در پنلی که توسط ارطغرل ماوی روزنامه‌نگار، الیف کایا، روزنامه‌نگار و فعال ژنئولوژی اداره می‌شود، دکتر لطیفه آک‌یوز و نجم‌الدین تورک عضو جنبش اکولوژیستی مزوپوتامیا (بین‌النهرین) در مورد موضوعات مهمی صحبت کردند.

زن‌کشی و نسل‌کشی فرهنگی

الیف کایا که در ابتدا صحبت کرد، توجه خود را به موضوع زن‌کشی جلب کرد، گفت: «زن‌کشی موضوعی است که مدت‌ها تعریف نشده است و به همین دلیل اغلب نادیده گرفته می‌شود. به ویژه زنان کورد بسیار شدیدتر از دیگران تحت تأثیر این روند قرار می‌گیرند.»

الیف کایا با مثال‌های تاریخی توضیح داد که چگونه سیاست‌های اقتدارگرایانه در ترکیه فشار بر روشنفکران و زنان را افزایش داد و چگونه بدن زنان در جنگ ابزاری شد، افزود: «تجارب درسیم در سال ۱۹۳۸ و گریلا اکین وان در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که چگونه از بدن زن برای ایجاد ترس استفاده می‌شود و خاطره نسل‌کشی عمیق‌تر می‌شود.»

اکوسید و جنایت فرهنگی

نجم‌الدین تورک عضو جنبش اکولوژیستی مزوپوتامیا با بیان اینکه تخریب اکوسیستم‌ها حمله به موجودیت فرهنگی مردم کورد است، گفت: «در کردستان از سیاست‌های دولت‌های استعمارگر برای تخریب اکوسیستم‌ها به عنوان ابزار نسل‌کشی فرهنگی استفاده می‌شود. پروژه GAP (پروژه آناتولی جنوبی) و پروژه‌های سدسازی نه تنها بر طبیعت بلکه بر زندگی مردم نیز تأثیر می گذارد. همچنین فرهنگ و فرهنگ را هدف قرار می‌دهد.»

تورک با تاکید بر اینکه اکوسید باید جنایت علیه بشریت تلقی شود، گفت: «این تخریب محیط‌زیست به نقض حقوق بشر تبدیل شده است که نه تنها طبیعت، بلکه ساختار فرهنگی و اجتماعی منطقه را نیز تخریب می‌کند.»

فرار مغزها و نسل‌کشی

دکتر لطیفه آک‌یوز با اشاره به تأثیرات فرار مغزها در ترکیه بر جامعه گفت: «سیاست‌های استبدادی در ترکیه پس از سال ۲۰۱۶ بسیاری از روشنفکران مانند آکادمیسین‌های صلح را مجبور به تبعید کرد. این وضعیت نه تنها به معنای مهاجرت فردی، بلکه تخریب حافظه اجتماعی و انتقال فرهنگی است.»

آک‌یوز با بیان اینکه این روند را می‌توان یک «جامعه‌کشی» توصیف کرد، تصریح کرد: «تبعید آکادمیسین‌ها و روشنفکران با هدف از بین بردن دانش و اندوخته تاریخی جامعه است.»