حجی رسول اهل دیرک روژاوای کوردستان اکنون ٨٠ سال سن دارد. او عضو سابق پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک- حزب خانواده ملامصطفی بارزانی) بوده است. حجی رسول از پیشاهنگان یک حزب سیاسی کورد در روژاوای کوردستان بوده است. سال ١٩۶١ به قیام کوردها در جنوب کوردستان پیوست و از سال ١٩٨۵ مبارزات حزب کارگران کوردستان (پ.ک.ک) وی را تحت تأثیر قرار داد. شمار زیادی از بستگان حجی رسول به صفوف پ.ک.ک ملحق شده‌اند و تعدادی از آنان در این راه به شهادت رسیده‌اند.

حجی رسول در گفتگو با خبرگزاری فرات در مورد قیام مسلحانه ١٩۶١ جنوب کوردستان سخن گفت. وی سپس به مبارزات پ.ک.ک علیه استعمارگران و نوکران کورد می‌پردازد و از این طریق تفاوت‌های این دو را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

"ما برای میهن و کوردایتی به انقلاب ملحق شدیم'

خانواده حجی رسول سال ١٩۴٠ از شمال کوردستان به روژاوا مهاجرت کردند و در دیرک اسکان یافتند. سال ١٩۵٧ به پارت دمکرات کوردستان سوریه پیوستند که اولین حزب سیاسی کوردهای روژاوای کوردستان بود. حجی رسول سال ١٩۶١ زمانی که قیام خلق کورد در جنوب کوردستان آغاز شد به این قیام ملحق شد. وی با مسئولان بلندپایه‌ی پ.د.ک که میان روژاوا و جنوب کوردستان در رفت و آمد بودند ملاقات می‌كرد. در روژاوا روابط خارجه و سازماندهی پ.د.ک را بر عهده داشت. برادر او سال ١٩٧٣ به نیروهای پیشمرگ پ.د.ک پیوست و در منطقه زاخو در جنگ با مزدوران رژیم وقت عراق به سختی زخمی شده بود.

حجی رسول که آنزمان عضو فعال پ.د.ک بود می‌گوید:"ما هم عضو پ.د.ک بودیم. وقتی دیدیم که انقلاب شد برای میهن و کوردایتی به صفوف آن پیوستیم. نه تنها ما بلکه شمار زیادی از روژاوا به جنوب کوردستان رفتند و به صفوف پیشمرگه‌ها پیوستند. من خودم ۴ بار با ملا مصطفی بارزانی دیدار کردم. در کنگره شرکت کردم. در سازماندهی پ.د.ک در روژاوا فعالیت می‌کردم و به انقلاب جنوب کوردستان کمک می‌کردیم. نقش من انتقال پیام از دو سوی مرز بود. همچنین اسلحه و مهمات به پیشمرگه‌های پ.د.ک می‌رساندیم. زیرا آنرا یک جنبش کوردی می‌دیدیم. ما می‌گفتیم که برای میهن، برای کوردایتی مبارزه می‌کنیم. از مرگ ترسی به دل نداشتیم."

رژیم سوریه بارها وی را دستگیر کرده و زندانی نمود

به دلیل فعالیت‌های حجی رسول برای پ.د.ک بارها از سوی رژیم سوریه دستگیر شد، حکم دستگیری و تبعید وی به سویدا صادر شده بود. اما با این همه نه فشارهای رژیم سوریه و نه ترس از زندان نتوانست حجی رسول را متوقف کند. وقتی بارزانی‌‌ها تسلیم شدند و اسلحه را بر زمین گذاشتند او هم نتوانست به مبارزاتش ادامه دهد.

