کنفرانس برلین با پانل «تجربه مقطع مذاکرات» ادامه پیدا کرد
«کنفرانس صلح و دمکراسی» در برلین با پانل «تجربه نیروهای اپوزوسیون از مذاکرات در مقطع جنگ-درگیری» ادامه پیدا کرد.
«کنفرانس صلح و دمکراسی» در برلین با پانل «تجربه نیروهای اپوزوسیون از مذاکرات در مقطع جنگ-درگیری» ادامه پیدا کرد.
این کنفرانس که در پایتخت آلمان شهر برلین برگزار شد با مدیریت پروفسور دکتر ناشه اوزگنین و مشارکت ریاست مشترک کنگره خلق، رمزی کارتال، ریاست افتخاری هدپ، ارطغرل کورکچو و سیاستمدار کورد، خطیب دجله در این پانل ادامه پیدا کرد.
ریاست مشترک کنگره خلق، رمزی کارتال از طریق اسکایپ در این پانل مشارکت کرد، او مقطه۲۰۰۹ که میان حزب کارگران کوردستان (پکک) و دولت ترکیه آغاز شد را یادآور شد. کارتال بیان کرد که پس از توطئه بینالمللی، دولت ترکیه با استفاده از این فرصت که پکک نیروی خود را از دست داده است حرکت میکرد و پکک و کارزار ۲۰۰۴ به سطحی قدرتمندتر رسید و اشاره کرد که هم از داخل و هم از خارج آکپ را در تگنا قرار دادند.
دیدارهای پکک-دولت
کارتال اشاره داشت که مذاکرات اسلو که در سال ۲۰۰۸ آغاز شده بود تا سال ۲۰۱۱ ادامه پیدا کرد و اعلام کرد که برای اولین بار تحت کنترل یک کشور سوم در میان پکک و دولت دیدار انجام شد و به مانند یک ناظر بیطرف در مذاکرات مشارکت کرد. کارتال بیان کرد که از سوی آن کشورها بصورتی فعال در آن مقطع مشارکت به عمل نیامده و یکی از مهمترین نتایج این دیدارها هم ثبت کردن آن بود و پروتکل آن به ثبت رسید. کارتال بیان کرد که با وجود مراحل پایانی این برهه، طرف مقابل تلاش میکرد که برای خود وقت بخرد و گامهای چشمگیری برنداشت.
ریاست مشترک کنگره خلق، کارتال بیان کرد که در سال ۲۰۰۹ تصمیاتی گرفته شدند که با پیشاهنگی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان یک نقشهراه آماده شد و گفت: «آن نقشهراه در جلساتی با حضور خلق و با مشارکتی وسیع با نمایندگان بسیاری از بخشها تدارک دیده شده بود. رهبر آپو در سال ۲۰۰۹ یک نقشهراه را آماده کرده بود و آن به دولت تحویل داد. اما دولت به آن اهمیتی نداد و این نقشه راه را به ما نرساند.» کارتال اعلام کرد که آکپ در این برهه تلاش میکرد که برای خود وقت بخرد و هیچ قصدی برای صلح نداشت. کارتال اعلام کرد که جنبش آزادی همیشه آماده بوده است و به شیوهای شفاف موضع خود در آن برهه را مشخص کرده بود.
به پایان رسیدن مذاکرات و تحولان آن
رمزی کارتال گفت: «پس از انتخابات جولای ۲۰۱۱، برهه اسلو به پایان رسید و مذاکره متوقف شد. در دومین نیمه سال ۲۰۱۲ درگیری افزایش یافت. اردوغان در اسلو، راهحل را پیشنهاد نکرد و پس از اینکه گریلا دوباره حاکمیت منطقه را بدست آورد، دوباره به میز مذاکره بازگشت. اما این بازگشت، بیشتر از صلح مثل یک گام تاکتیکی نام نهاده شد.»
فروپاشی مذاکرت رهیافت
کارتال اینچنین ادامه داد:
«در سال ۲۰۱۳ در برههای که به مثابه ملاقات امرالی عنوان شد، احمد تورک و آیلا آتا با رهبر آپو ملاقات کردند و برای ایجاد یک نقشهراه جدید گامهایی برداشتند. اما هرچند که این برهه صلح یکبار دیگر در میان جنبش آزادی کورد و دولت ترکیه مورد گفتگو قرار گرفته باشد نیز، در پایان این برهه، هیچ رهیافت چشمگیری ایجاد نشد و تلاشهای قبل از انتخابات ۲۰۱۵ نیز بدون نتیجه باقی ماند. تحولات سیاسی و خشونت دولتی پس از ۲۰۱۵، مقطع رهیافت را به کلی به پایان رساند.»
کارتال اعلام کرد که جنبش آزادی کورد در تمام روند مقطع از صمیم قلب رفتار کرد، اما دولت و اردوغان برای اینکه وقتی برای خود بخرد رفتار کردند.