تامارا گارابت سارکیس از نخستین زنان گردان ارمنی‌هاست. تامارا (٣٣ ساله) مادر هشت فرزند است. با این همه به نیروهای مدافع روژاوا پیوست، تامارا در آغاز به اتحادیه دانشجویان پیوست، سپس به عضویت ی.پ.گ/ی.پ.ژ و سپس ق.س.د درآمد و اکنون در گردان شهید نوبار اُزانیان جای گرفته است. این گردان در آوریل سال ٢٠١٩ تشکیل شد.

تامارا سارکیس پس از حمله تبهکاران النصره و داعش با همکاری ترکیه به سریکانی و عبور آنان از مرز در سال ٢٠١٢ به نیروهای ی.پ.گ پیوست و به وظایف خود در دفاع از منطقه عمل کرد. در میان نیروهای ی.پ.ژ بدون وقفه علیه داعش جنگید. تامارا در مقاومت علیه حملات اشغالگرانه دولت ترک به سریکانی در ٩ اکتبر جای گرفت و مجبور شد پس از زخمی شدن همراه با یکی از رفقایش از منطقه دور شود. او اکنون به غیرنظامیانی کمک می‌کند که به دلیل اشغالگری دولت ترک مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده‌اند. تامارا خود را برای شرکت مجدد در جبهه جنگ علیه اشغالگران آماده می‌کند. او از عموم مردم و بویژه زنان ارمنی خواست تا علیه حملات اشغالگرانه دولت ترک به خلق‌های سوریه بپا خیزند.

سال ٢٠١١ به انقلاب پیوست

تامارا سارکیس گفت که خانواده‌اش در نسل‌کشی ارامنه از سوی دولت عثمانی در سال ١٩١۵ قتل‌عام شدند. وی افزود که آنانی که در میان کوردها و عرب‌های سوریه خود را مخفی کرده بودند جان سالم به در بردند و اینگونه بود که به زندگی ادامه دادند.

سارکیس خاطرنشان کرد که امروز هم اعضای خانواده را گردهم آورده و افزود:"سال ٢٠١١ تدارکات انقلاب روژاوا آغاز شد، من یک زن ارمنی هستم و در فراهم کردن مقدمات انقلاب جای گرفتم. با آغاز انقلاب در آن جای گرفتم. من ازدواج کرده‌ام و ٨ فرزند دارم. دختر کوچکم هیچ وقت در کنار من نماند. در مقطع آغاز انقلاب روژاوا متولد شد، من هم مجبور شدم که او را در خانه بگذارم و برای دفاع از خاکم اسلحه به دوش گیرم."

من اسلحه خانواده‌ام را به دوش گرفتم

تامارا اظهار کرد پس از مدت کوتاهی از آغاز انقلاب روژاوا تبهکاران دولت ترک، گروهک تبهکار موسوم به ارتش آزاد سوریه و جبهه النصره به سریکانی حمله کردند و زنان و خلق‌هایی که با افکار رهبر اوجالان آشنا بودند علیه حملات ایستادگی کردند. تامارا گارابت سارکیس در ادامه می‌گوید:"آن موقع اسلحه‌های زیادی نبود، من اسلحه خانه‌مان را با خود آوردم، رژیم ترک تبهکاران ارتش آزاد را تجهیز و از مرز به سریکانی گسیل کرد، ما هم؛ کوردها، عرب‌ها، سریانی‌ها و ارمنی‌ها دوشادوش همدیگر از هم محافظت کردیم. ما حملات را درهم شکستیم. در آن موقع ق.س.د تشکیل نشده بود، اما ما با اندیشه‌های رهبری آشنا شده بودیم. کتاب‌های رهبری را در خانه داشتیم و به مطالعه آنها می‌پرداختیم. اندیشه‌های والای رهبری ما زنان را به خودشناسی سوق داد. افکار وی به ما نیرو و قدرت بخشید. ما زنان هیچگونه حقوقی در سوریه نداشتیم. رهبری به ما یاد داد چگونه خود و حقوقمان را بشناسیم. در آن مقطع ما ٧٠-٨٠ زن اسلحه برداشتیم، سال ٢٠١٢ وقتی تبهکاران به سریکانی حمله‌ور شدند زنان و خلق‌ها با نیرویی که از افکار رهبری کسب نموده بودند مقاومت کردند."

