در ۲۷ اکتبر ٢٠١٩ / ۵ آبان ١٣٩٨ عبدالله ارین والی اشغالگر روحا از حزب عدالت و توسعه و تبهکاران وابسته به دولت ترک که بقایای داعش محسوب می‌شوند همراه با رئیس موقت شهر گری سپی، عبدالرحمن مصطفی نشستی خبری را برگزار کردند. در نتیجه این نشست خبری که با همراهی اکثریت تبهکاران برگزار گردید شورای شهر گری سپی اعلام موجودیت نمود. در شهر باب نیز در نخستین روزهای توطئه علیه روژآوا به تبهکاران و دولت ترک واگذار شده بود در ۲۴ نوامبر با حضور مسئولان آ.ک.پ تاسیس شورای ترکمن این شهر را اعلام نموده است. یاووز سلیم کیران معاون وزیر امور خارجه ترکیه نیز در این نشست حضور داشت.

دکتر محمد جیه جمعه ریاست مجلس ترکمن‌های سوریه نیز که از سوی دولت ترک سمت یافته است در این رابطه اظهار داشت که در صورت ایجاد منطقه امن ما سریعا آماده استقرار جمعیت در این مناطق هستیم. وجیه جمعه که به عنوان یکی از اعضای میت شناخته شده است، مدت زمانی است که ریاست مجلس ترکمن‌ها را در دست داشته و مجددا از سوی آ.ک.پ به عنوان ریاست مجلس ترکمنها برگزیده شده است.

ترکمنها در سوریه تحت عنوان گروههای سلطان مراد، سلطان سلیمان شاه، فاتح سلطان محمد، منتصر بالله، گروه سمرقند و گروهان حمزه از سوی سازمان اطلاعات ترک سازماندهی شده‌اند و در حملات اشغالگری به مناطق استراتژیک روژآوا مشارکت دارند. در مناطق اشغال شده مرزی، این گروهها کنترل نواحی استراتژیک را برعهده دارند.

دروازه مرزی آکچا کالا که در منطقه مرزی گری سپی واقع شده است، زمانیکه تحت اشغالگری داعش قرار داشت همواره باز بود و بعد از آنگه نیروهای سوریه دمکراتیک این مناطق را بازپس گرفتند دولت ترک این دروازه مرزی را مسدود نمود. بعد از حملات اشغالگرانه ۹ اکتبر این دروازه مجددا از سوی دولت ترک در خدمت گروههای تبهکار قرار گرفت. طبق اطلاعات به دست امده کنترل امنیت این دروازه مرزی از سوی دولت ترک در اختیار گروههای تبهکار ترکمن سلطان مراد قرار گرفته است.

دولت ترک تبهکاران بازمانده از داعش را از ترکمنستان، ترکستان، تاجیکستان و اویغورستان هستند به این منطقه منتقل کرده و درصدد است که این عناصر را همانند عفرین ساماندهی و مستقر نماید. بعد از اشغال عفرین، در مناطق مرزی و همجوار با ترکیه ترکمنها مستقر شده‌اند. همزمان امنیت دروازهای مرزی و بسیاری از مراکز مهم شهری به این گروههای تبهکار ترکمن واگذار شده است. گروههای تبهکار ترکمن در مناطق جندرس، راجو، بلبله و منطقه شرا استقرار یافته‌اند و دروازه مرزی باب الهوا، دروازه مرزی باب السلام، عنتاریب و جرابلوس و دیگر مناطق مجاور مرزی با ترکیه در کنترل این نیروها قرار دارند. طبق آمارهای ماه فوریه امسال، در عفرین ۷۴۸ خانواده ترکمن مستقر شده‌اند، از این تعداد ۳۰۰ خانواده در مرکز عفرین مستقر شده‌اند، دیگران در نواحی روستایی این شهر اسکان یافته‌اند. همزمان در سوریه، در نتیجه توافق ترکیه-روسیه-سوریه تبهکاران داعش و ارتش آزاد سوریه در حما، حمص و غوطه‌ی شرقی در منطقه عفرین مستقر شده‌اند.

به رغم آنکه در این مناطق تا کنون هیچ ترکمنی سکونت نداشته است، مناطق با اسامی ترکی نامگذاری شده و سیاستهای پاکسازی و آسیمیلاسیون در این منطقه به طور کامل پیگیری می‌شوند. دولت ترک کاملا اطلاع دارد که در این مناطق اشغال شده حضور موقتی دارد، به همین دلیل به عمق ۵ کیلومتر در مناطق مجاور مرزی با طرح قبلی، درصدد است کمربند ترکمن را در این مناطق به اجرا بگذارد. در این حملات اشغالگرانه، از سوی سازمان اطلاعات ترک گروههای ترکمن حفاظت شده و ضمن ایجاد گروههای تبهکار از اعراب، این گروهها از سوی دولت ترک به خطوط مقدم جنگ اعزام می‌شوند.

