شرایط انزوای تحمیلی بر رهبر آپو که ۲۶ سال است در زندان جزیره امرالی تحت شکنجه شدید به سر میبرد، همچنان ادامه دارد. رهبر آپو که پس از ۴۴ ماه عدم ارتباط مطلق با برادرزاده خود عمر اوجالان، نماینده پارلمانی دمپارتی دیدار کرد، در پیام خود به افکار عمومی اشاره کرد که انزوا ادامه دارد و گفت: «در صورت فراهم شدن شرایط، این قدرت نظری و عملی را دارم که این روند را از زمینه درگیری و خشونت به زمینه حقوقی و سیاسی سوق دهد.»
نماینده پارلمانی کانتون تیچینو سوئیس دکتر بپه ساواری که یکی از حامیان کارزار جهانی «آزادی برای اوجالان، راهحل سیاسی برای مسئله کورد» است، انزوای امرالی، پیام رهبر آپو و بحثهای اخیر در مورد مسئله کورد را با خبرگزاری فرات (ANF) ارزیابی کرد.
دلیل اصرار بر انزوا، ترس است
دکتر بپه ساواری به شدت از سیاستهای انزوای دولت ترکیه انتقاد کرد و گفت: «این انزوای مداوم تحمیلی بر عبدالله اوجالان خلاف تمام قوانین بینالمللی است. این حمله نه تنها به یک فرد، بلکه به حقوق اساسی بشریت است.»
ساواری همچنین از انگیزه ادامه سیاست انزوای رژیم اردوغان انتقاد کرد و گفت: «رژیم اردوغان از نقش سیاسی و صلحآمیز عبدالله اوجالان در صورت آزادی وی آگاه است. آنها بر این انزوا اصرار دارند زیرا از اوجالان میترسند. با این حال، حتی در شرایط انزوا، اوجالان با نوشتهها و کتابهای خود به کمک به مبارزات مردم کورد ادامه میدهد. آنچه اوجالان از زندان نوشت مرا به یاد آنتونیو گرامشی، انقلابی ایتالیایی میاندازد که تأثیر عمیقی بر مبارزات دموکراتیک و سوسیالیستی در ایتالیا و فراتر از آن داشت.»
راهحل مسئله صدساله، عبدالله اوجالان است
دکتر بپه ساواری در مقایسه نقش رهبر آپو در حل مسئله کورد با نقش نلسون ماندلا علیه رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی، این اظهارات را انجام داد: «من معتقدم که راهحل دائمی برای مسئله کورد که بیش از ۱۰۰ سال است ادامه دارد، بدون مشارکت فعال عبدالله اوجالان ممکن نیست. این من را به یاد وضعیت آفریقای جنوبی میاندازد. بدون آزادی و متعاقب آن مشارکت فعال نلسون ماندلا، حل و فصل و حذف مسئله آپارتاید ممکن نبود. مهمتر از همه، یافتن راهحل مسالمتآمیز برای جنگ داخلی بدون آزادی ماندلا ممکن نبود.»
گفتن «اسلحه را زمین بگذار» به پکک بیمعنی است
دکتر بپه ساواری با اشاره به بحثهای اخیر در مورد مسئله کورد تصریح کرد که اگر دولت ترکیه در مورد راهحل صادق است، باید رهبر آپو را آزاد کند. بپه ساواری خاطرنشان کرد: «عبدالله اوجالان باید آزاد باشد. پیشنهاد او برای کنفدرالیسم دموکراتیک، به نظر من، میتواند نه تنها برای کوردستان، که در حال حاضر بین چهار کشور - ترکیه، سوریه، عراق و ایران - تقسیم شده است، بلکه برای کل خاورمیانه راهحلی باشد. اینکه دولت ترکیه به پکک بگوید اسلحه را زمین بگذارید بیمعنی است. به همین دلیل، من فکر میکنم قبل از نشستن برای بحث در مورد مسئله کورد باید خواستار آزادی عبدالله اوجالان باشیم.
