سیاست آنکارا مبنی بر "ما سوری‌ها را در آغوش می‌گیریم" شکست خورده است
دولت اشغالگر ترکیه از سال ۲۰۲۲ تاکنون، ۲۶ هزار و ۴۸۰ مهاجر را اخراج کرده است.
قیام‌های مردمی که در پایان سال ۲۰۱۰ در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا مانند تونس، الجزایر، لبنان، اردن، سودان، یمن و ... با نام "بهار عربی" آغاز شدند، در ۱۵ مارس ۲۰۱۱ در شهرهای درعا، حمص و دمشق سوریه نیز رخ دادند. جنگ و بحران سوریه که از سال ۲۰۱۱ ادامه دارد، باعث شد میلیون‌ها نفر از سوریه به ترکیه، لبنان، عراق، سودان، یونان، بلغارستان، آلمان، سوئد، فرانسه، اسپانیا و بسیاری از کشورهای دیگر مهاجرت کنند. سوری‌هایی که برای نجات جان خود از جنگ و هرج و مرج رفتند، با سختی‌های زیادی روبرو شدند. تعدادی از آنها در دریا غرق شدند، برخی به فحشا رانده شدند و برخی به دست باندهای مافیایی افتادند. کسانی که برای نجات جان خود مهاجرت کردند، ابزار افراد و نیروهایی شدند که می‌خواهند از این موقعیت سوء استفاده کنند.
این وضعیت به ویژه در ترکیه که پناهجویان سوری زیادی در آن حضور دارند، بسیار خطرناک است. رژیم فاشیستی حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) و حزب حرکت ملیت‌گرا (م‌ه‌پ) که با سیاست "آغوش خود را به روی سوری‌ها باز می‌کنیم" خود را همکار و یاری‌دهنده نشان داد، از پناهندگان سوری برای سیاست‌های پلید خود استفاده می‌کند. او از آنها برای باندهای فحشا و مواد مخدر استفاده می‌کند. کسانی هم که این کار را نکنند، با حملات نژادپرستانه کشته می‌شوند.
بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار سوری در مناطق خودمدیریتی زندگی می‌کنند
بسیاری از مردم سوریه که به دلیل جنگ مجبور به ترک محل زندگی خود شده بودند، به دلیل امنیت و آرامش شمال و شرق سوریه به این مناطق کوچ کردند. بر اساس داده‌های دفتر امور پناهندگان و مهاجران اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه، بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار مهاجر از مناطق ادلب، حمص، حماه و تدمر سوریه در مناطق خودمدیریتی اقامت دارند. مدیریت اداره خودمدیریتی اردوگاه‌هایی را برای این مهاجران در منبج، طبقه و رقه ایجاد کرده است.
برای متوقف کردن آن به جنگ روی آوردند
رژیم حزب عدالت و توسعه که رویاهای نئو عثمانی را دنبال می‌کند و از اسکان مهاجران سوری در مناطق اداره خودمدیریتی ناراحت بود، بار دیگر برای جلوگیری از این امر دست به جنگ زده است که با وحشیانه‌ترین روش‌ها آن را پیش می‌برد. با وجود اردوگاه‌هایی که مهاجران در آن هستند، شهرهای شمال و شرق سوریه را هر روز با سلاح‌های سنگین و پهپاد بمباران می‌کند و تلاش می‌کند تا ترس را در منطقه گسترش دهد و مردمی که در منطقه امن هستند، یک بار دیگر به مهاجرت روی آورند.
دولت ترکیه که در طول تاریخ نسبت به کوردها نفرت و خشم داشت و کوردستان را به سمت تقسیم به چهار قسمت هدایت کرد، سیاستی فاشیستی را نیز علیه کسانی که می‌خواهند از روژاوا کوردستان مهاجرت کنند، در پیش گرفته است. کوردهایی که از مرز عبور می‌کنند و وارد ترکیه می‌شوند را در چارچوب سیاست "روژاوا را بدون کورد ساختن" می‌پذیرند و اعراب را با رویای تغییر جمعیتی با شکنجه نظامی به آن سوی مرزها می‌رانند. اگرچه این موضوع بارها با سند و مدرک نشان داده شده است، اما شرکای رژیم فاشیستی حزب عدالت و توسعه، در این مورد سکوت کرده‌اند.
در مناطق اشغالی اسکان داده می‌شوند
رژیم فاشیستی آ‌ک‌پ در آوریل ۲۰۲۲ اعلام کرد که یک میلیون پناهنده را در سوریه اسکان خواهد داد. از آن زمان تاکنون، دولت ترکیه ۲۶ هزار و ۴۸۰ مهاجر را اخراج کرده است. آنها به ویژه به مناطق گری‌سپی و عزاز برده می‌شوند. مهاجران که عمدتاً از شهرهای استانبول و هاتای جمع‌آوری شده‌اند، با اتوبوس به روحا-هران می‌روند. در اینجا پس از اجبار آنها به امضای اوراق، آنها را به گری‌سپی می‌برند. بیشتر مهاجران از حماه، حلب و ادلب هستند. در میان آنها مهاجرانی از عراق، تونس، الجزایر و بسیاری جاهای دیگر نیز وجود دارند.
رژیم فاشیستی حزب عدالت و توسعه تا کنون سه مجموعه مستعمره‌ای در شرق گری‌سپی ساخته است. آنها همچنین مهاجران اخراج‌شده را در این مستعمرات اسکان می‌دهد. در مستعمرات روستاهای سلوک، حمام ترکمن، اول علی، بکنیه و کارمازات گری‌سپی آنها را اسکان می‌دهند. از سال ۲۰۲۲، حدود ۲۲ هزار مهاجر در گری‌سپی اسکان داده شده‌اند. در سه ماه گذشته، ۲۵۰۰ مهاجر در این شهر اسکان داده شدند.
آخرین بار حدود ۲۰۰ نفر از دروازه عزاز/برمی‌سلام عبور کردند. آنها همچنین در عزاز، باب و عفرین اسکان داده می‌شوند . همچنین مشخص شده است که بسیاری از پناهندگان از دروازه حمام عبور کردند. تنها در ماه ژوئن ۹۹۲ نفر از دروازه ادلب/بابل عبور کردند. همچنین ۱۵۳۸ نفر به گری‌سپی منتقل شدند.
بیشتر مهاجرانی که زندگی در مناطق اشغالی برایشان دشوار شده است، می‌خواهند به مناطق اداره خودمدیریتی بروند. بله، از شکنجه و تهدید تبهکاران و دولت ترکیه می‌گریزند.
