در پی حملات و توپ باران‌های دولت ترک به عفرین آرزوها و آمال صدها هزار نفر از دانشآموزان عفرین برای آینده خویش تاریک شد، اما آنان هیچگاه تسلیم خواسته‌های رژیم تبهکار ترک نشدند. آنان در منطقه شهبا سربلندانه به مقاومت خویش ادامه می‌دهند.
دانشآموزان عفرین که از آغاز انقلاب خلق‌های سوریه تا کنون سر تسلیم شدن خم نکرده و به تحصیل خویش ادامه داده‌اند امروز نیز به روحیه‌ای مضاعف به تحصیلات خویش را در آوارگی پی می‌گیرند.
سال ٢٠١٨ در پی حملات اشغالگرانه رژیم ترک و تبهکارانش به عفرین آرزو و آمال دانشآموزان تاریک شد و مدارسشان از سوی جنگنده‌های رژیم ترک بمباران شدند. به همین دلیل به اجبار خانه و کاشانه خود را ترک کردند و به منطقه شهبا پناه آوردند.
در شهبا دانشآموزان بازهم سر تسلیم شدن برابر اشغالگران خم نکردند و به رغم تمامی مشکلات به تحصیل خویش ادامه دادند.
دانشآموزان آواره با کمک معلمان خود خیمه و مکان‌های تازه‌ای را برای تحصیل مهیا کردند و تصمیم گرفتند علی‌رغم تمامی مصائب دست از تحصیل علم برندارند.
امینه محمد یکی از معلمین مدرسه احدث در مورد زحمات و مسائلی که دامنگیر دانشآموزان آواره عفرینی شده است سخن گفته و می‌‌افزاید:"همه می‌دانند که ما با چه حالی از عفرین آواره شهبا شدیم. جنگ اشغال عفرین بر کودکان تأثیر بزرگی گذاشته بود. از زندگی عادی و بویژه از آموزش و مدرسه محروم شده بودند.
ما خواستیم با آغاز فعالیت مدارس به کودکان کمک کنیم که از فکر جنگ رها شوند.
ما مدرسه احدث را بر روی بقایای یک زندان درست کردیم. زیرا اینجا به دلیل جنگ چند ساله مدرسه‌ای باقی نمانده است، اینجا در و پنجره نداشت، تبهکاران هر آنچه را که توانسته بودند غارت کرده‌اند. ما با کمک همدیگر این ویرانه را به یک مدرسه مبدل کردیم. در و پنجره برای آن ساختیم و از یک زندان یک مدرسه ساختیم.
سپس برای آنکه خانواده‌ها کودکانشان را به مدرسه بفرستند به دیدار خانواده‌های آواره رفتیم. این کار پیروزی بزرگی را رقم زد. ما توانستیم با آغاز مجدد فعالیت آموزشی کودکان را از شبح جنگ اشغالگرانه ترکها تا حدی نجات دهیم و دوباره آنها را با کتاب و مدرسه آشتی دهیم.
البته در آغاز اقناع خانواده‌ها کمی مشکل بود. زیرا فکر می‌کردند که فعالیت آموزشی در یک مدرسه که قبلا زندان بوده میسر نیست اما ما با کمک کودکان نشان دادیم که این مکان دیگر نه یک زندان بلکه یک مکان آموزشی است.
امینه در ادامه اظهار کرد:"در آغاز قلم و کاغذ و کتابی وجود نداشت، ما در اوایل با سمینار، شعرخوانی و برگزاری نشست به دانشآموزان درس می‌دادیم. همچنین خواستیم کودکان تنها به کتاب تکیه نکنند. البته در این میان تنها یک معلم موفق می‌تواند به نتیجه دست یابد و با ایجاد شعف به دانشآموزان آنان را قانع به ادامه تحصیل کند."
امینه محمود در پایان می‌گوید:"البته حملات توپخانه‌ای ترکیه به کودکان آواره ادامه دارند، ما سعی می‌کنیم که کودکان را از حملات مصون داریم و آنانرا به این شیوه از جنگ محافظت کنیم. البته جنگ تأثیر بسیاری بر کودکان خردسال دارد. ما به آنان یاد می‌دهیم که به میهن و جامعه خود عشق بورزند و به انسان‌ها احترام بگذارند. این خود یک پیروزی است."
