مقاومت روزه مرگ زندانیان پرونده حزب کارگران کردستان و حزب آزادی زنان کردستان با هدف پایان دادن به حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد که از ٣٠ آوریل/ ١٠ اردیبهشت آغاز شده بود با شرکت ١۵ زندانی سیاسی دیگر گسترده‌تر خواهد شد
زندانیان پرونده پ.ک.ک و پاژک در زندانهای رژیم ترک با انتشار بیانیه‌ای کتبی اعلام کردند روزه مرگ برای پایان دادن به حصر عبدالله اوجالان از دهم ماه مه/ ٢٠ اردیبهشت با مشارکت ١۵ زندانی دیگر گسترش می‌یابند.
بیانیه زندانیان به این شرح است:
"در مرحله‌ای که ما گامهایی قاطع برمی‌داریم سطح حصر و انزوا بر رهبر آپو که انبوهه ارزش‌ها و زیبایی [انقلاب] ماست همچنان ادامه دارد، به مثابه حصری است که بر زندگی اجتماعی تحمیل می‌شود. مبرهن است که تداوم حصر بر انسانی که از سوی جامعه به عنوان رهبر و آفریننده صلح است تنها انزوای ایشان نیست. حصر بر رهبرمان که مجموعه ادراک و وجدان خلقمان است در واقع حصر خلق و آزادی خلق‌هاست. با کارزار اعتصاب غذا همچون وظیفه‌ای اخلاقی و اجتماعی نقاب حکومت فاشیستی را پایین کشیده‌ایم، ادامه دارد. مقاومت ما در زندانها برای انجام وظایف خود در قبال رهبری و خلقمان است و هیچ کس گمان نکند که صرف هر هزینه‌ای، تا پایان با عزم مقاومت را ادامه می‌دهیم.
حکومت فاشیست آ.ک.پ/م.ه.پ با ایجاد بحران اجتماعی بر عمر خود می‌افزاید. مقاومت شرافتمندانه ما علیه [حکومت فاشیست] بە مثابه‌ی شعله‌ای فروزان به حصر پایان داده و به آرمان‌های خلق‌ها جامه عمل بپوشانند. ما زندانیان پ.ک.ک و پاژک در زندانهای کردستان و ترکیه بر مبنای خطمشی ١۴ ژوئیه ١٩٨٢ مقاومت اعتصاب غذای نامحدود و بدون‌بازگشت و همچنین روزه مرگ را به شیوه‌ای قاطعانه ادامه خواهیم داد. با این‌همه تلاش‌‌هایی برای شکستن اراده ما در جریان هستند. دیدارهای ١٢ ژانویه و ٢ مه با رهبری ملاقات‌هایی هستند که توسط حکومت به منظور فریب و دسیسه‌ای کثیف صورت گرفته‌اند. قابل درک است که نه توافق، نه مذاکره و نه مرحله‌ای تازه از گفتگو شکل نگرفته است.
اکنون مشخص شده است که فکر و عقل محدود دولت تا چه حد در تنگنا قرار گرفته است و دچار اختلافات قانونی شده است. ما به عنوان زندانیان پ.ک،ک و پاژک خواستار اجرای درخواستهای هفتگانه‌مان هستیم. درخواستهای ما با قانون اساسی مخالفتی ندارد و مانع وابستگی عدالت به امیال شخصی نیز می‌شوند. در چنین زمانی که وزیر دادگستری نمی‌تواند قوانین اساسی دولت ترکیه را اجرایی کند، به شیوه‌ای ناعادلانه رفتار می‌کند و استقلال دادگاه را قربانی فرد اردوغان می‌کند. این مسئله هم در پروسه‌ی انتخابات و هم در سایر زمینه‌ها دیده می‌شود.