به گردان ارمنی‌ها پیوست

تامارا پس از تأسیس ی.پ.ژ در سال ٢٠١٣ به آن ملحق شد و در نبرد علیه تبهکاران داعش جای گرفت. تامارا خاطرنشان کرد که پس از پیروزی در مقابل تبهکاران داعش مبارزان ارمنی گردهم آمدند و گردان شهید نوبار اُزانیان را تشکیل دادند. وی افزود:"من عضو ی.پ.ژ و ق.س.د بودم. وقتی رفقای زن گفتند که گردانی برای زنان ارمنی تشکیل می‌شود و از من برای شرکت در آن دعوت کردند من مخالفتی نکردم. از اینکه در نیروهای دفاع از خلق جای می‌گیرم بسیار خوشحال شدم. در این گردان به آموزش فرهنگ و زبان ارمنی هم می‌پرداختیم. اما دشمن همچنانکه سال ١٩١۵ با نسل‌کشی یک میلیون و ۵٠٠ هزار ارمنی را به قتل رسانده بود یکبار دیگر به ما حمله‌ور شد. با شعار «زندگی آزاد زیر پوتین‌های اشغالگران و قاتلان ممکن نیست» ما به مقاومت سریکانی پیوستیم. دولت ترک یکبار دیگر به زنان، کودکان و خلق‌های کورد، ارمنی و عرب‌ها حمله کرد. روستاهای ما را تخلیه کردند. ما مجبور به ترک سریکانی شدیم. اما مقاومت ما همچنان ادامه داشته و خواهد داشت. ارتش اردوغان ارتشی پلید، بی‌اخلاق و بی‌وجدان است که هیچ بویی از بشریت نبرده است. زن، کودک و سالمندان را بدون ملاحضه به قتل می‌رساند. ما ارتش اردوغان را در هم می‌شکنیم، اردوغان با اسلحه‌های شیمیایی حمله‌ور شده است. چرا دولت‌های دیگر سکوت کرده‌اند؟ گریه و فریاد کودکان ما زیر آتش اسلحه‌های شیمیایی به آسمان رسیده است، بدن این کودکان با اسلحه‌های شیمیایی به خاکستر مبدل می‌شود."

نسل‌کشی را مجسم کردم

تامارا یادور شد که دولت ترک با گفتن «به تروریست‌ها حمله می‌کنم» به آنان حمله کرده و با این گفته‌ها همکاری کشورهای دیگر جهان با رژیم ترکیه را رسوا کرد:"به دلیل اینکه ما از سرزمینمان، کودکانمان و زندگیمان دفاع می‌کنیم ترکیه ما را «تروریست» خطاب می‌کند و دنیا به نظاره نشسته است. آیا به دلیل دفاع از خاک و فرزندانمان به ما «تروریست» می‌گویند؟ یعنی ما هیچ حقی نداریم؟ پس این حقوق بشر که جهانیان سنگ آن را به سینه می‌زنند کجاست؟ آیا ما به دلیل اینکه راه راست را برگزیده و زندگی برادرانه و خواهرانه‌ای با دیگر خلق‌ها داریم حق زندگی نداریم؟

پیام من به تمام بشریت این است؛ در ٨ سال ما در هر نقطه‌ای از خاک روژاوا شهید دادیم. هزاران شهید داریم، ما پیروز خواهیم شد. ما نابود نمی‌شویم. ما؛ کوردها، عرب‌ها، ارمنی‌ها و سریانی‌ها می‌خواهیم در سوریه‌ای دمکراتیک زندگی کنیم. ما ترکها را نمی‌خواهیم. حملات رژیم ترک جنایت نسل‌کشی ١٩١۵ ارامنه و مرگ خویشاوندانم از سوی دولت ترک را زنده کرد."

ق.س.د نیروی دفاعی ماست

تامارا سارکیس خاطرنشان کرد که ق.س.د از کورد، عرب‌، سریانی و ارمنی و دیگر خلق‌های آزادیخواه محافظت می‌کند. وی افزود:"من همچون یک زن ارمنی در ٨ سال گذشته به اندازه کافی به فرزندانم و خانواده‌ام نرسیدم. ترکیه تبهکاران خود را برای حمله به ما گسیل کرد و مرگ را بر ما تحمیل می‌نمایند. برای دفاع از خویش، از فرزندانم و از تمام بشریت به نیروهای نظامی پیوستم. اکنون هم از خویش، خلقم و بشریت محافظت می‌کنم. به همه خلق‌های دنیا، به ارامنه و زنان ارمنی می‌گویم؛«برای همبستگی با خلق‌های سوریه بپا خیزید» و علیه این حملات و نسل‌کشی‌های دولت ترک ایستادگی کنید."