نوروز احمد عضو فرماندهی کل نیروهای سوریه دمکراتیك در گفتگویی با خبرگزاری فرات جامعه جهانی را دعوت کرد به مسئولیتش در زمینه مبارزه با داعش که بار اصلی آن بر دوش خودمدیریتی شـمال و شرق سوریه قرار گرفته است عمل کند. او گفت کمکهای ائتلاف بینالمللی کافی نبودهاند.
عضو فرماندهی قسد با این وجود آنچه انجام شده را ناکافی دانست و گفت: "زمینههای بازیابی داعش هنوز وجود دارد. در مناطق ما حملاتی از طریق خودروهای بمبگذاری شده انجام میدهند. حمله به زندان صناعی حسکه نمونه مشهود آن بود که آنها به پایان نرسیده و همچنان به دنبال احیای خود برای حملات تازهاند. در این مدت ائتلاف تحت رهبری امریکا، انگلستان و فرانسه اقداماتی انجام دادند اما کافی نبود. مبارزه ما بهرحال ادامه دارد. بدون شک اگر عملیات و تلاشهای ما نبود داعش دوباره به تهدیدی بزرگ بدل میشد. در عراق داعش حملات فعالی صورت میدهد و در نواحی تحت کنترل رژیم سوریه هم تاکنون فعال است."
نوروز احمد به نقش ترکیه در این بین اشاره کرد و گفت داعش در مناطقی که ترکیه اشغال کرده است خود را سازمان میدهد، آموزش میبیند و حملاتش به مناطق ما را طراحی میکند. این اواخر ابوبکر بغدادی و پس از او عبدالله کارداش در آن نواحی کشته شدند که این نشان میدهد سرکردگان داعش در کجا اسکان دارند. اگر آنها مرز ترکیه را امن نمیدانستند در آنجا مستقر نمیشدند و این یک نکته مهم است.
عدم حمایت کافی از خودمدیریتی شمال و شرق سوریه که نقش اصلی در مبارزه با داعش و نگهداری از زندانیان آن را بازی میکند موضوع دیگری بود که این فرمانده نیروهای سوریه دمکراتیك به آن اشاره کرد و آنرا عامل اصلی عدم نتیجهبخشی کامل مقابله با داعش دانست.
او گفت تعداد زیادی از زنان و کودکان خانوادههای داعش در کمپها نگهداری میشوند اما تاکنون فقط تعداد کمی از آنها توسط کشورهای متبوعشان تحویل گرفته شدهاند. در عین حال عملیات ضد داعش در کمپ هول در گزارش رسانههای خارجی تحت عنوان عملیات علیه "یک کمپ غیرنظامیان" پوشش داده شد که یک اجحاف در حق ما بود.
نوروز احمد گفت دهها هزار داعشی و خانوادههای آنها را نگهداری میکنیم اما امکانات مالی ما محدود است و نیاز به کمکهای بینالمللی داریم. کشورهای جهان موظفند که اتباع خود را تحویل بگیرند. نگهداری از زندانیان داعش در منطقه ما که مورد حملات متعدد قرار میگیرد آسان نیست. خانوادههای در کمپها به خدمات آموزشی نیاز دارند تا این کودکان در آینده برای جهانیان خطرساز نباشند. جامعه جهانی باید به مسئولیتش عمل کند چه از لحاظ مادی و چه نظامی و سیاسی.