دولت اشغالگر ترک بعد از اشغال عفرین اعراب تحت کنترل خود را که به عنوان خطر ملاحظه می‌کرد از میان برداشته و به جای آنها گروههای وابسته به خود را جایگزین آنها کرده است. در این میان خصوصا تبهکاران گردان سلطان مراد را که با دیگر گروهها در رقابت بودند از میان برداشته است.

دولت ترک نزدیک به یکصد سال است که در نتیجه سیاست پاکسازی نژادی و اتنیکی علیه کوردها، خانواده‌هایی را از کشورهای دیگر آورده و در شهرها و روستاهای کوردنشین اسکان می‌دهد. در سالهای ۱۹۳۰ و بعد از قتلعام زیلان، هزاران خانواده افغان و کریزگ را در دره «زیلا» و شهر «اردیش» استقرار بخشیده است. تمامی این خانواده‌هایی که در این مناطق مستقر شده‌اند اکنون نیز تحت حمایت ارتش ترک به مزدوری دست می‌زنند. از همین رو برنامه‌های دولت ترک در رابطه با ترکمنها که تلاش دارد در عراق و سوریه واجد حاکمیت شود جای هیچگونه شبهه‌ای باقی نمی‌گذارد.

 در سال ۲۰۱۴ زمان افزایش حملات داعش به عراق، سازمان اطلاعات ترک از جبهه ترکمن عراق خواست که همانند یک گروه مسلح و از طریق جبهه ترکمن عراق اقتدار کوردها در کرکوک را تضعیف نمایند و تلاشهای مداومی را با همکاری داعش جهت ایجاد بحران در آن منطقه آغاز کردند.

دولت ترک همواره مسئله ترکمن‌ها در عراق را از طریق جبهه ترکمن در دستور کار قرار داده است و تلاش دارد تا بدینوسیله در امورد عراق دخالت نماید. در این میان دولت ترک هر چقدر شمار ترکمن‌ها در عراق را چند میلیون نفر نام می‌برد، طبق داده‌های حکومت عراق شمار ترکمنها در این کشور از ۲۵۰ هزار نفر بیشتر نیست. مناطق ترکمن‌نشین در سوریه نیز از سوی دولت ترک دچار همین دخالتها شده‌اند. ترکمنها در شمال-شرق سوریه در منبج و گری سپی ساکن هستند. طبق آمار منتشره و سرشماری دولت سوریه در سال ۲۰۰۴، در گری سپی نزدیک ۱۰ تا ۱۵ درصد از ساکنان آن ترکمن هستند. طبق آمارهای خودمدیریتی روژاوا، بعد از اکثریت کورد و عرب در این منطقه، شمار ترکمنها در این منطقه به ۱۰ تا ۱۵ درصد از کل جمیعت این شهر می‌رسد. طبق آمارهای سال ۲۰۰۴، شمار شهرهای شمال-شرق سوریه بدینگونه است:

در سریکانی ۶۰ درصد از جمیعت را کوردها و ۳۵ درصد را اعراب تشکیل می‌دهند. غیر از این موارد، ارمنیان، سریانیها و چچنها نیز که از قرن ۱۹ به این منطقه مهاجرت کرده‌اند در این شهر زندگی می کنند.

گری سپی: با جمیعت یکصدهزار نفری خود، ۱۰ تا ۱۵ درصد ترکمن و شمار کمی ارمنی در انجا ساکن هستند.

دربیسی: اکثریت ساکنان آن کورد هستند. بعد از اجرای پروژه کمربند عربی، اعراب نیز وارد آنجا شده‌اند و ارمنیان نیز در این شهر ساکن هستند.

کوبانی: کوردها ۹۰ درصد جمیعت این شهر ار تشکیل می‌دهند. در مرکز شهر اعراب و عده قلیلی نیز ارمنی حضور دارند.

قامیشلو: یکی از مراکز مهم جمعیتی روژاوا و مرکز جزیره به شمار می‌رود. شمار ساکنان آن بیش از ۵۰۰ هزار نفر است. ۶۲ درصد ساکنان آن را کوردها تشکیل می‌دهند. بقیه این ۳۳ درصد را اعراب و مسیحیان تشکیل می‌دهند.

عامودی: ۹۰ درصد از جمیعت این شهر را کوردها تشکیل می‌دهند. اعراب و سریانیها نیز در این شهر زندگی می‌کنند.

دیرک: اکثریت ساکنان آن کورد هستند. غیر از کوردها، اعراب و سریانیها و شمار کمی نیز ارمنی در آنجا ساکن هستند.

منبع: ANHA