت ایران و تحولات خاورمیانه را مورد ارزیابی قرار داده و افزود:"به دلیل روابط مابین ایران و حکومت اقلیم ، فعالیت‌ها و مبارزات بخشی از احزاب کُردی در این بخش از کردستان تحت کنترل قرار گرفته است."

 

ریاست مشترک پژاک ویژگی احزاب انقلابی را "عدم پذیرش کمپ‌نشینی" و "مبنا قراردادن خلق و انقلاب" می‌داند.

 

چکیده‌ای از این مصاحبه به زبان فارسی؛

سیامند معینی مدل دولت‌ملت حاکم بر ایران و تقسیم کردستان بر چهار دولت منطقه را از دلایل اصلی بحران در ایران و منطقه خاورمیانه اعلام نمود و تصریح نمود:"ویژگی این سیستم تک‌گرایی و یکدست نمودن جامعه و امحای هویت‌های متفاوت است. این سیستم در پی ایجاد هویتی جعلی برآمده است اما با این‌همه پس از صد سال آنچنان که می‌بینیم دولت‌ملت‌های حاکم بر ایران، ترکیه، سوریه و عراق از تحقق اهداف خود بازمانده‌اند و خلق‌ها-بویژه کردها-مقاومت بزرگی را به نمایش گذاشته و هزینه‌های گزافی را متحمل شده‌اند." وی اظهار کرد:"به عقیده من دوره دولت ملت به پایان رسیده است و جامعه به شیوه تازه‌ای از مدیریت نیاز دارد. در دوره گذار شیوه‌های متفاوتی از مدیریت و خودمدیریت جامعه ارائه می‌شوند، ایران دیگر توانایی تداوم وضعیت به سیاق گذشته را از دست داده است و کردها هم فرصتی طلایی را بدست آورده‌اند تا بتوانند پیشاهنگی این مرحله را نه تنها در ایران بلکه در کل منطقه بدست گیرند."

 

معینی افزود:"تغییرات هزینه‌های گزافی را بدنبال دارند اما اگر کردها عاقلانه رفتار نمایند و بخشی از نیروهای کُردی خود را از هژمونی نیروهای اشغالگر کردستان خارج کنند بدون شک فرصت بسیار بزرگی برای دستیابی کردها به پیروزیهای بزرگ مهیا می‌شود."

 

ریاست مشترک پژاک در ادامه مواضع احزاب حاکم بر جنوب کردستان در رابطه با تحولات ایران را مورد سنجش قرار داده و اظهار نمود:"دولت ملت با همکاری نیروهای استعمارگر و متحدان خود برخی گروههای اپوزیسیون بدون عمل را برای اهداف خود سازماندهی کرده‌اند و با نقاب انقلاب و کُردایتی سعی در به انحراف کشیدن مبارزه خلقی و آزادیخواهانه ملتمان را بر عهده گرفته‌اند." ریاست مشترک حزب حیات آزاد کردستان از حزب دمکرات کردستان عراق و خانواده ملا مصطفی بارزانی همچون مسئول به بیراهه کشیدن مبارزه آزادیخواهی کردها نام برده و افزوده است:"هفتاد سال است که این جریان چنین عملکردی را از خود نشان می‌دهند و پیاپی مسیر انقلابی مبارزه کردها را منحرف می‌کنند و مداوما انقلابیون بخش‌های مختلف کردستان را تصفیه کرده‌‌اند. روزانه شاهد تکرار مانع‌تراشی این جریان در مسیر مبارزه کردها هستیم. اتحادیه میهنی از سال ١٩٧۶ با هدف دمیدن روح تازه به میدان آمد و اکنون اگر سیاستی ملی را پیروی نماید و روابط خود با ایران را بر منافع ملی کردها ترجیح ندهد می‌تواند نقشی بسیار مثبت را در این راستا به انجام رساند و به نیروهای اپوزیسیون کُرد در شرق کردستان کمک کند. اتحادیه میهنی باید از راهکار و سیاست‌های حزب دمکرات کردستان عراق فاصله گیرد. کردهای روژهلات می‌توانند حامی بزرگی برای جنوب کردستان باشند."