حجی رسول می‌گوید که همراه خانواده‌اش به دلیل فشارهای رژیم بعث سوریه مدتی مدید به شیوه‌ی مخفیانه در روستاهای اطراف دیرک زندگی کردند و به فعالیت برای پ.د.ک ادامه دادند. وی می‌افزاید:"تا زمانی که عفو عمومی صادر شد ما مخفیانه روزگار را سپری کردیم و مبارزه را ادامه دادیم. سال ١٩٧٣ دستگیر شدم. ۶ سال در زندان ماندم. آزاد که شدم دوباره مبارزه را از سر گرفتم. اما حملات ارتش عراق علیه کوردها گسترش یافت و به انقلاب ضربه وارد کرد. [بارزانی‌ها] دست از انقلاب شستند. [آش‌بَتال= وادادگی]. بخشی از آنان به ترکیه رفتند و بخشی هم به روژاوا آمدند. من هم از مبارزه دست شستم و در خانه به زندگی عادی ادامه دادم. سال ١٩٨١ یکبار دیگر از سوی رژیم سوریه دستگیر شدم و پس از ٢ سال آزاد شدم. سال ١٩٨۵ بود که با جنبش آپویی آشنا شدم و آنان را پسندیدم."

'آپویی فدایی و مبارزند'

حجی رسول می‌گوید که آنزمان تحت تأثیر مبارزات پ.ک.ک قرار گرفته است، زیرا هم دارای خصلت‌های ارزشمند انسانی بودند و هم فدایی و مبارز.

حاجی رسول و خانواده‌اش پس از آنکه در ١٩٨۵ با پ.ک.ک آشنا شدند به این حزب پیوستند. یکی از پسران وی و بسیاری فرزندان بستگانش به صفوف گریلا محلق شدند. یک پسر وی و ۶ برادرزاده‌اش در صفوف مبارزات پ.ک.ک و ی.پ.گ به شهادت رسیدند. حجی رسول می‌گوید:"پ.ک.ک فدایی بودند و تأثیر شگرفی بر جامعه داشتند. هر چه می‌گفتند به آن عمل می‌کردند. من می‌گفتم که کوردستان با دست آن‌ها آزاد می‌شود. آپویی امروز هم همانگونه‌اند، هر چه می‌گویند به آن عمل می‌کنند. در خاورمیانه هر کس از پ.ک.ک صحبت می‌کند. آنان هم روژاوا و هم شنگال را نجات دادند.

من به قندیل رفتم. با گردانندگان پ.ک.ک صحبت کردم. ما قلب خود را به آنان سپردیم. فرزندان ما در پ.ک.ک جای گرفته و به شهادت رسیدند. ما تا آخرین نفس راه شهیدانمان را ادامه می‌دهیم."

'تفاوت میان پ.ک.ک و پ.د.ک بسیار زیاد است'

حجی رسول می‌گوید که هم پ.د.ک و هم پ.ک.ک را بخوبی می‌شناسد و در مورد تفاوت‌های این دو حزب سخن می‌گوید:"مبارزات پ.ک.ک در خاورمیانه و جهان موضوع بحث عموم مردم است. پ.ک.ک شنگال و روژاوا را از چنگ داعش نجات داد. به انقلاب روژاوا نیرو بخشید و برای آن شهید داد. پیش از این ما می‌ترسیدیم که در خانه خود زندگی کنیم، مخفیانه زندگی می‌کردیم. امروز به آزادی دست یافته‌ایم و خودمان مدیریت سرزمین‌مان را در دست داریم.

اما پ.د.ک اینگونه نیست. پ.د.ک و نیمی از پیشمرگه‌ها تنها تاجر هستند. برای منافع خود و برای سوداگری به انقلاب و به احزاب پیوسته‌اند. وضعیت آنان گویای همه چیز است. اگر پیشمرگه‌های پ.د.ک مرد جنگ بودند شنگال با قتلعام روبرو نمی‌شد. اگر مرد جنگ بودند امروز کرکوک در دست کوردها قرار داشت. همه جهان می‌داند که پ.د.ک بدون رژیم ترک اراده برداشتن یک گام را هم ندارد. [پ.د.ک] از رژیم ترک که دشمن سرسخت کوردهاست حمایت می‌کند."

'آیا خیانتی بزرگتر از این وجود دارد'

حجی رسول به اظهارات مسعود، مسرور و نچیروان بارزانی در مورد اینکه 'پ.ک.ک جنوب کوردستان را اشغال کرده است' اشاره کرده و می‌گوید:"همه ما کورد هستیم، من از آن‌ها می‌پرسم پس شما چرا به سوریه و روژاوا می‌آمدید؟ چرا ما به یاری شما در جنوب آمدیم؟ شما به پ.ک.ک تروریست می‌گویید. من هم به شما می‌گویم که هر کسی به ترکیه کمک کند او تروریست است. پ.د.ک به کوردها خیانت می‌کند."