در بیانیه ی وکلا که پس از دیدار ۲م مه /۱۲ اردیبهشت با رهبرمان اعلام شد؛ به طور مشخص خاطرنشان شده است که مسائل اجتماعی با قدرت عقل، سیاست و فرهنگ حل می‌شوند نه با جنگ و برخوردهای فیزیکی. همه‌ی اینها هم با مذاکرات دمکراتیک انجام می‌شود. در شرایط کنونی مسئولین دولت و حکومت از حل مسائل با روشهای دمکراتیک، بیشتر بر حل نشدن مسائل اجتماعی و دمکراتیک اصرار دارند. ما به عنوان زندانیان پ.ک.ک و پاژک برای پایان کامل حصر، مقاومت می‌کنیم. با یک یا دو دیدار حصر پایان نمی‌یابد. اگر مسئولین دولت ترکیه فکر می‌کنند واقعا می‌خواهند قدمی بردارند، باید با شجاعت پروسه‌ی مذاکرات دمکراتیک را آغاز کنند. حل دمکراتیک مسئله‌ی کرد، دمکراتیزه کردن ترکیه است و برای محقق ساختن این هدف، رهبری ما نقش موثری دارد. به همین دلیل تنها مخاطب و مخاطب اصلی اوست. اما برای این هدف ابتدا باید حصر برداشته شود و شرایط مناسب برای وی فراهم شود تا بتواند آزادانه زندگی و کار کند.
در شرایط کنونی هنوز حصر رهبری ادامه دارد. پس از دیدار ۲ مه/۱۲ اردیبهشت وکلا با رهبرمان، هیچ درخواست دیگر وکلا برای دیدار با اوجالان مورد قبول واقع نشده است. این بدان معنیست که حصر هنوز ادامه دارد. به وضوح می‌گوییم هیچ کس انتظار نداشته باشد با یک دیدار با رهبری ما به اعتصاب خود و روزه‌ی مرگ پایان دهیم. ما کسانی که به فلسفه‌ی رهبری پایبند هستیم، تا حصر پایان نیابد، فریب دولت را نخواهیم خورد و مقاومتمان ادامه خواهد یافت. همگان بدانند ما از مقاومت در مقابل فاشیسم عقب نخواهیم نشست.
مقاومت با پیشگامی رئیس مشترک ک.ج.د لیلا گوون که پیشگامی مقاومت"حصر را پایان می‌دهیم، فاشیزم را نابود کرده و کردستان را آزاد می‌کنیم" را به عهده دارد و از ٨ نوامبر دست به اعتصاب غذا زده است، همچنین مقاومت در زندانها و خارج از آن که همچنان ادامه دارد، همراه با مقاومت ما که از ۱۶ دسامبر آغاز شده و ۱۵ زندانی که در ۳۰ آوریل روزه‌ی مرگ را آغاز کرده‌اند، مقاومتیست علیه اصرار رئیس جمهور دولت ترکیه در حصر رهبرمان و منزوی کردن زندگی جامعه.
ما زندانیان پرونده پ.ک.ک و پاژک روزه مرگ را با مشارکت گروه تازه‌ای گسترش می‌دهیم. همچنین مقاومت روزه مرگ که از ٣٠ آوریل با مشارکت ١۵ تن از رفقایمان آغاز شده بود همچنان ادامه خواهد داشت. از این رو در ذیل اسامی رفقایی را که در ١٠ مه به روزه مرگ ملحق می‌شوند اعلام می‌نماییم.
اسامی به این شرح است:
گروه ج زندان کاندرا: یاشار جیباش، محمد اینال، دیار آکدمیر، انگین کاهرمان
گروه ف زندان بولو: ابرهیم دوغان، احمد امین ارن، مصطفی تاشان
زندان پاتنوس: سنا افه، برهان شک، فیصل آتاک، شفیق کیهان
شماره ١ زندان تکیرداغ: رشاد اُزدیل
شماره ٢ زندان تکیرداغ: زکی بایهان، یلماز یلدز
زندان فوق امنیتی وان: سعید اُزتورک
باید دانست که اقداماتمان با جدیت و پافشاری به شیوه‌ای سازمانی خواهد بود.
با آغاز اعتصاب ١٠ مه و روزه مرگ ٣٠ اوریل که همچنان ادامه دارد روزه مرگ ما با مشارکت ٣٠ رفیق ادامه می‌یابد. تا تحقق خواسته‌هایمان به مقاومت ادامه خواهیم داد.
بر این مبنا به تحصن و مقاومت مادران زندانیان درود می‌فرستیم و از آحاد خلق می‌خواهیم به مبارزه بپیوندند.
در مرحله حیاتی مقاومت علیه فاشیسم از تمام سازمان‌های غیردولتی، آکادمیسین‌ها، نویسندگان و روشنفکران می‌خواهیم با ما همصدایی نمایند.
تمام مشتاقان دمکراسی را به ایستادگی علیه فاشیسم فرامی‌خوانیم. مقاومت پیروزی است و قطعا پیروزی از آن ما خواهد بود."
