نقشه‌های میت و بارزانی برای مشروعیت بخشیدن به اشغالگری عفرین
خانواده مسعود بارزانی و سازمان میت ترک به درازای سال ٢٠٢١ تلاش کردند جنایت‌های ضدبشری گروه‌های تبهکار در عفرین اشغالی را وارونه جلوه دهند و جرایم اشغالگران عفرین را مشروع جلوه دهند.
۴ سال از اشغال عفرین توسط رژیم سفاک ترک و مزدورانش سپری شد. رژیم ترک و مزدورانش در این مدت به جنایت‌های ضدبشری از جمله قتل، ربایش، تجاوز و باج‌گیری دست زدند. عفرین که هم اکنون تحت اشغال ترکیه قرار دارد در سال ٢٠٢١ به میدان بازی‌های بارزانی، ENKS و رژیم ترک مبدل شد.
دسامبر ٢٠٢١ گروهی از کوردها که نام 'نمایندگان خلق‌های عفرین' و 'مجلس مدنی عفرین' را بر خود گذاشته‌اند از اروپا به هولیر آمدند و با بارزانی و ENKS گفتگو کردند. سپس در هولیر با شرکت شماری از عفرینی‌ها نشستی برگزار شده بود. مزدورانی که عفرین را اشغال کرده بودند روز ١٨ مارس ٢٠١٨ زمانی که مجسمه کاوه آهنگر در مرکز عفرین را تخریب کردند به 'کنگره آزادی عفرین' که در شهر دیلوک باکور کوردستان از سوی میت تشکیل شده بود پیوسته بودند. آشکار شد که اقدامات این گروه در هولیر از سوی سازمان میت سازماندهی شده بود.
فردی که به دلایل امنیتی نخواست نامش اعلام شود افشا کرد:"میت از ما خواست تا به دیدار بارزانی برویم. در هولیر یک مرکز را ایجاد کنیم و خود را به عنوان نماینده عفرینی‌ها مشروع بدانیم."
برای اشغال عفرین اقدام کردند و در اشغالگری هم جای گرفتند
ابراهیم کوریش که به عنوان سخنگوی این گروه تعیین شده علیه انقلاب روژاوا به سیاهنمایی دست می‌زند و درصدد است تا اشغال عفرین را مشروع جلوه دهد. ENKS ضمیمه ترکیه و بارزانی‌ها از سال ٢٠١١ تا به امروز همراه با مزدوران موسوم به أوسو (ارتش آزاد سوریه) عمل کرده است. سال ٢٠١٣ به شیوهای رسمی به مزدوران اپوزیسیون میهنی سوریه که از سوی ترکیه سازماندهی شده بودند پیوست. گروهک مزدور «آزادی» و «صلاح‌الدین» وابسته به ENKS سال ٢٠١٢ با همکاری گروهک‌های تبهکار عرب به محله‌ی کوردنشین اشرفیه و شیخ مقصود شهر حلب حمله کردند.
چکدار که اولین شهید عفرین است قبل از آغاز انقلاب در روز ۴ ژولای ٢٠١٢ از سوی یک خانواده مزدوران «آزادی» با شکنجه به قتل رسید. در ٢٧ -٣١ ژولای ٢٠١٣ ٢١ گروه مزدور از جمله داعش، النصره، احرار الشام در شهرک‌های «تل أران» و «تل حاصل» از توابع حلب به قتل‌عام خلق کورد پرداختند. گروهک‌های مزدور کورد وابسته به ENKS در این قتل‌عام‌ها جای گرفتند. اما در پی آنکه انقلاب روژاوا در مقابل تمامی حملات قاطعانه ایستادگی کرد و ملت دمکراتیک و اداره خودمدیریتی دمکراتیک اعلام موجودیت کرد، ENKS با همکاری بارزانی‌ها در کشورهای اروپایی، روسیه، قطر و آمریکا به دیپلماسی بر علیه انقلاب روژاوا شدت بخشید.
این مزدوران ENKS که از بارزانی‌ها دستور می‌گرفتند در دسامبر ٢٠١۴ زمانیکه ی.پ.گ و ی.پ.ژ (یگان‌های مدافع خلق و یگان‌های مدافع زنان) در شهرک‌های تل حمیص و تل براک جنگ با داعش را آغاز کرده بودند به ی.پ.گ و ی.پ.ژ حمله کردند. بوار مصطفی اهل عفرین که پیش از این در ارتش سوریه قرار داشت و به گروهک تبهکار «آزادی» پیوسته بود در مورد این حمله اظهار نظر کرده بود. ۶ گروه مزدور وابسته به ENKS تحت عنوان «گردان سمرقند» در اشغال عفرین جای گرفتند. گردانندگان ENKS پس از آن اعلام کردند که ۴ گروه مسلح در جنگ علیه ی.پ.گ و ی.پ.ژ جنگیده‌اند.