حجی رسول خاطرنشان کرد که خلق روژاوای کوردستان در مقطع قیام خلق جنوب کوردستان به یاری آنان شتافت و هزاران روژاوایی به صفوف پیشمرگه‌‌ها پیوسته و به شهادت رسیدند. وی افزود:"اما زمانی که قیام خلق روژاوا آغاز شد آنان دست به حفر خندق علیه ما کردند. اکنون هم نظامیانشان را در مرزهای روژاوا مستقر کرده‌اند. با دولت ترک همدست شده‌اند. اگر ما کورد هستیم و آنان هم کوردند پس آنزمان چرا مرزهای جنوب و روژاوای کوردستان را بسته‌اند، چرا اجازه آمد و رفت را از کوردها سلب می‌كنند. زیرا آنان مأمور دولت ترک هستند. آیا این خیانت نیست؟ آیا خیانتی از این بزرگتر وجود دارد؟ امروز میان حکومت جنوب کوردستان و رژیم اردوغان هیچ تمایزی وجود ندارد.

بارزانی‌ها جنوب کوردستان را به دو بخش هولیر و سلیمانی تقسیم کردند. امروز در اینجا هم همین نقشه را در سر دارند. با ENKS می‌خواهند اینجا را هم تجزیه کنند. با کوردهای مبارز و میهن‌دوست دشمنی می‌کنند. این نتیجه خط بارزانی‌ها در سوریه است."

'عفرین را فراموش نمی‌کنیم، اتحاد با همدستان رژیم ترک محال است'

حجی رسول می‌گوید که ENKS مزدور پ.د.ک است و برای اینکه این گروهک به اتحاد کورد ملحق شود اول باید از رژیم ترک و مزدوران اردوغان فاصله بگیرد. وی افزود:"اگر ENKS خواستار اتحاد است اول باید از رژیم ترک و مزدوران اردوغان جدا شود. جامعه ما جای کوردهای مزدور و خودفروش نیست. در آنصورت ما از آنان استقبال می‌کنیم و بصورت مشترک برای آرمان کوردها مبارزه خواهیم کرد. دیگر تکرار این جملات را هم بس کنند که 'کوردهای شمال از روژاوا خارج شوند'. روژاوا متعلق به یکایک کوردهای خاورمیانه است. تنها کافیست که مزدور نباشی و به مردمت خیانت نکنی.

ما هر اندازه به آنان می‌گوییم خیانت بس است و از دشمن جدا شوید اما نمی‌توانند گامی بردارند. ENKS امروز از لحاظ بدکاری حتی از پ.د.ک هم پیشی گرفته است. آیا عفرین را فراموش می‌کنیم؟ در عفرین چه کردند؟ آنان در عفرین با دشمن سرسخت کوردها همدست شدند و فلاکتی بزرگی را بر سر کوردها آوردند. در عفرین نه خاکی برجای گذاشتند و نه زندگی، حتی درخت‌های زیتون را هم با کمک همدیگر دزدیدند.

ابراهیم برو [از سردسته‌های گروهک مزدور ENKS و مشاور مسعود بارزانی] قبل از حمله اشغالگرانه ترکیه به عفرین ما را تهدید کرد که 'عفرین را بر سرتان خراب می‌کنیم'. چرا؟ زیرا دولت ترک به آنان گفته بود که 'عفرین، کوبانی و سریکانی را کنترل کرده و شما [ENKS] را بر سر آنان می‌گماریم'. اما همه وعده‌های ترکیه دروغ از آب درآمد.

اگر امروز هم بتوانند از دولت ترک و مزدوران اردوغان جدا شوند امکان اتحاد کوردها وجود دارد. اما در غیر اینصورت ما هرگز چنین چیزی را نمی‌پذیریم. ما خواستار وحدت واقعی هستیم. اما اتحاد با گروهی که اراده جدایی از رژیم ترک به عنوان دشمن کوردها را نداشته باشد بی‌معناست. آنجا نه اتحاد بلکه خیانت به یک ملت شکل می‌گیرد."