مراسم بزرگداشتی در ایروان، پایتخت ارمنستان، برای شهدای روزه مرگ بزرگ ۱۴ جولای، کمال پیر، حایری دورموش، علی چیچک و آکیف یلماز برگزار شد.

سلو دیربویان، رئیس مشترک کمیته کوردستان، سیران جلاد، عضو اتحادیه زنان آزاد و میلو کلاشیان، پدر شهید، در خصوص معنا و اهمیت این روز سخنرانی کردند.

در این سخنان که گفته شد اگرچه در تمام طول تاریخ ملت کورد مقاومت‌هایی وجود داشته است ولی هیچ مقاومتی مانند مقاومت موجود در تاریخ جنبش آزادی وجود نداشته است، گفته شد: بنابراین دشمن هر کاری هم که بکند نمی‌تواند پ.ک.ک را نابود کند.

در ادامه نیز بیان شد: بدون این مقاومت، دشمن به نتیجه مطلوب می‌رسید، اما با وجود شکنجه‌های غیرانسانی، رفقای ما تا آخرین نفس مقاومت کردند. این مقاومت به سبکی در مبارزات آزادیخواهانه خلق کورد تبدیل شد. امروز هزاران کورد در زندان‌ها، کوه‌ها و مناطق در برابر فاشیسم مقاومت می‌کنند و حاضر به تسلیم نیستند. ما به‌عنوان یک مردم از مقاومت‌گرایان آزادی، کمال-ها، حایری-ها، علی-ها، آکیف-ها و همه فدائیان پیروی خواهیم کرد و همیشه پرچم را برافراشته نگه خواهیم داشت.

سخنرانان همچنین به انزوا و تهدید علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اشاره کردند و گفتند: دشمن از اندیشه و فلسفه وی می‌ترسد، از این‌رو از روش‌های غیرقانونی استفاده می‌کند. ما انزوا و تهدید رهبرمان را نمی‌پذیریم. ما به دشمن می‌گوییم شما نمی‌توانید رهبر آپو را از مردم جدا کنید. ما تا آزادی رهبر آپو به مبارزه خود ادامه خواهیم داد.

این مراسم با سردادن شعارهای «شهدا زنده‌اند» و «بدون رهبری زندگی نمی‌شود» به پایان رسید.