چهار سال از آغاز نخستین حملات ارتش دولت ترک و تبهکاران وابسته به آن در عفرین میگذرد، این حمله بعد از آن روی داد که نیروهای روسیه از بسیاری از مناطق و نواحی کانتون عفرین عقبنشینی کردند. شروانهای واحدهای مدافع خلق و واحدهای زنان و تمام خلق عفرین، ۵۸ روز بدون وقفه مقاومتی بینظیر را در مقابل این حملات از خود نشان دادند. در نتیجه این حملات، بیش از ۳۵۰ هزار شهروندی عفرینی ناگزیر خانه و کاشانه خود را ترک کرده و آواره شدند.
به مناسبت چهارمین سالگرد آغاز حملات اشغالگرانه دولت ترک و تبهکاران وابسته به دولت ترک به عفرین که از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸ آغاز شد، خبرگزاری هاوار گفتگویی را با شیراز حمو ریاست مشترک مجلس مدیریتی منطقه عفرین انجام داده است. شیراز حمو در این گفتگو ضمن توجه به وضعیت ساکنان عفرین که در کمپ شهبا ساکن شدهاند، به محاصره اقتصادی این کمپ از سوی نیرهای رژیم اسد هم اشاره کرده است که زندگی را بر این آوارگان دشوارتر کرده است.
هاوار: دولت ترک و تبهکاران وابسته به آن در سال ۲۰۱۸ چند صد هزار نفر از ساکنان اصیل عفرین را به ناگزیر به آوارگی در شهبا کردند. چهار سال است که ساکنان این شهر در این کمپها حضور دارند. پناهندگان چه آرزوهایی در سر دارند؟
شیراز حمو: پیش از آنکه بار دیگر حملات ارتش اشغالگر ترگ و تبهکاران وابسته به آن را به عفرین در سال ۲۰۱۸ محکوم کنیم، ما سکوت جامعه بینالمللی و سازمانهای حقوقی را در قبال این حملات محکوم میکنیم.
در مقابل حملات وحشیانه دولت ترک مقاومت تاریخی بینظیری در تاریخ خاورمیانه و جهان شکل گرفت. ۵۸ روز مقاومت افسانهای در مقابل یکی از اعضای ناتو و تکنولوژیهای مدرن شکل گرفت. ساکنان عفرین به خاک و سرزمین خود پابند بودند و در مقابل اشغالگری و تهاجم ایستادگی کردند. با آغاز انقلاب روژآوا، ساکنان عفرین وارد مرحله جدیدی از مبارزه شدند و به عنوان تجربهای جدید، فرایند دمکراتیکی از زندگی و مشارکت سیاسی را در پیش گرفتند. خلق عفرین طعم آزادی را چشیده و تسلیم را نپذیرفتند و نخواهند پذیرفت. دولت ترک و نیروهای ائتلافی با آن خواستار برهم زدن این تجربه شدند. دولت ترک برای از میان برداشتن تجارب خلق عفرین به این کانتون حمله کردند و همراه با گروههای وابسته ساکنان و اهالی عفرین را ناگزیر به آوارگی از این شهر کردند. تا کنون تاکید آوارگان بر بازگشت به عفرین و حیات آزاد بیش از هر زمان دیگری شدت پیدا کرده است.
خلقمان میخواهد این تاکید خود را بر بازگشت به عفرین و حیات آزاد به جهانیان نشان داده و اشغالگری را رد کند. حضور آوارگان در شهبا پیام آشکاری است به جهان که ما در مرزهای کانتون عفرین زندگی کرده و خواهان بازکشت به آن هستیم. دولت ترک و تبهکاران وابسته به آن هم اکنون حملات خود را به کانتون شهبا ادامه میدهند.
هاوار: همراه با این حملات، جنگ ویژه روانی هم در جریان است. این جنگ ویژه روانی از چه ابعادی برخوردار است و چگونه بر جامعه تاثیر گذار است؟
شیراز حمو: انتقال تجربه دمکراتیک عفرین به شهبا و زندگی چند صد هزار نفر از آوراگان عفرین در مرز این کانتون، در نتیجه اشغال عفرین از سوی دولت ترک رقم خورده است. مادامیکه مقاومت درجریان است، حملات نیروهای اشغالگر هم در ابعاد دیگری ادامه پیدا میکند و از این طریق تلاش میشود تا خلق را مورد هدف قرار داده و جامعه را دچار شکاف کنند. اما در مقابل جامعه اوارکان عفرین هم از روحیهای قوی برخوردار بوده و در بعد سیاسی و نظامی برخودان خود را ادامه میدهند. به همین دلیل است که دولت اشغالگر ترک، جنگ ویژهای را در مقابل عفرینیان در منطقه شهبا ادامه داده و از این طریق تلاش میکند تا برخودان را ریشه کن کرده و جامعه را دچار شکاف کند. با پول، تشویق به مهاجرت، توزیع مواد مخدر، فتنه انگیزی و دامن زدن بر اختلافات بین کورد و عرب و تهدیدات نظامی این رویه را ادامه میدهد. تمام این اقدامات بخشی از جنگ ویژه دولت ترک علیه خلقمان بوده است. این جنگ در درجه اول جوانان و زنان را هدف قرار میدهد. هدف اساسی آنهم از میان برداشتن اتحاد و انسجام در بین خلق و از میان برداشتن روح برخودان است. اما در عمل مشاهده شده است که با ازدیاد حملات نظامی و فشارهای جنگ ویژه، تاکید خلق برای پایان دادن به اشغال عفرین روز بروز افزایش یافته است.