کنگره اشغال عفرین، سخنان فواد علیکو در روداو تی‌وی
مرکز شهر به اشغال مزدوران رژیم ترک درآمد، روزی که ٣٠٠ هزار عفرینی مجبور شدند شهر را ترک کنند، سازمان میت در شهر دیلوک نشستی را برای همدستانش برگزار کرد. در ١٨ مارس ٢٠١٨ افرادی که وابسته به ENKS بودند در شهر دیلوک گردهم آمدند، میت به سازماندهی آنها پرداخت و کنگره‌ای را با عنوان 'کنگره رهایی عفرین' برگزار کرد. در این کنگره گروهی ٣٠ نفره کنترایی به عنوان 'مجلس محلی عفرین' تشکیل شد. حسن سندی عضو ENKS که از سال ٢٠١١ با میت همکاری کرده و سال ٢٠١٣ دو انفجار در مرکز عفرین را سازماندهی کرده بود به عنوان سخنگوی این مجلس تعیین شد.
ENKS در آغاز تلاش کرد تا رابطه خود با این کنگره را پنهان کند اما بعدها به شیوهای غیرمستقیم مجبور به پذیرش این رابطه شدند. در پایان ماه مارس فواد علیکو در شبکه روداو تی‌وی گفت:"ما و ترکیه به توافق رسیدیم.. از این پس عفرینی‌ها، عفرین را اداره می‌کنند."
حسن سندی در پایان مارس ٢٠١٨ در بیانیه‌ای اعلام کرد که عفرین با هاتای بهم می‌پیوندند و باید زبان آموزش نه کوردی، بلکه عربی باشد. یکبار دیگر آشکار شد که هدف اساسی ENKS این است که عفرین را ضمیمه ترکیه کند.
در اشغال عفرین جای گرفتند اما خود نتوانستند در آن بمانند
اعضای به اصطلاح مجلس محلی عفرین پس از اشغال به عفرین بازگشتند اما زمان کوتاهی در آن ماندند. برخی از آنان به دلیل فشارها و برخی هم به دلیل آنکه نتوانستند به سهم خود در اشغالگری دست یابند به اروپا و یا باشور کوردستان مهاجرت کردند. یکی از این افراد حسن سندی بود. حسن سندی اکنون هم در کشور هلند علیه اداره خودگردان به سیاهنمایی ادامه می‌دهد. شمار زیادی از این مجلس ساخته دست میت در کشورهای آلمان و سوئیس خود را سازماندهی کرده‌اند.
این گروه در آگوست ٢٠١٨ نشستی را در اروپا برگزار کردند و خود را نماینده کوردهای عفرین خواندند، یعنی همان نقشی که میت برای آنان تعیین کرده بود را ادامه دادند. تنها شمار بسیار كمی از عناصری که در دیلوک تعیین شده بودند در عفرین ماندگار شدند. واقعیت این است که استاندار هاتای و سازمان میت عفرین اشغالی را مدیریت می‌کنند. به منظور تبلیغ اینکه شهر از سوی مردم اداره می‌شود عناصر اشغالگر در آوریل ٢٠١٨ سازمانی را به عنوان «مجالس محلی» تشکیل دادند.
سعید عثمان در کنگره اشغالگری دیلوک به عنوان رئیس مجلس محلی عفرین تعیین شده بود. سعید عثمان همیشه در رسانه‌های رژیم ترک ادعا می‌کرد که آزادی در عفرین حکمفرما شده است. اما به رغم تبلیغات کذب کوردهای ENKS شماری از اعضای مجالس محلی نیز تحت شکنجه اشغالگران قرار گرفتند. شمار زیادی از عناصر ENKS مجبور به فرار از عفرین شدند. در دسامبر ٢٠١٩ «سکوان حسن» و «بنگین» که عضو مجلس محلی عفرین بودند دستگیر شدند. شماری از عناصر ENKS که در شهر باقی مانده بودند از کوردهای میهن‌دوست شکایت کردند. به درازای ۴ سال گذشته علی‌رغم نوکری و جاشیگری اجازه افتتاح حتی یک دفتر مزدوران ENKS در عفرین اشغالی داده نشده است.
