قرارداد اجتماعی نقطه عطف نوینی است
عضو شورای مشترک ریاست حزب اتحاد دمکراتیک (پید)، فوزا یوسف اعلام کرد، قرارداد اجتماعی شمال و شرق سوریه الگویی آلترناتیو برای سوریه و کل منطقه است و دورهی جدیدی برای تمامی خلقها و زنان خواهد بود.
عضو شورای مشترک ریاست حزب اتحاد دمکراتیک (پید)، فوزا یوسف اعلام کرد، قرارداد اجتماعی شمال و شرق سوریه الگویی آلترناتیو برای سوریه و کل منطقه است و دورهی جدیدی برای تمامی خلقها و زنان خواهد بود.
عضو شورای مشترک ریاست حزب اتحاد دمکراتیک (پید)، فوزا یوسف اعلام کرد، با قرارداد اجتماعی که از دیروز اجرایی شده است، هم بر هدف جامعهای دمکراتیک و آزادیخواه و اکولوژیک تمرکز میکنند و هم این قرارداد برای کل منطقه یک مدل راهحل به ارمغان میآورد.
در رابطه با این قرارداد اجتماعی عضو شورای مشترک ریاست حزب اتحاد دمکراتیک (پید)، فوزا یوسف با خبرگزاری فرات (ANF) گفتوگویی انجام داد.
گفتوگوها در رابطه با قرارداد اجتماعی از سال ۲۰۱۴ مطرح بودند، چرا تا به امروز طول کشید؟
قرارداد اجتماعی برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ در منطقهی جزیره تصویب شد. ادارهی خودمدیریتی تازه تأسیس شده بود و برخی مناطق هنوز از دست داعش آزاد نشده بودند، بنابراین آنها را شامل نمیدشد بنابراین لازم بود این موضوع بار دیگر مورد ارزیابی قرار گیرد تا تمامی کانتونهای شمال و شرق سوریه را در بر بگیرد. بر این اساس مجلس شمال و شرق سوریه در سال ۲۰۲۱ تصمیم به تشکیل یک کمیسیون گرفت. این کمیسیون شامل ۱۵۸ نفر بود. ۵۰ درصد از مجموع ۱۵۸ نفر را زنان تشکیل دادند. نمایندهی تمامی خلق و اعتقادات و نهادها و ادارات در آن حضور داستند. سپس کمیتهی کوچکتری انتخاب و پیشنویسی تهیه شد. کمیسیون این پیشنویس را مورد برسی قرار داد و سپس آن را برای افکار عمومی منتشر کردند. در ۷ کانتون با خلق در مورد آن گفتوگو صورت گرفت و در نتیجه با نظرات خلق غنیتر شد. این گفتوگوها با نهادها و سازمانها انجام شد. همچنین جلسات مختلفی داشتیم. اما به دلیل حملات به شمال و شرق سوریه، مشکلات امنیتی پیش آمد، به طوری که گاهی مجبور میشدیم این کار را متوقف کنیم. کمیسیون گسترده هفته گذشته دوباره تشکیل جلسه داد. پیشنهادات خلق مورد توجه قرار گرفت و به مدت چهار روز مناظره صورت گرفت. وقتی تکمیل شد، آن را به مجلس شمال و شرق سوریه ارائه کردیم.
چرا قرارداد اجتماعی لازم بود، در سیستم چه تغییری ایجاد میکند؟
ما نمایندگی ۳۰ درصد از خاک سوریه را عهدهدار هستیم. خلقهای بسیاری در این سرزمینها زندگی میکنند. جمعیت کل این سرزمینها ۵ میلیون نفر است. برای زندگی اجتماعی و سیاسی نیاز به یک قرارداد اجتماعی مشترک وجود داشت. تاکنون بسیاری از کانتونها سیستمهای خود را بر اساس قراردادهای قدیمی اداره میکردند، اما اینها بسیار محدود بودند. قرارداد اجتماعی برای اینکه خودمدیریتی فعالیتهای خود را دمکراتیکتر کند بسیار مهم است. نقش مجالس به صورت ملموس مطرح شده و اکنون فعالتر خواهد شد. خلق نقش بیشتری در مجلس و پروسههای تصمیمگیری خواهند داشت و کنترل در دست خلق خواهد بود. دیگر مرکزیت، بوروکراسی و قطع ارتباط با خلق وجود نخواهد داشت. بر اساس قواعد دمکراتیک و آزادیخواهانه، تغییرات بزرگی رخ خواهد داد.
قرارداد اجتماعی بر کدام ذهنیت استوار است و بر چه چیزی متکی است؟
بر دمکراسی و آزادی زن و همچنین زندگی اکولوژی ملت دمکراتیک را اساس قرار میدهد. ما از پارادایم رهبر آپو و دیگر قراردادهای اجتماعی جهان بهره بردهایم. همچنین از میراث فرهنگی و اجتماعی منطقه نیز سود بردهایم. تمامی اینها مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفتهاند، برایاینکه زندگی عادلانه و دمکراتیک داشته باشیم، این را مبنا قرار دادهایم.
شما گفتید که ۵۰ درصد کمیسیون عمومی را زنان تشکیل میدهند. آیا مفاد و مادههای قانونی خاصی وجود دارد که حقوق زنان را تضمین نماید؟
حقوق زنان در پیشنویس کلی و قوانین و آزادیها و سیستم اجتماعی به رسمیت شناخته شده است. همچنین مجلس زنان شمال و شرق سوریه از نظر قانونی بخشی از این قرارداد اجتماعی هستند. زنان خود را به شیوهای واقعی در درون سیستمی عدلانه خود را سازماندهی میکنند. زنان و حقوقشان به صراحت در تمام مواد قرارداد ذکر شده و در مفاد و مادههای قانونی ویژه و خاصی تضمین شده است.
چند مادهی جدید به قرارداد اجتماعی زنان اضافه شد. چرا این قرارداد اجتماعی را در قالب همه پرسی ارائه نکردید؟
در واقع میخواستیم به صورت همە پرسی و رفراندوم آن را تصویب نماییم. اما شرایط و وضعیت سیاسی مانع این امر شد. تهدیدها و حملات زیادی وجود دارد. جلسات زیادی با خلق برگزار کردیم و تا روز آخر نظراتشان را دریافت کردیم. تمام نکات و بندها یک به یک مورد بحث قرار گرفت. یک به یک خوانده شد و نظریات بر این اساس دریافت شد.
هدف اصلی شما از قرارداد اجتماعی چیست؟
هدف اصلی ما ساختن جامعهای دمکراتیک و آزاد و اکولوژیک است. دلیل اصلی بحران امروز سوریه فقدان قانون اساسی دمکراتیک است که خلق و حقوق آنها را دربر بگیرد. ما میخواهیم الگویی برای حل تمامی مشکلات سوریه ارائه نماییم. میخواهیم مبنایی برای ایجاد یک قانون اساسی دمکراتیک برای تمامی مشکلات سوریه داشته باشیم. ما میگوییم، این یک الگوی آلترناتیو برای سوریه و عدم راهحل در منطقه خواهد بود. قرارداد اجتماعی نقطه عطف جدیدی برای تمامی خلق و زنان خواهد بود.