پس از آزادی اوجالان و ارائه سیگنالهای قانعکننده (از سوی دولت ترکیه) که تمایل خالصانه خود را برای دستیابی به راهحلی مسالمتآمیز نشان دهد و ترتیبات قانونی را انجام دهد، خلا سلاح شدن پکک میتواند قابل بحث باشد. قبل از هر چیز، ترکیه باید بمباران و ارتکاب جنایات جنگی علیه مردم کورد را متوقف کند. این نگرش ترکیه نشانهای قوی از آمادگی این کشور برای وارد شدن به بحثهای جدی برای راهحل خواهد بود. برای من دو شرط اساسی وجود دارد: آزادی عبدالله اوجالان و توقف جنگ در کوردستان.»
جامعه بینالمللی باید مسئولیت خود را بپذیرد
دکتر بپه ساواری اظهار داشت که سوئیس و جامعه بینالمللی باید در روند مذاکراتی که ممکن است بین دولت ترکیه و کوردها ایجاد شود و یا در تضمین این مذاکره مسئولیت بپذیرند، افزود: «سوئیس میتواند در روند مذاکراتی که ممکن است توسعه یابد، نقش ایفا کند. متأسفانه اکنون وزیر خارجهای داریم که سیاست خارجی سوئیس را به نوعی امتداد سیاست خارجی آمریکا تبدیل کرده است. من فکر میکنم این به عهده جامعه مدنی سوئیس است که در چنین شرایطی رهبری کند. هیئتی از جامعه مدنی، از جمله سیاستمداران برجسته، میتواند نقش سازندهای ایفا کند.
از سوی دیگر، معتقدم آلمان به عنوان شریک اصلی اردوغان میتواند نقش تعیینکنندهای داشته باشد. اگر آلمان بپذیرد که در حل مسئله کورد مشارکت فعال داشته باشد، این گام بسیار مهمی خواهد بود. علاوه بر این، لازم است تمام کشورهایی که در جریان مذاکراتی که ۱۰۱ سال پیش در کاخ ریپون در لوزان برگزار شد، دور میز مذاکره قرار گیرند. یک راهحل بادوام نیازمند ضامنهای بینالمللی محکم است.»
ممنوعیت پکک مانعی بر سر راهحل است
بپه ساواری، سیاستمدار سوئیسی با اشاره به اینکه نگرش اروپا نسبت به پکک مانعی بر سر راه حل مسالمتآمیز مسئله کورد است، گفت: «ما به خوبی میدانیم که پکک چگونه وارد فهرست «سازمانهای تروریستی» در اروپا شد. این هدیه کهل صدراعظم وقت آلمان به تانسو چیلر نخست وزیر وقت ترکیه بود. به همین ترتیب، زمانی که ایالات متحده آمریکا و کشورهای اروپایی به دستگیری عبدالله اوجالان کمک کردند، هدیه دیگری به ترکیه دادند. این حرکات به امید دریافت چیزی در ازای آن انجام میشد. این کشورها باید موضع خود را به طور کامل بازبینی کنند. پکک باید فوراً از این لیست حذف شود.»
کسانی که مبارزه میکنند پیروز خواهند شد
دکتر بپه ساواری با اشاره به اهمیت کارزار جهانی برای آزادی عبدالله اوجالان، افزود: «ابتدا، این کارزار به تمام جهان یادآوری میکند که مسئله کورد هنوز حل نشده است و اوجالان همچنان با نقض آشکار قوانین بینالمللی در بازداشت است. این کمپین فشار غیرمستقیم بر دولتهای اروپایی و در نتیجه بر دولت ترکیه وارد میکند. این فشارها میتوانند نتایج مشخصی را ایجاد کنند. شرط اصلی حل مسئله کورد آزادی اوجالان است. پیشبینی پیشرفت واقعی برای حل مسئله کورد بدون آزادی عبدالله اوجالان برای من بسیار دشوار به نظر میرسد. از این نظر باید این کارزار را در هر زمینهای گسترش دهیم.
همانطور که رزا لوکزامبورگ گفت، 'کسانی که مبارزه میکنند ممکن است شکست بخورند، اما کسانی که مبارزه نمیکنند در واقع از قبل شکست خوردهاند.' چارهای جز ادامه مبارزه نداریم. من معتقدم در نهایت پیروز خواهیم شد، اما باید آماده پذیرش این باشیم که مبارزه طولانی خواهد بود. پس ما باید به مبارزه بیوقفه ادامه دهیم.»