دیدار نصر الحریری و مسعود بارزانی
ENKS علی‌رغم نوکری و جاشیگری برای اشغالگران دستاوردی کسب نکرد و به همدستی با دشمنان ادامه داد. حتی اگر شمار زیادی از عناصر ENKS تحت تأثیر بارزانی‌ها باقی ماندند اما تا سال ٢٠٢١ برای اینکه در افکار عمومی ملت کورد علیه بارزانی‌ها نارضایتی‌ها گسترده‌تر نشوند در پیوند با نقش خود در اشغال عفرین به خودنمایی نپرداختند.
از روز ٢٠ ژانویه ٢٠١٨ زمانی که حمله اشغالگرانه به عفرین آغاز شد و تا پایان سال ٢٠٢٠، حداقل ۶٣٧ غیرنظامی در این کانتون به قتل رسیدند و ٧٨٠٠ نفر هم ربوده شدند. دموگرافی این منطقه کاملا دستخوش تغییر شد. سال ٢٠٢١ مسعود بارزانی و ENKS برای مشروعیت بخشیدن به حملات اشغالگرانه رژیم ترک به باشور کوردستان درصدد تضعیف مقاومت عفرینی‌های پناهنده در کانتون شهبا برآمدند. سردسته مزدوران وابسته به ارتش ترک به نام نصر الحریری روز ٣ مارس ٢٠٢١ به هولیر سفر کرد و مسعود بارزانی به آغوش او رفت. گردانندگان ENKS نیز در هیئت همراه الحریری جای گرفته بودند. در پارلمان اقلیم کوردستان نشستی برگزار شد و در این نشست گفته شد که "عفرین، سریکانی و گری سپی از ترور نجات یافتند". (!)
خبرگزاری فرات با افرادی مصاحبه کرده بود که در آن گفته بودند ENKS در تلاش ایجاد دفاتر خود در عفرین اشغالی و برگزاری مراسم نوروز است. خلق عفرین که به شهبا پناه آورده‌اند مجبور به کوچ به باشور کوردستان یا بسوی اروپا می‌شوند، مذاکراتی در این مورد انجام شده بود. جنایات رژیم ترک و مزدورانش در عفرین در گزارش‌های متعدد بین‌المللی جای گرفت، اما خزیدن مسعود بارزانی به آغوش نصر الحریری و جرم‌انگاری انقلاب روژاوا به نارضایتی ملت کورد از رویه بارزانی‌ها دامن زد. در پی این واکنش‌ها و مقاومت خلق عفرین گروه مزدور ENKS تصمیم گرفت ایجاد مراکز خود در عفرین اشغالی را به تعلیق بیاندازد.
عبدالحکیم بشار درصدد درهم شکستن مقاومت شهبا بود
پس از دیدار مسعود بارزانی با نصر الحریری سردسته مزدوران سوری در هولیر، شماری از عفرینی‌ها و عناصر ENKS به شهروندان عفرین در شهبا تلفن زده و خواستار بازگشت آنان به عفرین شده بودند. علی سینو گماشته میت این فعالیت را سازماندهی می‌کرد. عبدالحکیم بشار عضو رهبری ENKS و معاون ریاست مزدوران سوری در گفتگو با تلویزیون آرک سخن گفته بود. آرک در دهوک مستقر است و شماری از عناصر میت آنرا مدیریت می‌کنند. عبدالکریم بشار ادعا کرد که گزارش‌های مربوط به جرایم بشری در عفرین واقعی نیستند. عبدالحکیم بشار از رهبران گروهک ENKS گفت:"اداره خودگردان دروغ می‌گوید. در عفرین هیچ مشکلی وجود ندارد."
ابراهیم شیخو، سخنگوی سازمان حقوق بشر عفرین در گفتگو با خبرگزاری ما اعلام کرد که میت و ENKS برای درهم شکستن مقاومت شهبا و اداره خودگردان در کانتون شهبا در تلاش بوده‌اند تا با اغوا و فریب شهروندان را به عفرین اشغالی بازگردانند. شیخو خاطرنشان کرد که بسیاری از افرادی که فریب ENKS را خورده بودند پس از بازگشت به عفرین تحت شکنجه قرار گرفتند و از آنان فدیه خواسته‌اند.
'میت ما را نزد بارزانی فرستاد'
روز ١٢ دسامبر گروهی گویا به نام 'نمایندگان مردم عفرین' و ' مجلس مدنی عفرین' از اروپا به باشور کوردستان سفر کردند. این گروه‌ها در هولیر با مسعود بارزانی و سپس با ENKS دیدار کردند. در این گروه فوزی قدور، بنگین علو، ابراهیم کوریش، فرید رشید و برخودان مصطفی جای گرفته بودند. از گردانندگان ENKS نیز عبدالحکیم بشار، ابراهیم بورو، نعمت داود، فیصل یوسف، شلال گدو و اسماعیل عصاف در این نشست‌ها حضور داشتند.
