اعدام و اسیرکشی توسط حکومت ایران سال‌هاست که قلب بسیاری را حتی بیرون از مرزهای این کشور به درد آورده است. مقامات امنیتی در حالی از کشیدن صندلی زیر پای زندانیان و حلق آویز شدن آنها لذت می‌برند که این اقدام برای آزادیخواهان و مدافعین حقوق بشر نفرت انگیز است. نگرانی ها اکنون از جان رامین حسین پناهی، زندانی سیاسی کرد بالا گرفته که احتمال دارد طعمه بعدی نظام باشد.

محمد ثلاث درویش زندانی که سحرگاه ٢٨ خرداد در زندان رجایی شهر کرج اعدام شد اولین قربانی جنایات سازمان یافته دولتی در ایران نبود.

اعدام او در حالی بود که آقای ثلاث بر بیگناهی خود تأکید داشت و گفته بود که زیر شکنجەهای بی رحمانه مجبور به اعتراف دروغین شده است.

او قربانی کینه توزی و انتقام جویی حکومت ایران شد که در چهار دهه گذشته هزاران زندانی و گروگان سیاسی را از طریق چوبه دار یا تیرباران به قتل رسانده است.

پس از محمد ثلاث، چشم‌ها به رامین حسین پناهی دوخته شده که مقامات امنیتی گفته بودند پس از عید فطر اعدام خواهد شد.

پدر و مادر رامین که ماههاست برای نجات جان فرزندشان تلاش می کنند می گویند تحت فشار قرار دارند.

پدر سالمند رامین روز چهارشنبه برای حرف زدن علیه پسرش در مقابل در دوربین مورد تهدید قرار گرفته است.

بیش از هشت هزار نفر از شهروندان ایرانی با امضای بیانیه‌ای از سایر هم میهنان خود خواسته‌اند تا اجازه ندهند حکم اعدام او اجرا شود. همچنین شماری از مخالفین اعدام برای توقف این حکم ضد انسانی در ایران اعلام اعتصاب غذا کرده اند.

فعالین حقوق بشر در خارج از کشور نیز کمپین فعالی برای جلب توجه به قتل های دولتی در ایران براه انداخته اند تا اجازه ندهند در میانه هیاهوی بازی های جام جهانی فوتبال، خانوادەهای بیشتری داغدار شوند.