خانواده‌های مبارزانی که در حملات ارتش اشغالگر ترکیه به شهادت رسیدند، اعلام کردند که پرچم آزادی را به اهتزاز در خواهند آورد و از سرزمین خود که با خون شهدا سیراب شده، مراقبت خواهند کرد.

محی الدین حسن در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) اظهار داشت که دولت ترکیه می‌خواهد اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه را منحل کند و گفت: «با گرسنگی به این مردم که از این اداره صیانت می‌کنند، فشار می‌آورد.  منابع معیشتی مانند ایستگاه آب، برق و منابع انرژی را هدف قرار می‌دهد. دشمنی است که کودکان و زنان و سالمندان را می‌کشد . می‌خواهد از طریق این حملات، ما را مجبور به مهاجرت کند. مردم ما از ابتدا در برابر سیاست‌های مهاجرتی مقاومت شدیدی از خود نشان دادند. حتی اگر فقط نان خشک و آب بخوریم، نمی‌گذاریم سیاست‌های دشمن پیروز شود. مردم ما پرچم آزادی را به اهتزاز در می‌آورند. سرزمین ما با خون شهدا سیراب شده و بهای آن پرداخت شده است. همه دستاوردها با تلاش شهدا بدست آمده است. ما این کار را نادیده نخواهیم گرفت و خاک خود را به دست دشمن نمی‌سپاریم. در مبارزه با دشمن با هم متحد هستیم. نه با گرسنگی و نه با مهاجرت نمی‌توانند ما را بکشند. از این به بعد ما حتی یک قدم عقب نخواهیم رفت. ما با هدف شهدا به راه خود ادامه می‌دهیم. هر کاری که بکنند، ما این سرزمین را به اردوغان و تبهکارانش نمی‌سپاریم.»

حتی نمی‌توانند یک وجب از خاک ما ​​را بدست آورند 

منال فخری با یادآوری اینکه دولت اشغالگر ترکیه می‌خواهد اراده مردم را از بین ببرد، گفت: «دولت ترکیه با تفکر یک دولت، یک زبان، یک هویت، یک پرچم و یک کشور، سیاست نسل‌کشی را علیه مردم منطقه انجام می‌دهد. ترکها باید این را خوب بدانند و درک کنند، آنها نمی‌توانند حتی یک وجب از خاک ما را اشغال کنند. اگر فکر می‌کنند که این توانایی را دارند که با حمله اراده ما را بشکنند و ما را بترسانند و بین مردم اختلاف ایجاد کنند، خود را فریب می دهند. مهم نیست حمله چقدر سنگین باشد، مبارزه حتی قوی‌تر خواهد شد. مردم منطقه به اداره خودمدیریتی وفادار هستند. این وفاداری ادامه خواهد داشت. ما هرگز اجازه نخواهیم داد که دولت ترکیه شرافت ما را زیر پا بگذارد.»

نمی‌تواند اراده‌ی یک خلق را اینگونه بشکند

نظیر صوفی همچنین اعلام کرد که مردم شمال و شرق سوریه به خصومت ارتش ترکیه پاسخ دادند و گفت: «مردم ما سازماندهی شده‌اند، در مقابل هر حمله‌ای به طرز پرصلابتی می‌ایستند. با ارزش‌ترین چیز برای مادر و پدر، فرزند است. مادران و پدران روژاوا فرزندان خود را به صفوف مقاومت فرستادند تا از سرزمین، زبان و هویت خود محافظت کنند و به آنها آموزش دادند که این وظیفه اصلی آنهاست. چنین خلقی هرگز از مقاومت دست نمی کشد، هرگز اراده خود را نمی شکند، هرگز از مبارزه کوتاه نمی‌آید. خلق ما قبلاً به هدف خود رسیده است. این راه تا پیروزی ادامه خواهد داشت. ما از شرف خود دست نمی‌کشیم. ما راه شهدایمان را رها نمی‌کنیم، مبارزه شهدای ما مبارزه ماست».