منبعی که نخواست نامش فاش شود اشکار کرد که مسعود بارزانی به این گروه گفته است "از نزدیکی با گروه‌ها و احزاب سیاسی پرهیز کنید. بدیهی است که ENKS نمایندگان مردم روژاوا هستند"، به گفته این منبع عبدالحکیم بشار و ابراهیم بورو خواسته‌اند که به شیوهای رسمی به ENKS ملحق شوند و باید خلق عفرین در این چارچوب گردهم آیند. منبع مذکور افزود که فیصل یوسف و نعمت داود گفته‌اند "باید رابطه با دولت ترک و اپوزیسیون زیاد آشکار نباشد، تا به این شیوه نقش آنان در ENKS محدود نباشد، این بهتر است."
یکی منبع موثق هم از اروپا به خبرگزاری فرات گفت که سازمان میت این گروه را نزد مسعود بارزانی فرستاده است و افزود:"هدف این بود که با دیدار با بارزانی، در میان کوردها مشروعیت کسب کنند. در هولیر یک دفتر افتتاح می‌کردند. از منابع اقتصادی استفاده می‌کردند و از این طریق کوردهای عفرین را پیرامون خود سازماندهی می‌نمودند."
پس از دیدار با بارزانی و ENKS این گروه نشستی را با مشارکت ١٠٠ نفر در هولیر برگزار کرد. ابراهیم کوریش و نگین علی در رسانه‌های پ.د.ک و میت همچون روداو و آرک سخنرانی کرده و اعلام کردند که این نشست تداوم 'کنگره رهایی عفرین' است که ١٨ مارس ٢٠١٨ در دیلوک برگزار شده بود.
کوریش در تمامی اظهارات خود مانند بارزانی‌ها تأکید می‌کرد که آنان هیچ مشکلی با ترکیه و اشغالگری ندارند و نیروهای رهایی‌بخش عفرین (HRE) را متهم می‌کرد. کوریش گفت:"ما جنگ نمی‌خواهیم، ما از بارزانی می‌خواهیم که در دیپلماسی به ما کمک کند" و آشكار کرد که هدف اساسی مقابل با اداره خودگردان و مقاومتگران است.
کوریش سال ١٩٩٢ متولد شده است و سال ٢٠١١ در حین آغاز انقلاب سوریه به گروه‌های جوان وابسته به بارزانی پیوست. آنزمان در حزب آزادی وابسته به ENKS جای گرفت. سال ٢٠١٢ در زمانیکه ENKS در شهر عفرین گروهک مزدور پیشمرگ روژ را بنیان گذاشت به عضویت آنها درآمد. سال ٢٠١۴ به باشور کوردستان رفت و در لوای پیشمرگ روژ آموزش‌های میت را سپری کرد. سال ٢٠١۴ پس از بازگشت به روژاوا از سوی آسایش عفرین به اتهام رابطه با میت و گروه‌های مزدور دستگیر شده و از عفرین اخراج کرد. کوریش از عفرین به ترکیه رفت و روابط خود با میت را تداوم بخشید و سپس از ترکیه به اروپا رفت. کوریش با دولت قطر هم رابطه دارد. قطر برای اشغال عفرین به ترکیه کمک سیاسی و مادی کرده بود. یک برادر کورنیش در قطر زندگی می‌کند.
عفرین باید آزاد شود
سازمان حقوق بشر عفرین در روزهای پایانی سال ٢٠٢١ بیالن نقش حقوق بشر در عفرین اشغالی را منتشر کردند. بر اساس آمار این سازمان در چهار سال گذشته ٨۴۵۵ عفرینی ربوده شده‌اند که از سرنوشت نیمی از این تعداد اطلاعی در دست نیست. اشغالگران در ۴ سال گذشته حداقل ۴٨۶ غیرنظامی را به قتل رساندند. قبل از اشغال جمعیت عفرین ۵٠٠ هزار نفر بود، پس از اشغال حدود ۴٠٠ تا ۵٠٠ هزار بنیادگرای سلفی در آن مستقر شدند. ١٠٠ هزار نفر از شهروندان واقعی عفرین در شهبا زندگی می‌کنند و رژیم ترک و مزدورانش روزانه این منطقه را هدف حملات توپخانه‌ای قرار می‌دهند.
ملت کورد، دوستان کوردها و نیروهای دمکراسی‌خواه لازم است از رهایی عفرین حمایت کنند. آزادی عفرین تنها مسئله‌ای برای کوردها نیست، زیرا امروز به مرکزی برای گروه‌های تروریست و بنیادگرا مبدل شده است.
