انور مسلم روز جهانی همبستگی با کوبانی را نقطه عطفی در مسئله کورد معرفی کرده و اظهار داشت: چون دیگر خلق‌های جهان بردگان تصمیم‌گیری حکومتهای خود نبودند، مستقیما حمایت خود را از کوبانی اعلام کردند.
خلق‌های جهان روز اول نوامیر ۲۰۱۴ را به عنوان روز جهانی همبستگی با کوبانی در مقابل تبهکاران داعش اعلام کردند. میلیونها انسان در بسیاری از کشورهای جهان، با ادیان، ملیت، مذهب و اتنیکهای مختلف با برافراشتن پرچم‌های یگان‌های مدافع زنان، به میادین آمده و به مقاومت کوبانی درود فرستاده و حملات داعش را محکوم کردند، همچنین در این گردهمایی، از جامعه بین‌المللی درخواست نمودند که دست به مداخله زده و برای حمایت از کوبانی اقدام کنند. در رابطه با این مسئله، ریاست مشترک حزب اتحاد دمکراتیک، انور مسلم به پرسشهای خبرگزاری هاوار پاسخ داد.
هاوار: کوبانی ماهها در مقابله با تبهکاران داعش مقاومتی بی‌نظیر را از خود نشان دادف خلق‌های جهان برای اعلام همبستگی با این مقاومت به میادین آمده و در اول نوامبر، در سطح جهانی از کوبانی اعلام حمایت نمودند. دلایل این حمایت همه جانبه چه بود؟
انور مسلم: یکی از دلایل این همبستگی و اعلام حمایت، ترس از تکرار قتل‌عامی مانند قتل عام کوردها در شنگال، تکرار ربودن و آوارگی هزاران نفر بود. به همین دلیل در تمامی روستاها، شهرها در مقابله با داعش مقاومتی بی نظیر به عمل آمد، این مقاومت اجازه داد که طرفداران دمکراسی و بشریت، در صدها شهر از مقاومت کوبانی حمایت نمایند.
حمایت جهانی در ابعاد سیاسی برای خلق کورد به چه معنایی بود؟
حمایت جهانی در بعد سیاسی این واقعیت را نشان می‌دهد که خلق‌های جهان دیگر گوش به فرمان تصمیمات دولت‌های خود نبوده و خود مستقیما تصمیم می‌گیرند، این رویداد نقطه عطفی در مسئله کورد در سطح جهانی است، دیگر مسئله کورد در بند منافع دولت‌های منطقه‌ای نخواهد بود.
آیا می‌توانیم روز اول نوامبر را به عنوان روزی تاریخی در سطح گشایش مسئله کورد در جهان بدانیم؟
البته، نقطه عطفی در سطح جهانی است، همراه با دردها و مصائب خلق کورد در تمامی دوران‌ها، خصوصا در قرن بیستم که از سوی سیستم‌های حاکم در سوریه، عراق، ترکیه و ایران بر خلق کورد تحمیل شده است، اما مسئله کورد در گذشته دور از میدان‌های بین‌المللی بود. مقاومت کوبانی و حمایت بین‌المللی بعمل آمده از این مقاومت، نقش بزرگی را در از میان برداشتن تاریکی و در حاشیه ماندن خلق کورد ایفا کرد.
دولت ترک تبریک و شادباش‌های روز اول نوامبر را جرم قلمداد می‌کند، در این رابطه حزب دمکراتیک خلق‌ها عملیات قتلعام سیاسی سیاسی را در پیش گرفته است، به نظر شما چرا دولت ترک با چنین خشونتی دست به این اقدامات می‌زند؟
متاسفانه دولت ترک نه فقط شادباش‌های این مناسبت جهانی را قبول ندارد، بلکه افرادی که این مناسبت را نیز جشن می‌گیرند، دستگیر و بازداشت می‌کند. حتی روزنامه‌های ترکی از اشاره به این روز نیز واهمه دارند. آ.ک.پ از حمایت بین‌المللی از شمال-شرق سوریه می‌ترسد. زیرا در این مناطق، در جنگ کوبانی و اخیرا باغوز، داعشیان تروریست از میان رفتند. از طرف دیگر، هدف تمامی تلاش‌های ترکیه از میان برداشتن حیات مشترک بین گروه‌های تشکیل دهنده سوریه است که بذرهای آن را در شمال-شرق سوریه کاشته‌اند.
مقاومت کوبانی چگونه راه را برای از میان برداشتن داعش گشود؟ چگونه مقاومت کوبانی بر سیاستهای دولت‌های منطقه‌ای که از داعش حمایت می‌کردند تاثیر گذار شد؟
زمانیکه داعش شهر موصل را به اشغال خود درآورد، از شهر رقه در سوریه در حال تصیم‌گیری برای مقصد بعدی خود بود، اما وضعیت کوبانی متفاوت بود. به این دلیل که داعش مقاومت خلق را پیش‌بینی نکرده بوده، با این شکست و نابودی در کوبانی مواجه شد. دولت‌های جهانی بر این باور بودند که داعش در کوبانی به موفقیت دست می‌یابد، اما به نتایج مد نظر خود دست نیافتند و نقشه‌های مخفی آنان فاش شدند، این مسئله تاثیری منفی را بر آنان و سیاستهای منطقه‌ای و جهانی آنان گذاشت.
شما نقش زنان را در مقاومت کوبانی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نقش یگان‌های مدافع زنان در کوبانی بسیار مهم بود. خصوصا که نوع نگاه به زنان در منطقه بدون در نظر داشتن نقش فعال آنان مورد توجه قرار بگیرد. اما با حملات داعش به کوبانی، این نگاه سنتی دچار تغییر شد. دیگر مقاومت کوبانی نقش زنان و رزمندگان و فرماندهان زن شناخته شد و بعد از ان نیز زنان وارد روند سیاسی و اداره جامعه شدند. این مرحله، به نوبه خود کارزاری فکری و اجتماعی را ایجاد کرد.
برای حفاظت و حمایت از مقاومت روژآوا و شمال-شرق سوریه باید چه کرد؟
برای حراست و حفظ روژآوا، ما نیازمند مبارزه‌ای فکری و مشترک هستیم تا بتوانیم مبنایی را برای ایجاد سوریه در اینده خلق کنیم. در مقابل جنگ ویژه‌ای که بیشتر سیستم‌های منطقه‌ای بر منطقه ما تحمیل می‌کنند، برای از میان برداشتن پروژه خودمدیریتی و ایجاد بی‌ثباتی بین عناصر و گروه‌های ساکن منطقه، لازم است که مبارزه هر چه بیشتر تقویت شود. لازم است که در کنار نیروهای سوریه دمکراتیک حضور داشت، این نیرو چتر تمامی گروه‌های سوری است که می‌تواند آن‌ها را در برگیرد. از طرف دیگر ما باید از نهادهای خودمدیریتی شمال-شرق سوریه حمایت کنیم تا بتوانیم دستاوردهای مقاومت کوبانی و حمایت‌های بین‌المللی را حفظ کنیم.
