نواف خلیل، میهن‌دوست روژآوای کوردستان با خبرگزاری فرات صحبت کرد و در مورد چگونگی شناختن جنبش آزادی کوردستان گفت:"ما در تربسپی بودیم. جمعی از دانشجویان بودند که دور هم جمع‌ شده بودند. رفیقی با نام خبات در میان این دانشجویان بود که بعدها شهید شد. دانشجویان روز جمعه به من گفتند، رفقا دور هم جمع‌شده و در حال بررسی و ارزیابی رودیدادهای منطقه هستند. ما قبلاً طرفدار حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک بودیم. در سایه این دانشجویان از سال ۱۹۸۸ فکر و اندیشه آپویی وارد خانه‌های ما شد. در سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ جوانی که در دمشق کار کرده بود به روستای ما آمد و در مورد انقلاب باکور کوردستان و رهبر آپو صحبت کرد و گفت که آن‌ها کوردها را آزاد می‌کنند. هرچند ما اطلاعات زیادی در این رابطه نداشتیم، اما علاقه بسیاری به آن ها پیدا کردیم."

رفتن مردم نزد رهبر عبدالله اوجالان

نواف خلیل گفت، در ماه نوامبر ۱۹۹۷ پیش رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان رفته و بسیار متعجب شده و این دیدار بسیار بر وی تاثیر گذاشته ‌است. وی همچنین گفت:"آمدن رهبر عبدالله اوجالان و پ.ک.ک به سوریه تأثیر بسیاری داشت. ما درک کردیم که میهن‌دوستی چگونه است و چگونه باید باشد. مردم بیشتر از هر زمانی پشتیبانی و صیانت خود را اعلام نمودند. چندین جوان به انقلاب پیوسته و شهید شدند. کوردبودن این‌گونه بود که نه‌تنها به خود، بلکه باید به همه کوردها فکر کنیم. روژآوا به جبهه‌ای از انقلاب باکور کوردستان تبدیل شد."

با بقیه جنبش‌ها متفاوت بود

نواف همچنین اعلام کرد، تا زمانیکه جنبش پ.ک.ک آغاز شد جنبش‌های دیگر کورد نمی‌توانستند از بخش‌های خود خارج شوند و مشکل و مسئله پیشاهنگی داشتند و هم دارای عمر کوتاهی بودند. وی همچنین اعلام کرد:"پ.ک.ک فقط در باکور کوردستان باقی نماند، خود را به همه بخش‌های کوردستان و به هر جای جهان رساند. پ.ک.ک حقیقت تاریخ و جامعه‌ی کورد را نشان داده و آن را اثبات نمود. پ.ک.ک به کوردها آموخت که چگونه می‌توان از حقیقت خود صیانت کرد. آن‌هایی که تاکنون حقیقت پ.ک.ک را نشناخته‌اند، دیگر باید آن را بشناسند. جنبشی که کورد را آزاد می‌کند، این جنبش است. پ.ک.ک ناممكن‌ها را ممکن کرد. شناخت پ.ک.ک باور و اعتماد بسیاری به مردم داده و در آن‌ها اعتمادی عمیق ایجاد می‌کند."