 

سیامند معینی سپس به موانع مبارزه احزاب روژهلات در اقلیم کردستان پرداخته است:"روابط مابین دولت ایران و حکومت اقلیم فعالیت برخی از احزاب را محدود کرده است. اما مسئله اصلی حکومت اقلیم کردستان نیست. از دیدگاه من معضل واقعی ناتوانی و انفعال این احزاب است. احزاب انقلابی نشستن در کمپ‌ها را نمی‌پذیرند و اولویت وی خلق و انقلاب خود اوست. این امر نیازمند اراده‌ای قوی است. به نظر من چنین اراده‌ای ضعیف و یا حتی وجود ندارد."

 

وی سپس به تلاشهای پژاک برای تأسیس ائتلاف نیروهای اپوزیسیون ایران می‌پردازد:"حکومت ایران با استفاده از تجارب خود و کمک ارتجاع حاکم در داخل وضعیت نامساعدی را رقم زده است. البته این معضل تنها به کردها خلاصه نمی‌شود بلکه حتی نیروهای اپوزیسیون ایرانی هم در هیچ موردی با هم توافق ندارند. این ویژگی شخصیت خسروانی ایرانی است."

 

معینی تأکید نموده است:"نفوذ رژیم ایران در جریانها و احزاب اپوزیسیون ایرانی بحران سیاسی ایدئولوژیک را در میان آنان عمیق کرده است. می‌توان گفت اپوزیسیون بجای فعالیت علیه سیستم حاکم به اپوزیسیون خود مبدل شده است. این اپوزیسیون انرژی خود را صرف [مسائل] خود می‌کند تا اینکه برنامه‌ای منسجم را برای مقابله با رژیم حاکم پیروی کند. پس از کنگره پنجم پژاک تصمیم به گفت‌وگو با احزاب و سازمان‌های ایرانی و کُردی گرفته شد. در این راستا دست کمک را برای فعالیت مشترک در جبهه‌های نبرد علیه جمهوری اسلامی ایران دراز کردیم. این فراخوان تا حدی موفق عمل کرد اما کافی نیست. زیرا از سوی رژیم ارتجاعی در داخل و خارج سیاه نمایی وسیعی علیه پژاک در جریان است. دلیل این اقدام هم ترسی است که جمهوری اسلامی از پژاک دارد."

 

سیامند معینی در مورد تحولات تازه در روابط مابین ایران و آمریکا می‌گوید:"مسئله تحریم‌ها را جدی باید گرفت و این کار با هدف تضعیف ایران و فشار برای خروج آن از سوریه، عراق و خارج از مرزهای وی است. تحریم به بحران اقتصادی ایران دامن می‌زند. به نظر من ایران تسلیم خواهد شد. زیرا این کشور فاقد توانایی خروج از بحران اقتصادی است و مجبور به پذیرش شکست است. اما در رابطه با حمله نظامی فکر نمی‌کنم که آمریکایی‌ها در این مرحله به چنین کاری دست زنند."

 

معینی در رابطه با تأثیرات تنش ایران-آمریکا بر خلق‌های ایران و بویژه کردها خاطرنشان کرده است که رژیم ایران با سیستم موجود توان حل مسائل خلق‌های ایران را ندارد. به گفته وی رویکرد شونیستی نمی‌تواند مسئله‌ای را حل کند:"لازم است که این رژیم تغییر یابد. همبستگی خلق‌‌ها تنها راه حل است وبایست به شیوه‌ای سیستماتیک و عاقلانه علیه این رژیم ایستادگی کنند."

 

رییس مشترک پژاک دلیل عدم توافق نیروهای اپوزیسیون ایران را به نقش كشورهای ذی‌نفع اروپایی با ایران و منافع اقتصادی مرتبط می‌داند و از جامعه جهانی خواست تا بجای منافع اقتصادی به خلق‌های ایران توجه کنند.

 

سیامند معینی ریاست مشترک پژاک در پایان تنها راه مفید برای حل مسائل و بحران‌های موجود در ایران را مدل ملت دمکراتیک و کنفدرالیسم دمکراتیک عنوان کرده و تأکید نموده است"خودمدیریتی دمکراتیک در این برهه تنها راه حل است. ما همچون پژاک به شیوه‌های گوناگون راه چاره دمکراتیک را فرموله کرده و با افکار عمومی در میان گذاشته‌ایم. اکنون هم برای حل مسئله کُرد در تمام عرصه‌ها آماده‌ مبارزه هستیم و جایگزین خود را طبق واقعیت‌های سیاسی ایران و کردستان ارائه نماییم."