هاوار: حکومت دمشق محاصره سنگینی را بر شهبا تحمیل کرده است. هدف از تحمیل این محاصره چیست؟
شیراز حمو: اقدامات دولت دمشق در امتداد و مکمل اقدامات دولت ترک هستند. هر دو تلاش میکنند تا خلق مقاوم عفرین را به تسلیمیت وادارند. حکومت دمشق سیاست به گرسنگی واداشتن آوارگان را ادامه داده و تلاش میکند تا از این طریق روحیه جامعه را در هم بشکند، همچنین با قطع رسیدن کالاهای اساسی، شروط آن را قبول کند. مهمترین مسئله در این رابطه این است که فکر آزادی و دمکراسی را در میان خلق عفرین از میان برداشته و هم اکنون این رویه را در شهبا ادامه میدهد. علیرغم حضور نیروهای جهانی، منطقهای، تهدیدهای بزرگی علیه خلق در شهبا در جریان است. ما به کرات این مسئله را گوشزد کردهایم که خلقمان که یکبار طعم آزادی را چشیده است، تسلیمیت را قبول نکرده و بر بازگشت خود به عفرین و حیاتی آزاد در سرزمین و خاک خود همچنان تاکید میکند. هم اکنون اگر از کودکان و افراد دیگر ساکن این کمپ سوال شود هم اکنون پاسخ میدهند که حاضرند تمام دشواریها را تحمل کنند اما چیزی مهمتر از بازگشت به عفرین برای آنان وجود ندارد.
اقدام دولت دمشق به هیچ وجه درست نیست. زیرا بر آزار و دردهای اوارگان میافزاید. کالاهای اساسی به طور کامل و کافی به این منطقه نمیرسد. ما در فصل زمستان قرار داریم و حکومت دمشق اجازه رسیدن سوخت به این منطقه را نمیدهد. از طرف دیگر اجازه نمیدهد که بیماران برای مداوا از منطقه شهبا خارج شوند. در نهایت این اقدامات در نتیجه طرحهای دولت ترک یعنی گرسنگی دادن به خلق و به تسلیم واداشتن آنان است. از همینجا از جامعه بینالمللی و سازمانهای حقوقی درخواست میکنیم که وضعیت چند صد هزار نفر را که در این منطقه محاصره شدهاند درک کنند. افرادی که در این کمپ حضور دارند، تنها ساکنان عفرین نیستند، بلکه افرادی هستند که از تمام مناطق سوریه به اینجا امدهاند، این افراد پیش از آن آواره شده بودند و به عفرین کوچ کرده بودند. همچنین ساکنان کانتون شهبا هم در این جا زندگی میکنند و از این محاصره در رنج هستند.
هاوار: در چهارمین سالگرد آغاز حملات به کانتون عفرین، میخواهید خطاب به جامعه بینالمللی در خصوص آوارگان عفرینی چه بگویید؟
شیراز حمو: حمله به عفرین، حمله به تاریخ تمام این منطقه است، حمله به انقلاب مقدس خلقهای سوریه است. زندگی در شرایط دشوار و تحمل دردها و آزارهای لحظه به لحظه این زندگی سخت، خطابیهای به ترکیه و تمام دولتهای جهانی است که در این اشغال با دولت ترک همکاری کردند. این خطابیه به این معنی است که نمیتوانید اراده خلقی را در هم بشکنید که برای هویت خود مبارزه میکند. در سال جدید بار دیگر پیمان میبندیم که برای رسوا کردن اردوغان در تمام جهان اقدامات خود را افزایش میدهیم. در هر جایی که باشیم برای رسوا کردن اقدامات دشمن یک قدم به عقب بر نمیداریم. مبارزه را گسترده کرده و قدمهایی را بر میداریم تا دستاوردهای سیاسی جدیدی را کسب کنیم. پیام، گفته و اهداف ما بازگشت به عفرین است.