یاد و خاطره آرام تیگران یکی از هنرمندان فراموش نشدنی هنر کوردی در پانزدهمین سالگرد درگذشتش بر سر مزارش در بروکسل پایتخت بلژیک گرامی داشته شد.

هنرمندان جنبش فرهنگی کورد (TEV-ÇAND) و هوادارانشان در مراسم بزرگداشت آرام تیگران گرد هم آمدند.

هوزان شمدین در سخنانی در این مراسم بزرگداشت که با یک دقیقه سکوت آغاز شد، با بیان مثال‌هایی به تشریح زندگی و شخصیت موسیقایی آرام تیگران پرداخت و گفت: «این هنرمند با زندگی موسیقایی خود پلی بین ارامنه و کوردها ایجاد کرد و تلاش کرد تا روابط فرهنگی بین دو خلق را تقویت کند.»

هوزان شمدین با یادآوری اینکه وصیت آرام تیگران این بود که در شهر آمد دفن شود، گفت: «اما دشمن اجازه نداد. روزی که سرزمین‌هایمان را آزاد کنیم، مزار او را به سرزمینی که او می‌خواست و سرزمینی که آرزویش را داشت منتقل می‌کنیم.»

پس از آن، هنرمند بَسَر شاهین در مورد خدمات و زحمات آرام تیگران به هنر کوردی صحبت کرد.

کاشکار اورمیه، نویسنده پس از بصر شاهین، توجه را به وصیت آرام تیگران جلب کرد و گفت: «آرام تیگران می‌خواست در آمد دفن شود، اما اشغالگران اجازه ندادند. آرام تیگران؛ 'من تمام اسلحه‌های دنیا را جمع می‌کنم و از آنها ساز و جومبوش و سرنا درست می‌کنم و بین انسان‌ها تقسیم می‌کنم. همه خوش بگذرانند، این جنگ برای چیست؟' دیدگاه خود را از زندگی مشترک با سخنانش توضیح داد.»

ارومیه سخنان رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در مورد هنر آرام تیگران را با این جمله به پایان رساند: «وقتی آهنگ 'هَی لو دلال' را گوش دادم، فکر کردم که این صدا باید همیشه زنده بماند.»

پس از سخنان هوزان کاوا و نه‌به‌ز عبدالله، هنرمندان و هوادارانشان با گذاشتن میخک بر سر مزار آرام تیگران ترانه‌های او را خواندند.