لیلا ایمرت، نماینده دم پارتی در آلمان، که به عنوان عضو در هیئت این حزب حضور داشته و هفته گذشته با مقامات آلمانی دیدار کرد، اظهار داشت که این دیدارها بسیار خوب پیش رفته است.

تونجر باکرهان، رئیس مشترک حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی) هفته گذشته جلساتی را در آلمان و انگلستان برگزار کرد. هیئت دم پارتی به ریاست تونجر باکرهان در برلین با بنیادهای مختلف نزدیک به احزاب سیاسی، سازمان‌های اجتماعی، احزاب سیاسی، مقامات وزارت امور خارجه فدرال و معاونان وزرا دیدار کرد. لیلا ایمرت، نماینده دم پارتی در آلمان، که در یک پنل و دو جلسه عمومی با رئیس مشترک دم پارتی در برلین شرکت کرده بود، با خبرگزاری فرات (ANF) گفتگو کرد.

می‌توانید اطلاعاتی در مورد جلسات و گفتگوها در برلین به ما بدهید؟

دولت آلمان تازه کار خود را آغاز کرده است. ما می‌خواستیم روابط خود را با دولت جدید تقویت کنیم و در مورد روند تاریخی، تبادل اطلاعات کنیم. همچنین جلساتی با برخی از احزاب نزدیک به خود، نهادهای مدنی و به ویژه جامعه خود در برلین برگزار کردیم و دور هم جمع شدیم؛ هدف این بود. این روند، یعنی گامی که آقای اوجالان آغاز کرده است، گامی به سوی صلح و گامی به سوی ساختن یک جامعه دموکراتیک است. هدف توضیح آن، آگاه کردن جامعه و مشارکت دادن جامعه بود و جلسات دیپلماتیک نیز برگزار شد.

چه مسائلی در این جلسات مطرح شد، طرف‌های گفتگو چگونه به این روند نگاه می‌کنند؟

به طور کلی، آنها با دیدی مثبت به این روند نگاه می‌کنند. آنها حمایت خود را از روندی که توسط آقای اوجالان آغاز شده است، ابراز کردند. به طور خاص، آنها گفتند که «با کمال میل و توجه، فراخوان ۲۷ فوریه را دنبال می‌کنند.» در ۱۰ سال گذشته، دولت ترکیه جنگ شدیدی را علیه جامعه کوردها، به ویژه علیه حزب سیاسی ما، آغاز کرده است. بسیاری از افراد دستگیر شده‌اند، شهرداری‌ها غصب شده‌اند و اقدامات خودسرانه ضد دموکراتیکی صورت گرفته است. از ما سوالاتی پرسیده شد مانند «با وجود همه اینها، شما برای صلح تلاش می‌کنید. تاکنون، طرف کورد گام‌های بسیار بزرگ و مهمی برداشته است. هدف چیست؟» «آیا چیزی پنهانی وجود دارد، آیا صلح حاصل شده است و آیا اطمینانی وجود دارد که این گام‌ها به نتیجه مثبتی منجر شود؟» همچنین ما هم سوالاتی از آنها پرسیدیم. با وجود این موارد، آنها از این روند استقبال و آن را تبریک گفتند. ما از احزاب سیاسی گرفته تا دولت، با آنها ملاقات کردیم. همچنین با نمایندگان وزارت امور خارجه دیدار کردیم که در تاریخ ۲۷ فوریه پس از فراخوان آقای اوجالان بیانیه‌ای صادر کردند و از آن استقبال مثبت کردند. آنها گفتند که «ما از این روند استقبال می‌کنیم و در عین حال آماده‌ایم تا نقش و وظیفه‌ای را که پیش روی ماست، انجام دهیم.» آنها این را در جلسات ما تکرار کردند. آنها از ما پرسیدند: «آیا درخواستی برای نظارت وجود دارد؟ اگر وجود دارد، از هر طرف، ما آماده نظارت بر این روند هستیم.»

آیا آنها درخواستی برای پیگیری و نظارت بر این روند دارند؟

بله، دارند. آنها اظهار داشتند که اگر درخواستی از سوی جنبش آزادی یا دولت ترکیه در مورد این روند وجود داشته باشد، آن را خواهند پذیرفت. آنها گفتند که برای این کار آماده هستند.

آیا این پیشنهاد توسط دولت ارائه شده است؟

بله. این پیشنهاد وزارت امور خارجه نیز بود، یعنی می‌تواند پیشنهاد دولت باشد. سایر احزاب سیاسی و سازمان‌های جامعه مدنی نیز این موضوع را ابراز کردند. ما اعلام کردیم که در حال حاضر در حال انجام اقداماتی برای ایجاد کمیسیونی در پارلمان ترکیه هستیم و این کمیسیون باید نقش و مأموریت خود را برای تضمین تغییرات قانونی بر عهده بگیرد. علاوه بر این، ما درخواست آنها را مشاهده کرده‌ایم و اگر هر دو طرف در روند آینده یکسان فکر کنند، می‌دانیم که درخواست مشابهی در عرصه بین‌المللی وجود دارد.

البته ما نیز سوالاتی داشتیم. آلمان می‌تواند سیاست خود را در قبال کوردها در سیاست داخلی تغییر دهد. ما این درخواست را هم به همتایان حزبی و هم به همتایان دولتی خود ابراز کردیم. پایان دادن به سیاست جرم‌انگاری اعمال شده در آلمان علیه کوردها نیز از منظر این روند بسیار مهم است و این به روند کمک خواهد کرد.

طرف‌های مذاکره شما در مورد موضوع جرم‌انگاری چه گفتند؟

نمایندگان حزب چپ نیز پیشنهادی را در این مورد به مجلس فدرال ارائه کردند. در جلسات، آنها اظهار داشتند که این موضوع در دستور کار آنها نیست، اما در مورد چگونگی اجرای آن در زندگی و عمل، آن را پیگیری خواهند کرد. آلمان و ترکیه روابط تاریخی دارند. هر موقعیتی که در ترکیه رخ می‌دهد، پس از مدتی اثرات خود را در اینجا نشان می‌دهد. بنابراین، نتیجه‌ای که از جلسات به آن رسیدیم این است که پایان دادن به این سیاست‌ها زمان می‌برد. در کل، فضای مثبتی وجود داشت.

شما دو جلسه عمومی در برلین برگزار کردید. جامعه چگونه به این روند نزدیک می‌شود، چه سوالاتی پرسیده شد؟

البته جامعه نیز می‌خواهد این روند را درک کند. جامعه به خود، رهبر و پیشوای خود ایمان دارد، اما سوالات زیادی وجود دارد. این قابل درک است. ۱۰۰ سال است که سیاست‌های خشونت و قتل عام علیه جوامع کورد و علوی اعمال شده است. دولت هیچ گام مشخص و رضایت‌بخشی برنداشته است. جامعه خواستار آزادی فیزیکی آقای اوجالان و تخلیه زندان‌ها است. منتظر ایجاد تغییرات قانونی است. سوالاتی در رابطه با این موارد وجود دارد. برای درک صداقت دولت، از آن خواسته می‌شود که گام‌های عملی بردارد. آنها به دنبال پاسخ به سوالاتی مانند «از یک طرف، جلساتی برگزار می‌شود، اما از طرف دیگر، حملاتی به گریلاها صورت می‌گیرد، آیا اردوغان به این روند به طور مثبت نزدیک می‌شود؟» هستند.